Μνημόνιο εσείς; Μνημόσυνο σε σας εμείς

*Το πρώτο πλακάτ που ανέβηκε στο Σύνταγμα 25/5/2011. 

Είναι το πρώτο που σκέφτηκα να γράψω θεωρώντας ότι η διεκδίκηση 

για Δημοκρατία θα ήταν το τέλος του κομματικού συστήματος.

Οψόμεθα.

Στο χέρι μας είναι να κάνουμε και στο τΣυΡιζΑ το μνημόσυνο που έλαβαν και τα άλλα μνημονιακά κόμματα. Παρ' όλη  την προσπάθεια του Τσίπρα -που δεν έχει τσίπα - να αναστήσει τα ζόμπυ των προηγούμενων μνημονίων, ώστε να μην ψοφήσει και ο ίδιος και το βδέλυγμα κόμμα του ο καιρός γαρ εγγύς που προφητεύει και ο γέροντας Παστίτσιος.

Βέβαια δυστυχώς το σύστημα ανακατεύει συνεχώς την τράπουλα και αναδεύει τα μυαλά μας ώστε να χάνουμε τον συνεχώς τα σημεία αναφοράς μας και τον προσανατολισμό μας. Έτσι γυρίσαμε στο 2010. Πρέπει να καταλάβουμε ότι και αυτός και ο μηχανισμός του και το κόμμα του θέλουν να μας εξαθλιώσουν, να μας εξαφανίσουν, να μας υποδουλώσουν. Να μας κόψουν το κεφάλι αν το σηκώσουμε απέναντι στους ολιγάρχες και στην τάξη τους, την πολιτική τάξη. 

Έχουμε όμως την εμπειρία του Συντάγματος. Έχουμε και την μαγιά του ΟΧΙ, Όλων αυτών που όταν μας ζητήθηκε να μιλήσουμε σηκώσαμε κεφάλι απέναντι σε ΟΛΟ το κατεστημένο, εγχώριο και ξένο, και κόντρα σε όλες τις απειλές είπαμε αυτό δεν ήθελαν να ακούσουν. Και δεν το άκουσαν.

Αλλά εμείς είμαστε εδώ και αυτό τους φοβίζει. Και καλά κάνουν και φοβούνται.