Δεδομένου ότι η γλώσσα είναι ένας ζωντανός οργανισμός του συλλογικού υποσυνείδητου που γεννιέται και εξελίσσεται μαζί με το λαό ώστε να εκφράσει το συναίσθημά του, τις ανάγκες, τις αγωνίες του και τον πολιτισμό του, όντως γίνεται πατρίδα.
Ένας λαός υπάρχει ως ιδιαίτερη και ανεπανάληπτη συλλογικότητα όσο υπάρχει η γλώσσα του, το ιδιαίτερο αυτό εργαλείο του σκέπτεσθαι. Φαίνεται όμως πως τον καιρό της τρόικας, της μειονεξίας της πολιτικής εξουσίας που ζητά τα αγγλικά επίσημη γλώσσα και των τεχνοκρατών που μάλλον αποφάσισαν ότι είναι πιο συμφέρον να μεταλλάξουν τη γλώσσα μας, μια ιδιαιτερότητα χιλιάδων χρόνων, σε ένα υβρίδιο greeklish.
Πρώτο στάδιο η αντιστοίχηση:
a-α
b-μπ
c-σ
d-ντ
e-ε
f-φ
g-γκ
h-χ
i-ι
j
k-κ
l-λ
m-μ
n-ν
o-ο
p-π
q-
r-ρ
s-σ
t-τ
u-ου
v-β
w-
x-κς
y-
z-ζ
το ξ και το ψ καταργούνται, γίνονονται κς πς πσάρια, κσύλα
εισάγονται δε τα γκ, μπ, ντ
δείτε εδώ
το βρήκα στον πάντα πολύ καλό prkls
11 σχόλια:
Πού είναι η παραποίηση δηλαδή; Μήπως είναι λίγο τραβηγμένη από τα μαλλιά;;;;
Υπάρχουν πολλές αντιστοιχίσεις... Το ου γράφεται συχνά ως ou ενώ δεν κατάλαβα το c-ο
Το c είναι σ (ς)
Όσο για την παραποίηση...
είναι σταδιακή...
Τα φωνήεντα είναι 5; 5;
Τα σύμφωνα συμπεριλαμβάνουν γκ(g) ντ(d) μπ(b)
δεν αντιλαμβάνεσαι ότι είναι ένα βήμα ακόμη;
Μόλις τα συνηθίσουμε και από τους υπότιτλους στην τηλεόραση θα τα νομιμοποιήσουν...
Αυτά που λες αφορούν τους φθόγγους. Τα ίδια γράφει και ο Τριανταφυλλίδης. Οι φθόγγοι χωρίζονται σε σύμφωνα και φωνήεντα. Τα φωνήεντα είναι 5. Στα σύμφωνα περιλαμβάνεται και το γκ, ντ κλπ
Όσο για το ou αποτελεί τον διεθνή τρόπο απεικόνισης της φωνητικότητας των φθόγγων, του πώς προφέρονται. Είναι σύμβολα που χρησιμοποιούνται παγκοσμίως.
Όπου βλέπω Greeklish αμέσως προσπερνώ, χωρίς καν να καταδέχομαι να τα διαβάσω. Ως φιλόλογος είμαι και πιο αυστηρός, ειδικά για μαθητές μου. Ωστόσο, μέχρι σήμερα έχει φανεί (20 χρόνια κοντά που υπάρχουν τα greeklish) ότι τέτοια πρόβλημα δεν υφίσταται.
Τα παιδιά ξέρουν καλά πού να γράφουν με λατινικούς χαρακτήρες (έχεις δει συνθήματα σε τοίχους με λατινικά γράμματα ή τα γνωστά σε τουαλέτες μηνύματα); Σημειώσεις εκ του προχείρου;
Αν λοιπόν, η ιδιότυπη αυτή γραφή χρησιμοποιείται μόνο στο διαδίκτυο και σε κινητά δεν αποτελεί πρόβλημα γλωσσικό ή εθνικό γιατί είναι σε συγκεκριμένο χώρο. Τα προβλήματα είναι κυρίως
α) δε διδάσκεται σωστά η νεοελληνική γλώσσα στο σχολείο (αλλά έχουμε πλήρη αρχαιολαγνεία σε βάρος της νέας ελληνικής) ως αντιστάθμισμα και
β) (για Η/Υ) δεν έχουν τα παιδιά τις γνώσεις και την ευχέρεια να γράφουν ελληνικά, γιατί η πληροφορική είναι μάθημα τύπου μεγάλο διάλειμμα.
Τα greeklish είναι απαράδεκτα ακόμα και στο Ίντερνετ. Δείχνουν εργαλειακή χρήση της γλώσσας, που θα πει μηχανική αντιμετώπιση. Η αντίληψη της γραφής ως απλού μέσου επικοινωνίας δείχνει ήδη την αποτυχία του εκπαιδευτικού συστήματος να εξηγήσει πως η γλώσσα είναι ζωντανός φορέας ιστορίας και όχι απλά σύστημα μετάδοσης πληροφοριών.
Μόνο αν το εκπαιδευτικό σύστημα εμφυσήσει μια τέτοια αντίληψη για τη γλώσσα, τότε η γλώσσα μας δεν κινδυνεύει από ξένες επιρροές, αλλά θα τις ενσωματώσει αρμονικά. Και σε αυτό το πλαίσιο η γραμματική του Τριανταφυλλίδη είναι μάλλον παρωχημένη, καθώς είναι γραμμένη με τρ'οπο στεγνό και παρωχημένο. Διδάσκει τη γλώσσα μάλλον σαν γλώσσα προγραμματισμού και μεταδίδει αίσθημα εργαλειακής σχέσης με τη γλώσσα.
Η αποκατάσταση της σχέσης μας με τη γλώσσα θα βοηθήσει στην εισαγωγή με λιγότερους κινδύνους μιας δεύτερης επίσημης γλώσσας, που νομίζω είναι αναγκαία. Χρειάζεσαι ταυτότητα για να διατηρήσεις τη διαφορετικότητα σου και όχι αντικατάσταση της ελλειπούς ταυτότητας με φοβία και περιχαράκωση.
Λυκίνοε, δεν ξέρω αν αναφερόσουν σε εμένα ή το άρθρο, αλλά εγώ συμφωνώ απολύτως και νομίζω κινούνται στο ίδιο μήκος.
Η γλώσσα είναι ένας ζωντανός οργανισμός που εξελίσσεται (όχι απλά ένα εργαλείο). Κάθε τι περιττό εγκαταλείπεται (όπως τα greeklish στις μεγαλύτερες ηλικίες ή μακριά από κινητά και Η/Υ). Αν παραμείνουν σημαίνει ότι εξυπηρετούν σε βάθος χρόνου κάποιες άλλες ανάγκες που δεν ικανοποιεί η ελληνική γραφή.
Ακόμα και η εμμονή σε διακρίσεις (και ο φόβος των greeklish) είναι παρωχυμένη και αντεπιστημονική. Γιατί βλέπει όχι μόνο εργαλειακά τη γραφή και τη γλώσσα, αλλά εντελώς γραμμικά (ως ευθύγραμμο τμήμα ούτε καν ευθεία) που κινδυνεύει να αλλάξει ή να χαθεί. Μα οι γλώσσες εξελίσσονται, αλλάζουν (κι ενίοτε πεθαίνουν), μετασχηματίζονται κι εκσυγχρονίζονται βάσει των αναγκών των κοινωνιών. Κάθε εμμονή πάνω στη γραμμικότητα της γλώσσας όχι μόνο λειτουργεί αντεπιστημονικά, αλλά λανθάνει εθνικισμού και προσδίδει υπεραξία στη γλωσσική ιδιαιτερότητα ενός έθνους και ανάγει αυτή την ιδιαιτερότητα στο μοναδικό χαρακτηριστικό του γνώρισμα σε βάρος όλων των άλλων.
Και σσ δε μιλάμε για γλώσσα, αλλά για γραφή =>ακόμη πιο επιφανειακό
Και σσ μισώ τα greeklish
Ναι Δείμε. Έχει αναλάβει ο φιλολογικός κόσμος κάποια έρευνα πάνω στα greeklish? Ποιοι τα χρησιμοποιούν, πώς, γιατί, το επίπεδό τους και τις ανάγκες που ικανοποιούν;
Πάντως, σχετικά με το βιβλίο, και από όσα φαίνονται, δεν βλέπω κάτι τραγικό. Μάλλον τραβηγμένη η αντίδραση. Τι λες Δείμε, ως φιλόλογος;;;
Για το ποιοι τα χρησιμοποιούν, θα έλεγα εμπειρικά ότι είναι κυρίως μαθητές (φοιτητές αν είναι, θα είναι πολλοί λίγοι). Και η γραφή αυτή συνδέεται κυρίως με την τεχνολογία των κινητών και την αδυναμία τους να μάθουν να γράφουν σε Η/Υ.
Δεν ξέρω κάποια ολοκληρωμένη έρευνα. Όσα έλεγα προηγουμένως είναι οι αποδεκτές θέσεις της Γλωσσολογίας και της Κοινωνιογλωσσολογίας.
Το βιβλίο τώρα το είδα. Και κακώς. Κοπριά και Λυκίνοε, άσχετο το θέμα με τα greeklish. Πρόκειται για μία από τις γνωστές παπαριές εθικιστών που από το τίποτα κάνουν θέμα.
Βασικό ζήτημα είναι η αδιαφορία για τη σημασία των φθόγγων και των φωνηέντων. Γιατυί τα φωνήεντα είναι 7 και τα σύμφωνα 17 + διφθόγγους, αλλά οι φθόγγοι συνολικά είναι 26 (συμπεριλαμβανομένων και των μπ, ντ, γκ, τσ, τζ και ου). Φθόγγος είναι ο ήχος φωνήεν-σύμφωνο είναι η γραφική του αναπαράσταση. Και μάλιστα, δεν είναι απλά άσχετος, αλλά επίτηδες διαστρεβλώνει την αλήθεια.
Ουσιαστικά τζάμπα μιλάμε.
Δημοσίευση σχολίου