Υπάρχει μια σκηνή στην Οδύσσεια όπου ο Οδυσσέας βρίσκεται στο νησί των Φαιάκων. Εκεί, κατά την προσφιλή του συνήθεια δεν αποκαλύπτει ποιος είναι. Όμως βρίσκεται κατά τη διάρκεια του συμποσίου η συναισθηματική φόρτιση που του δημιουργεί το τραγούδι του τυφλού τραγωδοποιού, που τραγουδά τα πάθη των Αχαιών, τον φορτίζει τόσο συναισθηματικά που τα δάκρυά του τον αναγκάζουν να αποκαλυφθεί.
«Το τραγούδι» λέει ο Οδυσσέας, «είναι η τέχνη που έχει την υψηλότερη εκτίμηση από τους αθανάτους».
Πράγματι η μουσική και κατ’ επέκταση το τραγούδι έχει τεράστια πλεονεκτήματα έναντι των άλλων τεχνών.
Πρώτον η συναισθηματική αντίδραση που προκαλεί είναι άμεση και ακούσια.
Δεύτερον δεν γνωρίζει σύνορα και η μετάδοσή της εξαρτάται μόνο από τα μέσα που τη διακινούν, κάτι που στην εποχή μας είναι άμεσο.
Μπορείς να την ανακαλύψεις εύκολα ή ακόμα σε ανακαλύπτει η ίδια η τέχνη.
Κάπως έτσι με ανακάλυψε και εμένα. Κάπου εκεί στα 13-14.
Όπως λέει και ο Πορτοκάλογλου, ένας άχρωμος και άοσμος από στυλ και έκφραση προσωπικότητας πιτσιρικάς συγκρούστηκε κατά μέτωπο με μια εξώκοσμη φωνή που έμελε να είναι καθοριστική, όπως αποδεικνύεται, για την πορεία του.
Η παρέα με πιο «αλάνια» πιτσιρικάδες δεν φαινόταν να αλλάζει το σκηνικό, όταν μια μέρα ο Παναγιώτης, και γι’ αυτό σε ευχαριστώ Πάνο, μου είπε: «Κάτσε να ακούσεις ένα καινούργιο τραγούδι».
Δεν ήμουν θιασώτης της Rock μουσικής σκηνής, ούτε και με απασχολούσε ιδιαιτέρως η μουσική, άκουγα απ’ όλα. «Ακούω απ’ όλα», μια φράση που θα με ξενέρωνε στο μέλλον.
Η βελόνα του pickup κατέβηκε στο δεύτερο τραγούδι της πρώτης πλευράς. Θυμάμαι σαν να είναι μόλις χθες τις νότες της κιθάρας να σχηματίζουν μια απαλή μπαλάντα, που όμως έκρυβε τόση δύναμη μέσα της. Ύστερα μπήκε η φωνή. Βελούδινη και ταυτόχρονα δυνατή και βαθειά.
«We're a ship without a storm
The cold without the warm
Light inside the darkness that it needs, yeah
We're a laugh without a tear
The hope without the fear
We are coming» παύση και μετά, και μετά ξέσπασμα: “HOOOOOOOOOOOOOME”
Το δωμάτιο ξεχείλισε από τη μελωδία, το τραχύ αργόσυρτο riff και κυρίως τη φωνή. Τι έκρηξη αδρεναλίνης, και ποιος ξέρει τι άλλων βιοχημικών αντιδράσεων, ήταν αυτό που συνέβη στον εγκέφαλό μου. Τι εικόνες άρχιζαν να δημιουργούνται στο μυαλό μου.
Πιάστηκα.
Αιχμαλωτίστηκα κυριολεκτικά.
Το τραγούδι των σειρήνων παγίδευσε το είναι μου και δεν ήμουν δεμένος σε κανένα κατάρτι. Από τότε απλώς πήδηξα στη θάλασσα της μουσικής και άφησα τα κύματα να με ταξιδέψουν.
Και τότε δεν άκουγα από όλα. Άκουγα heavy metal, hard rock, rock. Άρχισα να το ψάχνω. Ποιοι είναι οι καλλιτέχνες που εκπροσωπούν αυτό το είδος της σκηνής. Ποια τα έργα τους. Οι στίχοι, η μουσική, η διάρκεια των τραγουδιών είχαν γίνει αντικείμενο μελέτης. Ποιοι μουσικοί συμμετέχουν και πόσο βιρτουόζοι ή/και εμπνευσμένοι είναι.
Έχτισα άποψη.
Και πάντα με πρώτο μέσα στην καρδιά μου εκείνον τον τύπο. Τον κοντό με την τεράστια φωνή, και έμπνευση.
We pray to someone
But when it's said and done
It's really all the same
With just a different name
So many voices
All giving choices
If we listen they will say
Oh, we can find the way
But we'll sail on, sing a song, carry on
Cause We Rock, We Rock, We Rock, We Rock
We Rock
“We rock RJD”
Υφασμάτινα παντελονάκια, χαμηλά παπούτσια και πουκαμισάκια σταμάτησαν να μπαίνουν στην ντουλάπα μου. Η έκφρασή μου άλλαζε στυλ, η μάλλον αποκτούσε. Τζήν, μπότες και t-shirt κατά προτίμηση με κάποιο τερατάκι των DIO (εννοείται), Maiden, Motorhead, Sabbath κ.α. να το κοσμεί. Δέρματα και καρφιά στους καρπούς συμπλήρωναν την εμφάνιση. Α! Το μαλλί μάκρυνε. Μάκρυνε πολύ δηλαδή.
It's the same old song
You've gotta be somewhere at sometime
They never let you fly
It's like broken glass
You get cut before you see it
So open up your eyes
You've got desire
So let it out
You've got the fire
Stand up and shout-shout
“Stand up and shout-shout. RJD”
Η άποψη άρχισε να ξεπερνά την μουσική και να επεκτείνεται στον σκεπτικισμό και την αντίδραση απέναντι στο κοινωνικό σύστημα, που και αυτό σε κοίταζε με σκεπτικισμό και μισό μάτι. Καημένη θρησκευτικού στο Λύκειο. Δεν χώνεψε ποτέ τα τερατάκια, ούτε και εμένα μάλλον.
Είναι εκπληκτικό το πώς φτάνεις να ακολουθείς ένα δρόμο στη ζωή μέσα από μια συναισθηματική έκρηξη που προκαλεί ένα τραγούδι – μια μουσική και μια φωνή.
They say that life's a carousel
Spinning fast, you've got to ride it well
The world is full of kings and queens
Who blind your eyes and steal your dreams
It's heaven and hell, oh well
“Heaven and Hell. RJD”
Η εφηβεία βρήκε τρόπο να αντιδράσει και να εκφραστεί. Με άρνηση, με αμφισβήτηση με έρωτα. Και εκεί, στην εποχή των Discotheque και των parties της δεκαετίας του 80, οι τύποι με τη μαλλούρα περίμεναν κάποια heavy μπαλάντα για να σηκωθούν και να χορέψουν. Και πάνω εκεί να πάρουν το πρώτο τους φιλί. Και τι καλλίτερο από την μουσική που σε ταξιδεύει, γαργαλάει τις αισθήσεις και χαλαρώνει τις αντιστάσεις.
One day in the year of the fox
Came a time remembered well
When the strong young man of the rising sun
Heard the tolling of the great black bell
One day in the year of the fox
When the bell began to ring
Meant the time had cometh
For one to go
To the temple of the king
“Temple of the king. RJD”
Τα χρόνια περνούσαν. Στρατός, σπουδές, δουλειά. Μα πάντα η μουσική και η φωνή του Dio εκεί σε δύσκολα και ευχάριστα. Σημείο αναφοράς έκφρασης έντονων συναισθημάτων. Και κάθε τραγούδι να δένεται με μια εμπειρία. Κάθε ρυτίδα να γίνεται γραμμή πενταγράμμου για νότες ή για στίχους.
Χώριζες από την γκόμενα;
Don't talk to strangers
'Cause they're only there to do you harm
Don't write in starlight
'Cause the words may come out real
Don't hide in doorways
You may find the key that opens up your soul
Don't go to heaven
'Cause it's really only hell
Don't smell the flowers
They're an evil drug to make you lose your mind
Don't dream of women
'Cause they only bring you down
“Don't talk to strangers. RJD”
Σου την έσπαγαν για το πώς είσαι, τι κάνεις, που το πας; Ένιωθες την πίεση να αφομοιωθείς. Άρχιζες να καταλαβαίνεις τον κόσμο. Πως κινείται το πράγμα, τι είναι σημαντικό, ή καλλίτερα τι θα έπρεπε να έχεις σημαντικό στη ζωή για να επιβιώσεις.
Hanging from the cobwebs in you mind
It looks like a long, long way to fall
No one ever told me life was kind
I guess I never heard it, never heard it all
Living in a world of make believe
I can hide behind what's real
But wearing your emotions on your sleeve
And they all know what you feel
And here it comes again Straight through the heart
«Straight through the heart. RJD»
Παρέες και Rock clubs σε τραβούσαν όπως το φως τις πεταλούδες της νύχτας. Σαν ουράνιο τόξο στο σκοτάδι.
Μπορούσες να ακούσεις τη μουσική δυνατά στο υπόγειο της OMBRE στο Χαλάνδρι. Να βάλεις το κεφάλι μέσα στο ηχείο ή στο Holy Diver να ανέβεις στα κάγκελα της πίστας και να πηδήξεις με ανοιχτά τα χέρια πάνω στον κόσμο ρίχνοντας κάτω τους μισούς. Γιώργο και Άκη δεν ξέρω που είστε πια, αλλά να είστε πάντα καλά.
Do your demons - do they ever let you go
When you've tried - do they hide -deep inside
Is it someone that you know
You're a picture - just an image caught in time
We're a lie - you and I
We're words without a rhyme
There's no sign of the morning coming
You've been left on your own
Like a Rainbow in the Dark
“Rainbow in the Dark. RJD”
Και η ανυπομονησία να πας στην Best στην Ηλιούπολη. Ο Λάκης, thanx bro, να έχει φέρει τις βιντεοκασέτες με τα τελευταία video clip. Που να τα δεις αυτά στην Ελλάδα. Και τα παλιότερα δηλαδή. Ότι μπορούσες να πάρεις από το δισκάδικο της Αθηνάς μόνο. Στον πάνω όροφο που ήταν για τους heavy metalάδες και που τους εξυπηρετούσε η Άννα.
Gather the wind, though the wind won't help you fly at all
Your back's to the wall
Chain the sun, and it tears away to face you as you run,
You run, you run
Behind the smile, there's danger and a promise to be told:
You'll never get old - ha!
Life's fantasy - to be locked away and still to think you're free
You're free, we're free
So live for today
Tomorrow never comes
Die young, die young
Can't you see the writing in the air
Die young, I'm gonna die young
Someone stopped the fall
“Die young. RJD”
Και οι συναυλίες. Οι συναυλίες. Τι Διονυσιακό μυστήριο. Χιλιάδες άνθρωποι συντονισμένοι στα κελεύσματα του front-man. Να χορεύουν και να τραγουδάνε όσο αντέχουν.
Δεν ήταν η πρώτες μου συναυλίες του Dio. Ήταν Saxon και Motorhead. Ο Dio ήρθε για πρώτη φορά το 91. Στο Ρόδον live. Εκεί πήγα με έναν φίλο μουσικό. Fun του Dio και o Ρουσσέτος. Κάτσαμε πίσω στο bar, καθότι κάπως μεγαλύτεροι από τους πιτσιρικάδες που γέμισαν το Ρόδο. Και άξαφνα… τα φώτα έσβησαν και μια κραυγή συντάραξε το χώρο. Άνοιγε, ως συνήθως, με το stand up and shout. Πηδήξαμε και οι δύο πάνω και σπρώχνοντας, χτυπώντας και πατώντας όποιον βρίσκαμε εμπόδιο βρεθήκαμε μπροστά στη σκηνή. Και ο Ronnie ήταν εκεί. Τραγουδούσε και έκανε το διάσημο σήμα του διαβόλου με το χέρι του. Κάτω το κόσμος απλώς κυμάτιζε στη συχνότητα της φωνής του.
At the end of a dream
If you know where I mean
When the mist just starts to clear
In a similar way
At the end of today
I can feel the sound of writing on the wall
It cries for you
It's the least that you can do
Like a spiral on the wind
I can hear it screamin' in my mind
Long live rock and roll
“Long live rock and roll. RJD”
Όταν είσαι σε συναυλία, και μάλιστα μπροστά, κοιτάς συνέχεια τον τραγουδιστή με την ελπίδα να σε δει. Όποιου αντάμωναν τα μάτια του με του Ronnie κέρδιζε ένα χαμόγελο αληθινό και ζεστό, και ένα νεύμα ένα κλείσιμο του ματιού ή ένα devil sign
Το βλέμμα του ανθρώπου ήταν καθαρό και ζεστό, κάτι που φαινόταν στις συναυλίες που έβλεπα σε βίντεο αλλά το ένιωσα και από κοντά. Κάποια στιγμή ένας πιτσιρικάς έφερε μια τούμπα στον αέρα και προσγειώθηκε μπροστά μου, κάτω από τη σκηνή.
Ο Dio σταμάτησε να τραγουδά και άρχισε να ρωτά με νεύματα αν το αγόρι ήταν καλά και αν χτύπησε. Συνέχισε όταν βεβαιώθηκε ότι ήταν μια χαρά. Πραγματικά ο τύπος σεβόταν στο έπακρο τον ακροατή ή θεατή του.
High noon, oh I'd sell my soul for water
Nine years worth of breakin' my back
There's no sun in the shadow of the wizard
See how he glides, why he's lighter than air?
Oh I see his face!
Where is your star?
Is it far, is it far, is it far?
When do we leave?
I believe, yes, I believe
“Stargazer. RJD”
Ο χρόνος δεν σταματά να κυλά. Καριέρα, γάμος οικογένεια, παιδιά. Το κυνηγητό φαντάζει ατελείωτο από τα 25 και μετά. Αρχίζεις και κλέβεις το χρόνο για να κάνεις πράγματα. Πράγματα που τα έχεις κλείσει μέσα σου με αγάπη, ζεστασιά και στοργή. Ο έφηβος ζει μέσα σου σε ένα προσεγμένο κλουβάκι και συ συμπεριφέρεσαι στον κόσμο τον μεγάλων παραμελώντας τον.
The old ones speak of winter
The young ones praise the sun
And time just slips away
Running into nowhere
Turning like a wheel
And a year becomes a day
Whenever you dream
You're holding the key
It opens the door
To let you be free
And find the Sacred Heart
Somewhere bleeding in the night
“Sacred Heart. RJD”
Ήρθαν όμως κάποιες συναυλίες για να ανοίξεις το κλουβάκι και να χτυπηθείς ιδρωμένος ανάμεσα στα 18χρονα και εσύ 30+. Και το 2003 να μια αφίσα στο δρόμο
“…proudly presents Ronnie James Dio”
Ronnie…
-Έλα ρε μαλάκα Σπύρο. Έρχεται ο Dio, θα ‘ρθεις;
-Έλα ρε Πολύκαρπε, έχω δουλειά. Το μαγαζί έχει τρέξιμο…
-Άσε τις μαλακίες ρε. Ο Dio έρχεται. Θα ‘ρθεις οπωσδήποτε.
Και ήρθε.
Κάπου εκεί στου Ρέντη. Στην αρχή ήταν να παίξει σε κλειστό club αλλά η ζήτηση ήταν μεγάλη και πήγαν σε μια πρόχειρη διαμορφωμένη σκηνή σε ένα οικόπεδο στου Ρέντη. Τι σημασία έχει. Ξανάβλεπα τον Dio και μάλιστα στο tour ενός εξαίσιου alboum, του Killing the dragon.
Silence - we hunt for the queen
Sign of the cross
And pray in-between
Look by the light of the day
She's hiding till dark
Waiting to play hey-hey
Something's taken a child
And it all must end
Time to be killing the dragon again
“Κilling the dragon. RJD”
Το show συνεχίζεται και ο κόσμος όλων των ηλικιών, από 15 έως 65 είναι εκστασιασμένος. Ο Dio παίζει 2 ώρες (ακούτε ρε ψευτοντίβες, παπάρες που νομίζεται ότι ο κόσμος σας χρωστά;) και μετά σιωπή. Τα φώτα σβήνουν και ακούγεται ήχος από κύματα και αέρα. Ανατριχίλα. Ο ύμνος του heavy metal.
Και το Holy diver ξεκινά. Πανζουρλισμός.
Μια πιτσιρίκα μπροστά μου, ήταν δεν ήταν 15 ετών- μιλά στο κινητό και φωνάζει σε όποιον είναι στην άλλη γραμμή. «Ακούς;»
Η πιτσιρίκα μπροστά τραγουδά με το χέρι υψωμένο κρατώντας το κινητό για να ακούει αυτός που δεν ήρθε. Θα ήταν δεν θα ήταν γεννημένη όταν βγήκε το alboum.
Ο φίλος μου ο Ρουσσέτος, κιθαρίστας και ιδρυτής των 1550-που πήρε την πρώτη του κιθάρα από εμένα αλλά εμπνεύστηκε από τον Dio, κατάφερε να τον βρει στο ξενοδοχείο που έμενε και να του εκφράσει τον θαυμασμό του επισημαίνοντας ότι εξαιτίας του έγινε μουσικός. Ρουσσέτο σε ζηλεύω φίλε, και στο κρατάω που δεν με πήρες μαζί. \m/\m/
Shiny diamonds
Like the eyes of a cat in the black and blue
Something is coming for you
Race for the morning
You can hide in the sun 'till you see the light
Oh we will pray it's all right
Gotta get away-get away
Between the velvet lies
There's a truth that's hard as steel
The vision never dies
Life's a never ending wheel
Holy Diver
“Holy Diver. RJD”
Τραγούδησε και άλλα τραγούδια ο Dio, άλλων καλλιτεχνών. Δύσκολα τραγούδια από μεγάλες φωνές, Ozzy, Coverdale, Tyler, Alice Cooper και όλα τα ερμήνευε έτσι που νόμιζες ότι γράφτηκαν γι’ αυτόν. Αυτό είναι απίστευτα δύσκολο και μόνο μια μεγάλη προσωπικότητα μπορεί να το πετύχει αυτό δίνοντας ένα κομμάτι του εαυτού του κάθε φορά.
Και πρέπει να ήταν τέτοιος ο Dio αν κρίνω από αυτά που έγραψαν οι καλλιτέχνες της Rock / Metal σκηνής γι’ αυτόν http://www.ronniejamesdio.com/forum/viewtopic.php?t=20170 .
Πρέπει να ήταν γιατί επηρέασε εκατομμύρια ανθρώπους σαν εμένα και θα συνεχίζει να επηρεάζει. Η βασική διαφορά με τα mainstream είναι ότι δεν μπορείς να ακούς rock/hard rock/heavy metal αν δεν έχεις Doors, Led Zeppelin, Black Sabbath, Motorhead, Iron Maiden, Metallica, Dio…
P.S. to Tenacious D, Sorry guys, Dio took the torch with him. Noone can fit in his shoes ;)
In the misty morning, on the edge of time
We've lost the rising sun, a final sign
As the misty morning rolls away to die
Reaching for the stars, we blind the sky
Oh hmm
We sailed across the air before we learned to fly
We thought that it could never end
We'd glide above the ground before we learned to run, run
Now it seems our world has come undone
Oh they say that it's over
And it just has to be
Ooh they say that it's over
We're lost children of the sea
“Children of the sea. RJD”
Ξημερώματα 17/05/2010 λίγο πριν τη 1. Έχω ήδη ξαπλώσει και χαζεύω λίγο τηλεόραση. Στο κινητό μου ακούγεται ο γνώριμος ήχος μηνύματος και παραξενεύομαι. Το μήνυμα είναι από τον Alex, πολύ παιδικό φίλο που είναι εδώ και 22 χρόνια στην Νέα Ζηλανδία. Με τον Alex πηγαίναμε στην Best και ακούγαμε την ίδια μουσική.
“Dio is dead but Rock&Roll is alive. www.ronniejamesdio.com” Πάγωσα. Πετάχτηκα πάνω και μπήκα στο internet και στο γνώριμο site του Dio, όπου και είμαι μέλος.
Δεν υπήρχε παρά μια μόνο δήλωση της γυναίκας του που ανακοίνωνε το δυσάρεστο γεγονός.
«Oh man ! Long live rock n roll” απάντησα στο φίλο μου.
Thank you Alex, for thinking of me and knowing me so well…!
Στις δηλώσεις που έγιναν για τον Dio διάβασα και μία η οποία με συγκλόνισε και αυτό επειδή κάποιος περιέγραφε ακριβώς την ίδια εμπειρία που είχα και γω με τη φωνή του Dio με το ίδιο ακριβώς τραγούδι.
Είναι απίστευτο πόσο μπορεί κάποιος, που δεν γνώρισες και δεν σε γνώρισε ποτέ, να επηρεάσει τη ζωή σου τόσο εκούσια και καίρια. Είναι απίστευτο πόσο νιώθεις κοντά σου έναν τέτοιο άνθρωπο.
Η τέχνη δεν ανήκει σε κείνους που την δημιουργούν αλλά σε κείνους που την έχουν ανάγκη.
Ronnie πραγματικά σε αγάπησα μέσα από την τέχνη σου και σε ένιωσα πολύ κοντά μου. Ο θάνατός σου με λύπησε αφάνταστα και λυπάμαι που δεν ήρθα να δω το show σου την τελευταία φορά που ήρθες, ελπίζοντας στην επόμενη. Lesson learned once again. Είμαι ευγνώμων που σε είδα όμως τις δυο φορές που μπόρεσα.
Σε ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μας το ταλέντο σου. Θα ζεις όσο θα ακούγεται η μουσική σου. Πάντα δηλαδή.
Hot nights - summer in the city
Just about to smoke and burn
Look out - He's evil but he's pretty
And oh he's gonna twist and turn
He's got the midnight madness
He's got control
He's the King of Rock and Roll
“King of Rock and Roll. RJD”
Long live Rock’n’Roll.
Long live Ronnie James Dio.
We all love you Ronnie. \m/ \m/
You are the FIRST in line.
Official Ronnie’s site http://www.ronniejamesdio.com
Lyrics @ http://www.dio.net/lyrics/
«Το τραγούδι» λέει ο Οδυσσέας, «είναι η τέχνη που έχει την υψηλότερη εκτίμηση από τους αθανάτους».
Πράγματι η μουσική και κατ’ επέκταση το τραγούδι έχει τεράστια πλεονεκτήματα έναντι των άλλων τεχνών.
Πρώτον η συναισθηματική αντίδραση που προκαλεί είναι άμεση και ακούσια.
Δεύτερον δεν γνωρίζει σύνορα και η μετάδοσή της εξαρτάται μόνο από τα μέσα που τη διακινούν, κάτι που στην εποχή μας είναι άμεσο.
Μπορείς να την ανακαλύψεις εύκολα ή ακόμα σε ανακαλύπτει η ίδια η τέχνη.
Κάπως έτσι με ανακάλυψε και εμένα. Κάπου εκεί στα 13-14.
Όπως λέει και ο Πορτοκάλογλου, ένας άχρωμος και άοσμος από στυλ και έκφραση προσωπικότητας πιτσιρικάς συγκρούστηκε κατά μέτωπο με μια εξώκοσμη φωνή που έμελε να είναι καθοριστική, όπως αποδεικνύεται, για την πορεία του.
Η παρέα με πιο «αλάνια» πιτσιρικάδες δεν φαινόταν να αλλάζει το σκηνικό, όταν μια μέρα ο Παναγιώτης, και γι’ αυτό σε ευχαριστώ Πάνο, μου είπε: «Κάτσε να ακούσεις ένα καινούργιο τραγούδι».
Δεν ήμουν θιασώτης της Rock μουσικής σκηνής, ούτε και με απασχολούσε ιδιαιτέρως η μουσική, άκουγα απ’ όλα. «Ακούω απ’ όλα», μια φράση που θα με ξενέρωνε στο μέλλον.
Η βελόνα του pickup κατέβηκε στο δεύτερο τραγούδι της πρώτης πλευράς. Θυμάμαι σαν να είναι μόλις χθες τις νότες της κιθάρας να σχηματίζουν μια απαλή μπαλάντα, που όμως έκρυβε τόση δύναμη μέσα της. Ύστερα μπήκε η φωνή. Βελούδινη και ταυτόχρονα δυνατή και βαθειά.
«We're a ship without a storm
The cold without the warm
Light inside the darkness that it needs, yeah
We're a laugh without a tear
The hope without the fear
We are coming» παύση και μετά, και μετά ξέσπασμα: “HOOOOOOOOOOOOOME”
Το δωμάτιο ξεχείλισε από τη μελωδία, το τραχύ αργόσυρτο riff και κυρίως τη φωνή. Τι έκρηξη αδρεναλίνης, και ποιος ξέρει τι άλλων βιοχημικών αντιδράσεων, ήταν αυτό που συνέβη στον εγκέφαλό μου. Τι εικόνες άρχιζαν να δημιουργούνται στο μυαλό μου.
Πιάστηκα.
Αιχμαλωτίστηκα κυριολεκτικά.
Το τραγούδι των σειρήνων παγίδευσε το είναι μου και δεν ήμουν δεμένος σε κανένα κατάρτι. Από τότε απλώς πήδηξα στη θάλασσα της μουσικής και άφησα τα κύματα να με ταξιδέψουν.
Και τότε δεν άκουγα από όλα. Άκουγα heavy metal, hard rock, rock. Άρχισα να το ψάχνω. Ποιοι είναι οι καλλιτέχνες που εκπροσωπούν αυτό το είδος της σκηνής. Ποια τα έργα τους. Οι στίχοι, η μουσική, η διάρκεια των τραγουδιών είχαν γίνει αντικείμενο μελέτης. Ποιοι μουσικοί συμμετέχουν και πόσο βιρτουόζοι ή/και εμπνευσμένοι είναι.
Έχτισα άποψη.
Και πάντα με πρώτο μέσα στην καρδιά μου εκείνον τον τύπο. Τον κοντό με την τεράστια φωνή, και έμπνευση.
We pray to someone
But when it's said and done
It's really all the same
With just a different name
So many voices
All giving choices
If we listen they will say
Oh, we can find the way
But we'll sail on, sing a song, carry on
Cause We Rock, We Rock, We Rock, We Rock
We Rock
“We rock RJD”
Υφασμάτινα παντελονάκια, χαμηλά παπούτσια και πουκαμισάκια σταμάτησαν να μπαίνουν στην ντουλάπα μου. Η έκφρασή μου άλλαζε στυλ, η μάλλον αποκτούσε. Τζήν, μπότες και t-shirt κατά προτίμηση με κάποιο τερατάκι των DIO (εννοείται), Maiden, Motorhead, Sabbath κ.α. να το κοσμεί. Δέρματα και καρφιά στους καρπούς συμπλήρωναν την εμφάνιση. Α! Το μαλλί μάκρυνε. Μάκρυνε πολύ δηλαδή.
It's the same old song
You've gotta be somewhere at sometime
They never let you fly
It's like broken glass
You get cut before you see it
So open up your eyes
You've got desire
So let it out
You've got the fire
Stand up and shout-shout
“Stand up and shout-shout. RJD”
Η άποψη άρχισε να ξεπερνά την μουσική και να επεκτείνεται στον σκεπτικισμό και την αντίδραση απέναντι στο κοινωνικό σύστημα, που και αυτό σε κοίταζε με σκεπτικισμό και μισό μάτι. Καημένη θρησκευτικού στο Λύκειο. Δεν χώνεψε ποτέ τα τερατάκια, ούτε και εμένα μάλλον.
Είναι εκπληκτικό το πώς φτάνεις να ακολουθείς ένα δρόμο στη ζωή μέσα από μια συναισθηματική έκρηξη που προκαλεί ένα τραγούδι – μια μουσική και μια φωνή.
They say that life's a carousel
Spinning fast, you've got to ride it well
The world is full of kings and queens
Who blind your eyes and steal your dreams
It's heaven and hell, oh well
“Heaven and Hell. RJD”
Η εφηβεία βρήκε τρόπο να αντιδράσει και να εκφραστεί. Με άρνηση, με αμφισβήτηση με έρωτα. Και εκεί, στην εποχή των Discotheque και των parties της δεκαετίας του 80, οι τύποι με τη μαλλούρα περίμεναν κάποια heavy μπαλάντα για να σηκωθούν και να χορέψουν. Και πάνω εκεί να πάρουν το πρώτο τους φιλί. Και τι καλλίτερο από την μουσική που σε ταξιδεύει, γαργαλάει τις αισθήσεις και χαλαρώνει τις αντιστάσεις.
One day in the year of the fox
Came a time remembered well
When the strong young man of the rising sun
Heard the tolling of the great black bell
One day in the year of the fox
When the bell began to ring
Meant the time had cometh
For one to go
To the temple of the king
“Temple of the king. RJD”
Τα χρόνια περνούσαν. Στρατός, σπουδές, δουλειά. Μα πάντα η μουσική και η φωνή του Dio εκεί σε δύσκολα και ευχάριστα. Σημείο αναφοράς έκφρασης έντονων συναισθημάτων. Και κάθε τραγούδι να δένεται με μια εμπειρία. Κάθε ρυτίδα να γίνεται γραμμή πενταγράμμου για νότες ή για στίχους.
Χώριζες από την γκόμενα;
Don't talk to strangers
'Cause they're only there to do you harm
Don't write in starlight
'Cause the words may come out real
Don't hide in doorways
You may find the key that opens up your soul
Don't go to heaven
'Cause it's really only hell
Don't smell the flowers
They're an evil drug to make you lose your mind
Don't dream of women
'Cause they only bring you down
“Don't talk to strangers. RJD”
Σου την έσπαγαν για το πώς είσαι, τι κάνεις, που το πας; Ένιωθες την πίεση να αφομοιωθείς. Άρχιζες να καταλαβαίνεις τον κόσμο. Πως κινείται το πράγμα, τι είναι σημαντικό, ή καλλίτερα τι θα έπρεπε να έχεις σημαντικό στη ζωή για να επιβιώσεις.
Hanging from the cobwebs in you mind
It looks like a long, long way to fall
No one ever told me life was kind
I guess I never heard it, never heard it all
Living in a world of make believe
I can hide behind what's real
But wearing your emotions on your sleeve
And they all know what you feel
And here it comes again Straight through the heart
«Straight through the heart. RJD»
Παρέες και Rock clubs σε τραβούσαν όπως το φως τις πεταλούδες της νύχτας. Σαν ουράνιο τόξο στο σκοτάδι.
Μπορούσες να ακούσεις τη μουσική δυνατά στο υπόγειο της OMBRE στο Χαλάνδρι. Να βάλεις το κεφάλι μέσα στο ηχείο ή στο Holy Diver να ανέβεις στα κάγκελα της πίστας και να πηδήξεις με ανοιχτά τα χέρια πάνω στον κόσμο ρίχνοντας κάτω τους μισούς. Γιώργο και Άκη δεν ξέρω που είστε πια, αλλά να είστε πάντα καλά.
Do your demons - do they ever let you go
When you've tried - do they hide -deep inside
Is it someone that you know
You're a picture - just an image caught in time
We're a lie - you and I
We're words without a rhyme
There's no sign of the morning coming
You've been left on your own
Like a Rainbow in the Dark
“Rainbow in the Dark. RJD”
Και η ανυπομονησία να πας στην Best στην Ηλιούπολη. Ο Λάκης, thanx bro, να έχει φέρει τις βιντεοκασέτες με τα τελευταία video clip. Που να τα δεις αυτά στην Ελλάδα. Και τα παλιότερα δηλαδή. Ότι μπορούσες να πάρεις από το δισκάδικο της Αθηνάς μόνο. Στον πάνω όροφο που ήταν για τους heavy metalάδες και που τους εξυπηρετούσε η Άννα.
Gather the wind, though the wind won't help you fly at all
Your back's to the wall
Chain the sun, and it tears away to face you as you run,
You run, you run
Behind the smile, there's danger and a promise to be told:
You'll never get old - ha!
Life's fantasy - to be locked away and still to think you're free
You're free, we're free
So live for today
Tomorrow never comes
Die young, die young
Can't you see the writing in the air
Die young, I'm gonna die young
Someone stopped the fall
“Die young. RJD”
Και οι συναυλίες. Οι συναυλίες. Τι Διονυσιακό μυστήριο. Χιλιάδες άνθρωποι συντονισμένοι στα κελεύσματα του front-man. Να χορεύουν και να τραγουδάνε όσο αντέχουν.
Δεν ήταν η πρώτες μου συναυλίες του Dio. Ήταν Saxon και Motorhead. Ο Dio ήρθε για πρώτη φορά το 91. Στο Ρόδον live. Εκεί πήγα με έναν φίλο μουσικό. Fun του Dio και o Ρουσσέτος. Κάτσαμε πίσω στο bar, καθότι κάπως μεγαλύτεροι από τους πιτσιρικάδες που γέμισαν το Ρόδο. Και άξαφνα… τα φώτα έσβησαν και μια κραυγή συντάραξε το χώρο. Άνοιγε, ως συνήθως, με το stand up and shout. Πηδήξαμε και οι δύο πάνω και σπρώχνοντας, χτυπώντας και πατώντας όποιον βρίσκαμε εμπόδιο βρεθήκαμε μπροστά στη σκηνή. Και ο Ronnie ήταν εκεί. Τραγουδούσε και έκανε το διάσημο σήμα του διαβόλου με το χέρι του. Κάτω το κόσμος απλώς κυμάτιζε στη συχνότητα της φωνής του.
At the end of a dream
If you know where I mean
When the mist just starts to clear
In a similar way
At the end of today
I can feel the sound of writing on the wall
It cries for you
It's the least that you can do
Like a spiral on the wind
I can hear it screamin' in my mind
Long live rock and roll
“Long live rock and roll. RJD”
Όταν είσαι σε συναυλία, και μάλιστα μπροστά, κοιτάς συνέχεια τον τραγουδιστή με την ελπίδα να σε δει. Όποιου αντάμωναν τα μάτια του με του Ronnie κέρδιζε ένα χαμόγελο αληθινό και ζεστό, και ένα νεύμα ένα κλείσιμο του ματιού ή ένα devil sign
Το βλέμμα του ανθρώπου ήταν καθαρό και ζεστό, κάτι που φαινόταν στις συναυλίες που έβλεπα σε βίντεο αλλά το ένιωσα και από κοντά. Κάποια στιγμή ένας πιτσιρικάς έφερε μια τούμπα στον αέρα και προσγειώθηκε μπροστά μου, κάτω από τη σκηνή.
Ο Dio σταμάτησε να τραγουδά και άρχισε να ρωτά με νεύματα αν το αγόρι ήταν καλά και αν χτύπησε. Συνέχισε όταν βεβαιώθηκε ότι ήταν μια χαρά. Πραγματικά ο τύπος σεβόταν στο έπακρο τον ακροατή ή θεατή του.
High noon, oh I'd sell my soul for water
Nine years worth of breakin' my back
There's no sun in the shadow of the wizard
See how he glides, why he's lighter than air?
Oh I see his face!
Where is your star?
Is it far, is it far, is it far?
When do we leave?
I believe, yes, I believe
“Stargazer. RJD”
Ο χρόνος δεν σταματά να κυλά. Καριέρα, γάμος οικογένεια, παιδιά. Το κυνηγητό φαντάζει ατελείωτο από τα 25 και μετά. Αρχίζεις και κλέβεις το χρόνο για να κάνεις πράγματα. Πράγματα που τα έχεις κλείσει μέσα σου με αγάπη, ζεστασιά και στοργή. Ο έφηβος ζει μέσα σου σε ένα προσεγμένο κλουβάκι και συ συμπεριφέρεσαι στον κόσμο τον μεγάλων παραμελώντας τον.
The old ones speak of winter
The young ones praise the sun
And time just slips away
Running into nowhere
Turning like a wheel
And a year becomes a day
Whenever you dream
You're holding the key
It opens the door
To let you be free
And find the Sacred Heart
Somewhere bleeding in the night
“Sacred Heart. RJD”
Ήρθαν όμως κάποιες συναυλίες για να ανοίξεις το κλουβάκι και να χτυπηθείς ιδρωμένος ανάμεσα στα 18χρονα και εσύ 30+. Και το 2003 να μια αφίσα στο δρόμο
“…proudly presents Ronnie James Dio”
Ronnie…
-Έλα ρε μαλάκα Σπύρο. Έρχεται ο Dio, θα ‘ρθεις;
-Έλα ρε Πολύκαρπε, έχω δουλειά. Το μαγαζί έχει τρέξιμο…
-Άσε τις μαλακίες ρε. Ο Dio έρχεται. Θα ‘ρθεις οπωσδήποτε.
Και ήρθε.
Κάπου εκεί στου Ρέντη. Στην αρχή ήταν να παίξει σε κλειστό club αλλά η ζήτηση ήταν μεγάλη και πήγαν σε μια πρόχειρη διαμορφωμένη σκηνή σε ένα οικόπεδο στου Ρέντη. Τι σημασία έχει. Ξανάβλεπα τον Dio και μάλιστα στο tour ενός εξαίσιου alboum, του Killing the dragon.
Silence - we hunt for the queen
Sign of the cross
And pray in-between
Look by the light of the day
She's hiding till dark
Waiting to play hey-hey
Something's taken a child
And it all must end
Time to be killing the dragon again
“Κilling the dragon. RJD”
Το show συνεχίζεται και ο κόσμος όλων των ηλικιών, από 15 έως 65 είναι εκστασιασμένος. Ο Dio παίζει 2 ώρες (ακούτε ρε ψευτοντίβες, παπάρες που νομίζεται ότι ο κόσμος σας χρωστά;) και μετά σιωπή. Τα φώτα σβήνουν και ακούγεται ήχος από κύματα και αέρα. Ανατριχίλα. Ο ύμνος του heavy metal.
Και το Holy diver ξεκινά. Πανζουρλισμός.
Μια πιτσιρίκα μπροστά μου, ήταν δεν ήταν 15 ετών- μιλά στο κινητό και φωνάζει σε όποιον είναι στην άλλη γραμμή. «Ακούς;»
Η πιτσιρίκα μπροστά τραγουδά με το χέρι υψωμένο κρατώντας το κινητό για να ακούει αυτός που δεν ήρθε. Θα ήταν δεν θα ήταν γεννημένη όταν βγήκε το alboum.
Ο φίλος μου ο Ρουσσέτος, κιθαρίστας και ιδρυτής των 1550-που πήρε την πρώτη του κιθάρα από εμένα αλλά εμπνεύστηκε από τον Dio, κατάφερε να τον βρει στο ξενοδοχείο που έμενε και να του εκφράσει τον θαυμασμό του επισημαίνοντας ότι εξαιτίας του έγινε μουσικός. Ρουσσέτο σε ζηλεύω φίλε, και στο κρατάω που δεν με πήρες μαζί. \m/\m/
Shiny diamonds
Like the eyes of a cat in the black and blue
Something is coming for you
Race for the morning
You can hide in the sun 'till you see the light
Oh we will pray it's all right
Gotta get away-get away
Between the velvet lies
There's a truth that's hard as steel
The vision never dies
Life's a never ending wheel
Holy Diver
“Holy Diver. RJD”
Τραγούδησε και άλλα τραγούδια ο Dio, άλλων καλλιτεχνών. Δύσκολα τραγούδια από μεγάλες φωνές, Ozzy, Coverdale, Tyler, Alice Cooper και όλα τα ερμήνευε έτσι που νόμιζες ότι γράφτηκαν γι’ αυτόν. Αυτό είναι απίστευτα δύσκολο και μόνο μια μεγάλη προσωπικότητα μπορεί να το πετύχει αυτό δίνοντας ένα κομμάτι του εαυτού του κάθε φορά.
Και πρέπει να ήταν τέτοιος ο Dio αν κρίνω από αυτά που έγραψαν οι καλλιτέχνες της Rock / Metal σκηνής γι’ αυτόν http://www.ronniejamesdio.com/forum/viewtopic.php?t=20170 .
Πρέπει να ήταν γιατί επηρέασε εκατομμύρια ανθρώπους σαν εμένα και θα συνεχίζει να επηρεάζει. Η βασική διαφορά με τα mainstream είναι ότι δεν μπορείς να ακούς rock/hard rock/heavy metal αν δεν έχεις Doors, Led Zeppelin, Black Sabbath, Motorhead, Iron Maiden, Metallica, Dio…
P.S. to Tenacious D, Sorry guys, Dio took the torch with him. Noone can fit in his shoes ;)
In the misty morning, on the edge of time
We've lost the rising sun, a final sign
As the misty morning rolls away to die
Reaching for the stars, we blind the sky
Oh hmm
We sailed across the air before we learned to fly
We thought that it could never end
We'd glide above the ground before we learned to run, run
Now it seems our world has come undone
Oh they say that it's over
And it just has to be
Ooh they say that it's over
We're lost children of the sea
“Children of the sea. RJD”
Ξημερώματα 17/05/2010 λίγο πριν τη 1. Έχω ήδη ξαπλώσει και χαζεύω λίγο τηλεόραση. Στο κινητό μου ακούγεται ο γνώριμος ήχος μηνύματος και παραξενεύομαι. Το μήνυμα είναι από τον Alex, πολύ παιδικό φίλο που είναι εδώ και 22 χρόνια στην Νέα Ζηλανδία. Με τον Alex πηγαίναμε στην Best και ακούγαμε την ίδια μουσική.
“Dio is dead but Rock&Roll is alive. www.ronniejamesdio.com” Πάγωσα. Πετάχτηκα πάνω και μπήκα στο internet και στο γνώριμο site του Dio, όπου και είμαι μέλος.
Δεν υπήρχε παρά μια μόνο δήλωση της γυναίκας του που ανακοίνωνε το δυσάρεστο γεγονός.
«Oh man ! Long live rock n roll” απάντησα στο φίλο μου.
Thank you Alex, for thinking of me and knowing me so well…!
Στις δηλώσεις που έγιναν για τον Dio διάβασα και μία η οποία με συγκλόνισε και αυτό επειδή κάποιος περιέγραφε ακριβώς την ίδια εμπειρία που είχα και γω με τη φωνή του Dio με το ίδιο ακριβώς τραγούδι.
Είναι απίστευτο πόσο μπορεί κάποιος, που δεν γνώρισες και δεν σε γνώρισε ποτέ, να επηρεάσει τη ζωή σου τόσο εκούσια και καίρια. Είναι απίστευτο πόσο νιώθεις κοντά σου έναν τέτοιο άνθρωπο.
Η τέχνη δεν ανήκει σε κείνους που την δημιουργούν αλλά σε κείνους που την έχουν ανάγκη.
Ronnie πραγματικά σε αγάπησα μέσα από την τέχνη σου και σε ένιωσα πολύ κοντά μου. Ο θάνατός σου με λύπησε αφάνταστα και λυπάμαι που δεν ήρθα να δω το show σου την τελευταία φορά που ήρθες, ελπίζοντας στην επόμενη. Lesson learned once again. Είμαι ευγνώμων που σε είδα όμως τις δυο φορές που μπόρεσα.
Σε ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μας το ταλέντο σου. Θα ζεις όσο θα ακούγεται η μουσική σου. Πάντα δηλαδή.
Hot nights - summer in the city
Just about to smoke and burn
Look out - He's evil but he's pretty
And oh he's gonna twist and turn
He's got the midnight madness
He's got control
He's the King of Rock and Roll
“King of Rock and Roll. RJD”
Long live Rock’n’Roll.
Long live Ronnie James Dio.
We all love you Ronnie. \m/ \m/
You are the FIRST in line.
Official Ronnie’s site http://www.ronniejamesdio.com
Lyrics @ http://www.dio.net/lyrics/
Τιμη και δοξα στον Μεγιστο King of Rock'n'Roll.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαρις σε αυτον ενα κενο μεσα μου γεμισε ,στην ιδια ηλικια που γραφεις κι εσυ ,με τα ιδια πανω-κατω βιωματα που γραφεις κι εσυ.Με το -φρεσκο ακομη τοτε -''Heaven and Hell''
Κι οταν το '93 τον ειδα απο κοντα και του εσφιξα το χερι,κολλησα,εχασα τα λογια μου κι ειπα μονο ''Τhank You Man''.
p.s. Best στην Ηλιουπολη;;;;;;;Και Ombre;Τι μου θυμισες βραδυατικα.
Ετσι ρε Γιγαντα.
Να είσαι καλά φίλε μου...
ΑπάντησηΔιαγραφή