Πέμπτη 26 Μαΐου 2016

Το μεγάλο κόλπο ήταν ο Τσίπρας


Διάβαζα ένα ενδιαφέρον άρθρο (διαβάστε το πριν συνεχίσετε εδώ) που στηριζόταν πάνω στο βιβλίο της Κλάιν "Το δόγμα του ΣΟΚ", μια εμπεριστατωμένη μελέτη για τη μέθοδο διαχείρισης και χειραγώγησης της κοινής γνώμης όταν το ΔΝΤ εισέρχεται ως στρατός κατοχής σε μία χώρα για να λεηλατήσει τον δημόσιο και ιδιωτικό πλούτο μεταφέροντάς τον  στα χέρια διεθνών τοκογλύφων και ελίτ και σε κοινοπραξίες αυτών με την εγχώρια ελίτ.

Μέσα στο άρθρο αναφέρεται ο όρος "μεμαθημένη ανημπόρια" και επεξηγείται από ένα πείραμα:

Μεμαθημένη ανημπόρια , ένα όπλο μαζικής καταστροφής

"Είναι, πράγματι, αλήθεια ότι η εξουσία μας φέρεται σαν να είμαστε σκυλιά ή τουλάχιστον σαν να είμαστε τα σκυλιά στο πείραμα του Σέλιγκμαν. Στα τέλη της δεκαετίας του εξήντα, ο ψυχολόγος Μάρτιν Σέλιγκμαν διενήργησε το εξής πείραμα.
Μέσα σε ένα κλουβί εργαστηρίου, ένας σκύλος υποβαλλόταν σε μια σειρά αναπόφευκτων ηλεκτροσόκ. Εν τω μεταξύ, σε διαφορετικό κλουβί, ένας άλλος σκύλος είχε τη δυνατότητα να διακόπτει αυτά τα ηλεκτροσόκ πατώντας έναν μοχλό.
Αργότερα, και τα δύο σκυλιά τοποθετήθηκαν σε μια ηλεκτροφόρα επιφάνεια από την οποία μπορούσαν να ξεφύγουν απλά πηδώντας ένα εμπόδιο.
Ο σκύλος που μπορούσε να ελέγχει τα ηλεκτροσόκ πήδηξε το εμπόδιο, ενώ ο άλλος σκύλος, αντί να αναζητήσει πώς θα διαφύγει επιτυχώς από αυτή την αντίξοη κατάσταση, παρέμεινε και υπέστη παθητικά τα σοκ. Το σκυλί αυτό «εκπαιδεύτηκε» στην ανημπόρια του.
Γιατί το να σπαταλάς ενέργεια προσπαθώντας να αποδράσεις από το αρνητικό ερέθισμα όταν ξέρεις (στην πραγματικότητα πιστεύεις, όχι ξέρεις) ότι δεν μπορείς να το κάνεις; Ο στόχος είναι να αποδεχτείς την ανημπόρια σου "

Δυστυχώς πολλοί είναι αυτοί που λένε "Δεν μπορεί να γίνει τίποτα", "Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι", "Όλα είναι προαποφασισμένα". Όλοι θα έχουμε ακούσει αυτές τις ρήσεις.

Διαβάζοντας το άρθρο χθες το βράδυ μπορώ να πω ότι κοιμήθηκα με αυτό στο μυαλό μου. Κάτι έξεχε στο μυαλό μου και στριφογύριζε εκεί συνεχώς.
ΟΚ, στα κανάλια μου ήταν προφανές από παλιά το ρόλο που παίζουν. Και δεν λέω για το ΣΚΑΪ και το MEGA που ήταν ναυαρχίδες της επίθεσης προπαγάνδας ανοικτά υπέρ των απορυθμίσεων των ζωών μας και της κοινωνίας. Ήταν εμφανές και αυτοί που το έπαιζαν φιλολαϊκοί δημοσιογράφοι ότι αφού ανησυχούσαν  για τον πολίτη και κατσάδιαζαν τον κάθε καλεσμένο πολιτικό αλλά πάντα κατέληγαν στο αναπόφευκτο του πράγματος. Το 2012 τα ψυχομετρικά της Ελλάδας ήταν πολύ κοντά σε αυτά του Ιράκ κατά την εισβολή. Για τον μέσο άνθρωπο ήταν πόλεμος και μάλιστα τον έχανε.

Από το 2010 που ο Παπανδρέου έφερε το ΔΝΤ στη χώρα έως το 2015 ο λαός δέχτηκε μια άνευ προηγουμένου σε ένταση επίθεση στη ζωή του, στα δεδομένα του και στην πληροφόρηση/προπαγάνδα. Στην πρώτη μεγάλη πορεία διαδήλωση το 2010 είχαμε το δυστύχημα της Μαρφίν, που έκοψε (όλως τυχαίως) κάθε αντίδραση για ένα χρόνο, κι όμως...
Παρά το πρόσφατο της επίθεσης και της διαβεβαίωσης για τελευταία μέτρα (μέχρι τα επόμενα) το 2011 ξεσπάει η πρώτη μαζική ακαπέλωτη αντίδραση από τις πλατείες. Παρά τις όποιες εκτιμήσεις, ειδικά από το ΚΚΕ, για το τι ήταν και τι δεν ήταν, το κίνημα αυτό έφερε κάτι νέο στον δημόσιο διάλογο, τον όρο "Άμεση Δημοκρατία".
Το 2011 τον Οκτώβριο η λαϊκή αντίδραση ρίχνει την κυβέρνηση Παπανδρέου που μόλις είχε την τεράστια επιτυχία να συμφωνήσει το καταστροφικό PSI.
Το σύστημα αντιδρά τάζοντας εκλογές και παράλληλα φέρνει ένα αξιόπιστο, για το ίδιο το σύστημα, γρανάζι να καλύψει το κενό και να φέρει σε πέρας διαδικασίες επώδυνες, χωρίς όμως να επιβαρυνθούν με πολιτικό κόστος οι υπάρχοντες διεκδικητές της εξουσίας.

Και ενώ από τις 12/02/2012 (τελευταία μεγάλη -η μεγαλύτερη σε συμμετοχή- διαδήλωση και σε συγκρουσιακούς όρους ακόμη) όλα φαίνονται να γαληνεύουν για το σύστημα και τους σκοπούς του, στις εκλογές καταγράφεται μια "έκπληξη".
Ο αριστερότατος, έως επαναστατικός ΣυΡιζΑ -ρητορικά πάντα- φτάνει μια ανάσα από το να κερδίσει τις εκλογές. Εκλογές που το κραταιό ΠαΣοΚ εξαφανίζεται σχεδόν από τον εκλογικό χάρτη και η Νέα Δημοκρατία καταγράφει ιστορικότατο χαμηλό.
Ναι μεν δεν τις κερδίζει τελικά, αλλά αποδεικνύεται ότι ο λαός θέλει να αποτινάξει τον ζυγό των αγορών από πάνω του στρεφόμενος σε "ακραίες" (για ότι έχει δοκιμάσει εδώ και πολλές δεκαετίες) λύσεις. Η "μεμαθημένη ανημπόρια" δεν είχε γίνει φύση -σε πάρα πολλούς- παρά όλα τα όπλα που είχε ρίξει ο εχθρός στη μάχη. Ειδικά της προπαγάνδας.

Και εδώ εισέρχεται ο παράγων Τσίπρας/Συριζα. Τα πράγματα έπρεπε να προχωρήσουν, η δημόσια περιουσία να ξεπουληθεί και η ιδιωτική να κατασχεθεί. Δεν θα μπορούσαν όμως να επιβάλλουν τη νέα τάξη αν υπήρχε ελπίδα αντίστασης και αλλαγής. Έπρεπε να πεθάνουν τέτοια αισθήματα στο συλλογικό ασυνείδητο και αν δεν υπήρχε ο Τσίπρας θα έπρεπε να τον επινοήσουν για να το πετύχουν.

Φορτωμένος με ελπίδα και διάθεση για μαζική αντίσταση ο Τσίπρας και ο ΣυΡιζΑ (που ήδη έχουν κατεβάσει τόνους και προσδοκίες) ξεκινάνε την μάχη, και όπως είπε και κάποιος σοφός "Τις περισσότερες φορές ο εχθρός είναι επικεφαλής της πορείας".
Από τη μία η ρητορική ενάντια στους δανειστές έδειχνε "σκληρή" διαπραγμάτευση, από την άλλη οι πράξεις φαινόταν παράταιρες των λόγων. Παράδειγμα η συμφωνία στις 20/02/2015, το μάζεμα των χρημάτων από Δήμους και οργανισμούς για να πληρωθεί το ΔΝΤ που άφηνε το κράτος χωρίς πόρους για να συνεχίσει να αντιστέκεται, ενώ πλησίαζαν και πληρωμές. Όμως εκεί που ο λαός άρχιζε να αμφιβάλλει για τις προθέσεις τις ηγεσίας έρχεται το δημοψήφισμα. Απροσδόκητο, ηρωικό και επιτέλους θα μιλούσε ο λαός.
Μέσα στην πολεμική ατμόσφαιρα που έφτιαχναν τα κανάλια και οι Βρυξέλλες λίγοι παρατήρησαν πόσο πονηρό και πόσο περιορισμένο ήταν το ερώτημα που είχε τεθεί.
Και πάλι με όλη την πολεμική, τις απειλές από έξω και μέσα για άμεση χρεωκοπία και επικείμενη καταστροφή των πάντων 62% ψηφίζει ΟΧΙ.
Όλοι γνωρίζουμε τι έκανε το όχι αυτό σε άμεσο χρόνο ο Τσίπρας και ο ΣυΡιζΑ,
Και φτάνουμε στις 13 Ιούλη 2015 όπου τη Δευτέρα το πρωί μετά από 17 ώρες διαπραγμάτευσης (σε κλιματιζόμενο χώρο, με φαγητά γκουρμέ, άνετες πολυθρόνες και εξειδικευμένους σερβιτόρους) ο αρχηγός παρουσιάζεται στην τηλεόραση και αναγγέλλει "Δυστυχώς χάσαμε" και παρέδωσε τα πάντα φανερά και άνευ όρων.
Από εκείνο το σημείο και μετά η "μεμαθημένη ανημπόρια" εμπεδώνεται, επιτέλους.
Για μένα προσωπικό μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός της πορείας του Τσίπρα/ΣυΡιζΑ. Εφόσον δεν είχε γίνει κτήμα η ανημπόρια και δημιουργούσε δυσκολίες και σίγουρα καθώς θα έσφιγγαν τη θηλιά γύρω από το λαιμό της χώρας φαινόταν ότι κάποιου είδους αντίσταση θα κλιμακωνόταν.
Με ένα σμπάρο το σύστημα πέτυχε πολλά τρυγόνια. Την ώρα που κόπηκαν τα γόνατα των περισσοτέρων από το αποτέλεσμα της συντριπτικής ήττας, την ίδια εκείνη στιγμή αυτοί που οδήγησαν στην ήττα τόσο επιδέξια έκαναν και τη δουλειά αποτελεσματικά περνώντας ως οδοστρωτήρας πάνω από τους ανθρώπους, κομματιάζοντας τη ζωή τους και τη ζωή των παιδιών τους.
Για να έχει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα το σύστημα έπρεπε να αγκιστρώσει πολύ υψηλές προσδοκίες πάνω στον Τσίπρα και να τις αγκιστρώσει τόσο γερά που όταν ο ίδιος θα αναφωνούσε χωρίς αιδώ "είχαμε αυταπάτες" οι αγκιστρωμένοι όχι μόνο θα καταρακωνόταν αλλά θα τους ήταν και από δύσκολο έως αδύνατον να απαγκιστρωθούν. Έτσι θα έμεναν ανενεργοί ή ακόμη και θα στήριζαν την στροφή του ηγέτη προς τα συμφέροντα του εχθρού.
Γι' αυτό ακολουθήθηκε μια κλιμάκωση τεχνητής/φαινομενικής πολεμικής/διαπραγμάτευσης. Ο λαός μπήκε με όλο του το είναι να στηρίξει, να ξεπεράσει τις φοβίες που καλλιεργούσαν οι πάντες και να ηττηθεί πάνω στην νίκη του. Εκεί που θα έσπαγε ψυχολογικά.
Και ο αποπροσανατολισμός συνεχιζόταν με τους πιο αριστερούς/φιλολαϊκούς όρους και την πιο νεοφιλελεύθερη πολιτική. Για να χάσουν, διαστρεβλωθούν οι έννοιες από τις λέξεις και  τίποτα να μην είναι στερεό να πιαστείς. Μια σούπα λέξεων, ιδεών και εικόνων. Μια κινούμενη άμμος που σε παγιδεύει και νιώθεις ανήμπορος να δράσεις. Απέναντι όμως ο εχθρός δρα συνεχώς. Ψηφίζει νόμους, μέτρα, θάνατο.
Και συνεχώς το σύστημα να σου δείχνει ότι δεν υπάρχει εναλλακτική, ότι είναι αυταπάτες που παραδέχτηκε και ο καλλίτερος πρόμαχός σου που υποτάχθηκε και αυτός. Και από κοντά η αντιπολίτευση (προφανώς) και τα μέσα (προφανέστατα) να σου λένε άπειρες φορές για να το εμπεδώσεις "Η διαπραγμάτευση κοστίζει", "η αντίσταση εκτός από μάταιη είναι και ακριβή", "ότι παθαίνεις το παθαίνεις γιατί ήθελες όχι" "πλήρωνε 45 δις τώρα να μάθεις ότι είσαι ανήμπορος".
Και δεν θα το μαθαίναμε αυτό αν δεν φαινόταν ότι γινόταν διαπραγμάτευση, ότι κλιμακωνόταν η μάχη, ότι έπρεπε να σταθούμε δίπλα σε ένα ψεύτικο από την αρχή "ΟΧΙ". Να σταθούμε ψηλά για να μας ρίξουν με πάταγο στα γόνατά μας. Έπρεπε να πέσουν στη μάχη όλα τα δυνατά μας όπλα. Ένας νέος ηγέτης, ρωμαλέος με ρητορική επαναστατική, ένας πολυδιαφημισμένος υπουργός έξω από τα καθιερωμένα, μια πρόεδρος της βουλής άτεγκτη - ισχυρότατη ως προσωπικότητα, και αριστερότατοι υπουργοί στα υπουργία που δεχόταν τις μεγαλύτερες επιθέσεις. Να τους δεις να συμμετέχουν και να κατακρημνίζονται στην άβυσσο.
Και αν αυτοί δεν μπόρεσαν τι μπορείς να κάνεις εσύ ανήμπορο ανθρωπάκι;
Ευφυέστατο!

Τετάρτη 25 Μαΐου 2016

Οι Έλληνες διαφέρουν από τους άλλους

Μου έχουν πρήξει τ'αρχίδια διάφορα αρχίδια ότι οι Έλληνες διαφέρουν και κάνουν και δείχνουν ...
Τελικά κατέληξα να το πιστεύω και γω ότι οι Έλληνες διαφέρουν.
Έξη χρόνια μνημόνια θα έπρεπε να με πείσουν νωρίτερα, αλλά κάτι οι πλατείες, κάτι η στροφή του κόσμου στην αριστερή ρητορική του ΣυΡιζΑ κάτι το 62% του Όχι με κρατούσαν σε μια ισορροπία.

Ώσπου ήρθαν και οι σημερινές δηλώσεις από τις Βρυξέλλες ότι "Οι Έλληνες έκαναν τη μεγαλύτερη οικονομική προσαρμογή στην ιστορία" και "πρέπει να τους ξαναδώσουμε την αξιοπρέπεια"

Μαλάκα μου πρέπει να χέζονται στο γέλιο μέσα στο Eurogroup με μας. "Χώσε ρε βαθιά στον κώλο τα μέτρα, και μη ξεχάσεις να βάλει οδοντόπαστα για όταν βγει στο στόμα" και άλλα τέτοια ιλαρά με τους μπουχέσες του Τσίπρα να χασκογελάνε δουλικά.

Και τα λένε αυτά και μεις κοιτάμε. Πεινάμε, σε λίγο θα διψάμε και κοιτάμε να μας λένε ότι είμαστε τα μεγαλύτερα ζώα στην ιστορία του καπιταλισμού. Μας λένε ότι μας πήραν την αξιοπρέπεια και θα έπρεπε να μας τη δώσουν πίσω και μεις στην αποχαύνωση μας και στην προσπάθεια να σώσουμε τον κώλο μας. Ειδικά κάτι συνδικαλισταράδες (να δεις δεξιούς να υπερασπίζουν τον ξεΤσίπρωτο να σου πέσει το σαγόνι) κάτι πασοκολαμόγια και κάτι πατριωτάρες αληταράδες.

Μάγκες στους αδύναμους και στους μετανάστες
μπροστά στους δυνατούς κότες λειράτες

Όντως οι Έλληνες διαφέρουν. Εθελόδουλοι, υποταγμένοι και παρτάκηδες όσο κανέας άλλος λαός...
Ρε ούστ

Κυριακή 22 Μαΐου 2016

Ξετσίπρωτοι


Colpo grosso ήταν ο ΣυΡιζΑ για τους δανειστές... Η μεγαλύτερη απάτη του αιώνα. Ότι δεν μπορούσε να περάσει Σα(χλα)μαράς ξετσίπωτα ο όλος τΣυριζα το περνά με τους βουλευτές να χύνουν δάκρυα από φόβο μη χάσουν τον παχυλό μισθό τους, την εξουσία και τους διορισμούς που μοιράζουν σε κάτι ανύπαρκτα τυπάκια στυλ Καρανίκα.

Χειρότεροι από Νέα Δημοπρασία και μΠΑτΣΟΚ μαζί, και έχει δίκιο ο Δρογώσης που λέει ότι αδικήσαμε τον Σα-χλα-μαρά. ΔΕΝ υπήρχε  περίπτωση να περάσει τόσα και τέτοιας έντασης μέτρα κανείς από τους προηγούμενους χωρίς να καεί η Ελλάδα. Τούτοι εδώ όμως τα πέρασαν και δεν κάηκε. Όχι γιατί αυτοί που διαμαρτυρόταν ήταν δικοί τους. Αλλά γιατί ευνούχισαν την ελπίδα, επέφεραν πλήρη αποπροσανατολισμό στον κόσμο που στηρίχθηκε πάνω τους, σε μια τελευταία ελπίδα να λυθεί αναίμακτα το θέμα της Ελλάδας.

Και από κοντά τα μέλη-τσιράκια του τΣυΡιζΑ, μικρόνοοι που δεν μπορούν να απεξαρτηθούν ή, ως επί το πλείστον, λιγούρια που περιμένουν να πέσει κανένα τρίμμα από το τραπέζι που καταναλώνεται ο ελληνικός λαός να φάνε και αυτοί. Αυτοί που βαυκαλίζονται ότι είναι αριστεροί κυβέρνηση και που από πολέμιοι των μνημονίων και των δανειστών στις τοπικές έγιναν οι καλλίτεροι γλύφτες και σκίζουν τα ιμάτιά τους για να τιμήσουμε την υπογραφή μας...
Μόνο που υπογραφή είναι δική τους και μόνο. Της κυβέρνησης, των βουλευτάδων και δική τους προσωπικά του καθενός από αυτούς που συνεχίζουν αδιάντροπα και ξετσίπωτα να στηρίζουν με πάθος.

Δεν είναι δεξιοί, ούτε πασόκοι. Και βέβαια δεν είναι αριστεροί.
Ανθρωπάκια, ουτιδανοί και πουθενάδες είστε. Όλοι σας.
Γι' αυτό και βγάζετε ζώα που λένε ότι όσοι παίρνουν ΕΚΑΣ φοροκλέβουν. Ότι οι φόροι αφορούν όσους πίνουν καφέ, καπνίζουν και τρώνε ταυτόχρονα. Και το βαρέλι δεν έχει πάτο....
ΞΕΦΤΙΛΕΣΜΕΝΟΙ

Βέβαια ο οχετός του μυαλού σας θα ξεράσει ότι όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον της "αριστερής" κυβέρνησης αλλά την αλήθεια την ξέρετε. Εσείς είστε ο εχθρός του λαού. Εσείς είστε η δεξιά. Εσείς είστε τα τσιράκια των δανειστών και οι σφαγείς του Λαού.

και δεν έχετε ΚΑΜΙΑ απολύτως διαφορά από τους Νεοδημοπράτες και τους μΠΑτΣΟΚΟΥς. Η μόνη διαφορά σας είναι ότι είστε χειρότεροι. Πιο αδίστακτοι.

Παρασκευή 20 Μαΐου 2016

Ο γιατρός της πείνας


Έγινε τελικά ο γιατρός της πείνας ο Τσίπρας. 
Της ακόρεστης πείνας  των αρπακτικών. Και μεις είμαστε το κυρίως πιάτο


Πέμπτη 19 Μαΐου 2016

...από τη ρίζα


Αν δεν κόψουμε από τη ρίζα τα χέρια αυτών που τα βουτάνε στο αίμα μας 
τότε θα τα χώσουν και στον κώλο μας

Τρίτη 17 Μαΐου 2016

ο κακός μπάτσος και ο κακός μπάτσος


Ο κακός μπάτσος που έγινε καλός και μετά κακός και μετά ξανά καλός και υποστηρίζει διευθέτηση του ελληνικού χρέους αλλά αν δεν γίνει τότε να ισχύει για πάντα ο κόφτης...
Πάμε στοίχημα ότι θα ισχύει ο κόφτης;

Δευτέρα 16 Μαΐου 2016

\m/(-_-)\m/ long live


Τρίτη 10 Μαΐου 2016

Ματώνουμε σύντροφοι


...και για να μην έχουν την εικόνα κόσμου να διαδηλώνει έξω από τη βουλή την ώρα που θα άρχιζε η ψηφοφορία του ασφαλιστικού τα κατηργημένα ΜΑΤ την έπεσαν με σφοδρότητα στον κόσμο που διαδήλωνε.

...και μετά ο στρουμπολός κομμουνιστής, ο αποστάτης της τάξης του, ο χυδαίος πασόκος Κατρούγκαλος δήλωσε αναιδώς, όπως αναιδείς είναι όλοι τους, ότι "αν ήταν νόμος λαιμητόμος το ασφαλιστικό θα είχε βουλιάξει η πλατεία συντάγματος" ή κάπως έτσι...

...και πήγε ο Τακαλώτος, τσαλακωμένος όπως πάντα στα ρούχα, στο παράστημα και στην ιδεολογία, βρεγμένη γάτα, με την ουρά στα σκέλια και όπως του είπανε έτσι και έκανε

... και εγένετο το υπουργικό συμβούλιο όπου ο Αλέξης αναίσχυντος, αναιδής και χυδαίος φώναξε "Νενικίκαμεν" ξέχασε να συμπληρώσει "Μέρκελ". Διότι η Μέρκελ - αυτοί που εκπροσωπεί δηλαδή - νίκησε. Ψηφίστηκε ο θάνατος του ασφαλισμένου. Θα ψηφιστεί το εργασιακό και τα πρόσθετα μέτρα.

...και τέλος ψηφίστηκε η φαντασίωση που ηδονίζει κάθε νεοφιλελέρα παγκόσμια. Αυτόματος κόφτης μισθών, συντάξεων και ζωών. Κάθε φορά, όλες τις φορές, που οι δανειστές θα τοποθετούν τον πήχη εκεί που γουστάρουν στα έσοδα (αυτά που μας παίρνουν) και δεν θα τον φτάνουμε -ποτέ δεν θα τον φτάνουμε - φσσσσσσσσσσσσσσσ! θα πέφτει η ΛΕΠΙΔΑ ατί της ελπίδας. και θα κόβει κεφάλια.

...και ο ουτιδανός, ο μικρότατος, ο πουθενάς και τιποτένιος φερόμενος ως πρωθυπουργός το παρουσίασε ως δική του ιδέα. Έτσι τον διέταξαν έτσι επιθύμησε (η διαταγές σας επιθυμία μου, θα είπε.δακρυσμένος). Αλλά είναι και παμπόνηρος, παλιός στο κουρμπέτι. Για να φτάσει εκεί που έφτασε "δολοφόνησε" μέχρι  και τον πολιτικό  πατέρα του... 

...και καθώς ανακοίνωνε το μέτρο του κόφτη, επέχαιρε μέσα του τρίβοντας τα χέρια του. Αν μείνει στην εξουσία δεν θα έχει πολιτικό κόστος... Κανείς δεν θα ψηφίζει νέα μέτρα.. θα παίρνονται αυτόματα... ούτε βουλευτές να χρειάζονται μασάζ, ούτε διαδηλωτές ούτε τίποτα...

... και κάθισε και αγνάντευσε το υπουργικό συμβούλιο. 4 χρόνια, 500.000 ευρώ εισόδημα σε υπουργούς και βουλευτές ... γι αυτό χαμογέλαγαν όλοι.

...και γλίστρησε το πόδι του στο πάτωμα και κοίταξε κάτω. Τα παπούτσια του είχαν λερωθεί λίγο από το αίμα που έτρεχε εδώ και έξη χρόνια αλλά τώρα πια ήταν ποτάμι η ροή του. "Από το λαό" μειδίασε...

... και του ήρθε το σύνθημα "Ματώνει αυτή η κυβέρνηση" είπε και οι υπουργοί κούνησαν τα κεφάλια τους κάνοντας τους θλιμμένους... και κούρνιασαν τα 500ευρα στην τσέπη τους. Καλά που δεν καταργούνται 

ΥΓ Νικάμε αδέρφια, νικάμε. Αλλά ματώνουμε λίγο. Αντί για επίδεσμο θα βάλουμε γραβάτα.

Δευτέρα 9 Μαΐου 2016

Καταδικάζω λέμε


Με ένα νόμο...


Κυριακή 8 Μαΐου 2016

Μας κάνατε το Μνημόνιο θα σας κάνουμε το ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ... Αρκετά!



Βασικά αυτό ήταν το πρώτο σύνθημα που ανέβηκε με τους "Αγανακτισμένους" στο Σύνταγμα 25-05-2011
Από τότε κύλησαν πολλά ημερολόγια καταστρώματος από το μΠΑΤσΟΚ στον ΣΑχλαΜΑΡΑ και από κει στο καλλίτερο χαρτί του συστήματος τον ξεΤσίπρωτο που έφερε την λεπίδα, σκότωσε την ελπίδα και έβαλε logo κόλλα στην καρέκλα πριν απλώσει τον κώλο του πάνω της.

Σήμερα η "πρώτη φορά φασιστερά" θωρακίζει την δική της χούντα στη βουλή, στο Σύνταγμα και στον επί 3 μέρες κλεισμένο εθνικό κήπο, με απόφαση της αστυνομίας.
*Τι Τσίπρας τι ΓΑΠ, τι Φίλης τι Πάγκαλος (χειρότερος ο Φίλης)

Ξέρω ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται μόνο ως φάρσα αλλά just in case που ξεφύγει το πράγμα θέλω να δω το ελικόπτερο να πηγαίνει να τον παίρνει αλλά να μη μπορεί να ξεφύγει...



Έτσι κι αλλιώς... τι είχαμε και τι καλό έχουμε να χάσουμε

*Από τότε που έκανε ο Τσίφρας το ΟΧΙ ναι (13 Ιουλίου 2016) ένιωσα ψυχολογικά ότι γύρισα στο 2010... που όντως εκεί γύρισαν τα πράγματα αλλά χειρότερα. Ωραίο το κόλπο όντως. Με δυσκολί γράφω κάθε φορά, αφού επαναλαμβάνω τα ίδια... Ακόμη και στις γελειογραφίες που κάνω απλώς αλλάζω τα πρόσωπα!!! ούτε καν τις λεζάντες

Πέμπτη 5 Μαΐου 2016

Συνολικές προβολές σελίδας