Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

Στις πύλες του Άδη Απόσπασμα ΙΙ - AT THE GATES OF HADES

Είχα δημοσιεύσει ένα απόσπασμα από το νέο μου βιβλίο εδώ:
http://kopria.blogspot.com/2009/09/blog-post_10.html
Με την υπογραφή της συμφωνίας έκδοσης και στην Ελλάδα αναρτώ το παρακάτω. Θα αναρτήσω ακόμη μια στην έκδοση, γύρω στο Σεπτέμβρη φέτος.





...
«Ο πρίγκιπας της Ιθάκης αποσύρεται από την διεκδίκηση» συνέχισε ο βασιλιάς καθώς οι νέοι γύρισαν προς τον Οδυσσέα κοιτάζοντάς τον με απορία, «και αναλαμβάνει να διεκπαιρεώσει την διαδικασία επιλογής αντ’εμού. Για την υπηρεσία του αυτή θα λάβει ως γυναίκα του την άψογη σε ομορφιά και σύνεση Πηνελόπη, θυγατέρα του αδερφού μου Ικάριου, πργκίπισσα των Αμυλκών».

«Φίλοι μου και των Αχαιών οι άψογοι» ξεκίνησε ο Οδυσσέας πριν συνέλθουν από την έκπληξη οι νεαροί και αρχίσουν να διαμαρτύρονται. «Σε μια τέτοια ομήγυρη όπου όλοι είναι ισάξιοι σε ανάρριμα, ομορφιά, ισχύ και πλούτο μια απόφαση είναι δύσκολη ακόμη και για τους θεούς τους ίδιους. Ανάμεσα σε τέτοιους άνδρες και η Αφροδίτη θα δυσολευόταν να διαλέξει ή και η ίδια η σοφή Αθηνά».

Μουρμούρα ξεκίνησε καθώς οι πρίγκιπες άρχισαν να αμφισβητούν τον κριτή τους μέσα από τα δόντια τους, εκτός από τους δυο γιους του Νέστορα που συνετοί καθώς σιώπησαν μαζί με τους εκπροσώπους του βασιλιά της Πήλου που εκπροσωπούσαν το γιό του Αχιλλέα.

«Θεωρώ ότι το καλλίτερο είναι να το αφήσουμε στον Δία τον ίδιο την επιλογή. Μόνο μια κλήρωση που θα την ευνοήσει ο άψογος ο γιος του Κρόνου θα είναι δίκαιη ανάμεσά σας» συνέχισε πιο δυνατά ο Οδυσσέας.

«Μα να αφήσουμε μια τόσο σημαντική απόφαση στην τύχη;» βγήκε μπροστά ο Αγαμέμνων προσπαθώντας να ανατρέψει την διαδικασία αφού θεωρούσε ότι στην ζυγαριά των κριτηρίων υπερτερούσε η υποψηφιότητα του αδερφού του Μενελάου.

Ο Οδυσσέας πάγωσε. Από όλους μόνο ο βασιλιάς των Μηκυνών μπορούσε να του ανατρέψει την διαδικασία. Ζυγιάζοντας την κατάσταση γύρισε το βλέμμα του στην πριγκίπισσα της Σπάρτης και την κοίταξε παρακλητικά.

«Ο γιος του Λαέρτη έχει δίκιο» ακούστηκε γλυκιά η φωνή της Ελένης που αποκρίθικε στην έκκληση για βοήθεια.

Η κόρη του Τυνδάρεω προσπέρασε τον πατέρα της και σήκωσε αργά το κάλυμα της κεφαλής της αφήνοντας να φανεί το πρόσωπό της. Όταν αποκαλύφθηκαν τα μάτια της όλοι οι νεαροί έμειναν εμβρόντητοι. Μια δεύτερη ανατολή ξεχείλισε ζεστασιά μέσα από τον ουρανό των γαλάζιων ματιών της.

«Είσαστε όλοι, ή εκπροσωπείται, το άλας των αντρών. Καμιά νύφη δεν θα είναι πιο τυχερή από όλες τις γυναίκες του κόσμου αν πάρει συζυγό της οποιονδήποτε από εσάς. Είμαι πολύ περήφανη που όλοι σας είστε εδώ για μένα αλλά μπορώ να πάρω μόνο έναν και η επιλογή είναι αδύνατη για μένα» συνέχισε απαλά έχοντας πάει στο πλευρό του πρίγκιπα της Ιθάκης. «Ο Οδυσσέας έχει τη φήμη του συνετού και η επιλογή της κλήρωσης είναι το πιο δίκαιο γιαόλους μας».

«Τυχερός όποιος πάρει μια τέτοια γυναίκα για σύζυγο και βασίλισσά του» συνέκλινε στη γνώμη της ο Αγαμέμνωνας κάνοντας ένα βήμα πίσω συντασσόμενος με τους υπόλοιπους.

«Συνέχισε λοιπόν γλυκέ πρίγκιπα. Τυχερή η ξαδέρφη μου που θα σε πάρει για άντρα καθώς σε ευστροφία του Νέστορα του ξακουστού μοιάζεις και σε ομορφιά σαν τον Απόλλωνα στέκεις» χαμογέλασε η Ελένη στον Οδυσσέα και του έσφιξε το χέρι για να επαναφέρει το βλέμμα του που είχε χαθεί στα μάτια της.

«Πριν συνεχίσουμε στην διαδικασία της κλήρωσης» άρχισε ο Οδυσσέας παρατηρώντας το γυναικών το θαύμα να καλύπτει το πρόσωπό της και να γυρίζει στη θέση της πίσω από τον πατέρα της, «όλοι πρέπει να πάρουμε έναν όρκο βαρύ και άσπαστο».

«Τι όρκο γιε του Λαέρτη;» ακούστηκε η βαριά φωνή του πύργου που τον φώναζαν Αία.

«Στον όρκιο Δία και στα νερά της στυγός» άρχισε να απαγγέλει ο Οδυσσέας.

«Στον όρκιο Δία και στα νερά της στυγός» επανέλαβαν οι νεαροί πρίγκιπες.

«Ορκίζομαι ότι θα σεβαστώ την κλήρωση που θα γίνει, δεν θα αμφισβητήσω το αποτέλεσμά της και θα αποδεχτώ την κρίση του Δία. Ποτέ δεν θα προσπαθήσω να αλλάξω την επιλογή. Αν κάποτε η Ελένη κινδυνεύσει προς πρόθυμη βοήθεια θα συντρέξω τον σύζυγό της. Αν πατήσω ποτέ τον όρκο αυτό μέχρι να πεθάνω, στα μαύρα βράχια του Άδη να πέσω και οι σάρκες μου να λιώσουν στα σκοτεινά νερά της Στύγας».

Οι νέοι επανέλαβαν πρόθυμα ή απρόθυμα. Μετά ένα άλογο θυσιάστηκε και το αίμα του γέμισε ένα λάκο όπου έγιναν οι σπονδές. Έπειτα κάθε υποψήφιος ή εκπρόσωπος, μαζί με τον Οδυσσέα, έβαλαν το χέρι τους στο αίμα και σημάδεψαν το σημείο της καρδιάς επισφραγίζοντας τον τρομερό όρκο που έκαναν.

Κατόπιν ένας υπηρέτης πέρασε μπροστά από τους πρίγκιπες και ένας-ένας έβαζε το δαχτυλίδι του σε ένα χάλκινο δοχείο. Όταν όλοι άφησαν τα δαχτυλίδια τους ο υπηρέτης έδωσε το δοχείο στον Οδυσσέα. Αυτός το πήρε και άρχισε να το ανακινεί κάνοντας τα δαχτυλίδια να κροταλίσουν πάνω στον χαλκό.

«Πριγκίπισσα των πριγκιπισσών» γύρισε προς την Ελένη και την βασιλική οικογένεια ο Οδυσσέας, «και τώρα μόνο ο βασιλιάς των θεών είναι ο κριτής της τύχης της δικής σου και ενός ευτυχή από τους υποψήφιους μνηστήρες σου. Είθε να σας συντρέχει πάντα» ολοκλήρωσε και κοίταξε με νόημα διαπερνόντας το κάλυμα του προσώπου.

Η Ελένη κατάλαβε αμέσως και ανεπαίσθητα έκανε ένα νόημα κοιτώντας προς τον Αγαμέμνωνα. Ο Οδυσσέας μειδίασε σαν να έβλεπε τα μάτια της και γύρισε προς τους υποψήφιους. Παρατηρούσε τα δαχτυλίδια απο το πρωί και χρειάστηκε μόνο μια στιγμή να ψηλαφίσει μέσα στο δοχείο και να ξεχωρίσει το δαχτυλίδι του βασιλιά των Μηκυνών. Με κλειστά μάτια έβγαλε το δαχτυλίδι από το δοχείο και ύψωσε το χέρι του στον ουρανό.

«Ο Μενέλαος λοιπόν» έκανε πικρά ο Ιδομενέας.

«Ο Μενέλαος» φώναξε ο Αγαμέμνωνας.

Το ίδιο βράδυ στο μεγάλο δείπνο που δώθηκε προς τιμή των αραβώνων των νέων, καθώς ο πρίγκιπας Μενέλαος είχε έρθει όλοι οι άντρες καλοτύχιζαν και φθοονούσαν την τύχη του.

«Τέτοια ομορφιά μπορεί να σώσει έναν κόσμο» είπε στον Οδυσσέα ο Διομήδης.

«Τέτοια ομορφιά μπορεί να καταστρέψει δύο κόσμους» απάντησε προφητικά ο Οδυσσέας.

3 σχόλια:

Dimitris είπε...

Ομορφο, και πιασαρικο.

(Οτ)αν τελειωσω κι εγω το δικο μου το ισπανικο, θα σου στειλω ενα κομματι. Βεβαια, τοτε λογικα το μπλογκ θα το τρεχει ο γιος σου :P

kopria είπε...

χαχαχχαααχαχα

kopria είπε...

όλο το βιβλίο έχει αναφορές σε προ και μετα Ομηρηκούς μύθους με ένα δικό μου εφεύρημα που κινεί την υπόθεση.

Φαντάζεσαι να τρέχει ο γιός μου το ίδιο μπλόγκ. Δεν νομίζω. Θα πρέπει να κάνει δικό του καλλίτερο.
Όπως ευχήθηκε ο Έκτωρας στον Αστυάνακτα πριν την τελική μάχη με τον Αχχιλλέα "Σου εύχομαι να γίνεις καλλίτερος από τους γονείς σου" (για να διατηρούμε το κλίμα
:-P )

Συνολικές προβολές σελίδας