Πφφφ! Μυρίζει...

Η αλήθεια είναι όμως ότι δεν ονοματοδότησα το blog από τα δυσοσμα αστικά λύματα.

Στο μυαλό μου είχα δύο πράγματα.

Την μυρουδιά σανού και χώματος νοτισμένα απο την πρωινή δροσιά ανακατεμένη με την μυρουδιά κοπριάς. Η κοπριά όχι σαν απόβλητο, κάτι που εμείς οι άνθρωποι ως είδος ξέρουμε να δημιουργούμε πολύ καλά, αλλά ως συνέχιση του αέναου κύκλου, αφού χρησιμεύει και λειτουργεί ως λίπασμα και τροφή για τις υπόλοιπες - και βασικότερες αφού μιλάμε για τα φυτά - μορφές ζωής στη φύση.

Το δεύτερο είναι η περιγραφή της μυρουδιάς κάθε φορά που εμφανίζεται ο Πάνας στο μυθιστόρημα το Τομ Ρόμπινς "Το άρωμα του ονείρου". Και ενώ δεν μπορώ να θυμηθώ τα λόγια (που κάποια στιγμή θα βρώ να βάλω) που περιγράφουν την μεγαλοπρεπή αυτή μυρουδιά θυμάμαι έντονα την αίσθηση μυρουδιάς που μου δημιουργούσε....

Θα αναλώνω εδώ λοιπόν σκέψεις ειδήσεις και χρόνο με την ελπίδα ότι μπορεί να βγεί λίγο λίπασμα, που δεν ξέρω πόσους και ποιούς μπορεί να αφορά, ίσως ούτε εμένα, αλλά και τι σημασία έχει. Τα υπόλοιπα στην απορροή...

Θα κλέινω πάντα με το "Καληνύχτα, και καλή τύχη" (όση έχετε δει την ομώνυμη είναι η φράση που έκλεινε την εκπομπή του ο παρουσιαστής ειδήσεων του CBS Έντουαρντ Ρ. Μόροου που πολεμούσε τον γερουσιαστή Τζόζεφ Μακάρθι για το κυνήγι μαγισσών που είχε εξαπολύσει).

Η φράση αυτή είναι εντελώς σαρκαστική, καλή τύχη, σαν να βυθίζεται το πλοίο, και το πλοίο βυθίζεται...., και πριν βουτήξουμε στη θάλασσα ευχόμαστε ο ένας στον άλλο να τη γλιτώσει αλλά από την άλλη προεξοφλούμε ότι είναι ο καθένας για τον εαυτό του ...

Καληνύχτα λοιπόν, και καλή τύχη...