Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Επιμήκυνση...

Την στιγμή που η συντριπτική πλειοψηφία των οικονομολόγων παγκόσμια προειδοποιεί ότι η μόνη λύση για την Ελληνική Οικονομία είναι (και ήταν πάντα) η συνολική αναδιαπραγμάτευση του χρέους, η κυβέρνηση φαίνεται να αποδέχεται την ορμώμενη από πανικό και υστεροβουλία πρόταση του ΔΝΤ, της ΕΕ και της ΕΚΤ για επιμήκυνση αποπληρωμής των δανειακών υποχρεώσεων του μνημονίου.
Ίσως χάθηκε οριστικά άλλη μια ευκαιρία για επανεξέταση και αναδιαπραγμάτευση του συνολικού χρέους της χώρας, διαδικασία που αποτελεί και την μόνη σωτηρία της Ελλάδας που θα έπρεπε νε έχει υλοποιηθεί άμεσα, την επομένη της ανάληψης της εξουσίας από αυτήν την κυβέρνηση.
Επιμήκυνση του χρέους σημαίνει:
χρονική μετάθεση της τελικής αποπληρωμής μόνο των «μνημονιακών» δανείων, δηλαδή του ΔΝΤ, της ΕΕ και της ΕΚΤ. Δίνεται δηλαδή περισσότερος χρόνος για την αποπληρωμή των δανειακών μας υποχρεώσεων με μείωση των ετήσιων ποσών που θα πρέπει να πληρώνονται αλλά και με αντίστοιχη του χρόνου αυτού αύξηση των πληρωτέων τόκων.
είναι περισσότερο από προφανές ότι η επιμήκυνση αποπληρωμής θα συνοδευτεί και από επιμήκυνση εφαρμογής του Μνημονίου Συνεργασίας και της λιτότητας μέχρι το 2021.
ουδείς έχει διευκρινίσει αν η επιμήκυνση θα αφορά το σύνολο του δανείου των 110 δις. ευρώ ή μόνο τις δόσεις από ‘δω και στο εξής.
Αναδιαπραγμάτευση του χρέους σημαίνει
(α) μείωση του συνολικού χρωστούμενου από την χώρα ποσού σε συνεννόηση με τους πιστωτές αλλά για όλα ανεξαίρετα τα δάνεια της χώρας και όχι μόνο για τα «μνημονιακά» 110 δις
(β) ανακαθορισμός επιτοκίων για όλα τα εθνικά δάνεια
(γ) επιμήκυνση των χρόνων αποπληρωμής.
Η τελική μορφή μιας αναδιαπραγμάτευσης που δεν έχει καμία σχέση με Πτώχευση ή Στάση Πληρωμών, μπορεί να περιλαμβάνει κάποια από τα παραπάνω τρία μέτρα ή συνδυασμό τους.
Το εντελώς αδικαιολόγητο και παράλογο που βλέπουμε να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας είναι ότι ενώ ο ασθενής χρειάζεται ακτινοβολίες και χημειοθεραπεία (Αναδιαπραγμάτευση) η κυβέρνηση του προσφέρει ασπιρίνες (Επιμήκυνση), διατηρώντας την χώρα σε αδιέξοδη και ανέλπιδη ομηρεία και επιτρέποντας την συνέχιση της απομύζησης και καταλήστευσής της από χρεολύσια και τόκους που απλώς δεν είναι δυνατόν, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες να εξυπηρετηθούν. Η εμμονή αυτής της κυβέρνησης στην προστασία των πιστωτών της και στην γελοία «άψογη στάση» που προκύπτει και από τη παράλογη πρόσδεση της χώρας στο Αμερικανοεβραϊκό άρμα, θα μείνει ίσως ως μέγιστη προδοσία ή ως ανεξήγητο παράδοξο της Ευρωπα?ϊκής Ιστορίας.

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Θυμίστε τους γιατί μας χρειάζονται



...what we need right now is a clear message to the people of this country. this message must be read In every Newspaper, heard on every Radio, seen on every Television. This message must resound throughout the entire interlink!!! I want this country to realize that we stand on the edge of oblivion.

I want every man woman and child to understand how close we are to chaos! I want EVERYONE to remember WHY THEY NEED US!!!!!!!




..αυτό που χρειαζόμαστε τώρα είναι ένα καθαρό μήνυμα στο λαό αυτής της χώρας. Το μήνυμα πρέπει να διαβαστεί σε κάθε εφημερίδα, να ακουστεί σε κάθε ραδιόφωνο, να ειδωθεί σε κάθε κανάλι. Αυτό το μήνυμα πρέπει να αντηχήσει παντού στο διαδίκτυο. Πρέπει αυτή η χώρα να καταλάβει ότι στεκόμαστε στην αιχμή της λήθης.

Θέλω κάθε άντρας γυναίκα και παιδί να καταλάβει πόσο κοντά είμαστε στο ΧΑΟΣ. Θέλω ΌΛΟΙ να θυμηθούν ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ!!!


Φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι...Θα πτωχεύσουμε...

Οι αγορές είναι εκνευρισμένες... Δεν θα μας ξαναδανείσουν...

Πρέπει να ρίξουμε το βιοτικό μας επίπεδο... Δεν θα έχουμε να πληρώσουμε συντάξεις

Να απολύσουμε 400.000 από το δημόσιο... ΧΡΕΟΚΩΠΗΣΑΜΕ

Να καταργηθούν δώρα άδειες και στον ιδιωτικό τομέα... ΘΑ ΠΕΙΝΑΣΟΥΜΕ...




V: Οι λαοί δεν πρέπει να φοβούνται τις κυβερνήσεις τους. Οι κυβερνήσεις πρέπει να φοβούνται τους λαούς τους!

Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

Ο λαός μίλησε αλλά... υπάρχει λαός;



Μπορεί στη Δημοκρατία να υπάρξει λαός;
Η Δημοκρατία είναι η συνισταμένη προσώπων που φέρουν τη λειτουργίας της ως προσωπική ευθύνη.
Αυτό προϋποθέτει ότι αποφασίζουν οι πολίτες και οι αποφάσεις τους είναι αποτέλεσμα της συγκρότησης πλειοψηφίας κατά περίσταση, σύμπτωση ή συμφέρον.
Με άλλα λόγια κάθε πολίτης έχει τη δική του γνώμη και όταν υπάρχουν τόσες παρόμοιες (και πολύ σπάνια ίδιες και σχεδόν ποτέ ταυτόσημες) που να δημιουργούν πλειοψηφία τότε ακολουθείται κάποια κατεύθυνση. Όμως ΠΑΝΤΑ στην περίπτωση αυτή υπάρχει προσωπική ευθύνη της γνώμης.

Η σύγχρονη έννοια του λαού, κυρίως της "μαρξιστικής" αντίληψης που έχει επικρατήσει θέλει κάποιες ιδεολογίες που εκπροσωπούνται από κάποιους φωτισμένους κάποιων πολιτικών σχηματισμών να γνωρίζουν την αλήθεια και να αναφέρονται στο λαό ως μια μάζα που άγεται και φέρεται δυνητικά. Μια μεσσιανική αντίληψη όπου όλοι περιμένουν κάποιον να τους σώσει ουσιαστικά, αλλά και που αφαιρει την ευθύνη (το μεγαλύτερο μέρος τουλάχιστον) από τη "μάζα" και εξαφανίζει την έννοια του πολίτη.

Μέσα από αυτή την λογική που ανεχόμαστε σε προσωπικό επίπεδο βγαίνουν όλοι νικητές διότι μπορούν να ερμηνεύουν την αποχή κατά το δοκούν και συνολικά.

Παρένθεση:

Μην πανηγυρίζεται εκεί στο ΠαΣοΚ διότι χάσατε τεράστιο κομμάτι της δύναμής σας σε ένα χρόνο και το αποτέλεσμα δεν σημαίνει τίποτα άλλο από το γεγονός ότι πήγαν να σας ψηφίσουν ο σκληρός πυρήνας και κατά περίσταση άνθρωποι που δεν μπορούν να ανεχθούν την ΚακλαμανοΨηνακη-κη ανυπαρξία και τον Άνθιμο. Έκριναν, και καλώς έπραξαν, ότι κάποιοι άνθρωποι είναι αρκετά σοβαροί για να αγνοηθούν παρότι τους στηρίζαται.

Στη ΝΔ καλλίτερα να τα βάψετε μαύρα διότι χάσατε και μισό εκατομύριο ψήφους παρόλα τα μέτρα.

Το ΛάΟΣ χάνει έτσι και αλλιώς κυρίως γιατί δεν πέρασε το ρατσιστικό δίλημμα στην Αθήνα.

Το ΚΚΕ πανηγυρίζει για περίπου 70.000 ψήφους από την απώλεια 1.600.000 ψηφοφόρων των δυο κομμάτων, δηλαδή 4,35%. Παπάρια δηλαδή. Σύντροφοι δεν είναο ο γυαλός στραβός, στραβά αρμενίζουμε.

Πάνω κάτω το ίδιο ισχύει για τον πολυδιασπασμένο ΣυΡιΖα.

Προσωρινά είναι και τα γενικότερα οφέλη της Αριστεράς, που κάποτε πρέπει να δουν μια προσπάθεια ένωσης και με βλέψεις εξουσίας.

Η αποχή πήρε το μεγαλύτερο ποσοστό από όλους μαζί αλλά έλαβον και τους όρχεις της διότι την γράφει κανονικά το άθλιο πολιτικό σύστημα και καθένας από τους απέχοντες θα πρέπει να εκτιμήσει ξανά τη θέση του για το μέλλον.

Τεσπα...
Τέλος παρένθεσης.

Επανέρχομαι. Λαός, κατά την προσωπική μου γνώμη, δεν μπορεί να υπάρξει στη Δημοκρατία, παρά μόνο υπεύθυνοι πολίτες που εκφράζουν προσωπικά τη δική τους αυστηρά γνώμη. Αυτό θα ήταν όμως μια ανατροπή του άθλιου πολιτικού συστήματος που παρασιτεί πάνω στους πολιτές διαιωνίζοντας τη μάσα τους.

Η αποχή ίσως αποδειχτεί η αρχή του τέλους της κοινοβουλευτικής αλητείας ΑΝ όσοι δεν ψήφισαν αποφασίσουν να αγωνιστούν ως πρόσωπα ενάντια στο σύστημα. Αλλιώς η οικογενειοκρατική ολιγαρχία θα συνεχίσει να υποτάσσει τις πολιτικές κοινού συμφέροντος στις επιταγές της κάθε οικονομικής εξουσίας, οδηγώντας πάντα σε κρίσεις σαν αυτή που ζούμε.

Αλλά, είναι δύσκολο να πάρεις την ευθύνη ο καθένας μας πάνω του, είναι δύσκολη η Δημοκρατία.

Πολιτική vs Επιχειρηματικότητα



Επειδή πολύς λόγος γίνεται για το πόσο καλά θα διαχειριζόταν οι επιχειρηματίες τα κοινά θα έπρεπε να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα.
Κατ'αρχάς στη θεωρία ο επιχειρηματίας είναι ο πυρήνας του συστήματος και το κράτος υπάρχει για να εξασφαλίζει τις συνθήκες ώστε να μπορεί να λειτουργεί.

Έτσι λοιπόν το σύστημα έχει ανάγει τον επιχειρηματία σε λύση για κάθε νόσο και κάθε μαλακία.

Μην ξεχνάμε ότι η φύση του επιχειρηματία είναι η προσδοκία του προσωπικού κέρδους και η αποτελεσματικότητα του στην αγορά κρίνεται από την επίτευξη του στόχου αυτού.

Το θέμα είναι αν αυτή η οπτική μπορεί να εφαρμοστεί στα κοινά. Θα είναι οι δήμοι και η κεντρική πολιτική σκηνή καλλίτεροι αν διαχειρίζονται από επιχειρηματίες;
Μα η πολιτική έχει ως στόχο την εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας, με 1. θεσμούς όπως η ισονομία, 2. την αντιπροσώπευση της κοινής συνισταμένης γνώμης της πλειοψηφίας και 3. την διαχείριση των χρημάτων και πόρων για το κοινό καλό.

Σκοπός δεν μπορεί να είναι το κέρδος. Σκοπός μπορεί να είναι η χρηστή διαχείριση.

Με αυστηρά επιχειρηματικά κριτήρια δεν θα είχε χτιστεί ο Παρθενώνας αλλά ευτυχώς ο Περικλής ήταν μεγάλος πολιτικός και όχι επιχειρηματίας.



Δείτε επίσης:

Ηνωμένο Βασίλειο: αντεπίθεση στην επίθεση

...Με την έκθεση Μπράουν χάνεται πλέον οριστικά ο δημόσιος χαρακτήρας της εκπαίδευσης, βάζοντας στη θέση της τον αγοραίο. Περισσότερο από ποτέ και με τη δαμόκλεια σπάθη του χρέους πάνω απ’ τα κεφάλια τους, όσοι από τους φοιτητές το τολμήσουν, θα αντιμετωπίζουν τις σπουδές σαν μια επένδυση πλέον και τίποτε περισσότερο. Δεν είναι τυχαίο που τα πανεπιστήμια την εποχή Μπλερ, στη διάρκεια της οποίας θεσπίστηκαν και τα δίδακτρα, μετακόμισαν από το υπουργείο παιδείας στο υπουργείο για την επιχειρηματικότητα...

από e-cynical

Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

Θεές θα σας κάνω...

Ακόμη μια φορά ο Ελληνικός λαός, και συγκεκριμένα ο Αθηναϊκός ψήφισε σοφά...
Επέλεξε τους ανθρώπους που θα δώσουν όραμα, θα παράξουν (και θα εξάξουν λολ) έργο.
Θα υπηρετήσουν από το πόστο τους.


Θα αναλάβουν την καίρια ευθύνη να ανατάξουν το πολιτιστικό και πολιτισμικό επίπεδο της πόλης



και κυρίως θα άλλάξουν το πρόσωπό μας χωρίς κόστος αλλά με χορηγούς



ΕΥΓΕ λαέ

Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Θεωρίες συνομωσίας(;)



Ήθελα να γράψω για πολλά άλλα σήμερα. Για την αποχή του 40%.
Για τους πανυγιρισμούς όλων.
Για πολλά άλλα.
Όμως μια σκέψη με βασάνιζε όλη την ημέρα.
Το ΠαΣοΚ έχασε πάνω από 1.000.000 ψήφους.
Ο κόσμος απείχε παρά τον εκβιασμό των εθνικών εκλογών και της ακυβερνησίας (ακόμη χειρότερα την εκλογή Σαμαρά).
Η εκλογή Σγουρού δεν είχε σε καμιά περίπτωση κριθεί.
Τι στο διάβολο βγήκε και είπε ότι το μήνυμα είναι να συνεχίση χωρίς εκλογές;
Δεν περίμενε καν να δει πως θα πάνε οι επαναληπτικές όπου η καταβαράθρωση είναι πιθανή.
Κάτι βρωμά εδώ. Κάτι δεν είναι σωστό. Κάτι δεν ταιριάζει.
Τι όμως;
Μα το μόνο που τον ένοιαζε ήταν μη βγει ο Δημαράς;
Γι'αυτό έγινε όλο το πανηγύρι;

Κι όμως... Έτσι φαίνεται...!
Και όταν απορρίψεις όλες τις πιθανές απαντήσεις, αυτή που μένει -όσο απίστευτη και αν φαίνεται - είναι αληθινή... Αξίωμα μαθηματικό, εις άτοπον απαγωγή..!

Για τι πήγαινε ο Δημαράς, και μάλιστα πρώτος μέχρι προσφάτως στις δημοσκοπήσεις; Για περιφεριάρχης Αττικής.
Στην ισχυρότερη και μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας. Αυτής που θα παίρνει την μερίδα του λέοντος, του τυραννόσαυρου Ρεξ για την ακρίβεια, από τον προϋπολογισμό.
Και εκεί λοιπόν δεν ήταν δυνατόν να βγει κάποιος άλλος εκτός από κάποιο κομματόσκυλο, ή κάποιος έμπιστος προστατευόμενος, αλλά σε καμιά περίπτωση κάποιος που έχει ξεμυτίσει από το μαντρί, έστω και αν μπορεί να ξαναγυρίσει ή να είναι φίλα προσκείμενος ή ή ή...
Είναι πολλά τα λεφτά Άρη..!

Άρα η, ασυνάρτητη, διακαναλική, το νέο ανέβασμα των spreads, όλη η θεατρική παράσταση είχε ένα σκοπό... Να διαχειριστεί κάποιος έμπιστος (είτε ΝΔ, είτε ΠαΣοΚ - γιατί μπορεί να βγει και ο Βασιλάκης...αλλά αυτό δεν φαίνεται να πείραξε τον ΓΑΠ) το μπαγιόκο της περιφέρειας Αττικής...

Τελικά ο Γιώργος είναι πονηρός και αυτά που θέλει μια χαρά τα τρως, κι ας απέχεις..!

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

Συνομωσία των πυρήνων της στράκα-στρούκας

Κάποτε, πάνε πάνω από 20 χρόνια τώρα, λέγαμε στο σχολείο ότι η μόνη υπηρεσία στην Ελλάδα που έχει οργάνωση, βάζει στόχους και τους εκτελεί είναι η 17Ν.
Όμως φαίνεται ότι και η τρομοκρατία κόλλησε τον ιό του δημοσίου και δεν δουλεύει πια.
Αντί για μπαμ... τσιφ!!! Δηλαδή αυτό για φάρσα μου κάνει και όχι για
τρομοκρατία. Μη ξεφτυλίζουμε και τις λέξεις.
Ωραίο timming όμως ε; Και ένα πακέτο να κόβει βόλτες μεταξύ Μαξίμου και Βουλής. LOL, μπουρδέλο.
Α! κ.κ. δημοσιογράφοι, κάθε ελεγχόμενη έκρηξη δεν ήταν και γράμμα πορδούλα...!
Όμως δουλεύει η κρατική τρομοκρατία που βγαίνει επίσημα και σου λέει "Ή ψηφίζεις ή θα σου φύγω και τότε την γάμησες".
Τι μας λες ωρέ Γιωργάκη! Το σκέφτηκες αυτό που είπες; Τι θα πει την γάμησα; Από τότε που βγήκες μέχρι τώρα γαμίσι δεν τρώω; Τι νόμιζες ότι μου κάνεις Σιάτσου μασάζ;
Αλλά θες πιο νωπή εντολή για το νέο γαμίσι. Δηλαδή εκτός από ΜΑΛΑΚΑΣ να γίνω και ΜΑΖΟΧΑΣ. Να σου δώσω το ελεύθερο να με γαμάς και να με δέρνεις.
ΠΡΙΤΣ σύντροφε! (Απορία, στον Μαραθώνιο έτρεχες για το σπορ ή σε κυνηγούσαν; Να σου θυμίσω σύντροφε τη ρήση σου "Θα μας πάρουν με τις πέτρες" (σ.σ. Αν είστε τυχεροί))

Α! και σύντροφε. Δανία δεν γίναμε. Εκεί στα βόρεια ο επιχειρηματίας σύντροφος Παύλος Ψωμιάδης πήγε και άνοιξε εταιρία και προσπάθησε να τους τα φάει. Τον πήραν πρέφα και σε 2 μέρες απαίτησαν τα λέφτά που μετέφερε στη Swiss Bank πίσω. Και τα πήραν.
Εδώ 1 εκατομύριο "επενδυτές" εξαπατήθηκαν και ο κ. Ψωμάδης είναι έξω ακόμη και χαίρεται την πολυτελή ζωή του. Εις υγείαν των κορόιδων, με την ανοχή της πολιτικής και δικαστικής ηγεσίας.
Είμαστε ιθαγενείς ρε πούστη...!

Κοντά στο μηδέν η χορήγηση δανείων από τις τράπεζες προς τα νοικοκυριά (καλλίτερα) αλλά ρε γαμώτο την επιχορήγηση που παίρνουν οι τράπεζες από το δημόσιο χρήμα το παίρνουν για να γράψουν κέρδη στους ισολογισμούς;
Καλό και αυτό πάντως. Αφού φτιάξαν τις φούσκες και μας καταχρεώσανε τους δίνουμε το χρήμα μας ώστε να συνεχίσουν να μας κυνηγάνε για τα λεφτά που μας χρέωσαν...

Ο Χριστοφοράκος έκανε παρωδία την επιτροπή της βουλής που πήγε να τον εξέτάσει στη Γερμανία.
Τι άλλο θα σας έκανε ρε παπάρες βουλευτές; Αφού χορηγεί τα κόμματά σας. Αφεντικό σας είναι και πλάκα σας έκανε. Το ξέρετε και το ξέρουμε, κόφτε τη μαλακία, και τα έξοδα πήγαινε-έλα στη Γερμανία.

ΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕ κύριοι, και αυτή είναι η αλήθεια.
Αυτό δεν έγινε τώρα (Τετάρτη, 19 Νοεμβρίου 2008 : πτωχεύσαμε και δεν μας το λένε ακόμη ) αλλά οι ευθύνες είναι πολύ μεγάλες του ΓΑΠ και του ΠΑΣΟΚ.

Ρε παιδί μου κοίτα τι θέλω να πω. Τέτοια κωλοπιλάλα να μπούμε στο μνημόνιο περίεργη δεν είναι;.
Και ήταν κωλοπιλάλα.

"Βυθιζόμαστε" φώναζαν τα υπεύθυνα χείλη.
"Δεν υπάρχει σάλιο" έλεγαν δημοσίως.
"Είμαστε Τιτανικός" ενημέρωναν τις αγορές και τρομοκρατούσαν εμάς.

Και τα spread ανέβηκαν.
Και δάνειο δεν μπορούσαμε να πάρουμε.
Και τους σύραμε, χαχαχαχαα, στο μνημόνιο όπου:
1. Ξεφορτώθηκαν οι Γαλλο-Γερμανικές τράπεζες τα ελληνικά τοξικά ομόλογα στην Κεντρική Ευρωπαϊκή Τραπεζα
2. Η Ε.Ε. αποφάσισε να δημιουργήσει μηχανισμό στήριξης όπου τα κράτη με ελλέιμματα θα δανείζονται μόνο ιδιωτικά. (δηλαδή όχι με 1% που δανείζει η ΕΚΤ τις ιδιωτικές τράπεζες. Όχι με περίπου 5% που δανειζόμαστε εμείς τώρα αλλά με καμιά 12αρια % - και άμα βγούμε ποτέ να κάτσω να με χέσεις Γιωργάκη)
3. Μπήκαμε στο μνημόνιο με 110% του ΑΕΠ χρέος και θα πετύχουμε να βγούμε με 140-150%. Καλά ρε, πόσο σκεφτήκατε αυτή την ΣΥΜΦΕΡΟΥΣΑ συμφωνία;
4. Υπογράψαμε βάζοντας υποθήκη πραγματικό εθνικό έδαφος. Κάποτε αυτό θα θεωρούταν προδωσία.

Όμως ο Γιωργάκης απειλεί με εκλογές. Ρε μπας και την κάνεις σιγά σιγά;

Αλλά αν υπήρχαν αρχίδια δεν θα είμασταν εδώ. Βλέπεις όταν χρωστάς στην τράπεζα 1.000 € τότε έχεις πρόβλημα. ΑΛΛΑ, αν χρωτάς στην τράπεζα 240.000.000.000 € τότε έχει η τράπεζα το πρόβλημα.