Παρασκευή 7 Αυγούστου 2015

Ο τΣυΡιζΑ εάλω…



Ο τΣυΡιζΑ (τέως Συνασπισμός Ριζοσπαστικής –χαχαχαχα- Αριστεράς-μπουχαχαχαχαχαχα) εάλω…

Ο τΣυΡιζΑ εάλω… και δεν πήραμε πρέφα… Πότε; Κάποια στιγμή μεταξύ 2012 και 2015. Βέβαια δεν ήταν στιγμή, ήταν συνεχής διαδικασία διάβρωσης.
Πρώτα ο τΣυΡιζΑ έπρεπε να γίνει «κανονικό» κόμμα. Με πρόσχημα τον νόμο περί μπόνους εδρών που δεν τις παίρνουν οι συνασπισμοί και κάτω από την πίεση των καναλιών, των ΜΜΕ της διαπλοκής και της αποχαύνωσης, πήγε σε συνέδριο και έγινε «κανονικό» κόμμα. Σαν αυτά που κυβερνούσαν 40 χρόνια.
Ο δρόμος να γίνει αρχηγικό – που είναι πολύ βασικό για την άλωση-είχε ανοίξει.
Σκαπανείς συνέχιζαν να είναι τα κανάλια και οι –αλήτες, ρουφιάνοι-δημοσιογράφοι.
Με όπλο την προπαγάνδα, το πιο ισχυρό όπλο, συνέχιζαν να χτυπάνε την δομή του τΣυΡιζΑ και τις συνιστώσες ή τάσεις… ιδίως τις αριστερές τάσεις (πως ένα αριστερό κόμμα απόκτησε αριστερές τάσεις – άρα και δεξιές!!! δεν προβλημάτισε για το τι γίνεται;). Λοιδορία, ειρωνεία και συνεχής γελοιοποίηση των αριστερών θέσεων.
Τα κανάλια είχαν αναλάβει και τον προδοτικό ρόλο της εξαφάνισης του καίριου και κύριου ερωτήματος «Ευρώ ή δραχμή» που είχαν μετατρέψει στο δημόσιο διάλογο «Πάση θυσία Ευρώ» (να δώσουμε και κανένα νεφρό,που θα αρχίσουμε να πουλάμε άμα μείνουμε μέσα).
Εν τω μεταξύ ο Τσίπρας είχε αρχίσει να παρουσιάζεται αποκομμένος από το κόμμα, ως άτι διαφορετικό. Έμοιαζε και τέτοιο. Ένα πρόσωπο νέο, άφθαρτο, φαινόταν τίμιο. Και όσο κοιτάζαμε τον Τσίπρα δίπλα είχε δημιουργηθεί ένα περιβάλλον μούρλια. Παππάς με παρελκόμενο τον δικηγόρο Σαγιά(ψάχτε τον λίγο, ότι ξεπούλημα γινόταν πριν ήταν μέσα), Φλαμπουράρης, Σκούτας (ο επικεφαλής των προεδρικών –μεγάλη λαμογιά αυτή η κίνηση- ή όπως τον έλεγαν κάποιοι δικοί του Στούκας).
Η διαπραγμάτευση προχωρούσε, «κάτι γίνεται, πρώτη φορά» λέγαμε. Φτάσαμε στο δημοψήφισμα και… και εκεί είδαμε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.
61,3% όχι στη συμφωνία (έστω και με το περίεργο όπως ετέθη ερώτημα) και τσουπ, νάτη η φατσούλα του Αλέξη να λέει ΝΑΙ… Την ίδια μέρα (Δευτέρα) έφυγε ο Βαρουφάκης. Έγινε σύγκλιση των πολιτικών αρχηγών που υποστήριζαν το ΝΑΙ και φεύγει για διαπραγμάτευση ο Αλέξης.
Βέβαια ο μετασχηματισμός του τΣυΡιζΑ σε αρχηγικό κόμμα είχε ολοκληρωθεί επίσημα, μπροστά σε όλους με βούλα την αντίστροφη ερμηνεία της βούλησης του λαού.
Έγινε εκείνη η συνάντηση κορυφής όπου μετά από 17 ώρες (μα πόσο διήρκησε να βάλει μια κωλουπογραφή; Αυτό έκανε μόνο) παρέδωσε την χώρα άνευ όρων!!!
Γιατί αυτό έκανε. Δέχτηκε ένα 3ο και μακρύτερο μνημόνιο που είχε μέσα ότι δεν είχε εφαρμοστεί και από τα προηγούμενα δύο.
Ήταν φανερό που πήγαινε το πράγμα πια. Το είχε πει ο Λαζόπουλος (και γαμώ τους λαγούς) από το Φλεβάρη. Διάσπαση τΣυΡιζΑ και συγκυβέρνηση με το Ποτάμι του Μπόμπολα, την ακροδεξιά ΝΔ (κοίτα που οι ίδιοι οι «αριστεροί» που θα μείνουν θα είναι και ευχαριστημένοι) και το μΠΑτΣΟΚ του Μπενίτο.
Το παραμύθι τελείωσε και είχε και δράκο την αριστερά!!!! Μάλιστα κύριε την αριστερά!!!
Διότι το κατεστημένο πέτυχε, προσωρινά τουλάχιστον, να απογοητεύσει ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος πλην του αργού θανάτου, σπίλωσε την αριστερά και πίστωσε τον Τσίπρα με πολιτικό κεφάλαιο να ξοδευτεί ύπερ της αστικής τάξης.
Το σύστημα χρειάζεται τα αρχηγικά κόμματα διότι έτσι γίνεται εύκολο ελέγχοντας μια μικρή ομάδα ανθρώπων (ακόμα και έναν πάνω πάνω – λέγε με Τσίπρα) να ελέγχει όλη τη χώρα.
Η μόνη δικλείδα ασφαλείας οι συλλογικότητες. Στην κανονική Δημοκρατία, ο ίδιος ο Λαός. Στις κοινοβουλευτικές ολιγαρχίες τα θεσπισμένα όργανα του κόμματος.
Στην Αριστερά, για να είναι αριστερά, αυτά έχουν σημασία. Από τη στιγμή που δεν λειτουργούν ΠΑΎΕΙ να είναι αριστερά.- Τελεία και παύλα. Δεν είναι θέμα καθαρότητας. Δεν είναι θέμα ιδεολογίας. Είναι καθαρά θέμα λειτουργίας.
Είτε το πράττεις είτε όχι. Ολίγον έγκυος δεν έχει.
Όμως η κυβέρνηση είχε ήδη αποκοπεί από το κόμμα και τις συλλογικές αποφάσεις και πρέπει να ξαναβάλει ένα φύλλο συκής μπροστά στα αχαμνά των αχαμνών διότι ο βασιλιάς είναι γυμνός, γι’ αυτόν που θέλει να δει τα πράγματα διότι οι χειροκροτητές θα είναι πάντα περισσότεροι.
Φύλο συκής όμως με 32 ΟΧΙ στο κοινοβούλιο και μοιρασμένη την κεντρική επιτροπή δεν γίνεται. Θα τσιμπάνε σαν αγκάθια σε γυμνό κωλομέρι.
Πρέπει να τελειώνουμε λοιπόν και με τις αριστερές πρακτικές.
Έτσι εφαρμόζεται το τελικό σχέδιο διάσπασης, θα κρατήσουν τον Μητρόπουλο και τον Κουρουμπλή –να εκπροσωπείται και το μΠατΣοΚ επίσημα στην Κ.Ε.
Θα γίνει συνέδριο όπου οι ULTRAS του προέδρου με τον Στούκα θα είναι οι προεδρικοί. Η ΑΝΆΣΑ του Κορωνάκη (γραμματέας της Κ.Ε. –που στο βιογραφικό του έλεγε ότι πήγε στην Πάτρα για σπουδές, α! ρε να μην είμαι και γω φίλος) θα κάνει την (γιαλαντσί) αντιπολίτευση για να μη πάει κόσμος στο αριστερό ρεύμα ή στην ΚΟΕ ή αλλού. Και θα πάρει την Κ.Ε.
Ή…
Ή θα πάει σε εκλογές με λίστα. Θα ξεφορτωθεί τους αντιμνημονιακούς αντιφρονούντες και θα κάνει το μαϊμού συνέδριο.
Το συνέδριο θα είναι ανοιχτό, στυλ Γιωργάκη, ώστε να ψηφίσει και ο κάθε μΠΑτΣΟΚος αν δεν έχουν φύγει από τις τοπικές όλοι οι διαφωνούντες.

Ποιοι είναι οι διαφωνούντες; Εδώ έχει πολύ πλάκα.
Διαφωνούντες είναι όσοι υποστηρίζουν τις συλλογικές αποφάσεις του τΣυΡιζΑ. Αυτοί που δεν είναι «Ευρώ πάση θυσία».
Αυτοί που θεωρούν ότι δεν μπορείς να είσαι αριστερός και να στηρίζεις την πλουτοκρατία με νέα μνημόνια. Μνημόνια που θα συνεχίσουν την εξαθλίωση. Την καταρράκωση μισθών, συντάξεων, που θα ανεβάζουν τα όρια συνταξιοδότησης, που θα επιτρέψουν στις τράπεζες να πάρουν τα σπίτια, για να σωθούν οι τραπεζίτες.

Και βαυκαλίζονται μερικοί ότι έχουμε «αριστερή» κυβέρνηση. Μα ότι κάνει είναι δεξιό νεοφιλελεύθερο…. Εντελώς. Έχει και τη ρητορική δεξιάς/νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης, σε βαθμό που αναρωτιέμαι αν γράφουν οι ίδιοι τους λόγους του Τσίπρα που έγραφαν του Σα(χλα)μάρα και του Γιωργάκη.
Π.χ. έμεινα με το στόμα ανοιχτό όσο ο Τσίπρας στην ομιλία του στην Κ.Ε. επιτροπή έλεγε ότι είχε χειροβομβίδα απασφαλισμένη στα χέρια του στη διαπραγμάτευση και θυμόμουν τον Σαμαρά που έλεγε ότι του έδωσαν απασφαλισμένη χειροβομβίδα όταν βγήκε.
Τώρα η ρητορική είναι (από κυβερνητικούς και ΜΜΕ –της ΕΡΤ συμπεριλαμβανομένης) ότι υπάρχει «αισιοδοξία ότι θα πάμε σε συμφωνία». Για να μείνουμε λίγο σε αυτό, το κόλπο της προπαγάνδας είναι απλό. Δηλώνω αισιόδοξος, άρα κάτι καλό έρχεται. Αυτό το καλό είναι η συμφωνία. Και αν αυτό είναι το αισιόδοξο σενάριο τότε υπάρχει το απαισιόδοξο. Δηλαδή δεν θα γίνει συμφωνία. Άρα… κακό πράγμα. Άρα αυτοί που δεν θέλουν συμφωνία θέλουν το κακό μας!!!! Επαγωγική σκέψη που λειτουργεί υποσυνείδητα αρκεί να επαναλαμβάνεις ότι αισιόδοξο είναι το ένα σενάριο!!!
Τους κακοί από την άλλη συνεχίζουν τα κανάλια, και διάφορα τσιράκια στα social media, να του λοιδορούν. Η λέξη «επαναστάτης» έγινε για τους «τΣυΡιζΑίους» ότι ο «κουλτουριάρης» για τους δεξιούς. Ότι δεν φτάνει η αλεπού, ή δεν μπορεί να γίνει, τα κάνει κρεμαστάρια.
Ο Βαρουφάκης πέρα από την προσπάθεια γραφικοποίησής του γίνεται και προσπάθεια ποινικοποίησής του, με εντολή των δανειστώ ίσως;;;;
Διότι είχε plan B και αυτό πρέπει να απαγορεύεται επί ποινή θανάτου πολιτικού(;)
Όπως και να έχεις και άλλη γνώμη από τους δανειστές. Έτσι πιθανοί ηγέτες μιας ανάποδης κίνησης μέσα από το τΣυΡιζΑ έχουν παρόμοια τύχη. Η Κωνσταντοπούλου, ο Λαφαζάνης κ.ο.κ.
Ενώ μένουν σοβαροί συζητητές και εκπρόσωποι ο Μπενίτο Βαγγέλης Βενιζέλος, ο Άδωνις Θάτσερ Γεωργιάδης, ο Τσεκούρας Βορβορίδης κ.α.

Για το τέλος αυτού του άρθρου θα ήθελα να κάνω μια μικρή, προσωπική, ανάλυση σε όλους αυτούς που στηρίζουν ότι ο λαός δεν ψήφισε τΣυΡιζΑ για να φύγουμε από το ευρώ ή το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα δεν ήταν όχι στο ευρώ κ.οκ.

Λοιπόν, 1ον το ευρώ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ. Είναι νόμισμα και άρα μέσω συναλλαγής και οικονομίας
2ον το 17% που πήρε ο τΣυΡιζΑ τον Μάιο του 2012 (ήτοι 14%  επιπλέον) το πήρε όσο είχε την πλέον ακραία ρητορική του όπως πχ «καμιά θυσία για το ευρώ» αν θυμούνται οι σύντροφοι.
3ον Το 27% που πήρε τον Ιούνιο 2012 το πήρε με την ρητορική «το ευρώ δεν είναι φετίχ» (είχε ήδη αρχίσει η άλωση)
4ον Το Ιανουάριο του 2015 ο τΣυΡιζΑ πήρε 36% και την κυβέρνηση (με του Αν.Ελ. – τι έκπληξη και η δική τους κωλοτούμπα που σηματοδοτεί και το τέλος τους) με ρητορική «Πλήρης εφαρμογή του προγράμματος της Θεσσαλονίκης, που είναι εκτός διαπραγμάτευσης» και «κατάργησης των μνημονίων»!!!!
5ον Το 61,3% ΟΧΙ στο δημοψήφισμα το πήρε για να διαπραγματευτεί ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ. Δηλαδή ακόμη και να φτάσει σε ρήξη.
Ακόμη όμως και να σήμαινε αυτολεξί και κυριολεκτικά το ίδιο το πονηρό ερώτημα όπως ετέθη. Δηλαδή ΝΑΙ ή ΟΧΙ στην συγκεκριμένη πρόταση Γιούγκερ τότε δεν μπορείς με τέτοιο εκκωφαντικό ΌΧΙ να φέρνεις χειρότερη συμφωνία από αυτή που απορρίφθηκε.

Ο Γιωργάκης το 2010, παρόλο που θα μπορούσε να κυβερνά 2-3 τετραετίες αν ήθελε, έκαψε νωρίς τον εαυτό του. Προσωπικά το έκανε συνειδητά όντας οικονομικός δολοφόνος.
Ο Σα(χλα)μάρας παρόλο που θα μπορούσε να εδραιωθεί στην πολιτική ζωή αυτοπυρπολήθηκε για να περάσει μνημόνια. Το πιο πιθανό ότι τον κράταγαν όπως του περισσότερους ΝΔ ΠΑΣΟΚ που είναι σε λίστες Λαγκάρντ, MIESENS κοκ
Ο Κάμμένος και οι Αν.Ελ. τελείωσαν με το ΝΑΙ σε όλα. Έτσι και αλλιώς δεν υπήρχε μέλλον γι’ αυτούς. Τα κανάλια τους είχαν ξεσκίσει από πριν και δεν είχαν και δυναμική. Αυτή η κυβέρνηση είναι το pick τους.

Ο Τσίπρας θα είναι ο πρώτος πρωθυπουργός χωρίς κόμμα, ή άλλιώς για όλα τα κόμματα. Η ΝΔ δεν πρόκειται να τραβήξει με τον Μεϊμαγκάκη έτσι και αλλιώς. Το μΠΑτΣΟΚ με την Φώφη πέταξε λευκή πετσέτα. Ο οχετός του Μπόμπολα δεν πείθει με τον Θεοδωράκη. Χρειάζεται λοιπόν ένα clean cut face σαν του Τσίπρα. Και ο Τσίπρας προτιμά την ανέξοδη συγκρουσιακά αστική στήριξη για να παραμείνει, όσο παραμείνει. Στο χέρι μας είναι να μην παραμείνει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Συνολικές προβολές σελίδας