Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

Είχες βύσμα ε; Βάλτο και αυτό στον κώλο σου μαλάκα

Την αυταπόδεικτη αυτή αλήθεια αδυνατούσαν να συλλάβουν οι απαίδευτοι νεορωμιοί, οι οποίοι εδώ και μια 45ετία επιδόθηκαν σε μια πρωτοφανή καταστρατήγηση των νόμων, κατατσακίζοντας την μόνη τους ασπίδα απέναντι στις ορέξεις των ισχυρότερων. Το σύνθημα για την καταστρατήγηση αυτή μπορεί να δόθηκε από την κυβερνώσα τάξη, το υιοθέτησε όμως άμεσα και άκριτα για τις συνέπειες ο λαός, που τώρα στο χείλος του γκρεμού δεν μπορεί να καταλάβει ακόμα το λάθος του. Οργανωμένοι σε συμμορίες, που καλούνται πολιτικά κόμματα, και λυμαίνομενοι την εξουσία, οι επαγγελματίες/καριερίστες πολιτικοί πρόσφεραν τη δυνατότητα στους υπηκόους του κρατιδίου αυτού να παραβούν το νόμο για ίδιον όφελος με μόνο ίσως αντάλλαγμα μια ψήφο… Πόσο εύκολο ακούστηκε… Για όποιον ψήφιζε σωστά, δόθηκε η υπόσχεση της ευνοΐκότερης μεταχείρισης. Και η ιδέα αυτή εξαπλώθηκε σαν επιδημία στον απαίδευτο τούτο ρωμέικο λαό. Χωρίστηκε αμέσως σε δύο στρατόπεδα και για 45 χρόνια αντιμάχονταν ποιανού η συμμορία θα αναλάβει την εξουσία για να τον ωφελήσει.


Φυσικά δεν μπόρεσε ουδέποτε να διανοηθεί πως η εύνοια αυτή δεν είχε ως μόνο αντάλλαγμα την ψήφο. Είχε αντάλλαγμα τους νόμους που τον προστάτευαν. Την ασπίδα του απέναντι στον ισχυρό. Κάθε φορά που ο ανόητος ψηφοφόρος ζητούσε από τον πολιτικό του προστάτη να παραβιάσει το νόμο προς όφελός του, ακόμα και αν τελικά δεν έπαιρνε αυτό που ζητούσε, έδινε εν τούτοις στον πολιτικό τη δυνατότητα να γίνει αυθαίρετος. Να τσαλακώσει και να αχρηστεύσει την ασπίδα του. Και όταν τελικά η κατάσταση αυτή πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις, όταν ο νόμος έγινε κουρέλι με επιθυμία των ίδιων των πολιτών, όταν οι πολιτικοί έγιναν παντοδύναμοι, υπεράνω των νόμων, τους οποίους καταστρατήγησαν με εντολή, ξαναλέω, των πολιτών, τότε ο πολίτης βρέθηκε όμηρος και θύμα τους. Ο μόνος τρόπος για να σωθεί ήταν να τους ζητήσει ακόμα περισσότερες χάρες, τσαλαπατώντας ακόμα περισσότερο το νόμο, αχρηστεύοντας ακόμα περισσότερο ότι τον προφύλασσε. Και έτσι, φτάσαμε κάποια στιγμή στη απροκάλυπτη καταλήστευση του δημοσίου με πλήρη ατιμωρησία, στις ασυλίες των πολιτικών, στη διαφθορά και τη μίζα σε όλη την επικράτεια και σε όλα τα επίπεδα. Χωρίς την προστασία του νόμου, ο αδύνατος έγινε έρμαιο στον ισχυρότερο και αυτός στον ακόμα ισχυρότερο και εν τέλει όλοι μας (πλην ελαχίστων) στο ΔΝΤ. Έτσι, μπορεί για το χρέος να φταίει το σάπιο πολιτικό σύστημα και οι αυθαιρεσίες του, για αυτά όμως υπεύθυνος είναι ο ρωμέικος λαός, που για ένα κομμάτι ψωμί τους επέτρεψε να γίνουν ανεξέλεγκτοι και παντοδύναμοι...

Άρθρο του εξαίρετου ανθρώπου, επιστήμονα και φίλου Λυκίνοου
Όλο το άρθρο εδώ, αξίζει να το διαβάσετε

http://ampelofilosofikon.blogspot.com/

Ρομποτ ανθρωπομήχανση και ξυπνοπνευματύπνωση

Πιάσε το μαγιόξυλο και χώστο στον κώλο


1η του Μάη η ανακοίνωση των μέτρων.

Συμβολικά πάντα, να δικαιωθεί και η σοσιαλιστική κυβέρνηση।

Ιδού τα μέτρα που θα ανακοινωθούν :

- Περαιτέρω μειώσεις μισθών και επιδομάτων στο Δημόσιο κατά 10%

- Νέα αύξηση ΦΠΑ κατά δύο μονάδες στο 23% και αύξηση έμμεσων φόρων

- Περικοπές δώρων Πάσχα και Χριστουγέννων(παντού)

- Ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις(εδώ είναι το γαμίσι)

- Τριετές πάγωμα συμβάσεων εργασίας

- Χαλάρωση καθεστώτος απολύσεων(στον ιδιωτικό βεβαίως)

- Μη ανανέωση συμβάσεων ορισμένου χρόνου στο Δημόσιο, πέραν των απολύτως απαραίτητων

- Κατάργηση θέσεων στους οργανισμούς που θα συγχωνευθούν ή θα καταργηθούν


Κυριακή χόντρή ψωλή...

και αυτά για φέτος μόνο!

Τρίτη 27 Απριλίου 2010

Οι τρεις καμπαλέρες

Έγκυρη και έγκριτη δημοσιογραφία...

Κυριακή 25 Απριλίου 2010

Live long and prosper dear Greeks




Είναι το σωτήριο έτος 2009, Σεπτέμβρης। Κάτω από τον αθηναϊκό ουρανό η κατάσταση είναι έκρυθμη. Η ανίκανη κυβέρνηση πουκυβερνά τη χώρα 5,5 χρόνια (έχοντας εκλεγεί για 2η φορά το 2007 ) έχει προκηρύξει εκλογές για οικονομικούς λόγους, την κατάρτιση του δύσκολου προϋπολογισμού.

Πάνω από τον αθηναϊκό ουρανό εμφανίζεται ένα αγνώστης ταυτότητος ιπτάμενο αντικείμενο ή UFO. Για πρώτη φορά, και όπως έχει προβλεφθεί από την ομάδα Ε οι εξωγήινοι δεν εμφανίζονται στην Αμερική αλλά στην Αθήνα. Η μεγάλη σκιά που ρίχνει ο ιπτάμενος δίσκος πάνω από την πόλη κάνει τους Αθηναίους να βγουν στους δρόμους και την υπόλοιπη Ελλάδα να κοιτά αποχαυνωμένη στην τηλεόρασή της.

Όταν πια όλα είναι στημένα σωστά, σαν ταινία του Χόλυγουντ ή επικοινωνιακή πολιτική του Πα.Σο.Κ. (βλ. Καστελόριζο), ένας συνεχής βόμβος αρχίζει να ακούγεται και καπνός γεμίζει το χώρο. Πάνω στον δίσκο αρχίζει να φαίνεται το άνοιγμα μιας πόρτας. Φώτα και καπνός δημιουργούν την αίσθηση Disco δεκαετίας ’80 και μια αισιοδοξία φαίνεται να καταλαμβάνει τον λαό που ήταν σε κατάθλιψη.

Ανάμεσα στου καπνούς μια σκιά ψηλόλιγνη αρχίζει να κατεβαίνει την ράμπα που πια έχει ακουμπήσει το έδαφος. Η ανάσες όλων είναι κομμένες και οι καρδιές χτυπούν στον ήχο των βημάτων που έρχονται όλο και πιο κοντά.

«Live long and prosper dear Greeks” ακούγεται σε άπταιστα αγγλικά η βαθιά φωνή του αρχηγού.

Το πλήθος ζητωκραύγασε στο μήνυμα ειρήνης και αγάπης ενώ δίπλα από τον αρχηγό εμφανίζονται νέες μορφές, άφθαρτες, που κανείς δεν είχε ξαναδεί ποτέ. Ψηλές, κοντές, αδύνατες, με γυαλιά ή χωρίς, με μαλλιά ή χωρίς, άρχισαν να πλαισιώνουν τον αρχηγό. Δίπλα του δέσποζε μια μορφή περίεργη. Ένας όγκος, μια μάζα, αυτό που ονόμαζαν Πάγκαλο.

Ο ξένος σήκωσε τα χέρια του στον ουρανό και οι επιφημίες σταμάτησαν προσμένοντας το νέο σύνθημα του αρχηγού.

Ο ξένος, που ποτέ δεν είχε ξαναδεί κανένας ούτε ποτέ είχε κυβερνήσει, αυτός ή το κόμμα του αφουγκράστηκε τον κόσμο. «Τι μαλάκες» σκέφτηκε.

Μετά ρουφώντας βαθιά αέρα στα πνευμόνια του και παίζοντας με την αδημονία ούρλιαξε προς κάθε κατεύθυνση:

«ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ(Ε)» και οι ιθαγενείς βρέθηκαν σε παραλήρημα.

Τα υπόλοιπα είναι γνωστά.

Υ।Γ। Δεν γνωρίζω αν το ΔΝΤ είναι η ενδεδειγμένη λύση ή όχι। Δεν ξέρω αν είναι και η μόνη। Ξέρω ότι μέσα στο σύστημα που κινείται το πολιτικό κατεστημένο μας δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο,. γιατί δεν σκέφτεται διαφορετικά.

Γνωρίζω επίσης ότι στο ΔΝΤ έχουν προσφύγει οι τριτοκοσμικές χώρες (δεν πας εκεί για να μη γίνεις μια αλλά επειδή είσαι ήδη μια). Και ξέρω ότι τόσο ο Γιώργος Παπανδρέου όσο και πλείστα μέλη της κυβέρνησής του είναι υπεύθυνα για πολλά έτη διαχείρισης και διακυβέρνησης της χώρας, και αυτό είναι ένα γεγονός. Δεν μπορώ να καταλάβω όλους αυτούς που εθελοτυφλούν και πάνε να μας πείσουν ότι η κυβέρνηση που έχουμε είναι τόσο νέα που δεν έχει καμία ευθύνη και πριν την εκλογή της δεν γνώριζε τίποτα, λες και κατέβηκε από τον Άρη. Τα UFO…

Παρασκευή 23 Απριλίου 2010

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι εδώ...



Το είδα στη Ροδιά

Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

Είναι ένοχος...


Είναι ένοχος...Πρέπει να τον καταδικάσουν ΙΣΟΒΙΑ.
Η αστυνομία βρήκε τις αποδείξεις που χρειαζόταν στον σάκο που μετέφερε ο Μάριος Ζ
Μετέφερε ένα μπουρνούζι ΜΕ ΚΟΥΚΟΥΛΑ (μην ακούω μαλακίες ότι ήταν δάσκαλος κολύμβησης στο ΟΑΚΑ).
Και η ζαρντινιέρα δεν δικαιώθηκε ακόμη από το ξύλο που έφαγε από το φοιτητή.
Και ο φοιτητής που πήγαινε για τσιγάρα και τον έπιασαν...κάπνιζε!
Και αυτός με τα πράσινα παπούτσια, είχε πράσινα παπούτσια!!!

Ζήτω η 21η Απριλίου...και η επανάστασις του ΠΡΟ.ΠΟ.

21η Απριλίου




Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

Ρε κανείς δεν γιαουρτώνει πια;



«Αξιότιμοι κύριοι,

Βιώνοντας κι εγώ, όπως όλοι οι Έλληνες τις δραματικές εξελίξεις με την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, αλλά και τις αγωνιώδεις προσπάθειές σας για την καλύτερη δυνατή στήριξη και επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε από την Ε.Ε., αλλά και το ΔΝΤ, έκπληκτη παρακολούθησα την ομιλία ενώπιον του ελληνικού κοινοβουλίου του βουλευτή του Σύριζα, κου Δ. Παπαδημούλη.

Ο κ. Παπαδημούλης με τον οποίο ουδέποτε είχα προσωπική ή με οποιοδήποτε τρόπο επαφή, από το βήμα της Βουλής των Ελλήνων αναφέρθηκε στο όνομά μου με χαρακτηρισμούς απαξιωτικούς και προσβλητικούς για μένα ως άνθρωπο όσο και ως επαγγελματία.

Προφανώς ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ελλείψει πολιτικού λόγου και επιχειρημάτων, επιδιώκοντας μόνο τον εντυπωσιασμό και την αναμετάδοση του ανύπαρκτου πολιτικά λόγου του από τα ΜΜΕ, χρησιμοποίησε το όνομά μου με υβριστικό τρόπο, χρησιμοποιώντας τη βουλευτική του ασυλία για μια αήθη και άνανδρη επίθεση σε βάρος ενός απροστάτευτου στη συγκεκριμένη περίπτωση πολίτη, διασύροντάς με από τον ύψιστο και ανώτερο ναό της δημοκρατίας, το κοινοβούλιο.

Δίχως καμία αιτία και κανένα επιχείρημα, πέρα από υβριστικούς χαρακτηρισμούς του, ο κ. Παπαδημούλης υποστήριξε ενώπιον της ολομέλειας του κοινοβουλίου ότι φοροδιαφεύγω και εξαπατώ το ελληνικό κράτος, τη στιγμή μάλιστα που υπόκειμαι διαρκώς σε αλλεπάλληλους ελέγχους από τα αρμόδια όργανα της πολιτείας, δίχως να έχει προκύψει από την πλευρά μου η παραμικρή παρατυπία. Κι όλα αυτά τη στιγμή που εγώ εκτίθεμαι, εξαιτίας του επαγγέλματός μου ως καταξιωμένη καλλιτέχνης, καθημερινά στα ΜΜΕ και προσπαθώ να αποτελέσω παράδειγμα για την οικονομική στήριξη της χώρας μας, καταβάλλοντας μέχρι κεραίας και με διαφάνεια κάθε ευρώ που μου αναλογεί από φόρους και υποχρεώσεις

Την ίδια στιγμή προσωπικά αμφιβάλλω αν ο κ. Παπαδημούλης λειτουργεί με την ίδια διαφάνεια απέναντι στο ελληνικό δημόσιο. Αμφιβάλλω αν ο κ. Παπαδημούλης τη στιγμή που με υβρίζει και με κατηγορεί αβάσιμα, δεν έχει εμπλακεί σε κάποια από τις πολλές υποθέσεις διαφθοράς και σκανδάλων για τα οποία βοά ο πολιτικός κόσμος της χώρας και ταλανίζουν εδώ και χρόνια την ελληνική οικονομία

Αμφιβάλλω αν ο κ. Παπαδημούλης δεν έχει χαρτοφυλάκιο μετοχών σε «off shore» εταιρίες, δεν έχει χρηματιστεί, δεν έχει «λαδωθεί», δεν έχει συμμετάσχει σε κάθε λογής ρεμούλες και δεν έχει υποκύψει σε πιέσεις οικονομικά ισχυρών με αντάλλαγμα φυσικά το χρήμα.

Επειδή ο κ. Παπαδημούλης καλύπτεται δυστυχώς από τη βουλευτική ασυλία, η κίνησή μου να στραφώ νομικά εναντίον του, μετά την ανήθικη επίθεση που μου εξαπέλυσε και μάλιστα μέσα από το κοινοβούλιο, ήταν καθαρά συμβολική. Όμως μέσω της παρούσης επιστολής, εκτιμώ ότι κάνω κάτι άκρως ουσιαστικό. Ασκώ το δικαίωμα που μου δίνει το σύνταγμα της Ελλάδας να απευθυνθώ σ' εσάς, τους ανώτερους θεσμούς του κοινοβουλευτικού μας συστήματος και να σας ζητήσω να με προστατεύσετε από τον κ. Παπαδημούλη και τους ομοίους του που προσβάλλουν το κύρος του ελληνικού κοινοβουλίου.

Ως πολίτης της χώρας στην οποία γεννήθηκε η δημοκρατία, πιστεύω ότι θα σκύψετε με ενδιαφέρον και στοργή στην περίπτωση της κατάφορης προσβολής και αδικίας σε βάρος μου και θα με περιβάλλετε με αγάπη, προστατεύοντάς με παράλληλα και ως επαγγελματία που προσπαθώ καθημερινά να προάγω την τέχνη, αλλά και να βοηθήσω αυτή τη δύσκολη στιγμή την Ελλάδα μας, καταβάλλοντας μέχρι κεραίας τις οικονομικές μου υποχρεώσεις, εργαζόμενη σκληρά πολλές φορές και νύχτα κάτω από αντίξοες συνθήκες

Στην προσπάθειά σας αυτή να βγούμε από την οικονομική κρίση, διατίθεμαι να συμμετέχω με οποιοδήποτε τρόπο καθώς έρχομαι σε επαφή με τους νέους και τις νέες της χώρας μας αποτελώντας για τους περισσότερους «είδωλο» . Κι επειδή ακριβώς είμαι άκρως ευαισθητοποιημένη και θέλω να προσφέρω στην κοινωνία, όχι μόνο δείγματα της καλλιτεχνικής μου φύσης αλλά και του κοινωνικού μου έργου, δε σας κρύβω ότι σκέπτομαι πλέον σοβαρά να εισέλθω ενεργά στο χώρο της πολιτικής, καθώς δεν είναι λίγοι εκείνοι που σε κάθε μου εμφάνιση με προτρέπουν να συμμετέχω στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, ως εκπρόσωπο της νέας γενιάς της πατρίδας μας.

Μετά τιμής (σ.μ.πόσο πάει;)

Τζούλια Αλεξανδράτου»



ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΧΑΧΑΧΑΑΑΧΑ
Πολύ καλό. Όποιος το έγραψε είχε απίστευτο χιούμορ.
Να 'ναι καλά, γελάσαμε και λιγάκι αυτές τις δύσκολες ώρες...
ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
Τι Λαζόπουλος, Ράδιο Αρβύλα και Ελληνοφρένεια.
Αυτό είναι όλα μαζι και ακόμη παραπάνω...
ΕΥΓΕ!!

Από φωνή μ**νί



Από φωνή μ**νι και από μ**νί φωνάρα (παλιό ρητό μουσικών)

Ο Καπιταλισμός προάγει το βιοτικό επίπεδο. Το ίδιο κάνει και το κέρδος. Και επειδή ο χρόνος είναι χρήμα, που να εκπαιδεύσεις τον κόσμο ώστε να ακούει Χατζηδάκη, Λοΐζο, Θεοδωράκη, Μαρκόπουλο και λοιπούς ξεπερασμένους. Που να αναζητήσει σήμερα πολιτισμό. Να γίνουν θολοκουλτουριάρηδες;
Δείξε ένα κώλο, λίγο βυζί και πούλα ένα hitακι κάθε δίμηνο.
Είναι πιο εύκολο, το κέρδος…
Άσε που στήνεις πρωινάδικα, μεσημεριανά και εναλλακτικά δελτία ειδήσεων γύρω από μια κωλοτρυπίδα. Και με διπλό όφελος, είναι φτηνή η κωλοτρυπίδα και εκμαυλίζεται αυτός που τη βλέπει.

Ανεβάστε μου το επίπεδο κι’ άλλο. Μπορεί να φτάσω να γαμήσω και την κωλοτρυπίδα.
Αν και νομίζω ότι μέχρι να φτάσω εκεί θα έχουν γαμήσει τη δική μου…

Και ονειρεύομαι LA



Όταν έκανα οικονομικά στο πανεπιστήμιο υπήρχε ένα μάθημα ενός θεωρητικού του καπιταλισμού που σε κάποιο σημείο έθετε καθαρά το θέμα αν η Ελεύθερη Αγορά είχε σαν προϋπόθεση την Δημοκρατία. Κατέληγε ο «θεωρητικός» ότι 1. Η ελεύθερη αγορά δεν χρειαζόταν τη Δημοκρατία (έφερνε ως παράδειγμα το Χόνγκ Κονγκ) και 2. Η ελεύθερη αγορά λειτουργούσε καλλίτερα από τη Δημοκρατία διότι ο κόσμος ψήφιζε άμεσα το προϊόν που θέλει και η απόκριση σε αυτό ήταν άμεση.

Η τεράστια άνθηση του Καπιταλισμού ξεκινά το 1945 με το τέλος του Β’ΠΠ όταν οι ΗΠΑ ξεκινούν μια περίοδος «ευημερίας», καταναλωτισμού και ευμάρειας.
Στην πραγματικότητα χωρίς ανταγωνισμό (κύριο χαρακτηριστικό του συστήματος), αφού Ευρώπη και Ιαπωνία ήταν συντρίμμια και θρύψαλα και η ΕΣΣΔ κλεισμένη στο καβούκι της, η παραγωγή στις ΗΠΑ εκτοξεύτηκε. Μαζί και το οικονομικό επίπεδο των πολιτών της που θεωρούσαν ότι το σύστημά ήταν ιδανικό.

Και δούλεψε, αλλά με προϋποθέσεις. Η ανάπτυξη στον δυτικό κόσμο ήταν ζητούμενο δεδομένου της καταστροφής που επέφερε ο πόλεμος.

Οι κοινωνικές ομάδες είχαν συνοχή και η Δημοκρατία φαινόταν αντίβαρο στις δομές του εχθρού (Ναζισμός, Φασισμός, Αυτοκρατορία και Κουμμουνισμός αμέσως μετά).
Το μεγάλο αντίπαλο δέος του Κουμμουνισμού έκανε το κεφάλαιο στη Δύση και ανταγωνιστικό ως προς τις παροχές προς τη μεσαία και κατώτερη τάξη.

Σιγά-σιγά αυτό άρχισε να αλλάζει. Η Θάτσερ στην Αγγλία και ο Ρέηγκαν στην Αμερική ηγήθηκαν σε βίαιες και μαζικές αλλαγές στον πυρήνα της εργασίας, της παραγωγικότητας και του τρόπου καταμερισμού του κέρδους. Υπήρξε βέβαια και η αντίστοιχη προπαγάνδα και η προώθηση φαινομένων (σε άλλη ανάρτηση αναφέρω το φαινόμενο Julia και πως σχετίζεται με την κατάργηση του κοινωνικού ιστού).

Το ’90 ήρθε και η κατάρρευση του Σοβιετικού μπλοκ και πλέον η εξουσιάζουσα τάξη δεν είχε αντίπαλο δέος ώστε να φοβάται πρόταση άλλου τρόπου ζωής οπότε μπορούσε να σφίξει τα λουριά κατά το δοκούν. Κοινωνικές κατακτήσεις και δικαιώματα άρχιζαν γοργά να εξαλείφονται από το λεξικό της εργασίας στο όνομα του κέρδους και της ανταγωνιστικότητας.

Ταυτόχρονα συντελέστηκε και μια άλλη ουσιώδης δομική αλλαγή. Η εξουσία μεταφέρθηκε από αυτούς που έλεγχαν τα μέσα παραγωγής στη χρηματοοικονομία. Αυτό οριοθέτησε την θέσπιση του γρηγορότατου και υψηλότατου κέρδους ως σκοπό χωρίς καμία έννοια για τις «παράπλευρες απώλειες».

Όλα πια είχαν μετατραπεί σε ένα τζόγο για λίγους. Σε ένα τζόγο που κατάστρεφε με ευκολία έθνη, λαούς, κοινωνίες και ανθρώπους. Πάντα με την ανάλογη προπαγάνδα ότι ο οποιοσδήποτε μπορούσε να γίνει μέρος αυτής της ξέφρενης πορείας και να πλουτίσει. Το αμερικάνικο όνειρο σε όλο του το μεγαλείο, όπως το έζησε και η Ελλάδα από το 1997-2001 μόνο και μόνο για να φανεί ότι δικαίωμα στο όνειρο είχαν αυτοί που μπορούσαν να το αντέξουν ως το τέλος, οι ίδιοι που το δημιούργησαν.

Όχι ότι δεν έχουν και οι πολίτες μεγάλο μερίδιο ευθύνης αλλά ο λόγος που ψηφίζεται μια ηγεσία έχει και ως σκοπό την προστασία και σωστή ενημέρωση της κοινωνίας. Κάτι που προφανώς η ηγεσία «απέτυχε» να κάνει.

Αποτέλεσμα της φρενήρους πορείας που οδηγούσαν τα golden boys κυρίως της Wall Street, που μεταφράζουν τα πάντα σε νούμερα ήταν και η οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2008 (ενώ η δική μας κυβέρνηση αγρυπνούσε κοιμώμενη τον ύπνο του δικαίου) και συνεχίζεται ακόμη και τώρα.

Και ω! του θαύματος. Αντί η κρίση να ξεσηκώσει την, υπό διάλυση πια, μεσαία τάξη που έχανε τα πάντα αυτοί που δημιούργησαν την κρίση σώθηκαν και ξανάπιασαν τα ηνία και τα μπόνους.

Είναι αυτοί που μας βαθμολογούν σαν χώρα και που ελέγχουν το ΔΝΤ. Αυτοί έρχονται και τώρα να θέσουν κανόνες ενώ πριν μας πρότειναν να κοροϊδέψουμε τους εαυτούς μας με αγορά τμήματος του χρέους μας και ταυτόχρονα τζόγαραν υπέρ της χρεοκοπίας μας έχοντας και τους τρόπους να το πετύχουν. Σαν να μπορείς να κάνεις ασφάλεια πυρός για το σπίτι ενός τρίτου και να πηγαίνεις να το καις για να εισπράξεις τα ασφάλιστρα.

Παρένθεση: κ.κ. του ΠαΣοΚ και κε Παπανδρέου, έστω ότι δεν είχατε γνώση όταν λέγατε ότι λεφτά υπάρχουν, που δεν το πιστεύω, ο κόσμος σας εξέλεξε ώστε να απαλλαγεί από την κοιμώμενη ΝΔ και την φιλελεύθερη πολιτική της. Το κόμμα σας φέρει τον τίτλο Σοσιαλιστικό στο όνομά του και σεις δηλώνεται ότι είστε περήφανος γι’αυτό. Έχετε σκεφτεί ότι τα μέτρα και η πολιτική που ακολουθείται δεν συνάδει με τον τίτλο αυτό; Αν δεν μπορεί η ιδεολογία σας να προτείνει εναλλακτική, πέρα από τις επιταγές του νεοφιλελευθερισμού ποιος ο λόγος ύπαρξή σας;

Κυριακή 18 Απριλίου 2010

Είναι εδώ

Μετά από χρόνια σκληρών προσπαθειών και φιλότιμης διακυβέρνησης από ΠαΣοΚ και ΝΔ το Δ.Ν.Τ. είναι εδώ και έτοιμο να λειτουργήσει

κι ολο θαρώ πως έρχονται τ'αηδόνια








Κάποιοι από μας ακόμη ονειρεύονται. Αναζητούμε πολιτισμό, έστω και αν υπάρχει μόνο στα όνειρα μας πια. Ακόμη και αν ξέρουμε ότι εκεί θα μείνει...

Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

Tsu Lee


Ανέκαθεν ένα μεγάλο όπλο των αδυνάτων, και πολλών, έναντι των δυνατών – και λίγων – ήταν η ηθική.
Η ηθική, ως ένα σύνολο κανόνων αποδεκτών από την πλειοψηφία για την εύρυθμη λειτουργία μιας κοινωνίας υπήρξε ανέκαθεν μια τροχοπέδη σε αυτούς που καταχρόταν τους θεσμούς για προσωπικό όφελος.
Αυτό γινόταν διότι ο χαρακτηρισμός κάποιου ως «ανήθικου» τον απομόνωνε κοινωνικά, κάτι σαν στίγμα.
Σε εποχές που η κοινωνική κρίση ήταν ισχυρή και οι δεσμοί σφικτοί αυτό περιόριζε τις υπέρμετρες φιλοδοξίες των λίγων.

Σήμερα, και εξ αφορμής του φαινομένου Ιουλία, Julia κατά το κοινώς, μπορούμε πια να δούμε πως εξελίχθηκε η κοινωνία μέσα από τον άκρατο ατομισμό, κινητήριο μοχλό του καπιταλισμού και εν συνεχεία φιλελευθερισμού.

Μέσα από το φαινόμενο Julia παρατηρούμε να εκτυλίσσονται καταστάσεις που σε άλλες εποχές με άλλες συνθήκες δεν θα νοούταν καν. Δεν θέλω να ηθικολογήσω, είναι δείγμα παρακμασμένων και αλλοπρόσαλλων κοινωνιών η ηθικολογία που ανθεί και στις μέρες μας. Όμως, το να βλέπεις μανάδες να συνοδεύουν τα παιδιά τους για αυτόγραφο από μια πορνοστάρ θεωρώ ότι είναι ένα θέμα που καταδεικνύει την αποσάθρωση του κοινωνικού ιστού.

Το πρόβλημα αυτό δεν έγκειται στο πρόσωπο της Julia καθεαυτό. Είναι στο σύστημα που προωθεί το πρότυπο αυτό που λέει: Ο σκοπός – λεφτά, εφήμερη φήμη και ότι άλλο προωθεί μια «επιτυχημένη» εικόνα του εγώ σε αυτό το σύστημα- είναι πάνω από όλους και όλα με οποιοδήποτε τίμημα και με οποιοδήποτε κόστος, ακόμη και κοινωνικό.

Μέσα από αυτή την οπτική το άτομο έχει την ελευθερία να καταχραστεί οποιοδήποτε μέσο, τρόπο και να διαστρεβλώσει όποια λογική.

Έτσι λοιπόν μια ελίτ που χρησιμοποιεί τις «δημόσιες» συχνότητες κατά το δοκούν προβάλει την Julia, σε όλες τις ώρες, άρα και ηλικίες, την βαφτίζει στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ ξεπλένοντας τις «ανηθικότητες»-αμαρτίες, ουσιαστικά ξεσκίζοντας κάθε έννοια κοινωνικής κρίσης.
Και αυτό είναι η κορυφή του παγόβουνου, ακολουθούν πολλά άλλα που τελικό αποτέλεσμα (δεν γνωρίζω για στόχο, προσπαθώ να μην είμαι συνωμοσιολόγος), ειδικά σε περίοδο κρίσης, καθένας να κοιτά κυριολεκτικά τον κώλο του που θα ήθελε να μοιάζει με τον κώλο της Julia και οι άλλοι να πάνε να πνιγούν.

Αυτά δεν έχουν να κάνουν με την Julia, αλλά με τον τρόπο που εκπαιδεύτηκαν οι άνθρωποι εδώ και πολλά χρόνια στον αμοραλισμό με αποτέλεσμα η ηθική να καταργηθεί. Αυτό οδήγησε στο παράδοξο, αντί οι πολλοί να λειτουργούν ως θεματοφύλακες της κοινωνίας, και βαθύτερα της Δημοκρατίας, να θέλουν να επιτύχουν βάση των προτύπων του «επιτυχημένου» Ατόμου – με τη στρεβλή έννοια.

Επειδή βέβαια οι έχοντες την πρόσβαση στην εξουσία και στα μέσα έχουν τέτοια δυνατότητα μόνο, με τόσο λίγες εξαιρέσεις που ξεπουλάνε τα πάντα και που απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα, απλώς είμαστε ένα συνονθύλευμα απρόσωπων που προσπαθεί να δείξει τον κώλο του μπας και βολευτεί μέχρι να επιτύχει – ή το πιο πιθανό να πεθάνει με αυτή την ελπίδα.
Μια κοινωνία Tsu Lee...

Αντίο στον Μάνο Ξυδούς

Τρίτη 13 Απριλίου 2010

Πουρουπουπου, τα παπαγαλάκια





Ρε τι έχουμε πάθει. Έχουν βγει τα παπαγαλάκια και παπαγαλίζουν και πάλι.
Προσωπικά παρακολουθώ τον Πουρουπουπου, συμπαθές δίποδο, άπτερο και πλατυόνυχο (όπως τα όρισε και ο Πλάτωνας).
Λέει κάποιος παπάρας (και ο παπάρας από Π) είτε εσωτερικού είτε εξωτερικού, το κόντό του και το μακρύ του.
Και άμεσα τα παπαγαλάκια, μαζί και το δικό μου, να παπαγαλίζει, και επειδή είναι και έξυπνο πουλάκι να το τεκμηριώνει και να γίνεται απολογητής του φιλευθερισμού.
Και δώστου, έτσι είναι οι αγορές.
Και δώστου, να μάθουμε να ζούμε με λιγότερα.
Και δώστου, να μειωθούν οι μισθοί (δημόσιο στην αρχή, ιδιωτικώς τώρα)
Και δώστου, είναι αναπόφευκτο να ανέβει η ανεργία.
Και δώστου, καταστρεφόμαστε.
Και δώστου, σωζόμαστε, αν...!
Και δώστου, και δώστου και χορεύουμε στο ρυθμό τους... Πουρουπουπου, πουρουπουπου.

Βέβαια είναι εύκολο αυτός που παίρνει πολλά να λέει σε όσους παίρνουν λίγα ότι πρέπει να δώσουν και τα σώβρακά τους...

Δευτέρα 12 Απριλίου 2010

Το μεγάλο κανόνι... μας το έδωσαν επιτέλους...


Και τώρα η Ελλάδα βάζει μπροστά τις μηχανές της...

Πέμπτη 8 Απριλίου 2010

Σταμάτα να τους πυροβολείς...


Στις 450 μονάδες το spread...
Γιώργο σταμάτα να πυροβολείς είπαμε... σου δώσανε λάθος όπλο

Πέμπτη 1 Απριλίου 2010

Ματωμένες Ασπίδες, παρουσίαση

Watch live streaming video from telenethellas at livestream.com



Παρουσίαση του ιστορικού μυθιστορήματός μου στην εκπομπή της TellenetHellas, ο Κόσμος του Βιβλίου

Συνολικές προβολές σελίδας