Είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε δέκα εκατομύρια

Υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα καταννόησης της νέας εποχής η οποία εισάγει νέους τρόπους δράσης και αντίδρασης αλλά κυρίως διάδρασης.
Στα κλασσικά ΜΜΕ (Μιλάω Μόνο Εγώ) έτσι όπως αναπτύχθηκαν στην ελληνική πραγματικότητα, αφού πέρασε μια περίοδος "αθωότητας" όπου έψαχναν το δρόμο τους, εμφανίστηκαν αυτό που θα λέγαμε "τηλεαστέρες" Προσωπικότητες που "γράφουν" στο γυαλί αλλά και που έχουν ισχυρή απήχηση στο κοινό.
Με τον καιρό ήταν φανερό ότι αυτή η απήχηση μεταλλάχθηκε σε κατασκευή κοινής γνώμης, έγιναν οι γνωστοί "opinion makers".
Στον καιρό της κρίσης όπου η οικονομική πίτα μειώθηκε αλλά και τα συμφέροντα ήταν πια πολύ πάνω από την πολιτική οι τηλε"δημοσιογράφοι" απέκτησαν στρατευμένο ρόλο στην υπεράσπιση των συμφέρόντων των αφεντικών τους παραχαράσσοντας, υπερτιμώντας ή υποτιμώντας ειδήσεις ή λέξεις.
Το πρόβλημα που εμφανίστηκε όμως ήταν το νέο μέσο του διαδικτύου και της χρήσης του blogging.
Από το Μιλάω Μόνο Εγώ (η αυθεντία και εσύ πρέπει να κάτσεις να ακούς μέχρι να πειστείς) τώρα Μιλάμε Μόνο Εμείς (το μόνο είναι πλεονασμός και προφανώς μπορούμε να μιλήσουμε όλοι). Μάλιστα όχι μόνο να μιλήσουμε αλλά και να διαδράσουμε, να απαντήσουμε, να ρωτήσουμε να διευκρινήσουμε κ.ο.κ.
Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να κάνουμε πολιτική, πράγμα επικίνδυνο.
Επίσης από εκεί που η γνώμη ενός εκάστου ήταν περιορισμένη στον στενό χώρο των αανθρώπων που μπορούσαν να τον ακούσουν τώρα μπορεί να την μάθει ο καθένας, παντού!
Και αυτό δεν είναι το πιο επικίνδυνο για το σύστημα που δεν έχει σκοπό να υπηρετέί το συμφέρον του πολίτη αλλά άλλα κέντρα εξουσίας, ξένα και ντόπια.
Δεν είναι καν η γέννηση νέων ιδεών διαφορετικών από αυτές που διαχέει και ελέγχει το κατεστημένο σύστημα εξουσίας.
Το πιο επικίνδυνο είναι ότι οι πολίτες ανακαλύπτουν ότι δεν είναι μόνοι στις ιδέες τους και στη θέληση για δράση. Δεν είναι μόνοι στους προβληματισμούς τους για τον τρόπο που έχουν δομηθεί τα πράγματα στην Ελλάδα και δεν είναι μόνοι στην αμφισβήτηση της αυθεντίας, τηλεοπτικής-οικονομικής-πολιτικής.
Και όταν συνειδητοποιείς ότι δεν είσαι μόνος τότε έχεις δύναμη και όσο πιο πολλοί μαζεύονται τόσο πιο δυνατός γίνεσαι.
Και μπορεί να φτάσει κάποια στιγμή που θα γίνει συνείδηση ότι από τη μια μεριά είναι 10.000.000 ενώ από την άλλοι κάποιοι λίγοι και τότε θα είναι αργά για τα κροκοδείλια δάκρυα όλων. Και των τηλεδημοσιογράφων και των αφεντικών τους.