Οκ ... Δεν είμαι αντίθετος, προφανώς.
Και θα είμαι εκεί όπως το 2011. Αλλά δεν είμαι αισιόδοξος...
Πως να είμαι αισιόδοξος.. "Αρκετά με τη λιτότητα και τα μνημόνια";
Αυτό ΄το σύνθημα είναι υποχώρηση από το "Αληθινή Δημοκρατία" πριν 5 χρόνια στις πλατείες.
Δεν είμαι αισιόδοξος διότι θα στηρίξουν όλες εκείνες οι κομματικές ή περίπου κομματικές μικρομέγαλες, αριστερόστροφες συλλογικότητες και προσωποπαγείς σχηματισμοί για να αποκομίσουν ότι μπορεί να αποκομίσει η αναγνωρισιμότητά τους και η αριστεροσύνη τους.
Μετά τον ξεΤσίπρωτο και τον τΣυΡιζΑ δεν θα κάτσω σε κανέναν που δεν θα μου δώσει λόγο στην εξουσία του... που θεωρεί δικιά του δηλαδή γιατί είναι γαμάτος και σωτήρας και τίμιος και... γαμάτος...
Είμαι απαισιόδοξος γιατί παλιές πουτάνες αριστερές οι τΣυΡιζαίοι θα το εκμεταλλευτούν τα μάλα και μετά θα στείλουν τα ΜΑΤ (αν και είναι ικανοί για κάθε είδους προπαγάνδα... σιγά μη χάσει κανένα μισθουλάκο ο κάθε Παπαδημιούλης) και υπάρχει ακόμη κόσμος έτοιμος να την πατήσει.
Είμαι απαισιόδοξος διότι ακόμη υπάρχουν "συζητήσεις" όπου κάποιοι μιλάνε για την κοινωνία και δεν μιλάει η ίδια η κοινωνία γιατί δεν έχει τρόπο να μιλήσει, και δεν διεκδικεί τρόπο και μέσο να μιλήσει. Και δεν ντρέπονται να μιλάνε για την κοινωνία αντί να αφήνουν να μιλά η κοινωνία.
Είμαι απαισιόδοξος γιατί μιλάνε για ανάθεση αυτοί που την επιζητούνε για να υπάρχουν, Αρχηγοί και αρχηγίσκοι, συνήθως αυτόκλητοι που εμφανίζονται με το μηχανισμό και τη συλλογικότητά τους σαν έτοιμοι από καιρό. Και οι από κάτω πάντα πρόθυμοι να τους κουβαλήσουν και να τους καλοθρέψουν και πάνω α'όλα να τους επιβεβαιώσουν την ύπαρξη και την αυθεντία τους.
Είμαι απαισιόδοξος που τα τραπέζια έχουν κεφαλή και δεν έχουν βρεθεί ακόμη κάποιοι με πριόνια να στρογγυλέψουν τα τραπέζια!
Είμαι απαισιόδοξος γιατί δεν γνωρίζω πολλούς που θα κατέβουν έτοιμοι να θυσιάσουν κάτι από τον εαυτό τους ώστε να κερδίσουν κάτι. Δυστυχώς η ελευθερία θέλει θυσία, αλλά δεν είναι η ελευθερία η διακύβευση. "Μνημόνια και λιτότητα" είναι.
...
Αλλά θα είμαι εκεί γιατί όταν σου μένει μόνο ο αγώνας... αγωνίζεσαι.
Αγωνίζεσαι όχι για τα μνημόνια ή τη λιτότητα.. Γιατί δεν ζητώ από κανέναν ελεημοσύνη και καλή προαίρεση ώστε να με ελαφρύνει. Προσωπικά ζητώ ελευθερία.
Ελευθερία από ηγετισκος και ηγεμονίσκους που δεν αντέχουν πάνω από 17 ώρες ξύπνιοι με χαβιάρι, σαμπάνια και ροκφόρ (όχι εκείνο το blue cheese, το κανονικό λέω)
Ελευθερία από αυτοανακηρυγμένους σωτήρες και γνώστες που τους ακολουθεί η κάμερα παντού.
Ελευθερία από όλους εκείνους που μιλάνε πάντα και έχουν το βήμα αγκαζέ και όταν δεν φτάνει ο χρόνος δεν χάνουν ποτέ στην κλήρωση γιατί είναι επώνυμοι και όλοι οι άλλοι ανώνυμοι και απρόσωποι, μόνο πλάτες με πόδια.
Θα ήμουν αισιόδοξος αν το σύνθημα ήταν "Αρκετά ρε μουνόπανα, το σύστημά σας δεν μας κάνει και πριν σας διώξουμε θα σας γαμήσουμε"...
αν και όσο να τους ξεσκίσουμε τίποτα δεν μπορούμε να κάνουμε που να φτάνει αυτά που μας κάνουν όλοι αυτοί* (και το λιγότερο είναι το βρίσιμο και η αθυροστομία. By the way, νομίζω ότι ασόβαροι και πονηροί είναι όλοι αυτοί οι καθωσπρέπει. Έχουμε πόλεμο και κάποια στιγμή πρέπει να φερθούμε ανάλογα αν θέλουμε τουλάχιστον να πολεμήσουμε και μεις).
Θα ήμουν αισιόδοξος αν ζητούσαμε Δημοκρατία, ξέρετε αυτή την κανονική, όπου όλοι όσοι θα έχουν θέση ευθύνης θα είναι άμεσα υπόλογοι στη διάθεση της βάσης, του Λαού.
Μιας βάσης (για σχηματισμούς και δομές), ενός Λαού/Δήμου(δηλαδή συγκρότησης σώματος πολιτών) που θα έχει θεσπισμένη και θεσμισμένη εξουσία.
Αλλιώς ικετεύουμε ο νταβατζής μας να είναι καλός ώστε να είμαστε καλές πουτάνες, αντί για κακοποιημένες που είμαστε τώρα.
... αλλά θα είμαστε εκεί, διότι μόνο μέσα από το απρόβλεπτο μπορεί να γεννηθεί κάτι,
και ίσως να είναι δικό μας αυτό το κάτι - αν είμαστε διαθέσιμοι να θυσιάσουμε κάτι ο καθένας μας
Το #ΑΡΚΕΤΑ δεν είναι ιδεολογία. Είναι μια προσπάθεια διαμορφωσης ενιαίας πολιτικής πρότασης που να προέρχεται από την βάση ακηδεμόνευτα και αμεσοδημοκρατικά. Αυτή όμως μόνο η πλατεία μπορεί να την διαμορφώσει. Μην κολλάτε στα προτάγματα που βάλαμε γιατί κάτι έπρεπε να βάλουμε. Κακώς ίσως. Δεν μας εξουσιοδότησε κανέις γι' αυτό. Δεν μπορούσαμε όμως να καλέσουμε λέγοντας ελάτε και θα δούμε μετά τον λόγο για τον οποίο σας καλούμε. Τα προτάγματα, οι στόχοι και οι τρόποι διεκδίκησης θα συναποφασιστούν στην πλατεία. Και οι κινδυνοι είναι γωστοί. Ελπίζουμε να βρεθεί τρόπος να τους αποφύγουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφή