Προσπαθούσε η Τρέμη να καθοδηγήσει τις απαντήσεις ώστε να πει το χιλιοειπωμένο τρομο-ποίημα αλλά που. Αφού αναγκάστηκε, μειδιώντας μάλιστα, τι να κάνει η γυναίκα, να αρχίζει να επαναλαμβάνει τις φράσεις του bankster Παπαδήμ(ι)ου ώστε να λέει "Ναι" το καψωμένο φερέφωνο των τραπεζών. Το προπαγανδιστικό όργανο των funds.
Μέχρι που έφτασε να του πει στο τέλος, συγκρατώντας και τα γέλια, "Δηλαδή δεν υπάρχουν κόκκνες γραμμές" (όπως το είπε το μηχανήμα) υπαγορεύοντας την απάντηση.
"Μία είναι η κόκκινη γραμμή..." είπε ο άλλος.
Και ενώ η λογική λέει ότι ένας κυβερνητικός εκπρόσωπος θα έλεγε :
"Μία είναι η κόκκινη γραμμή... να μην αυτοκτονήσει άλλος Έλληνας από την κρίση"
"Μία είναι η κόκκινη γραμμή... να μην χαθεί άλλη δουλειά από το δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα"
"Μία είναι η κόκκινη γραμμή... να παρθούν μέτρα ώστε να αρχίσει να ανακάμπτει άμεσα η οικονομία"
"Μία είναι η κόκκινη γραμμή... να δημιουργήσουμε άμεσα δουλειές για να χτυπήσουμε την ανεργία"
"Μία είναι η κόκκινη γραμμή... να βάλουμε ένα δίχτυ ασφαλείας σε όλους τους πληγέντες από την κρίση"
"Μία είναι η κόκκινη γραμμή... να μη χαθεί άλλο ευρώ από το εισόδημα των Ελλήνων"
"Μία είναι η κόκκινη γραμμή... θα υπερασπιστούμε τα συμφέροντα του λαού, που είναι η χώρα και της χώρας που είναι ο λαός με κάθε προσπάθεια"
Όμως γι' αυτούς η χώρα και ο λαός είναι διαφορετικό πράγμα. Η χώρα είναι τσιφλίκι τους και ο λαός πειθίνιοι σκλάβοι.
Έτσι, αντί αυτών, ή ένα από αυτά, ο άνθρωπος που το μουστάκι του μυρίζει σαν τα πόδια της Μέρκελ (ο Παπαδήμος δεν έχει μουστάκι και περνά η μυρουδιά πιο γρήγορα) είπε ότι κόκκινη γραμμή είναι η δανειακή σύμβαση (μειδιώντας και αυτός, ευχαριστημένος από το αίμα που βάφει τα χέρια του, απόδειξη αφοσίωσης σε αλλότροια συμφέροντα).
Το αίμα μας τροφή υπέρ της ανταγωνιστηκότητας. Το νέο μεγάλο ψέμα και πλαστή διακύβευση για να πεθάνουν και άλλη. Η ανταγωνιστηκότητα είναι η ζωή μας είπε.
Τρεις αυτοκτονίες ανά δύο μέρες με αυξητικές τάσεις, εξαθλίωση και φτώχει και το μόνο που τους απασχολεί είναι πως θα ξεπουλήσουν τα πάντα μαζί και μας ως δούλους..
(αν υπολογίσεις και τους άστεγους δεν γίναμε απλώς Ευρώπη, Δανία γίναμε. Αυτό εννούσε ο Διάκενος GAP).
Το αίμα μας, ως λαός και ως πρόσωπα, συνεχίζει κυλά και να βάφει τα χέρια τους, τα πρόσωπά τους και να γεμίζει τις κοιλιές τους. Όμως το αίμα πάντα ζητά εκδίκηση. Και θα ζητήσει το δικό τους αίμα.
Υ.Γ. Υποστηρίξε το διπλανό σου. Όταν θα έχουν τελειώσει μαζί του έρχεται η σειρά σου και θα είσαι μόνος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου