Τραμπαρίφες του κόσμου ενωθείτε

Όντως, ο Τράμπ δεν είναι η παρακμή αλλά το αποτέλεσμά της.

Στις ΗΠΑ από το 94 στα πανεπιστήμια έλεγαν ότι η Κίνα θα είναι σύντομα η νέα υπερδύναμη. Η αχαλίνωτη ισχύς των καπιταλιστών (που οδήγησε το 2001 να γράψουν οι NYT ότι ο καπιταλισμός επέζησε του κομμουνισμού αλλά δεν είναι βέβαιο ότι θα επιζήσει από τους καπιταλιστές) αποσάθρωσαν την οικονομία και διεύρυναν το χάσμα των κοινωνικών τάξεων.

Ο κοινωνικός ιστός στις ΗΠΑ έχει διαλυθεί σε βαθμό που πρώτυπο πια είναι οι δισεκατομμυριούχοι και θεωρείται πρόβλημα το δημόσιο δίχτυ ασφαλείας, όπως η δημσία ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. 75% των πτωχεύσεων φυσικών προσώπων οφείλεται σε ιατρικά έξοδα.

Και όμως υπέρ αυτής της διάλυσης ψήφισαν οι αμερικανοί, πολιτική που ασκούν και οι Δημοκρατικοί άλλωστε. Το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα απορρόφησε τεράστια κεφάλαια που θα ήταν απαραίτητα για την κοινωνία, αν αυτή υπήρχε. Οι ΗΠΑ δεν είναι κοινωνία, είναι εταιρία και τώρα πτωχεύει, ενώ η Κίνα δεν είναι εταιρία, έχει εταιρίες αλλά επιβλέπει την κατανομή της ισχύος.

Ανεβάζει ο Τραμπ τους δασμούς και περιμένει τηλέφωνο από τον Σι Τσι Πιγκ για να διαπραγματευτούν, όμως είναι τόσο καραγκιόζηδες που η απάντηση δόθηκε από τα χαμηλότερα στελέχη προς τις ΗΠΑ. "Θα βάλουμε 125% δασμούς και δεν θα απαντήσουμε στις ΗΠΑ, ό,τι και να κάνουν γιατί πια η αγορά μεταξύ μας δεν υφίσταται πια". Στωικά, λογικά και τετελεσμένα. Και ο κλόουν από την άλλη μεριά του Ατλαντικού απειλεί ότι θα ανεβάσει τους Δασμούς στο 245%. Η αυτοκρατορία δεν μπορεί να αντεπιτεθεί. Η κοινωνία της βυθίζεται σε φτώχεια και απόγνωση ενώ η Κίνα διαρκώς και συνολικά ανεβάζει το επίπεδο ζωής των πολιτών της, παρά τις μαλακίες που προπαγανδίζουν τα μέσα και οι φιλελέδες.

Όπως εδώ, στο Ελλαδιστάν που δεν έχει ούτε τηλεδιοίκηση σε μια και μόνη γραμμή τραίνου της χώρας, τρέχει ο Άδωνις και ο Κούλης να γλύψουν τον Τραμπ και το ιερόν ΕΜΟ, Ιερώνυμος μιλάει υπέρ της πολιτικής του Τραμπ, που διαλύει την κοινωνία, χτυπάει του αδύνατους και στέλνει της γης τους κολασμένους σε οκλαστήρια στο Ελ Σαλβαδόρ. Πολύ χριστιανικό, όπως όλα τα χριστιανικά άλλωστε.