Αλέξης Τσίπρας: Ένας ανήθικος καιροσκόπος

Αλέξης Τσίπρας: Ένας ανήθικος καιροσκόπος ή κατά την μαρξιστική ορολογία, ένας αμοραλιστής οπορτουνιστής.
Είχα γράψει παλιότερα και αρκετές φορές ότι αν δεν υπήρχε ο Τσίπρας το σύστημα έπρεπε να το εφεύρει. Τώρα αν το αυγό έκανε την κότα ή η κότα το αυγό λίγο μας αφορά γιατί όποιος ανακατεύτηκε με τα πίτουρα τον έφαγε τελικά η κότα. Και όπου ανακατεύτηκε η κότα έφαγε την αριστερά.

Αυτός λοιπόν ο τύπος, που μάλλον καλόμαθε στα κότερα, είπε ότι ο ΣυΡιζΑ θα μετασχηματιστεί να αντανακλά τη βάση του. Ξεδιάντροπα, είπε ότι θα γίνει και με τη βούλα το άλλο πόδι που θα στηρίζει το σύστημα - ο άλλος ξεσκέπαστος πόλος του δικομματισμού δηλαδή.

Ξεχνά όμως ότι από το 4% τον πήρε από το χέρι η κρίσιμη μάζα που ευελπιστούσε σε ρήξη και ανατροπή και τον έβαλε να την οδηγήσει στην πραγμάτωσε της ελπίδας της. Όμως ο ανήθικος καιροσκόπος χειραγώγησε τα πράγματα έτσι ώστε να αλλάξει τη βάση κατά το δοκούν, αφού της ευνούχισε την ελπίδα στυγνά και προμελετημένα.
Και τώρα που την εγκόλπωσε αυτή τη  βάση δείχνοντας ότι δεν υπάρχει  άλλος δρόμος, αυτός ο τσαρλατάνος της πολιτικής καμώνεται ότι την ακούει και μετασχηματίζεται όπως αυτή η βάση θέλει, ενώ γίνεται το ακριβώς αντίθετο και για να μείνει στην καρέκλα του - με την ελπίδα να κυβερνήσει ξανά - ζωντανεύει το ζόμπυ του πασοκισμού που αμφίδρομα συμβολίζουν και οι δύο (Τσίπρας-πασοκισμός) ανηθικότητα και καιροσκοπισμό.

Γιατί κερδίζει ο νεοφιλελευθερισμός

Η αρχή της επικράτησης του νεοφιλελευθερισμού
Το 2015 το μεγαλύτερο τμήμα του λαού έκανε δύο τεράστια νοητικά άλματα. Δύο άλματα κυριολεκτικά στο κενό αποδεικνύοντας ότι η κοινωνία είχε κινηθεί πολύ πιο προοδευτικά από κάθε πολιτικό σχηματισμό. (Προάγγελοι ο Δεκέμβρης του 2008 και ο Μάης του 2011,  κινήσεις που ο ΣυΡιζΑ εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο).
Πήγε η κοινωνία και ανέδειξε κυβέρνηση τον πολιτικό σχηματισμό που από το 2008 παρουσιαζόταν κατά κόρον ως ο σχηματισμός που καλύπτει κουκουλοφόρους και τρομοκράτες. Και δεν έμεινε εκεί. Προσήλθε σε ένα δημοψήφισμα που η εγχώρια ελίτ και η νομενκλατούρα της Ευρώπης τον απειλούσε ότι με το ΟΧΙ θα επέρχονταν ΟΛΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ!
Παρόλα αυτά 62% επέλεξε όχι αποφασισμένο για ολική ρήξη, αρκεί να αντιστεκόταν η κυβέρνηση που επέλεξε να θέση οδηγό σε ένα δρόμο ανατροπής του παλαιού καθεστώτος που οδήγησε στη νεοφιλελεύθερη σφαγή. Και το αποτέλεσμα έγινε πραγματικότητα διότι μετά από πολλά χρόνια συμμετείχαν σε μεγάλο ποσοστό νέοι, που είχαν απομακρυνθεί από την πολιτική και το μεγαλύτερο μέρος του συντηρητικού τμήτατος της κοινωνίας, οι ηλικιωμένοι!
Ποια ήταν η (προμελετημένη κατά τη γνώμη μου)  κίνηση της"πρώτης φοράς αριστεράς"; Να ξεπλύνει το σύστημα που έλεγε ότι ήθελε να ανατρέψει, αλλά που ήταν ζωτικό μέρος του.
Με το δεν υπάρχει άλλος δρόμος", όταν θριάμβευσε με το "υπάρχει άλλος δρόμος" πέτυχε πολυεπίπεδα να
1. ξεπλύνει το σύστημα (ΝΔ ΠαΣοΚ) και έτσι να το ενσωματώσει, ή καλλίτερα να αποκαλύψει την ενσωμάτωσή του από αυτό
2. να φέρει σε θέση άμυνας όσους μέχρι και το ΟΧΙ έθεταν σε κίνδυνο την όποια περιουσιακή δυνατότητα είχαν χάριν της ανατροπής και να τους κάνει να κλειστούν στην επιβίωση του ατομισμού τους (βασικό συστατικό για να προχωρήσει η νεοφιλελεύθερη ιδεολογία και πρακτική)
3. παραίτηση του μαζικού κινήματος που είχε δημιουργηθεί στις πλατείες με αποτέλεσμα να περνάνε τα νεομνημονιακά μέτρα κυριολεκτικά αναίμακτα
πολλά άλλα αλλά κυρίως
4. να ευνουχίσει το ανατρεπτικό θυμικό που κατακλυζόταν από ελπίδα ώστε κάθε αντίσταση στη λαίλαπα που θα έρθει από Δε. 8 Ιουλ. 2019  να φαντάζει μάταιη

Χωρίς τα πιο πάνω θα ήταν αδύνατο να βγει ένα παλιό προμνημονιακό κόμμα με νεοφιλελέ ηγεσία και ακροδεξιά χαρακτηρηστικά  που επαίρεται το βασικό αξίωμα της σχολής του Σικάγο: "Το κράτος υπάρχει για να λειτουργεί ασφαλώς ο επιχειρηματίας" που πάνω εκεί στήθηκε όλη η λογική "Η κοινωνία είναι τίποτα, το άτομο τα πάντα", "Η φτώχεια είναι αποτέλεσμα της αξίας του καθενός"  , "Το κέρδος είναι τα πάντα".
Το είχα πει και το 2015, αν δεν υπήρχε ο ΣυΡιζΑ το σύστημα έπρεπε να τον εφεύρει, και τον εφηύρε. 

Τι να ψηφίσουν οι ΣυΡιζΑιοι

ΣυΡιζΑίοι, ο ΣυΡιζΑ δεν βγαίνει

ψηφίστε ΚΚΕ μη βγει η δεξιά

έχω δουλέψει και γω 7 μέρες...

Κάποτε, εκεί στη βιομηχανική επανάσταση των βιομηχάνων, είχε πάει από τη βουλή των αντιπροσώπων στη βουλή των λόρδων νόμος για επικύρωση που θα απαγόρευε στα παιδιά κάτων των 12 ετών να δουλεύουν πάνω από 12 ώρες. Απορρίφθηκε με το αιτιολογικό ότι δεν μπορείς να στερήσεις το δικαίωμα κάποιου να δουλέψει όσο θέλει (ο εργοδότης εννοείται αλλά δεν το ανέφερε αυτό). Κάπως έτσι και το σκέφτεται και ο άνθρωπος που δεν δούλεψε πάνω από 7 μέρες σε όλη του τη ζωή αλλά μπορεί να λέει πόσο μπορούν να δουλεύουν οι άλλοι!!!

https://www.imerodromos.gr/espase-ta-antergatika-konter-o-mitsotakis-zita-7imeri-ergasia/

«Όταν μία επιχείρηση συμφωνεί με τους εργαζόμενους – με επιχειρησιακή σύμβαση – να πάει από πενθήμερο σε επταήμερο, με τη σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων και με πολύ καλύτερες απολαβές και με αυξημένα δικαιώματα και συμφωνούν τα δύο μέρη, δεν κάνουμε τίποτε άλλο από το να αναγνωρίζουμε ότι είμαστε σε έναν κόσμο που αλλάζει και πρέπει εργαζόμενοι, επιχειρήσεις και κράτος, βέβαια, να προσαρμοστούν σε αυτή τη νέα πραγματικότητα». Από τα κουλά του Κούλη

Ανοιχτή επιστολή – Αίτηση

Ανοιχτή επιστολή – Αίτηση

Αγαπητή κυρία  εφοπλιστού,

Αρχικά σας χαιρετώ και εύχομαι τούτη η επιστολή να σας έβρει καλώς και σας και τους δικούς σας.

Ξέρω ότι δεν γνωριζόμαστε γι’ αυτό και αναγκάζομαι να σας γράψω. Είμαι σίγουρος ότι αν με ξέρατε, ως άνθρωπος με ενσυναίσθηση –empathy που θα έλεγε και ο πρωθυπουργός στους κύκλους σας (και ελπίζω όχι εμπάθεια που είναι κακόσημη λέξη) θα είχατε ή προσφερθεί να με εξυπηρετήσετε άμεσα, ανθρώπινα και ανιδιοτελώς… ΑΑΑ. Όπως πράξατε και με τον πρωθυπουργό, ΑΑΑ, όταν τον είδατε, πεσμένο και κουρασμένο.

Όπως θα καταλάβατε με την τελευταία νύξη, αυτό που αιτούμαι και εγώ είναι η παροχή του κότερού σας διότι τελευταία (καμιά δεκαριά χρόνια) αισθάνομαι και εγώ όπως νιώσατε πως αισθανόταν ο πρωθυπουργός μας και επειδή, όπως ανάφερα παραπάνω, δεν με ξέρετε, να σας εξηγήσω.

Όπως και ο κ. πρωθυπουργός έτσι και εγώ έχω πάει σε πολλές κατασβέσεις. Καμιά δεκαριά+ στο στρατό, όπου μία φορά κινδυνεύσαμε με συναδέλφους να καούμε, και άλλες τόσες μετά, όπου μάλιστα μία φορά έσβησα μια φωτιά σε ένα γκρεμό στο Αλεποχώρι με κίνδυνο της ζωής μου, διότι δεν μπορούσαν να κατέβουν οι πυροσβέστες και τα αεροπλάνα, παρόλες τις ηρωικές προσπάθειες των πιλότων αδυνατούσαν. Να ξεκαθαρίσω εδώ ότι αυτά έγιναν από μέρους μου εθελοντικά.

Βέβαια δεν είχα το σθένος που επέδειξε ο πρωθυπουργός μας, που κατευθείαν από την επιστροφή του από το εξωτερικό πήγε στο συντονισμό να μάθει τι συνέβαινε – και χωρίς το επιχειρησιακό μπουφάν του Καραμανλή – και κρατώντας το βάρος μέσα του – για  να μη μας πληγώσει φαντάζομαι – δεν ανακοίνωνε νεκρούς αλλά ζωντανούς.

Να, κάτι τέτοια αδυνατώ να κάνω και όχι πρωθυπουργός δεν θα γίνω, ούτε δημοτικός σύμβουλος δεν μπορώ να καταντήσω.

Πάντως ως επιπλέον περγαμηνές για την αποδοχή του αιτήματός μου μπορώ να αναφέρω την αριστεροσύνη μου, δεν είναι τόση όση του πρωθυπουργού μας και των στελεχών του αλλά μια αναρχοκομμούνα την στηρίζουμε. Είμαι και γω κουρασμένος προσπαθώντας – όπως η συντριπτική πλειονότητα - να στηρίξω οικογένεια μέσα στην κρίση. Κουβαλάω το βάρος ότι δεν μπόρεσα να αλλάξω τον κόσμο και μάλλον βοήθησα χωρίς να το θέλω να γίνει λίγο χειρότερος με το να αφήσω να εκμεταλλευτούν τις πλατείες κοινοβουλευτικοί.

Τέλος, μπορείτε να δείτε την ψυχολογική μου κούραση στις αναρτήσεις του blog που είναι πια πενιχρές.

Ελπίζω όμως ότι ένα ταξιδάκι αναψυχής στο Αιγαίο με ένα κότερο θα βοηθούσε να ανακάμψω. Και μη φοβού αγαπητή μου. Δεν είμαι τσίπης όπως οι πολιτικοί που νομίζουν ότι όλοι τους χρωστούν και τα θέλουν όλα τσάμπα. Εγώ θα φέρω τα πατατάκια μου, τα γαριδάκια μου και τα ποπ κόρν μου. Μπορεί να φέρω και καμιά κονσερβούλα. Θα βοηθήσω στην καθαριότητα και στις εργασίες του σκάφους και θα πιάσω και τη σκάφη αν δεν υπάρχει πλυντήριο. Αλήθεια θα αφήσω πίσω μου τα πάντα όπως τα παρέλαβα υπολογίζοντας την προσφορά σας και το εργαζόμενους.

Με αριστεροσύνη(όχι όση του πρωθυπουργού) και ναυτοσύνη(μάλλον περισσότερη αλλά δεν γνωρίζω πόσα κότερα του έχουν προσφέρει και δεν είμαι σίγουρος)

Το φιλικό blog

H kopria

Υ.Γ. Μην ανησυχείτε για τα συντροφικά habanos  πούρα σας. Έχω κόψει το κάπνισμα χρόνια

Πήγαμε την Ελλάδα μπροστά

Τσεκούρι και σκατά

Το σύνθημα Ελευθερία ή Θάνατος εμπεριέχει και διαδηλώνει την αποφασιστικότητα στην απόλυτη θυσία για την επίτευξη ύστατου αγαθού. Η ειδοποιός διαφορά με το σήμερα είναι η παντελής έλλειψη διάθεσης οποιασδήποτε θυσίας για την επίτευξη της ανατροπής ενός κατεστημένου που μας σκοτώνει σιγά σιγά και κάνει κάθε μέλλον να φαίνεται τουλάχιστον ζοφερό.

Βέβαια θα ήμουν άδικος αν δεν ανάφερα ότι στο δημοψήφισμα του 2015 μεγάλο μέρος αυτών που υποστήριξαν το "όχι" -παρ' όλο το απατεωνίστικο συριζαίκο ερώτημα - ήταν έτοιμοι να χάσουν πολλά. Το θεωρώ αυτό δεδομένο από την άποψη του τι προπαγάνδιζαν τα κυρίαρχα συμφέροντα ότι θα συμβεί αν επικρατούσε το όχι.

Τι συνέβη όμως και καταλήξαμε να έχει ευνουχιστεί κάθε αντίδραση - που ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία του ξεΤσίπρωτου- ενώ ο κατήφορος για τον λαό συνεχίζεται;

Τμήμα του λαού το 2011 - που κάθε μΠατΣΟΚος και ΝεοΔημοπράτης αμαυρώνει- αγωνίστηκε πετυχαίνοντας μάλιστα να ρίξει κυβερνήσεις και να καταδιώξει τις κυβερνητικές μαριονέτες από τους θώκους των επισήμων τότε. Τώρα;

Τώρα επικράτησε ξανά ο πασοκισμός που τόσο ύπουλα προωθούσε ο συριζα(αποδεικνύοντας ότι ότι έκανε ήταν σχεδιασμένο). Όσοι είχαν διάθεση να αγωνιστούν αποσύρθηκαν αηδιασμένοι και απογοητευμένοι, ακόμη και αν ήταν έτοιμοι να θυσιάσουν πράγματα.

Μεγάλο μέρος έφαγε το δόλωμα του εγκληματικού εθνικισμού - και ναι ήταν έτοιμο να το φάει από καιρό - και στράφηκε στον επίπλαστο κατασκευασμένο εχθρό του ταλαίπωρου φτωχοδιάβολου, του ξένου.

Όμως το σημαντικότερο ήταν, είναι και θα είναι ο πασοκισμός. Αυτοί που κοιτάνε το συμφέρον τους και τίποτα άλλο πέρα από αυτό. Που σήμερα είναι ζηλωτές εδώ, αύριο εκεί και μεθαύριο παραπέρα. Για να έχουν λόγο στην κυβερνητική συνδικαλιστική παράταξη - δημόσιοι υπάλληλοι κατά το πλείστον, άνθρωποι χαμερπείς που προκαλούν αηδία και έχω γνωρίσει κάμποσους- ή άνθρωποι που θέλουν να κάνουν μπίζνες -ιδιώτες(επιχειρηματίες ή wanna be) και κυμαίνονται από το να φάνε από το δημόσιο μέχρι να γλύψουν ένα κοκαλάκι.

Άλλοι που δείχνουν τα διαπιστευτήριά τους για οποιοδήποτε όφελος προκύψει πχ διορισμός , μέχρι και απλοί ηλίθιοι - που νομίζω είναι η λιγότεροι. Είναι όπως το λέει και ο Ζαραλίκος. Ότι και να ψηφίσω πάλι ΠαΣοΚ θα βγει.

Και το πασοκ βασίζεται στις αναθέσεις, ο πασόκος ελπίζει σε αυτές, Από τα δημόσια έργα μέχρι την αλλαγή και την επανάσταση.