Έβλεπα χθες την ωραία εκπομπή "Ράδιο Αρβύλα" με τους Κανάκη-Σερβέτα κυρίως, και στα video που έπαιξαν (Top 20) έδειξαν τον υπουργό δικαιοσύνης κ.Χατζηγάκη να μιλά σε -να πω ψηφοφόρους, να πω στελέχη, τι να πω, και να λέει κάποια ακατανόητα (αντιλαμβάνομαι γιατί η δικονομία είναι ακατάλυπτη στους κοινούς ανθρπωπους) ελληνικά.
Το περίεργο είναι ότι 24 ώρες μετά θυμάμαι τι είπε -μου έκαναν τεράστια εντύπωση προφανώς- και ήταν τα εξής:
"Οι λύκοι βγήκαν στην πιάτσα και με το πρόσωπο της μη πολιτικής θέλουν να φέρουν(ή ξυπνήσουν) τους καλλικάτζαρους"
Μα είναι δυνατόν να έχει ξεφύγει ο άνθρωπος πέρα, ακόμη, και από τον σουρεαλισμό. Αν δημιουργήσω τη σκηνή στο μυαλό μου ούτε Νταλί, ούτε Πικάσσο, ούτε και ο ίδιος ο Λιακόπουλος δεν τον φτάνει τον ποιητή και καλλιτέχνη!
Αλλά δεν μπορεί, κάτι πρέπει να είχε στο μυαλό του που θα ήθελε να μεταφέρει, αλλά δεν ήξερε πιάνο. Ας προσπαθήσουμε να εισχωρήσουμε λποιπόν στα άδυτα ενος "καθαρού μυαλού και της αιώνιας λιακάδας" του.
"Οι λύκοι βγήκαν", δεδομένης της συγκυρίας με τα σκάνδαλα, της κακές δημοσκοπήσεις και την παραφιλολογία των πρόωρω εκλογών μάλλον θα εννοεί το ΠΑΣΟΚ που τους ομοιάζει με λύκους που βγήκαν, βέβαια τώρα το πρόβλημα είναι ότι συνειρμικά οι ψηφοφόροι είναι πρόβατα και η ΝΔ (όπως και οι άλλοι) στάνη για το ποιμνίο.
Αυτή η χώρα πια! Και μεις τα προβατά της...
Βγήκαν λοιπόν "οι λύκοι στην πιάτσα", ρε γαμώτο "στην πιάτσα"; "Σην πιάτσα" όχι στην παγανιά; ούτε στο δάσος, στο κατόπι, τόσες λέξεις έχει αυτή η γλώσσα. Απ'την άλλη ίσως η χρήση της λέξης δεν είναι τυχαία.
Αν αναλύσουμε περισότερο τον ποιητή θα φτάσουμε στις πρώτες εξαγγελίες της ΝΔ, στον πυρήνα. Αυτοί που δεν είναι στο μαντρί είναι στην πιάτσα, δηλαδή κάνουν πιάτσα, πουτάνες. Και τι έχουν οι πουτάνες: νταβατζήδες. Από τους οποίους εμείς σας προστατεύουμε.
Βέβαια τώρα απ΄ότι φαίνεται οι λύκοι πριν μας φάνε θα μας πηδήξουν πρώτα οπότε τροχάδην στον τσοπάνο.
Τέλος το πιο δύσκολο κομάτι να ερμηνευτεί "με το πρόσωπο της μη πολιτικής θέλουν να φέρουν(ή ξυπνήσουν) τους καλλικάτζαρους", τι βαθυστόχαστο αλήθεια...
Το πρόσωπο της μη πολιτικής, διακινδυνεύω να πω ότι είναι η σκανδαλολογία...Αντί η αντιπολίτευση να κλείνετε (με 2-3 εκπροσώπους) στην βουλή και να τα ψάλει στην κυβέρνηση (στους 2-3 παρόντες) για να τα βρουν εκεί μέσα, σκανδαλολογεί, αναιτίως προφανώς, χωρίς πολιτικά επιχειρήματα, άλλωστε τι σχέση έχει ο πολίτης με την πολιτική και αυτή με το δημόσιο, ή καλλιτερα κυβερνητικό, χρήμα. (Μην ξεχάσουμε να στηρίξουμε τις τράπεζες που δεν κινδυνεύουν άλλά είναι ευκαιρία να πάρουν, άλλο ποίημα αυτό).
Ομως ποιοί είναι οι καλλικατζαραίοι;
Βασανίζομαι αλλά αν δεν το πάρουμε ερμηνευμένο από την αρχή δεν θα βγάλουμε άκρη:
Αν ο ψηφοφόρος βγεί από το κομματικό μαντρί θα είναι πρόβατο και πουτάνα μαζί που οι αντίπαλοι, ως λύκοι που είναι θα τον φάνε, αφού τον πηδήξουν, και θα πρέπει να προστατευτεί στο καματικό μαντρί, ψηφίζοντας το κόμμα (το όποιο της εξουσίας) αλλιώς θα ξαναγίνουμε αντιπολίτευση, δηλαδή δεν θα είμαστε κυβέρνηση-εξουσία και αυτό είναι εφιάλτης άσχημο σαν καλλικάντζαρος... ή εμείς θα γίνουμε καλλικάντζαροι χωρίς την εξουσία (οπότε θα πριονίζουμε τη ρίζα της χώρας μέχρι να ξαναπάρουμε την εξουσία)
Οι υπόλοιποι από μας θα πρέπει να αποφασίσουμε αν θα είμαστε πρόβατα ή πουτάνες...
Μεγάλε ποιητή, καλήνύχτα και καλή τύχη (στους ψηφοφόρους)
Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου