Τελικά στη στεριά ζει το ψάρι, και το μνημόνιο στην αριστερά

Είπε ο ανεκδιήγητος ξεπουλητής ιδεών και ιδεολογιών:
«Δεν μετανιώνω που προτίμησα συμβιβασμό έναντι του ηρωικού χορού του Ζαλόγγου» διαμήνυσε προς τους εσωκομματικούς επικριτές του ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κατά τη συζήτηση του τρίτου μνημονίου στη Βουλή. 
Πηγή

Ένα σχόλιο από Μαρία Καψή, στο φατσοβιβλίο του Μανώλης Μούστος που πήρα από τον Βασίλη Ξυδιά

"Μία δήλωση που πέρασε στα ψιλά. Θα πει κανείς "τι προσέχεις τώρα ρε φίλε... εδώ έχει γίνει χαμός και τα χειρότερα έρχονται". Σωστό, απλά μερικές λεπτομέρεις είναι που κάνουν την διαφορά.
Ο αριστερός (είσαι ό,τι δηλώσεις στην Ελλάδα ως γνωστόν) πρωθυπουργός επεξηγεί την στάση του στην διαπραγμάτευση και δικαιολογεί την συνθηκολόγηση λέγοντας:
«Δεν μετανιώνω που προτίμησα συμβιβασμό έναντι του ηρωικού χορού του Ζαλόγγου»
Η μεταμοντέρνα αριστερά είναι άχρονη, άτοπη και πολυεπίπεδα λοβοτομημένη. Χωρίς ιστορικό βάθος, χωρίς συναίσθηση του πού βρίσκεται και τι βάρος έχει στις πλάτες της. Παπαγαλίζει τσιτάτα για αγώνες και θυσίες για να τα λέει από τα μπαλκόνια εφόσον έτσι συνιστούν οι επικοινωνιολόγοι. Αλλά κατά τα άλλα μηδέν.
Ε δεν θα χορεύαμε και τον χορό του Ζαλόγγου, λέει ο Τσίπρας. Ας έλεγες ρε Τσίπρα "προτίμησα να μην αυτοκτονήσω".
Αναφέροντας, όμως, αυτό το ιστορικό παράδειγμα, που αποτελεί ταυτοτικό στοιχείο του ελληνικού ψυχισμού (θυσία για την ελευθερία, αγώνας και αντίσταση) τι θες να μας πεις; Οτι ήταν μαλάκες αυτοί που χόρεψαν τότε στον Ζάλογγο; Μαλάκες και στο Αρκάδι; Μαλάκες και το 40; Μαλάκες και όσοι έμπαιναν στον ΕΑΜ; Έπρεπε να συμβιβαστούν και τότε; Δεν θα βάζανε και την χώρα σε περιπέτειες ε; Μαλάκες και στην Κρήτη που αντιστάθηκαν στην αεροπορική επιδρομή των Γερμανών; Τι λες; Ίσως έτσι δεν θα είχε καεί η Βιάννος και τα Ανώγεια. αφού ήταν "αντίποινα για την αντίσταση". Σωστά Αλέξη; Έπρεπε να ήταν μάγκες και ξύπνιοι σαν εσένα να βάζανε την τζίφρα τους. Μαλάκες και στην Καισαριανή; Έπρεπε να υπογράψουν και να συνεργαστούν αντί "να χορέψουν τον χορό του Ζαλόγγου". Γιατί τους άφησες τότε λουλούδια; Για τη φάση; Για το yolo;
Μας λέει ο πονηρός ηγέτης οτι "καλές οι θεωρίες και οι αντιστάσεις αλλά εγώ διέσωσα την χώρα". Κι όμως αυτό το έθνος υφίσταται ακόμα επειδή στις κρίσιμες ιστορικές στιγμές επιλέχθηκε η Θυσία και ο Αγώνας και όχι η υποταγή. Έτσι και τώρα επιλέγοντας τον συμβιβασμό και την υποταγή, ο Τσίπρας οδηγεί την χωρά σε μία ολοκληρωτική εθνική και κοινωνική καταστροφή. Νομίζει οτι ¨έσωσε την χώρα" ενώ την έχει βάλει σε ράγες υποδούλωσης, διάλυσης και υποθήκευσης.
Η αλήθεια λοιπόν είναι οτι δεν επέλεξε την σωτηρία της χώρας έναντι των "ονειροπαρμένων αντιστάσεων" ΑΛΛΑ επέλεξε την πολιτική του επιβίωση έναντι της σωτηρίας της χώρας και του λαού. Μπράβο...
ΥΓ: τα δάκρυα στις προγραμματικές δηλώσεις και τα λουλούδια στην Καισαριανή και όλα αυτά τα "πατριωτικά" κατά καιρούς μπορούν να ερμηνευτούν μόνο ως στιγμές αφελούς και ρήχης έξαρσης. Κάτι σαν το κλάμα που σε πιάνει όταν βλέπεις μία δραματική ταινία και μετά από λίγο γελάς με την παρέα. Τίποτα σημαντικό δλδ.


σχόλιο δικό μου. Αυτό που έκανε δηλαδή ο Τσίπρας -εσκεμμένα προφανώς-ήταν το αίτημα 'Ελευθερία ή Θάνατος', ένα αίτημα που αν τεθεί είναι τόσο δυνατό που μπορεί να κινητοποιήσει με τέτοιο τρόπο ώστε το πρόσωπο ή η μάζα να μη σταματήσει στο μικρό ατομικό συμφέρον, αλλά να το θυσιάσει για τον υψηλότερο σκοπό, να το μετατρέψει σε σύνθημα 'κυρ Παντελή'  το μαγαζάκι να'ναι καλά και βλέπουμε. 
ΥΓ Καμμένε φωνακλά... Οι προδότες στα 4 οι πατριώτες μπρούμητε ε;