Αγάντα Γιώργο

Παλίκαρος!

Αυτό που έγινε την 28η Οκτωβρίου ήταν πανελλαδικό και δεν ήταν διαμαρτυρία, ήταν εξέγερση ενάντια στην κατεστημένη εξουσία. Στο καθεστώς. Αυτό κορυφώθηκε με την "επίθεση" στον πρόεδρο της δημοκρατίας και ως θεσμού και ως ανθρώπου.
(Κάποια στιγμή πρέπει να ξεκαθαρίσει ότι 1. οι θεσμοί σε μια δυναμική κοινωνία γεννιούνται και πεθαίνουν κατά το δοκούν ή την ανάγκη της ίδιας της κοινωνίας 2.Τα πρόσωπα δεν είναι θεσμοί. Μπορούν να εκπροσωπήσουν ένα θεσμό αναξίως ή επαξίως.)
Σήμερα ο Ράμφος, και συμφωνώ στην εκτίμησή του, είπε σε τηλεοπτικό σταθμό δύο πολύ σοβαρά πράγματα.
1. Δεν μπορεί να υπάρξει ενότητα αν δεν υπάρχει δικαιοσύνη.
Την δικαιοσύνη την όρισε πολιτικά ο Μητσοτάκης με τη ρύση "Έναν πρώην πρωθυπουργό τον στέλνεις σπίτι του, όχι στη φυλακή". Απευθυνόταν στον Παπανδρέου και στο σκάνδαλο Κοσκωτάς. Στην πραγματικότητα εννοούσε ότι  τον στέλνεις στην ροζ βίλα (που χρηματοδότησε και ο "θεσμός"-αντιστασιακός  Παπούλιας), να χαρεί τις καμπύλες της Μιμής.
Αυτή είναι η έννοια της δικαιοσύνης που έχουν οι πολιτικοί μας.
Να λέει ο Μητσοτάκης ότι πρέπει να φτωχύνουμε και να παίρνει 3 συντάξεις, σαν τις 3 φασολάδες που έτρωγε στη κατοχή ενώ άλλοι δεν είχαν να φάνε κρεμμύδι. (μια για κάθε σύνταξη σήμερα).
Και βέβαια τι να περιμένεις. Ολόκληρη η οικογένεια έχει χορηγό τη MIESENS.
Και η δικαιοσύνη συνεχίζεται από κυβέρνηση σε κυβέρνηση:

Χρηματιστήριο,
κεφάλαια ταμείων σε αυτό,
αναθέσεις Ολυμπιακών έργων,
SWAP με καθοδηγητή την Goldman Sucks,
δομημένα ομόλογα,
κουμπάροι,
κάψιμο Ελλάδας,
SIEMENS,
C4I,
Καραβέλας,
Χριστοφοράκος,
Βατοπέδι
και άλλα πολλά
και θα δούμε προσεχώς (αν δεν αλλάξουμε)
Ψωμιάδης (έχουμε τρεις από δαύτους) - ο ένας μάλιστα την έκανε με τη σύμφωνη διαφωνία της δικαιοσύνης,
Λαυρεντιάδης (που χρεώνει πάνω από 1 δις ευρώ το δημόσιο ενώ το ανάλγητο κράτος τρώει τα σωθικά των πιο ασθενών) - αυτός που είναι παιδί του συστήματος - ειδικά του ΠαΣοΚ - αυτός που καταχράται αλλά δεν διώκεται βάση νόμων που ψηφίζει ο ίδιος και οι κολλητοί του πολιτικοί,
Παραχάραξη εθνικών στατιστικών,
Δόλια προσφυγή στο ΔΝΤ
Καταρράκωση του έθνους,
καταρράκωση χρηματιστηριακής αξίας τραπεζών, ΔΕΚΟ,
ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας εξευτελιστικά (με παράλληλη νομοθεσία για ασυλία των ενόχων),
Διορισμοί στελεχών διεθνών τοκογλύφων σε θέσεις κλειδιά με δόλιο σκοπό,
Παραχώρηση κυριαρχικής ασυλίας,
κατάλυση συντάγματος,
παράδοση εθνικής κυριαρχίας,
και άλλα πολλά (πόσα εξαρτώνται από εμάς κατά βάση)

2.Ο Ράμφος είπε ότι μετά την 28η Οκτωβρίου καταρρέει ο συμβολισμός της κρατικής εξουσίας.
Θεωρώ ότι μετά την υπέρβαση που πραγματοποίησε ο κόσμος στο συλλογικό (είτε συνειδητό είτε ασυνείδητο) αντιλήφθηκε ότι έχει την δύναμη, όχι απλώς να σταθεί και να διαμαρτυρηθεί απέναντι στην επίσημη θεσμική εξουσία αλλά και να την εκδιώξει και μάλιστα να την υποκαταστήσει.
Στο έδρανο τον επισήμων εγκαταστάθηκαν παιδιά ή αγωνιστές, και ο κόσμος παρήλασε μπροστά τους.Ο συμβολισμός είναι τόσο ισχυρός τόσο εμβληματικός που γεμίζει τους πάντες με ελπίδα και αισιοδοξία.
Κάθε θεσμός, εξουσία, επιβολή κατέρρευσε με πάταγο και γνώμη μου είναι ότι θα προσπαθήσει να υψωθεί ξανά με άσκηση υπέρμετρης (πόσο παραπάνω από 15,288-29/06, 19-20/10 κ.α.  μένει να δούμε) βίας.
Ο Ράμφος είπε ότι όταν ιδεολογικοποιθεί η αντίδραση τότε δεν γυρίζει το ποτάμι πίσω.
Προσωπικά θεωρώ ότι δεν γυρίζει έτσι και αλλιώς.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να μείνει, αντισυνταγματικά και ανήθικα, ώστε να ξεπουλήσει, συγγνώμη, εφαρμόσει τις συμφωνίες για την σωτηρία, των ποιών είναι άλλο θέμα. Ουσιαστικά θα προσπαθήσουν να καταστείλουν, όλο και πιο απροκάλυπτα, όλο και πιο βίαια, συνεπής στο μαυραγορίτικο ρητό: "Αγάντα Ρόμμελ". Και οι ξένοι τοκογλύφοι και "εταίροι" (που μας βλέπουν σαν εταίρες) το ίδιο λένε "Αγάντα Γιώργο".  Μαυραγορίτες όλοι τους στις πλάτες των λαών.
Το ποτάμι της πολιτικής ροής δεν γυρίζει πίσω, ούτε και το ποτάμι της λαϊκής εξέγερσης. Δεν είναι μόνο ηθική είναι και δίκαιη.
Η ιστορία είναι ίσως εναντίον μας όσο αφορά την κατάληξη. Οι κίνδυνοι είναι πολλοί και οι πιθανότητες ίσως να στηρίζουν τους φόβους και τις αναστολές.
Όμως αν δεν πέσεις δεν μαθαίνεις να περπατάς. Η ανάγκη θα μας ωθήσει εμπρός, και είναι ανάγκη να κατακρημνίσουμε αυτό το αδηφάγο μόρφωμα που καταβροχθίζει τις ζωές μας, το μέλλον των παιδιών μας και την υπόσταση του ίδιου του έθνους.
Το που θα πάμε μετά είναι άγνωστο. Αυτό που ξέρουμε είναι που είμαστε.
Θα επιβάλλουμε την δικαιοσύνη μέσα από την ενότητά μας.  
Ο χρόνος όντως μετρά αντίστροφα.