Γιώργο προχώρα

Πω πω πω... τι όνειρο ήταν αυτό εχθές!

Ήρθε λέει το 2014 και η ΕΕ δεν μας έδινε άλλα ευρούδια.
Αλλά αυτό ήταν ήδη γνωστό στην κυβέρνηση, ότι δηλαδή το 2014 ήταν η ημερομηνία ορόσημο.

Οι ευρωπαϊκές τράπεζες, κυρίως οι Γαλλικές, είχαν ξεφορτώσει τα ελληνικά ομόλογα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Άρα είχαν επιμερίσει το κόστος σε όλη την Ευρώπη.

Και μετά ήρθαν τα funds. Αυτά τα αξιοσέβαστα καθήκια. Και ζητάγαν τα χρωστούμενα, που τόσα χρόνια με τη δική τους καθοδήγηση ήταν πια αδύνατον να πληρωθούν. Και πήραν τα πάντα. ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, κλπ

Τα προηγούμενα χρόνια το Πα.Σο.Κ. είχε προετοιμάσει με το διάταγμα για τα εργασιακά τον δρόμο των φτηνών απολύσεων και ακόμη φτηνότερων μισθών.

Οι funds απέλυσαν και προσέλαβαν με τους πιο απεχθείς όρους.

Τα πάντα κατέρρεαν και κανείς δεν μπορούσε να κάνει κάτι. Στα λιμάνια, στα αεροδρόμια και σε όλες τις εξόδους από τη χώρα όσοι είχαν χρήματα για εισιτήρια προσπαθούσαν να φύγουν για οπουδήποτε, Από Σκανδιναβία έως Ουγκάντα.

Όσοι έμεναν πίσω έκλαιγαν με μαύρο δάκρυ. Όχι για αυτούς που έφευγαν αλλά επειδή δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν.

Στον αέρα ακούγονταν μια φωνή ξεψυχισμένη από το κοντινό χθες που τα έλεγε όλα:

«ΓΙΩΡΓΟ ΠΡΟΧΩΡΑ ΚΑΙ ΓΑΜΗΣΕ ΤΑ ΟΛΑ».

Ευτυχώς ξύπνησα και όλα επανήλθαν εκεί που… έπρεπε να είναι ;-(