Εκ-Παίδευση

Έχω κατ’ επανάληψη αναφέρει και αναλύσει όσο μπορώ πως το υπάρχον σύστημα εξέθρεψε, συντήρησε και τελικά γιγάντωσε τη χρυσή αυγή.

Όπως έχω πει και σε παλιότερα ποστ, αν δεν υπήρχε η χρυσή αυγή ένα μεγάλο κομμάτι αυτών που ψήφισαν τους ναζί θα ψήφιζε ΣυΡιζΑ γιατί ήταν το μόνο κόμμα που τα ΜΜΕ το (κακο)χαρακτήριζαν συστεμικό.

Έπρεπε να βρεθεί κάτι πιο ακραίο,με την υπόσχεση της βίαιης τιμωρίας για να τραβήξει ψήφους από την προοπτική μιας αριστερής διακυβέρνησης, ειδικά του περσινού ΣυΡιζΑ.

Ξέρω ότι είναι σχιζοφρενικό αυτό αλλά έτσι αλλοπρόσαλλη και φρενοβλαβής εκπαιδεύτηκε και είναι η κοινωνία μας. Τόσα χρόνια ΠαΣοΚ αφήνουν ανήκεστο βλάβη.

Το σύστημα αποδεικνύει συνεχώς τις εφεδρείες του όσο και τις ικανότητές του. Η βαθιά σκιά του προσπαθεί να σκεπάσει κάθε ελπίδα και της μικρότερης αλλαγής και είναι αξιοθαύμαστη η αποτελεσματικότητά του.

Ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων της χρυσής αυγής όσο και των δεξιών αλλά και πρώην κεντρώων ψηφοφόρων εκπαιδεύτηκαν επί δύο χρόνια να είναι αντι-αριστεροί και όχι αντιμνημονιακοί. Ειδικά η κυρίαρχη προπαγάνδα από τις εκλογές και δώθε είναι πάνω σε μια ψευδεπίγραφη έννοια της πατρίδας που αναδεικνύει – όπως και πολλές φορές παλιότερα- τον εσωτερικό εχθρό. Η αριστερά, και κατ’ επέκταση οι αλλαγές που θα έφερνε μια δική της διακυβέρνηση, γίνεται ο μπαμπούλας, ο εχθρός, ο προδότης.

Γιγαντώνεται μια εικόνα ώστε να καλύπτει όλα τα προβλήματα που δημιούργησε η αστική διακυβέρνηση από το 1974 και δώθε. Φαίνονται φυσιολογικές και ΄κεντρώες και όλες οι πολιτικές που εξαθλιώνουν το λαό έως την πλήρη δουλοποίησή του. Παρουσιάζεται «πατριωτική» η πολιτική παραχώρησης της κυριαρχίας της χώρας στους ξένους τοκογλύφους.

Ο τελευταίος χρόνος ήταν στην πραγματικότητα εντατικά μαθήματα εκπαίδευσης σε μέρος του πληθυσμού απλώς να είναι απέναντι από κάθε λύση που θα έχει ταμπέλα «αριστερά» και τώρα που τα μυαλά τους είναι έτοιμα η χρυσή αυγή δεν χρειάζεται. Όλη η αντισυστεμική διάθεση του κόσμου αυτού στράφηκε προς τον πόλο που υπόσχεται αλλαγές.

Τώρα που τα πρόβατα πήρανε το μάστερ τους να μη ζητάνε και πολλά καιρός να γυρίσουν στο μεγάλο μαντρί.