Λέει, λέει, λέει και ακούμε α σαρδάμ που έπαψαν να είναι πια χαριτωμένα.
Προσπαθείς να καταλάβεις το συντακτικό και τη γραμματική και κάπου χάνεσαι σε αυτό το απλανές βλέμμα.
«Δεν μπορεί να λέει τέτοιες μαλακίες» σκέφτεσαι, «όταν η κατάσταση έχει γίνει αβίωτη για τον ελληνικό λαό»
Έτσι ακριβώς είναι. Σε ξεγελάνε όλα αυτά και δεν προσέχεις την πραγματικότητα.
Δεν είναι ηλίθιος. Είναι ψεύτης και απατεώνας σε διατεταγμένη υπηρεσία που θα τη φέρει σε πέρας με κόστος την ίδια του τη θέση και την υστεροφημία τη δική του και της δυναστείας που εκπροσωπεί.
Δεν τον νοιάζει τίποτα άλλο από το να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των αφεντικών του.
Ήταν έτοιμος στις 15/06 να δώσει τη θέση του, να φύγει από πρωθυπουργός, να θυσιαστεί αρκεί να βρισκόταν εκείνος που θα συνέχιζε το πρόγραμμα της εξαθλίωσης και του ξεπουλήματος υπέρ των διεθνών τοκογλύφων. Τόσο καλός υπάλληλός τους είναι.
Αλλά και ο άλλος συζητούσε την συναίνεση. Τη συναίνεση που ζητά και ο Μελισσανίδης της πολιτικής, αυτός που παίρνει χρυσό στις τούμπες-κωλοτούμπες. «Για ένα υπουργειάκι ρε γαμώτο…». Γι’ αυτούς συναίνεση είναι να συμφωνήσουν 200-250 νοματαίοι. Στα άλλα δέκα εκατομμύρια μαλάκες δεν τους πέφτει λόγος.
Κούνια που σας κούναγε ζωντανά..!
Όποιος συνεχίζει να τον ψηφίζει, ή να ψηφίζει τα κόμματα που υπέγραψαν το Μνημόνιο πρέπει ή να είναι προδότης, ή ηλίθιος ή και τα δύο.
Βαριές κουβέντες και το ξέρω αλλά θα τις αιτιολογήσω.
Προδότης θα είναι διότι θα κοιτά το συμφέρον του που έρχεται σε ευθεία αντιπαράθεση με το συμφέρον της χώρας, το κοινό καλό. Αυτός κοιτά να σώσει τη θεσούλα του, να διορίσει την κορούλα του ή είναι κάποιος από αυτούς που εξυπηρετούν συμφέροντα μεγαλοεργολάβων.
Ηλίθιος είναι όταν δεν καταλαβαίνει ότι δεν δίνουν καμιά σημασία αυτοί οι κόπροι για τα συμφέροντα του λαού και συνεχίζει να ερμηνεύει την πραγματικότητα με τα φίλτρα της ιδεολογίας ή της βιωματικής εμπειρίας.
Και βέβαια πάντα υπάρχουν αυτοί που είναι και τα δύο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου