Ξέρεις Μίκη.. ήθελα να κρατήσω από σένα τελευταία την εικόνα την παρουσία σου τη 12/02/2012 που το κάλεσμα στους λεγόμενους "Αγανακτισμένους" ήταν για τις πέντε αλλά η φοβισμένη όσο και φοβική κυβέρνηση (δεν λέω δεξιά γιατί και τώρα τέτοια είναι, όπως και πριν) ξεκίνησε να ρίχνει δακρυγόνα πέντε παρά είκοσι (πενήντα μέτρα πίσω σου ήμουν), με το πρώτο να πέφτει σε σένα και στο Γλέζο. Τότε ήταν ή κόντευε 1.000.000 κόσμος να μαζευτεί, για τους σωστούς λόγους.
Και σου εύχομαι να τα εκατοστήσεις, όχι αυτό είναι κοντά, να τα χιλιάσεις, αλλά αυτό είναι αδύνατο για όλους. Κάποια στιγμή θα επέλθει το βιολογικό τέλος και αν η τελευταία σου δημόσια εικόνα ήταν αυτή που περιέγραψα και όχι το συλλυπητήριο συλλαλητήριο τότε η κηδεία σου θα εξελισσόταν σε κάτι μεγαλειώδες, κάτι σαν την κηδεία του Κωστή Παλαμά στην κατοχή. Σε μια εμπνευσμένη πράξη αντίστασης.... Και αυτό θα ήταν άριστο επιστέγασμα της ζωής σου.
Τώρα Μίκη; Θα είσαι με τα αδέρφια που ονομάτισες;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου