Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Πραγματικότητα και ανατροπή του πολιτεύματος. Είναι εφικτό;


Πραγματικότητα και ανατροπή του πολιτεύματος. Είναι εφικτό;
Ότι συμβαίνει αυτές τις μέρες στις πλατείες της Ελλάδας είναι όμορφο. Είναι ωραίο, δηλαδή ώριμο – στην ώρα του.
Οι συνελεύσεις θα έπρεπε να παρακολουθούνται από τους επαγγελματίες πολιτικούς για να πάρουν μαθήματα Δημοκρατίας, αν και όλοι έχουμε να μάθουμε πολλά ακόμη γι’ αυτό.
Θα ήθελα με το κείμενο αυτό, και θα όταν θα τύχει να μιλήσω και στη συνέλευση θα μεταφέρω τις βασικές αρχές του, να εκφράσω τους προβληματισμούς μου για τους σκοπούς και τους στόχους της όλης κίνησης.
Η συνέλευση, όσο δημοκρατική, όσο πολυπληθής και αν είναι δεν εκφράζει το σύνολο του κόσμου που κατεβαίνει στο δρόμο αγανακτισμένος. Άλλωστε η πλειοψηφία του κόσμου προτιμά να διαδηλώνει την αγανάκτησή της με πρόσωπο στραμμένο προς τη βουλή και πλάτη προς τη συνέλευση.
Αυτό το θεωρώ σημαντικό διότι τελικά θα είναι πιο ουσιώδες να θέλεις και να προτείνεις αλλαγές από το να εκτονώνεις το θυμικό της αγανάκτησης με μούντζες και βρισιές. Είναι θεμιτό αυτό γιατί μαθαίνει και ο άλλος τι νιώθεις γι’ αυτόν. Αλλά είμαι σίγουρος ότι ξέρει.

Παρόλο τον πολύ κόσμο που έχει περάσει από τις πλατείες, και είναι ετερόκλητος και ίσως να μην έχει ξανακατέβει σε διαμαρτυρία-διαδήλωση η πλειοψηφία παραμένει ίσως αδρανής, ίσως σαστισμένη. Σε αυτό βοηθούν δύο παράγοντες.
Δεν καταλαβαίνουν ποια είναι η λύση που προτείνεται και από ποιους.
Δεν πιστεύουν ότι η λύση είναι εφικτή.

Αυτό είναι πολύ σημαντικό για το κίνημα διότι αν η πλειοψηφία δεν ακολουθήσει τελικά τότε δεν πρέπει να βαυκαλιζόμαστε ότι αντιπροσωπεύουμε κάτι εκτός από τον αριθμό των συμμετεχόντων.

Πρέπει να δούμε την πραγματικότητα στα μάτια και ας κρατάμε το όραμα στην καρδιά μας.
Κάποιοι έρχονται γιατί δεν έχουν δουλειά και αν βρουν θα αποσυρθούν.
Κάποιοι γιατί δεν βιοπορίζονται με αρκετά και αν τα συμπληρώσουν θα φύγουν.
Κάποιοι αν διοριστούν, και είναι τραγικό αυτό, θα φύγουν από το δρόμο.
Πολλοί θεωρούν ότι η πρότασή μας είναι ουτοπική, μη πραγματοποιήσιμη και δεν θα ακολουθήσουν.
Άλλοι πάλι θεωρούν ότι δεν θα πρέπει να καταργηθεί το σύστημα εκπροσώπησης για διάφορους λόγους, όπως η περιχαράκωση μιας ιδεολογίας ή λόγω αποτελεσματικότητας.
Η διαφορετικότητα στην προσέγγιση της λύσης της δύσκολης κατάστασης δεν πρέπει να ακυρωθεί.
Προσωπική άποψη είναι ότι πρέπει να σκεφτούμε τον τρόπο που θα ενώσει όλους τους πολίτες στην ανατροπή του πολιτεύματος.
Θεωρώ κρίσιμο να μην επικεντρωθούμε στην αναζήτηση λύσης για κάθε πρόβλημα που προκύπτει, από το μικρότερο στο μεγαλύτερο, αλλά να προτείνουμε τη διαμόρφωση ενός κοινώς αποδεκτού νέου πολιτεύματος για να ασχοληθεί με τις λύσεις.
Κάτω από αυτό το πρίσμα θα πρέπει να σταματήσει η εφαρμογή του μνημονίου ΤΩΡΑ!
Να σταματήσει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας σε ξένα συμφέροντα ΤΩΡΑ!
Να τεθούν τα προβλήματα και οι πολίτες σε συγκεκριμένο χρόνο να θέσουν προτάσεις.
Από αυτές θα ψηφιστούν και θα προκριθούν από το λαό οι πιο δημοφιλείς.
Σε συγκεκριμένο χρόνο να επεξεργαστούν τις προτάσεις αυτές ειδικοί (όπως συνταγματολόγοι) και θα προτείνουν το μοντέλο και τις αναγκαίες και ικανές ποσοστώσεις. (Να μην ξεχνάμε ότι κανείς δεν είναι πανεπιστήμονας ούτε ειδικός στα πάντα. Ούτε βέβαια θα κυβερνούν οι ειδικοί –βλ. σχήμα προσωπικοτήτων – αλλά θα προτείνουν. Ο λαός και το νέο αποδεκτό σύστημα θα αποφασίζει)
Θα διατυπωθεί νέο Σύνταγμα και θα ξεκινήσει τη λειτουργία ένα σύστημα που αυτό θα αναλάβει τις λύσεις.

Το τι είδους προτάσεις μπορεί να γίνουν ας το κρίνει ο καθένας. Προσωπικά παρουσιάζω κάποιες που θεωρώ ότι και ανατρέπουν την κατάσταση και θα έχουν την αποδοχή που χρειάζεται για να εφαρμοστούν.


Καθένας μας έχει πολλά να συνεισφέρει στον προβληματισμό και πολλές απαντήσεις να δώσει και να πάρει.

Όλοι μαζί θα μαζέψουμε τις σκόρπιες σκέψεις μας και θα βρεθούν αυτοί που θα τις βάλουν σε μια σειρά. Στο τέλος εμείς θα τις εγκρίνουμε άλλωστε.

1.      1.      Εθνοσυνέλευση και νέο Σύνταγμα ΤΩΡΑ.
2.      Πρέπει να εισαχθεί στην πολιτική η έννοια του κληρωτού, αυτού που θα κληρωθεί σε μια θέση, γιατί στη δημοκρατία οι πολίτες πρέπει να μπορούν να αναλάβουν οποιαδήποτε θέση διακυβέρνησης. Η θέσεις των κληρωτών θα είναι στην νομοθετική εξουσία, όπου θα εκφράζουν το κοινό περί δικαίου αίσθημα.
3.      Τα λευκά ψηφοδέλτια θα ακυρώνουν θέσεις από τους κομματικούς σχηματισμούς και θα τις δίνουν σε νέους κληρωτούς. Οι θέσεις θα αφαιρούνται ποσοστιαία. 10% λευκά τότε 10% αφαίρεση θέσεων.
4.      Η θέση του κληρωτού θα είναι περιορισμένης διάρκειας ώστε να εναλλάσσονται τα πρόσωπα. Ίσως εξάμηνο ή ετήσιο το πολύ.
5.      Η νομοθετική εξουσία θα αποκοπεί πλήρως από την εκτελεστική. Ο βουλευτής στη θητεία του δεν θα μπορεί να γίνει υπουργός. Αν κάνει σωστή δουλειά με τους νόμους ας βάλει υποψηφιότητα για εκτελεστικός (κυβέρνηση)
6.      Οποιοσδήποτε βουλευτής μπορεί να ανακληθεί σε κάθε έτος αν ζητηθεί από ορισμένο αριθμό πολιτών (τα 2/3 ίσως) της περιφέρειάς του. Αν κάποιος με ξεγέλασε και πήρε την ψήφο μου ή απλώς διαπίστωσα την ανεπάρκειά του τότε δεν είναι δυνατόν να τον λούζομαι για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, άσε που είναι επικίνδυνο.
7.      Η εκτελεστική εξουσία θα ψηφίζεται. Δεν καταλαβαίνω γιατί να μη γνωρίζω από πριν ποιος θα είναι ο υπουργός οικονομικών, ή οι υποψήφιοι υπουργοί οικονομικών. Δεν θέλω εκπλήξεις σε αυτούς που θα κυβερνήσουν. Υπάρχει κίνδυνος να μου λένε «Μαζί τα φάγαμε». Και εδώ μπορεί να ισχύσει η ανάκληση και πάλι το ποσοστό και ο χρόνος είναι συζητήσιμα.
8.      Παρόμοιες οι διαδικασίες και στην δικαστική εξουσία, δεν είναι δυνατόν να διορίζονται οι δικαστές και να είναι τσιράκια της αδιάσπαστης εκτελεστικής-νομοθετικής εξουσίας.
9.      Αποκομματικοποιήση του κράτους, πολύ βασικό. Στην Ελλάδα δεν έχουμε δημόσιο έχουμε κομματικό κράτος. Το ΑΣΕΠ που καταστρατηγήθηκε από παντού πρέπει να γίνει μόνη πηγή εισόδου στο δημόσιο χωρίς παρεκκλίσεις.Το πώς θα ισχυροποιηθεί και πως θα λειτουργήσει θα πρέπει να το πουν πιο ειδικοί.
10.   Δεν θα γίνεται αναθεώρηση του Συντάγματος χωρίς δημοψήφισμα
11.   Δεν θα περνά προϋπολογισμός χωρίς δημοψήφισμα
12.   Δεν είναι δυνατόν να υπογράφεται μνημόνιο χωρίς δημοψήφισμα
13.   Δεν θα υπάρχει καμία ασυλία για όλους του δημόσιους υπαλλήλους.
14.   Για κάποιον που μπαίνει στην πολιτική θα καταγράφεται η περιουσία του και βγαίνοντας θα ελέγχεται, μην έχει πολλά σπίτια και πολλές offshore.
15.   Η τεχνολογία επιτρέπει πια τη συμμετοχή των πολιτών στην άσκηση της εξουσίας ανεξαρτήτως του αριθμού τους.
16.   Ένας ικανός αριθμός πολιτών μπορεί να προκαλέσει δημοψήφισμα για οποιονδήποτε λόγο.
17.   Μπορεί, με συγκεκριμένες συνθήκες που δεν τις ξέρω, να ανακαλέσει κυβερνητικό ή βουλευτή ή συνδικαλιστή. Τα δικαστήρια, δεν ξέρω από ποιόν βαθμό, θα στελεχώνονται με σώμα ενόρκων για να μεταφέρουν την αίσθηση δικαίου της κοινωνίας.
18.   Η διάρκεια της κυβερνητικής, βουλευτικής, δικαστικής και συνδικαλιστικής θητείας θα είναι δύο τετραετίες μόνο. Ας ανανεωνόμαστε συνεχώς, κανείς δεν είναι αλάνθαστος και αυθεντία.
19.   Δύο ανακλήσεις από το αξίωμα στερεί το δικαίωμα στη συμμετοχή για να ξαναλάβει κάποιος αξίωμα, ίσως για δέκα χρόνια – να θυμίζει εξοστρακισμό.
20.   Στο τέλος κάθε θητείας γίνεται απολογισμός από σώμα ευθύνων (θα συγκροτείται προσωρινά, ίσως με κλήρωση ειδικών) και θα ελέγχει αν αυτά που ελέχθησαν προεκλογικά έγιναν και αν όχι για ποιόν λόγο. Θα πρέπει και εδώ να θεσμοθετηθούν ποινές με κάποιο τρόπο. Πρέπει να πάψουν τα προεκλογικά προγράμματα να είναι εκθέσεις ιδεών τρίτης δημοτικού και να λέει κάθε ένας ότι του έρθει για να βγει.
21.   Τα ίδια που ισχύουν για τους βουλευτές και τον τρόπο εκπροσώπησης θα ισχύουν και στην εκπροσώπηση στον συνδικαλισμό για να μην έχουμε εργατοπατέρες.


   Δεν μπορεί κανένα σύστημα να εξαρτάται από την ΄διακριτική ευχέρια τιμιότητας των εκλεγμένων. Ο παράγοντας της τυχαιότητας θα ανοίξει τα στεγανά.

Εμείς θα θέσουμε τους κανόνες και τις προτεραιότητες της ζωής μας. Εμείς έχουμε την ευθύνη για τις προτεραιότητες που θα έχει η κοινωνίας μας.

Αν είναι να καταστραφούμε, το κάνουμε και μόνοι μας με δική μας ευθύνη και μεγαλύτερη αξιοπρέπεια.

Όσο πιο πολλοί τα ζητήσουμε τόσο πιο δυνατά θα ακουστούμε!




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Συνολικές προβολές σελίδας