Υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα καταννόησης της νέας εποχής η οποία εισάγει νέους τρόπους δράσης και αντίδρασης αλλά κυρίως διάδρασης.
Στα κλασσικά ΜΜΕ (Μιλάω Μόνο Εγώ) έτσι όπως αναπτύχθηκαν στην ελληνική πραγματικότητα, αφού πέρασε μια περίοδος "αθωότητας" όπου έψαχναν το δρόμο τους, εμφανίστηκαν αυτό που θα λέγαμε "τηλεαστέρες" Προσωπικότητες που "γράφουν" στο γυαλί αλλά και που έχουν ισχυρή απήχηση στο κοινό.
Με τον καιρό ήταν φανερό ότι αυτή η απήχηση μεταλλάχθηκε σε κατασκευή κοινής γνώμης, έγιναν οι γνωστοί "opinion makers".
Στον καιρό της κρίσης όπου η οικονομική πίτα μειώθηκε αλλά και τα συμφέροντα ήταν πια πολύ πάνω από την πολιτική οι τηλε"δημοσιογράφοι" απέκτησαν στρατευμένο ρόλο στην υπεράσπιση των συμφέρόντων των αφεντικών τους παραχαράσσοντας, υπερτιμώντας ή υποτιμώντας ειδήσεις ή λέξεις.
Το πρόβλημα που εμφανίστηκε όμως ήταν το νέο μέσο του διαδικτύου και της χρήσης του blogging.
Από το Μιλάω Μόνο Εγώ (η αυθεντία και εσύ πρέπει να κάτσεις να ακούς μέχρι να πειστείς) τώρα Μιλάμε Μόνο Εμείς (το μόνο είναι πλεονασμός και προφανώς μπορούμε να μιλήσουμε όλοι). Μάλιστα όχι μόνο να μιλήσουμε αλλά και να διαδράσουμε, να απαντήσουμε, να ρωτήσουμε να διευκρινήσουμε κ.ο.κ.
Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να κάνουμε πολιτική, πράγμα επικίνδυνο.
Επίσης από εκεί που η γνώμη ενός εκάστου ήταν περιορισμένη στον στενό χώρο των αανθρώπων που μπορούσαν να τον ακούσουν τώρα μπορεί να την μάθει ο καθένας, παντού!
Και αυτό δεν είναι το πιο επικίνδυνο για το σύστημα που δεν έχει σκοπό να υπηρετέί το συμφέρον του πολίτη αλλά άλλα κέντρα εξουσίας, ξένα και ντόπια.
Δεν είναι καν η γέννηση νέων ιδεών διαφορετικών από αυτές που διαχέει και ελέγχει το κατεστημένο σύστημα εξουσίας.
Το πιο επικίνδυνο είναι ότι οι πολίτες ανακαλύπτουν ότι δεν είναι μόνοι στις ιδέες τους και στη θέληση για δράση. Δεν είναι μόνοι στους προβληματισμούς τους για τον τρόπο που έχουν δομηθεί τα πράγματα στην Ελλάδα και δεν είναι μόνοι στην αμφισβήτηση της αυθεντίας, τηλεοπτικής-οικονομικής-πολιτικής.
Και όταν συνειδητοποιείς ότι δεν είσαι μόνος τότε έχεις δύναμη και όσο πιο πολλοί μαζεύονται τόσο πιο δυνατός γίνεσαι.
Και μπορεί να φτάσει κάποια στιγμή που θα γίνει συνείδηση ότι από τη μια μεριά είναι 10.000.000 ενώ από την άλλοι κάποιοι λίγοι και τότε θα είναι αργά για τα κροκοδείλια δάκρυα όλων. Και των τηλεδημοσιογράφων και των αφεντικών τους.
Γενικα ειναι ευκολωτερο να φαινονται επιδεξιοι οι κακουργοι παρα να θεωρουνται τιμιοι οσοι δεν είναι δολιοι... - Θουκυδίδου ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου. You're not your job. You're not how much money you have in the bank. You're not the car you drive. You're not the contents of your wallet. You're not your fucking khakis. You're the all-singing, all-dancing crap of the world. Fight club
Στο κακοστημένο πολιτικό οικοδόμημα του ελληνικού κράτους της μεταπολίτευσης, τα Μ.Μ.Ε. ήταν ο Δούρειος Ίππος της διαφθοράς και, κατ' επέκταση, ο βασικός φταίχτης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπέβαλαν ολοκληρωτικά μια εικονική πραγματικότητα (προς αποκλειστικό όφελος δικό τους και των "νταβατζήδων" τους) και τώρα … είναι αργά για δάκρυα Στέλλα.
Απεναντίας, το διαδίκτυο παρουσιάζει τη δυνατότητα (εάν κι εφόσον το χρησιμοποιείς ορθά) και να ενημερωθείς σφαιρικότερα και να ακουστούν ΟΛΕΣ οι απόψεις. Αν δεν σου αρέσει η μασημένη τροφή είναι μονόδρομος.
Λες τελικά η (περιβόητη) κοινωνία των πολιτών να ξεκινήσει από το διαδίκτυο;
Νομίζω ότι ξεκίνησε ήδη απλώς δεν το έχουμε συνηθίσει εμείς που το χρησιμοποιούμε και δεν το αντιλαμβάνονται αυτοί που δεν το χρησιμοποιούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο λυπηρό είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι (και νέοι) που ακόμη πιστεύουν στις αυθεντίες και όχι στην ικανότητα της συλλογικότητας
Δεν ξερω ποσο ετοιμος ειναι ο κοσμος να απαλλαγει απο την κηδεμονια των μεσων μαζικης εξημερωσης. Χτες το μεσημερι, πχ, στις ειδησεις του Μεγκα, εγινε μια προφανης (σε προσβλητικο βαθμο) αποπειρα φιμωσης οταν ενας ρεπορτερ κατι πηγε να ψελλισει για τον Τσοχατζοπουλο και την κληση του στον Αρειο Παγο, και ο κυβερνητικος εκπροσωπος-ανκορμαν τον εκοψε λεγοντας οτι δεν εχουν χρονο. Μετα ακοκλουθησε πενταλεπτο καλλιτεχνικο ρεπορταζ με χορηγο επικοινωνιας το Μεγκα. Και εννοειται πως το βραδυ, στο κεντρικο δελτιο ειδησεων, που ειναι μεγαλυτερο αλλα ειχαν και τοσες ωρες να οργανωσουν το χρονο ωστε να χωρεσει αυτο το κεντρικο θεμα, δεν ακουστηκε κουβεντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ενοχλητικο ειναι οτι παρα την προφανη φιμωση, δεν ακουστηκε κανενα παραπονο, ουτε απο τη χΕΣΗΕΑ ουτε απο τους καταναλωτες-θεατες του καναλιου, ουτε απο κανενα μεγαλο ειδησεογραφικο σαιτ. Ολοι κοκοκο και μνημη χρυσοψαρου.
One step at the time
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα έρθει η ώρα που όλοι θα συνειδητοποιήσουν ότι
1. δεν υπάρχουν Μεσσίες
2. η άποψη είναι ισχύς