Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

Γενναιότης...



Γενναία μέτρα χρειάζονται, γενναίες αποφάσεις.... εκλείπουν όμως οι γενναίοι
Όχι βέβαια εκείνοι που δεν μπορούν να κάνουν, και δεν κάνουν, τίποτα και θα πληρώσουν τελικά. Θα λεονταρίσουν λίγο και μετά θα σκύψουν το κεφάλι θα κατεβάσουν τα αυτιά και στο τέλος θα τους ξαναψηφίσουν.

Οι γενναίοι ταγοί (δεν έχουμε καν ταγούς, τράγους έχουμε) δεν είναι γενναίοι όταν διατηρούν τα προνόμιά τους και πετσοκόβουν τους άμαχους και άοπλους... τους παραδωμένους...

Γενναίοι είναι όσοι βγαίνουν μπροστά από τον θεσμό που τους κρύβει και αναλαμβάνουν το κόστος πρώτα προσωπικά, εδώ στην Ελλάδα το παίρνουν οικογενειακά, και δεν θέλουν υπηκόους-υπάκοους αλλά συντρόφους-συμπολίτες.

(Γενναία μέτρα λαμβάνουν όλες οι κυβερνήσεις, που δεν επηρεάζουν όμως τους κυβερνώντες... να χέσω γενναιότητα, σα να λέει ο στρατηγός ότι μπορεί να θυσιάσει όλους τους στρατιώτες του για να νικήσει... Γενναιότατος..., με το αίμα των άλλων)

Παπάρια μάντολες, είναι βαρύ πράγμα η ευθύνη και οι Έλληνες είμαστε καλοπερασάκηδες..
που να τρέχεις τώρα, να έχεις σκοτούρες. Να έχεις και την ευθύνη... ΓΑΜΑΤΑ


Άσε να κυβερνάνε οι λίγοι, αυτού που ξέρουν, αυτοί που ασχολούνται με τα κοινά - res publica- όχι Δημοκρατία. Απέχουν αυτά τα δυο.

Αυτοί που ξέρουν, και συνήθως και αυτοί που ξέρουν αυτούς που ξέρουν...

Οι υπόλοιποι θα βολευτούμε με κανένα κοκκαλάκι και με το χέρι μας στην τσέπη του μπροστινού.
Τι και αν κάτω από κανονικές συνθήκες το 80% του πλούτου ανήκει στο 2% του πληθυσμού και πάλι κάτι θα περισέψει να πέσει από το τραπέζι. Και αν παραπέσει θα ξεσπάσει καμιά κρίση για να τα ξαναμαζέψουν.

Και εμείς τα ίδια και τα ίδια εδώ στο βασίλειο της κληρονομικής Res Publica.

Γιατί ποιός θέλει τη Δημοκρατία τελικά;
Πρέπει να συνταχθείς στη φάλαγγα, είτε κουρελής είτε πλούσιος, είτε φιλόσοφος, είτε θεσμικός, είτε ταγός...
Και ποιος θέλει τώρα να μπει και να μετρηθεί. Να τον δουν οι άλλοι τι είναι στην πραγματικότητα.

Ας κρυβόμαστε όλοι είτε πίσω από τη μάζα, μη τυχόν και αποφύγουμε το βόλι, ή πίσω από το θεσμό, το αποφεύγουμε το βόλι και ότι κάτσει...
στο τέλος εμείς θα κάτσουμε στον άξονα... όπως μας αξίζει...!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Συνολικές προβολές σελίδας