πηγή OmniaTV
Το πρωί της 29ης Απριλίου, στην γωνία Θρακομακεδόνων και Μολά (περίπου κάνα χιλιόμετρο από την Αμυγδαλέζα) μία ομάδα μεταναστών περίμεναν στην άκρη του δρόμου, όπως γίνετε καθημερινά, για να βρουν κάποια εργασία – μεροκάματο όπως συνηθίζεται στο σημείο αυτό. Ξαφνικά, ένα τύπος μαζί με την κοπέλα του οδηγωντας ένα Kadet, ήρθε με ταχύτητα και παρέσυρε έναν Αλβανό εργάτη. Φώναξε «θα σας γαμήσω όλους» και άλλα τέτοια και έφυγε με ταχύτητα. Οι υπόλοιποι έτρεξαν να βοηθήσουν τον τραυματία, κάλεσαν την αστυνομία και μάλιστα ένας έφυγε για το ΑΤ Θρακομαδόνων να αναφέρει το περιστατικό. Συγκεκριμένα στο τμήμα δεν είπαν – έκαναν τίποτε και επέστρεψε.
Το πρωί της 29ης Απριλίου, στην γωνία Θρακομακεδόνων και Μολά (περίπου κάνα χιλιόμετρο από την Αμυγδαλέζα) μία ομάδα μεταναστών περίμεναν στην άκρη του δρόμου, όπως γίνετε καθημερινά, για να βρουν κάποια εργασία – μεροκάματο όπως συνηθίζεται στο σημείο αυτό. Ξαφνικά, ένα τύπος μαζί με την κοπέλα του οδηγωντας ένα Kadet, ήρθε με ταχύτητα και παρέσυρε έναν Αλβανό εργάτη. Φώναξε «θα σας γαμήσω όλους» και άλλα τέτοια και έφυγε με ταχύτητα. Οι υπόλοιποι έτρεξαν να βοηθήσουν τον τραυματία, κάλεσαν την αστυνομία και μάλιστα ένας έφυγε για το ΑΤ Θρακομαδόνων να αναφέρει το περιστατικό. Συγκεκριμένα στο τμήμα δεν είπαν – έκαναν τίποτε και επέστρεψε.
Μετά από λίγο επέστρεψε από το Τμήμα και λίγα λεπτά μετά ο οδηγός που είχε χτυπήσει τον εργάτη επέστρεψε με το αυτοκίνητο και άρχισε να πυροβολάει από μακρυά τραυματίζοντας στα πόδια έναν Πακιστανό εργάτη που έτρεχε να κρυφτεί μαζί με τους υπόλοιπους και έναν 58χρονο Αλβανό που χτυπήθηκε στον γοφό. Σταμάτησε, βγήκε έξω και εν ψυχρώ πυροβόλησε τον άνθρωπο στο κεφάλι σκοτώντας τον. Μετά μπήκε στο αυτοκίνητο και έφυγε. Όπως έφευγε ένα άλλος Πακιστανός - που τον κυνηγούσε ο δράστης - σταμάτησε ένα πυροσβεστικό, στο οποίο μπήκε για να ξεφύγει από τον δολοφόνο ο οποίος το ακολούθησε για λίγο. Μετά εξαφανίστηκε.
Ο πρώτος άνθρωπος που χτυπηθηκε μάθαμε ότι υπέκυψε.
Ο δράστης ήταν γιος αστυνομικού ο οποίος τουλάχιστον μέχρι το απόγευμα που πήγαμε στο Τμήμα Μενιδίου να ρωτήσουμε καταζητείται. Ακόμη οι αστυνομικοί τον γνώριζαν, μιας και όταν έφτασαν μετά το φονικό, με την περιγραφή μιας γιαγιάς αυτόπτης μάρτυρας και με ένα Πακιστανό να λέει το όνομα Κώστας, οι μπάτσοι είπαν «α ναι..τον ξέρουμε…»
Απλά να προσθέσουμε 2-3 πράγματα.
Δήλωση του φρουρού στο ΑΤ Μενιδίου όταν πήγαμε να ρωτήσουμε:
-Είστε απτο Μενίδι;
-Ναι.
-Ε και σου κάνει εντύπωση αυτό που έγινε;(εννοούσε την εν ψυχρώ δολοφονία)
Και δήλωση ασφαλίτη «Ε ναι μωρέ, λάλησε ο άνθρωπος»….
Το θέμα είναι ότι η ξεκάθαρη αυτή ρατσιστική επίθεση έγινε λιγότερο από 1 χιλιόμετρο και την ίδια μέρα που μεταφέρθηκαν οι πρώτοι στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Αμυγδαλέζα. Σε ένα κλίμα που έχει καλλιεργηθεί όχι μόνο στο Μενίδι αλλά και αλλού για τους μετανάστες αλλά και σε μια περίοδο που το φασιστοΛΑΟΣ μιλούσε για οπλοφορία και κτλ κτλ…
Και όπως είδαμε τα γνωστά μας κολωμίντια το διανθίσανε όπως θέλανε οπότε θέλαμε να μοιραστούμε τις πληροφορίες και να τονίσουμε ότι δεν ήταν απλά ένα ατυχές συμβάν… Δύο αλβανοί 60ρηδες και άλλος ένας Πακιστανός εργάτης ήταν που ήθελαν ένα μεροκάματο μάλλον δεν είναι αρκετοί για αυτους….
Εκφράζουμε τα συλλυπητήρια μας και καλούμε να μην αφήσουμε την δολοφονία αυτή να μη «μας φαίνεται περίεργο».
Σημείωση μπλόγκερ : Άντε και στις επίσημες εκτελέσεις μέσα στα στρατόπεδα...
Προσωπική εμπειρια το καλοκαίρι του 2009 στο Γύθειο, με τα μεγάλα γραφεία της χρυσής αυγής. Έμεινα το βράδυ με το αυτοκίνητο από βενζίνη 4 χλμ από την πόλη και ξεκίνησα με τα πόδια και ένα μπιτόνι να βρω βενζινάδικο. Το σκοτάδι ήταν απόλυτο και κάποια στιγμή μια παρέα καωλόπαιδων περνά με ένα αυτοκίνητο και πήγαν να με εκφοβίσουν(;) ότι θα με πατήσουν. Καθώς αναγκάστηκα να πεταχτώ από το δρόμο έφυγαν και ξαναγύρισαν φωνάζοντας. Όταν τους κατέβασα τα καντήλια στα Ελληνικά την έκαναν.
ΠΡΟΣΟΧΗ... Αυτοί θέλουμε να είμαστε ως άνθρωποι; Αυτόν τον πολιτισμό πρεσβεύουμε; Αν είναι να ξέρω να φύγω...
Προσωπική εμπειρια το καλοκαίρι του 2009 στο Γύθειο, με τα μεγάλα γραφεία της χρυσής αυγής. Έμεινα το βράδυ με το αυτοκίνητο από βενζίνη 4 χλμ από την πόλη και ξεκίνησα με τα πόδια και ένα μπιτόνι να βρω βενζινάδικο. Το σκοτάδι ήταν απόλυτο και κάποια στιγμή μια παρέα κ
ΠΡΟΣΟΧΗ... Αυτοί θέλουμε να είμαστε ως άνθρωποι; Αυτόν τον πολιτισμό πρεσβεύουμε; Αν είναι να ξέρω να φύγω...
1 σχόλιο:
Λύπη και οργή, κατάντια κι αποβράσματα...
Δημοσίευση σχολίου