Η μαύρη βίβλος της προπαγάνδας

"Το λάθος του Συντάγματος της αγανάκτησης, όπου το φοβισμένο ΠΑΣΟΚ του Γιώργου άφησε τους 20.000 στο Ανω Σύνταγμα με τις ελληνικές σημαίες και τους 20.000 στο Κάτω με τα «στέκια του μετανάστη» να κυβερνήσουν για έναν μήνα την Ελλάδα, δεν θα πρέπει να επαναληφθεί από την κυβέρνηση Σαμαρά. Η Ελλάδα περιμένει έναν αρχηγό που θα τιμάει τη δημοκρατία εφαρμόζοντας τους νόμους της."
Πανούτσος Αντώνης, αθλητικογραφος, πανεπιστήμων παντός επιστητού...

Σε ένα άρθρο αντάξιο της εφημερίδας του πρώτου (και τελευταίου) θέματος, με 8σέλιδο αφιέρωμα στην ΧΑ(χαχαχα) ακολουθεί το κύριο ρεύμα της τωρινής προπαγάνδας και εξομοιώνει, όπως πολύ άλλοι κονδυλοφόροι  το χρώμα της βίας.

Φαίνεται πως ο κύριος Πανούτσος, συνηθισμένος από τη βία στους χώρους του ποδοσφαίρου, που γνωρίζει καλλίτερα - όπως και το αφεντικό του που έχει μια ποιότητα "Πρωταθλητή" - θεωρεί ότι αφού είναι το ίδιο  να σκοτώνονται πράσινοι με κόκκινοι οπαδοί και πρέπει να τιμωρηθούν για τη βία τους, το ίδιο ισχύει και για κάθε βία.

Με την ίδια απλοϊκή λογική, που έχει απ'ότι φαίνεται κάποια αποδοχή από τους ιθαγενείς, σε απόπειρα βιασμού το θύμα - αν αντισταθεί βίαια - πρέπει να καταδικαστεί το ίδιο με τον θύτη. Στα επιχειρήματά του ο κύριος Πανούτσος αναφέρει τη νομιμότητα ως επιχείρημα αλλά ξεχνά να μιλήσει για το -κατοχυρωμένο και νομικά- δικαίωμα της νόμιμης αυτοάμυνας. Προφανώς στη γηπεδική νοοτροπία δεν ισχύει. Στην κοινωνική όμως;

Στις Σκουριές της Χαλκιδικής η τοπική κοινωνία μάχεται σύσσωμη ή κατά συντριπτική πλειοψηφία ενάντια στα συμφέροντα κάποιων ολίγων-ολιγαρχών που επιζητούν να απομυζήσουν και καταστρέψουν τον τόπο τους. Ο κ. Πανούτσος προφανώς δεν έχει ενημερωθεί για το τι συμβαίνει εκεί και το μόνο που είδε είναι τυφλή βία εκεί που μια κοινωνία αυτοαμύνεται.
Το ίδιο θα είδε και στη Χαλυβουργία όπου οι εργαζόμενοι απεργούσαν για να προστατέψουν την ελάχιστη αξιοπρεπή αμοιβή για τη δουλειά στα χυτήρια. Μα οι τεμπέληδες δεν μπορούν να δουλέψουν για 500 ευρώ στους 70 βαθμούς; Τι βία πρέπει να υποστεί πια ο κάθε επιχειρηματίας που το κράτος του χαρίζει λιμάνια και επιδοτήσεις;
Είναι λοιπόν οι κοινωνικοί αγώνες το ίδιο με τους ανεγκέφαλους φουσκωτούς που γυρνάνε με τα ματσούκια και την πέφτουν σε κακομοίρηδες ή σε όσους δεν δέχονται να εφαρμοστεί η δική τους "νομιμότητα" της βίας και του μίσους; 

Φαίνεται ότι ο κ. Πανούτσος μέσα στην σοφία του αμέλησε να δει τι λέει ο Πλάτωνας για τους νόμους "Αν ο νόμος δεν είναι η εύρεση του πραγματικού τότε είναι τυραννικό πρόσταγμα"
Αλλά από την άλλη δεν φαίνεται να έχει πρόβλημα με τα τυραννικά προστάγματα αφού θεωρεί τον εξαπατημένο από τα "Λεφτά υπάρχουν" διαμαρτυρόμενο λαό (πάνω πλατεία και κάτω, ένα και το αυτό πάντα,  θύμα- θύτης το ίδιο πράγμα, Λαός - τάγματα ασφαλείας φασιστών όλα σε ένα καζάνι αχταρμάς). Ειδικά για το Σύνταγμα όπου οι πάνω μούντζωναν ενώ οι κάτω κόμιζαν για πρώτη φορά σε ευρεία κλίμακα έναν νέο πολιτισμό, που δυστυχώς για τον κ. Πανούτσο δεν βασιζόταν στον ηγέτη. (Δεν το λέω με διάθεση διαχωρισμού διότι από τότε έλεγα ότι οι κάτω υπάρχουν όσο υπάρχουν και οι πάνω).

Ταγματασφαλίτες - Αντάρτες σημειώσατε Χ κ.Πανούτσο; Καμιά ποιοτική διαφορά

Σημασία για τον κ. Πανούτσο έχει η νομιμοποίηση και μέσα από αυτή η πλήρης υποταγή, ο νόμος πάνω απ' όλα - ξέχασε να πει πως και η "Εργασία απελευθερώνει". Μόνο που δεν αποκαλύπτει ότι ο νόμος αυτός δεν είναι για να υπηρετήσει την κοινωνία, την ευρύθμη λειτουργία της και τη Δικαιοσύνη. Είναι τα τυραννικά προστάγματα αυτών που μπορούν να νομοθετήσουν υπέρ τον πολύ λίγων. Άλλωστε Δημοκρατία αυτό είναι. Η εξουσία να πηγάζει από το Δήμο και όχι τον ηγέτη.

Είμαι σίγουρος ότι ο κ. Πανούτσος τα ξέρει όλα αυτά γιατί είναι πολύ έξυπνος άνθρωπος. Αν δεν ήταν δεν θα τον πλήρωνε ο Θέμος Αναστασιάδης για να χρησιμοποιεί την πένα του άλλωστε για να "κομίζει" τις απόψεις του στο Θέμα του.