Από το καλό μπλόγκ http://antidrasiandsex.blogspot.com/
Γενικα ειναι ευκολωτερο να φαινονται επιδεξιοι οι κακουργοι παρα να θεωρουνται τιμιοι οσοι δεν είναι δολιοι... - Θουκυδίδου ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου. You're not your job. You're not how much money you have in the bank. You're not the car you drive. You're not the contents of your wallet. You're not your fucking khakis. You're the all-singing, all-dancing crap of the world. Fight club
Παρασκευή 29 Μαΐου 2009
Είναι η οικολογία υπουργείο παρά τη κυβέρνηση;
Το έχω γράψει πολλές φορές. Το παρών σύστημα είναι ασύμβατο με την έννοια της οικολογίας, το έχω γράψει πολλάκις και εξηγήσει του λόγους που το πιστεύω αυτό.
*Η οικολογική συνείδηση (που θεωρώ αστεία έκφραση στη δική μας μεγάπολη) θεωρεί τον άνθρωπο αναπόσπαστο τμήμα του φυσικού περιβάλλοντος και μέρος της φυσική διαδικασίας. Η λογική της αγοράς (ή αγοραία λογική) θεωρεί τη φύση σύνολο από πόρους διαθέσιμους προς εκμετάλευση που το μόνο που ορίζει τους πόρους αυτούς είναι η τιμή τους, που δείχνει την επάρκεια ή έλλειψή τους.
Ξέρουμε ότι το Πα.Σο.Κ. πρεσβεύει ότι και η Ν.Δ. σε σχέση με το πρώτυπο που ασπάζονται, το μοντέλο της ελεύθερης αγοράς. Οπότε δεν μπορείς να περιμένεις κάτι ιδιαίτερο, ίσως το Πα.Σο.Κ. να δώσει παραπάνω εργολαβίες-επιδοτήσεις. Στην πραγματικότητα όμως η αγορά θα εκπορνεύει το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής μας.
Το Κ.Κ.Ε. ακόμη μελετά για το πόσο καλός ήταν ο σύντροφος Στάλιν οπότε μέχρι να φτάσουν στα οικολογικά προβλήματα έχουν καιρό.
Το Λα.Ο.Σ. θα πάρει όποια θέση τον βολεύει για να μαζέψει κανένα ψήφο και ο διακής του πόθος να κολλήσει πάλί στην μητρική Ν.Δ. δεν σου δίνει καμία ελπίδα ότι είναι διαθετιμένο να κάνει κάτι.
Η αλήθεια είναι ότι μόνο ο Συ.Ριζ.Α. μιλά εδώ και καιρό για την ανάγκη οικολογικής σκέψης και μάλιστα μέσα από ένα γενικότερο τρόπο αλλαγής σκέψης πολίτη και δομής κοινωνίας.
Δεν μπορώ να συμπεριλάβω τους άρτι αφιχθέντες από τις δημοσκοπήσεις Οικολόγους Πράσινους. Δυστυχώς οι Οικολόγοι-Πράσινοι ανά την Ευρώπη μέσα από την παγίδα της συγκυβέρνησης (άρα και του ελέγχου της εξουσίας) έφαγαν (με τις καλλίτερες των προθέσεων ίσως, δεν το αρνούμαι) το δόλωμα της εξουσίας και απλώς έγιναν υποστηρικτές, ακόμη και άλοθι, για την κραταιά νοοτροπία της αγοράς.
Θεωρώ ότι το λάθος που έκαναν οι Οικολόγοι-Πράσινοι ήταν να μην καταφέρουν να συνειδητοποιήσουν την ασυμβατότητα του συστήματος με την οικολογική συνείδηση και προσπάθησαν να ενώσουν δυο πόλους αντίθετους, που απωθούνται από τη φύση τους.
Θα έπρεπε η αγωνία τους για την οικολογία να πηγαίνει στα πιο βαθιά αίτια της σημερινής κατάστασης που πάντα είναι πολιτικά, δηλαδή τρόπου σκέψης και δόμησης κοινωνίας και να αναζητήσουν συμμάχους που έχουν αντιληφθεί το ασύμβατο του συστήματος με το περιβάλλον.
Θα έπρεπε να λειτουργούν ως συνιστώσα σε μια συστεμική-δομική αλλαγή και όχι να αναλαμβάνουν τα μερεμέτια ενός συστήματος που η αποδόμηση και η εμπορία των πάντων είναι ο πυρήνας του.
Πέμπτη 28 Μαΐου 2009
Του έδωσε συνέντευξη...
-Karaman. Πως θα συνεχίσετε να ασκείτε την εξουσία μετά από τις εκλογές;
-Pretender. Θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε αμερόληπτα τους πολιτικούς και τις πολιτικές που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εργοδοτών μας. Αδιάντροπα θα συνεχίσουμε να υπερτονίζουμε την κάθε τιποτένια θέση ώστε να μην εμφανίζονται τα σημαίνοντα.Αναιδώς θα προωθούμε τον κάθε καραγκιόζη που διψά για δημοσιότητα και μας κάνει νούμερα.Τέλος, με κάθε μέσο θα προσπαθούμε να μετατρέψουμε τον κάθε πολίτη σε ηλίθιο καταναλωτή χαζομάρας.
-Karaman. Ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνατε να με καλέσετε. Να είστε καλά τα ΜΜΕ να κυβερνάτε.
-Pretender. Παρακαλώ κε πρόεδρε.
Δεν υπάρχει έλεγχος, μην αυταπατάσαι
Τύχη γαρ τα ανθρώπινα, έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες καθώς είχαν αντιληφθεί ότι ο έλεγχος του ανθρώπου πάνω και στην ίδια την ύπαρξή του ακόμη δεν ήταν εφικτή παρά μόνο μέχρι ένα βαθμό, όσο και να προσπαθούσε.
Από τότε βέβαια κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι με κύριο χαρακτηριστικό την αλματώδη τεχνολογική εξέλιξη και την διάχυση της τεχνολογίας και των καρπών της στον ευρύ πληθυσμό.
Η τεχνολογική ανάπτυξη και εφαρμογή έδωσε την ικανότητα στον άνθρωπο να αυξήσει τον έλεγχό του στο περιβάλλον του. Τον όπλισε με τη δυνατότητα να φτάνει να προβλέπει πράγματα με τόσο εύκολο τρόπο όσο ανεφάρμοστο ήταν την εποχή που ειπώθηκε η ρήση της αρχής αυτού του κειμένου.
Αργά στην αρχή και γρήγορα κατόπιν, ο άνθρωπος οδηγήθηκε στην εμμονή αναζήτησης του ελέγχου. Από τον έλεγχο της παραγωγής στον έλεγχο του καιρού και από εκεί στον έλεγχο της ασθένειας, του θανάτου, της ζωής, των σχέσεων, της φαντασίας και των συναισθημάτων.
Ο έλεγχος δίνει την ψευδαίσθηση της δύναμης και η δύναμη την ψευδαίσθηση του ελέγχου. Οι ψυχολογικές προεκτάσεις του ακρωτηριασμού του απρόβλεπτου ως παράγοντα από τη ζωή του ανθρώπου είναι πολλές και υπάρχουν πιο καταρτισμένοι για να τις αναλύσουν.
Προσωπικά προσπαθώ να συνδυάσω το φαινόμενο με την πολιτική συμπεριφορά του Έλληνα στις εκλογές, στις επικείμενες και γενικότερα.
Το ερώτημα «γιατί το μεγαλύτερο ποσοστό ψηφίζει τα δύο «μεγάλα» κόμματα όταν ταυτόχρονα δηλώνει απηυδησμένο από αυτά δεν έχει μόνο μια απάντηση.
Δεν έχουν όλοι οι Έλληνες ψηφοφόροι διαπλοκή ή συμφέρον ή προσβλέπουν σε οφέλη ψηφίζοντας έναν από τους δυο εκπροσώπους του συστήματος.
Προσωπική θεώρηση είναι ότι ένα μεγάλο τμήμα των συμπολιτών μας ψηφίζει κάποιο από αυτά τα κόμματα για να έχει την ψευδαίσθηση ότι κάποιος διατηρεί ένα στιβαρό έλεγχο στην διακυβέρνηση της χώρας και κατά συνέπεια στον ίδιο.
Ο φόβος του αγνώστου ή του απρόβλεπτου ψυχαναγκάζει κάποιους από εμάς να αναζητήσουν την ασφάλεια του στερεότυπου που καλλιεργείται κάθε φορά που ακούγεται η φράση «τα κόμματα εξουσίας» λες και τα υπόλοιπα δεν θα μπορούσαν να ασκήσουν εξουσία αν τύχαινε να κληθούν να κυβερνήσουν.
Μια από τις παρενέργειες της διατήρησης της ψευδαίσθησης του ελέγχου είναι η επιβράδυνση της κοινωνικής κίνησης-δράσης. Αυτό συμβαίνει διότι για να διατηρηθεί ο έλεγχος ασκείται πίεση από το σύστημα στην διατήρηση στις τιμές των παραμέτρων (ας πούμε εκλογικά ποσοστά) που θα μπορούσαν να διαταράξουν μια καθεστηκυία τάξη.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να γίνεται τροχοπέδη σε οποιουδήποτε είδος εξέλιξη. Καλό είναι εδώ να ορίσουμε την εξέλιξη διότι διάφορες φιλοσοφικές σχολές (κυρίως αυτές που είναι επηρεασμένες από θρησκευτικές αντιλήψεις) δεν ασπάζονται ότι υπάρχει εξέλιξη είτε στον άνθρωπο είτε στην κοινωνία του. Ως εξέλιξη λοιπόν νοείται η εισαγωγή οποιουδήποτε νέου χαρακτηριστικού που τελικά γίνεται αποδεκτό, άρα και καινό γνώρισμα, σε ένα είδος, ένα σύστημα ή μια κοινωνία.
Και αυτή η παράμετρος, της εξέλιξης δηλαδή, έχει πολύ σοβαρές συνέπειες – θρησκευτικές και φιλοσοφικές. Στην πολιτική οπτική που προσπαθώ να κάνω την σύνδεση μου δίνει μια απάντηση για το φαινόμενο των ποσοστών του Συ.Ριζ.Α.
Διαφωνώ με αυτό που είπε ο κ.Λαλιώτης, ότι ο Συ.Ριζ.Α. καρπώνεται τον χειμώνα του Πα.Σο.Κ. και όταν γυρίσει η άνοιξη στο «κίνημα» θα επανέλθει στα «φυσιολογικά» ποσοστά του.
Και πριν την διαμάχη για την ηγεσία στο Πα.Σο.Κ. –και μετά-ο πρόεδρος του δεν έπειθε για τις ηγετικές του ικανότητες. Δεν είναι δα και επτασφράγιστο μυστικό ότι οι Έλληνες δεν τον θεωρούν ικανό να ηγηθεί της διακυβέρνησης ή εν πάση περιπτώσει όχι τον ικανότερο.
Επίσης συνεχίζει η πλειονότητα του κόσμου να θεωρεί το Πα.Σο.Κ. σαν ένα κόμμα που συνεισφέρει στο σύστημα της διαφθοράς και της αναξιοκρατίας στην Ελλάδα (αφαιρούνται όσοι έχουν άμεσα συμφέροντα από τη διακυβέρνησή του). Ειδικά με την εμφανή σύνδεση στο σκάνδαλο τη Siemens όπως και η διαπλοκή του με το σκάνδαλο της μονής Βατοπεδίου.
Τι συνέβει τότε και ο Συ.Ριζ.Α. από +18% έπεσε απότομα στο +5%;
Τα ποσοστά στον Συ.Ριζ.Α. ανέβαιναν καθώς η αντιπολίτευση που έκανε ήταν ευθεία αντιπαράθεση στην κυβερνητική πολιτική, που εκφράζουν και Ν.Δ. και Πα.Σο.Κ. που γενικά ο κόσμος ήθελε σαν αντιστάθμισμα στην αλαζονεία ενός συστήματος που έμαθε να θεωρεί την εξουσία αυτοδίκαιη υπόθεση.
Η πτώση σηματοδοτήθηκε με την εξέγερση του Δεκεμβρίου. Μια εξέγερση που βασίστηκε στο θυμικό και στην υπερχείλιση συναισθήματος από την νέα γενιά προς ένα μέλλον που δεν είχε όραμα, αξίες και υποσχόταν την κενότητα των διαφημηστικών προτύπων.
Παρόλο που ο Συ.Ριζ.Α. δεν άλλαξε την αντιπολιτευτική του πολιτική ήταν ο μοναδικός φορέας του κοινοβουλευτισμού που προσπάθησε να αφουγκραστεί τι συνέβαινε, και που προσπάθησε να οικοιοποιηθεί ή να εκμεταλευτεί ενδεχομένως.
Όμως τέτοιου είδους καταστάσεις άνοιξαν στο κάστρο της λογικής μας την κεκρόπορτα του απρόβλεπτου. Τα πράγματα φάνηκαν εντελώς ρευστά για ένα σύστημα που αποζητα την σταθερότητα εναγωνίως.
Αυτό, μεταξύ και άλλων πολλών παραμέτρων – ίσως και πιο σημαντικών, ενεργοποίησε τα αντανακλαστικά της επιζήτησης του ελέγχου χωρίς να τεθούν ερωτηματικά. Οι περισότεροι των κρατούντων της γενιάς μου και πάνω δεν μπόρεσαν να αντέξουν ότι οι καταστάσεις μπορούν να αλλάξουν κατά απρόβλεπτο τρόπο χωρίς να λαμβάνουν υπόψην τους δομές, ιεραρχίες και άσκηση εξουσίας με τον τρόπο που απλώς έχουμε μάθει. Πολλοί αντέδρασαν για να επιστρέψει αυτό που ήξεραν. Με τον ίδιο τρόπο αυτοί οι πολλοί ψηφίζουν «γιατί έτσι είναι και έτσι πρέπει να είναι». Και έτσι ο Συ.Ριζ.Α. έχασε το έρεισμά του, κυρίως αφού ανέχθηκε την αμφισβήτηση μιας τάξης που εκπροσωπεί και ο ίδιος και που δημιουργεί την ψευδαίσθηση του έλέγχου.
Και είναι μια ψευδαίσθηση που καταρρίπτεται συνεχώς κάθε φορά που συμβαίνει κάτι που απογοητεύει τους πολίτες (πχ σκάνδαλα) γιατί απ’ότι φαίνεται οι «ειδικοί και εκπαιδευμένοι» στην διαχείριση της εξουσίας παραμένουν άνθρωποι και έρμαια της αβύσσου του τρόπου που λειτουργεί ο άνθρωπος.
Ο Αριστοτέλης είχε πει, παρατηρώντας την Αθηναϊκή Δημοκρατία, ότι φαίνεται να στηρίζεται στην τύχη με τον τρόπο που λειτουργεί. Παρόλα αυτά ο τρόπος αυτός έδωσε σε εκείνο το πολιτικό σύστημα μια εκπληκτική ικανότητα ανανέωσης (μέσω του συστήματος της προστασίας της Δημοκρατίας από την υπερπροβολή –εξοστρακισμός- εκεί κανείς δεν θα ήθελε να υπερπροβάλλεται στα ΜΜΕ αν υπήρχαν) και δημιούργησε έναν από τους πολιτισμούς που εκτόξευσε την ανθρώπινη διανόηση μέσα από την ελευθερία σκέψης, έκφρασης και αποδοχής του απρόβλεπτου της εξέλιξης (δηλαδή της ενίσχυσης της διαδικασίας εμφάνισης νέων χαρακτηριστικών).
Θέλουμε να είμαστε περήφανοι γι’αυτόν τον πολιτισμό φοβόμαστε όμως να αφεθούμε στον τρόπο του. Έχουμε μάθει να θεωρούμε θέσφατα κάποια πράγματα με αποτέλεσμα να αυτοεγκλωβιζόμαστε σε καταστάσεις (που εκτός από αφύσικες) βρίσκονται μόνο μέσα στο μυαλό μας ως κατάλοιπα της παιδείας μας και του τρόπου σκέψης που μάθαμε να έχουμε.
Στις επικείμενες εκλογές -και σε κάθε εκλογή- ας σκεφτούμε ότι ψηφίζοντας παίρνουμε τον έλεγχο σε ένα πράγμα, στο να χάσει τον έλεγχο πάνω μας ένα σύστημα που στηρίζεται στο να μας τροφοδοτεί με την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να ελέγξει τα πράγματα για εμάς.
Δεν είναι εφικτός ο έλεγχος των καταστάσεων, είναι δυνατή η ανάληψη της ευθύνης για αποφάσεις που μας αφορούν.
Τετάρτη 27 Μαΐου 2009
Με τη φράση «εγώ δεν χρωστάω σε κανέναν» ο Γ.Παπανδρέου διαχώρισε τη θέση του ίδιου και του κόμματός του από τα πάσης φύσεως συμφέροντα, τα οποία -όπως τόνισε- υπηρετεί η κυβέρνηση.http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1017822&lngDtrID=244
και οι ψηφοφόροι είχαν μια έκπληξη στην εξουσία
Γυρίζουν τα παιδιά από τις καλοκαιρινες διακοπές στο σχολείο. η δασκάλα βάζει να γράψουν έκθεση με θέμα "πως πέρασα το καλοκαίρι"
Κατά τη διόρθωση η δασκάλα φτάνει στην έκθεση του Τοτού. "Ώχου μου" σκέφτεται, "άντε να συλλέξουμε τα μαργαριτάρια τώρα" και ξεκινά διαβάζει.
"Όταν έφτασε το ζεστό καλοκαίρι αποφασίσαμε ως οικογένεια να πάμε στο κτήμα του παππού. Το κτήμα είναι μια όμορφη γωνιά στην εξοχή που πλέει σε μια θάλασσα από πράσινο και τα λουλούδια το μετατρέππουν σε ένα πολύχρωμο πίνακα ζωγραφικής.
Όλα είναι μαγευτικά και κυρίως η επαφή με τα ζώα του κτήματος.
Σκυλάκια, κοτούλες, γατούλες, γαϊδουράκια, αγελάδες και ένας ταύρος.
Όλα ζούσαν αρμονικά μεταξύ τους και με τον άνθρωπο.
Πολύ λυπήθηκα όταν τελείωσε το καλοκαίρι και έπρεπε να φύγω.
Καθώς ξεκίνησε το αυτοκίνητο για την πόλη είδα τον μαύρο ταύρο να γαμεί την μαύρη αγελάδα"
Την άλλη μέρα στο σχολίο και με το πέρας του μαθήματος η δασκάλα φωνάζει τον Τοτό.
"Τοτέ παιδί μου", του λέει,¨"με εξέπληξες. Καταπληκτική έκθεση. Παρομοιώσεις, μεταφορές. Αλλά βρε παιδάκι μου εκεί στο τέλος ήσουν πολύ ωμός. Δεν έπρεπε να γράψεις ο ταύρος ... εχμ.. πηδούσε .. την μαύρη αγελάδα."
"Τι να έγραφα κυρία τότε" ρώτησε ο Τοτός.
"Ας έκανες μια μεταφορά Τοτέ" είπε η κυρία. "Ας έλεγες ο ταύρος είχε μια έκπληξη στην μαύρη αγελάδα"
...
Περνά ο καιρός, ξανάρχεται το καλοκαίρι και μετά ο Σεπτέμβριος ξαναβάζει η δασκάλα το ίδιο θέμα και εναγωνίως ψάχνει την έκθεση του Τοτού. Την βρίσκει και ξεκινά να διαβάζει.
"Όταν έφτασε το ζεστό καλοκαίρι αποφασίσαμε ως οικογένεια να πάμε στο κτήμα του παππού. Το κτήμα είναι μια όμορφη γωνιά στην εξοχή που πλέει σε μια θάλασσα από πράσινο και τα λουλούδια το μετατρέππουν σε ένα πολύχρωμο πίνακα ζωγραφικής.
Όλα είναι μαγευτικά και κυρίως η επαφή με τα ζώα του κτήματος.
Σκυλάκια, κοτούλες, γατούλες, γαϊδουράκια, αγελάδες και ένας ταύρος.
Όλα ζούσαν αρμονικά μεταξύ τους και με τον άνθρωπο.
Πολύ λυπήθηκα όταν τελείωσε το καλοκαίρι και έπρεπε να φύγω.
Καθώς ξεκίνησε το αυτοκίνητο για την πόλη είδα τον μαύρο ταύρο να έχει μια έκπληξη στην μαύρη αγελάδα....ψήφιζε και γαμούσε τον δικομματισμό" ...
Κέρδισε την μέρα των εκλογών, ψήφισε για να ψοφίσουν...
Κατά τη διόρθωση η δασκάλα φτάνει στην έκθεση του Τοτού. "Ώχου μου" σκέφτεται, "άντε να συλλέξουμε τα μαργαριτάρια τώρα" και ξεκινά διαβάζει.
"Όταν έφτασε το ζεστό καλοκαίρι αποφασίσαμε ως οικογένεια να πάμε στο κτήμα του παππού. Το κτήμα είναι μια όμορφη γωνιά στην εξοχή που πλέει σε μια θάλασσα από πράσινο και τα λουλούδια το μετατρέππουν σε ένα πολύχρωμο πίνακα ζωγραφικής.
Όλα είναι μαγευτικά και κυρίως η επαφή με τα ζώα του κτήματος.
Σκυλάκια, κοτούλες, γατούλες, γαϊδουράκια, αγελάδες και ένας ταύρος.
Όλα ζούσαν αρμονικά μεταξύ τους και με τον άνθρωπο.
Πολύ λυπήθηκα όταν τελείωσε το καλοκαίρι και έπρεπε να φύγω.
Καθώς ξεκίνησε το αυτοκίνητο για την πόλη είδα τον μαύρο ταύρο να γαμεί την μαύρη αγελάδα"
Την άλλη μέρα στο σχολίο και με το πέρας του μαθήματος η δασκάλα φωνάζει τον Τοτό.
"Τοτέ παιδί μου", του λέει,¨"με εξέπληξες. Καταπληκτική έκθεση. Παρομοιώσεις, μεταφορές. Αλλά βρε παιδάκι μου εκεί στο τέλος ήσουν πολύ ωμός. Δεν έπρεπε να γράψεις ο ταύρος ... εχμ.. πηδούσε .. την μαύρη αγελάδα."
"Τι να έγραφα κυρία τότε" ρώτησε ο Τοτός.
"Ας έκανες μια μεταφορά Τοτέ" είπε η κυρία. "Ας έλεγες ο ταύρος είχε μια έκπληξη στην μαύρη αγελάδα"
...
Περνά ο καιρός, ξανάρχεται το καλοκαίρι και μετά ο Σεπτέμβριος ξαναβάζει η δασκάλα το ίδιο θέμα και εναγωνίως ψάχνει την έκθεση του Τοτού. Την βρίσκει και ξεκινά να διαβάζει.
"Όταν έφτασε το ζεστό καλοκαίρι αποφασίσαμε ως οικογένεια να πάμε στο κτήμα του παππού. Το κτήμα είναι μια όμορφη γωνιά στην εξοχή που πλέει σε μια θάλασσα από πράσινο και τα λουλούδια το μετατρέππουν σε ένα πολύχρωμο πίνακα ζωγραφικής.
Όλα είναι μαγευτικά και κυρίως η επαφή με τα ζώα του κτήματος.
Σκυλάκια, κοτούλες, γατούλες, γαϊδουράκια, αγελάδες και ένας ταύρος.
Όλα ζούσαν αρμονικά μεταξύ τους και με τον άνθρωπο.
Πολύ λυπήθηκα όταν τελείωσε το καλοκαίρι και έπρεπε να φύγω.
Καθώς ξεκίνησε το αυτοκίνητο για την πόλη είδα τον μαύρο ταύρο να έχει μια έκπληξη στην μαύρη αγελάδα....ψήφιζε και γαμούσε τον δικομματισμό" ...
Κέρδισε την μέρα των εκλογών, ψήφισε για να ψοφίσουν...
Τρίτη 26 Μαΐου 2009
Καλό ταξίδι...
Έφυγε σήμερα ένας πολιτικός που τιμούσε την πολιτική.
Ένας άνθρωπος που τον είχα αξιολογήσει για το υψηλό ήθος του και την καθαρότητα της σκέψης και του λόγου του.
Ήταν από αυτές τις προσωπικότητες που σε έπειθαν χωρίς καμία ακρότητα.
Δυστυχώς η φτωχή πολιτική σκηνή έγινε πολύ φτωχότερη.
Αντίο Μιχάλη Παπαγιαννάκη
Δευτέρα 25 Μαΐου 2009
Απολιτικ Οικολογία
Με αφορμή το άρθρο H Οικολογία πρέπει να είναι ριζοσπαστική.
από Ροΐδη Εμμονές
Πολύ σωστό άρθρο με κυριότερη επισήμανση ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρχει απολιτίκ οικολογική συνείδηση.
Δεν μπορείς να υποστηρίζεις ή να στηρίζεις την οικονόμια της αγοράς και την οικολογία ταυτόχρονα. Προφανώς αυτό είναι σχήμα οξύμωρο.
Η οικολογική συνείδηση (που θεωρώ αστεία έκφραση στη δική μας μεγάπολη) θεωρεί τον άνθρωπο αναπόσπαστο τμήμα του φυσικού περιβάλλοντος και μέρος της φυσική διαδικασίας΄.Η λογική της αγοράς (ή αγοραία λογική) θεωρεί τη φύση σύνολο από πόρους διαθέσιμους προς εκμετάλευση που το μόνο που ορίζει τους πόρους αυτούς είναι η τιμή τους, που δείχνει την επάρκεια ή έλλειψή τους.
Παρασκευή 22 Μαΐου 2009
Παραμένει κεφάλαιο...
Η Νέα Δημοκρατία θέλει να χρησιμοποιήσει το κεφάλαιο που ακούει στο όνομα Καραμανλής για τις Ευρωεκλογές. Για τις βουλευτικές εκλογές βλέπουμε...
Τετάρτη 20 Μαΐου 2009
Μια καλή αρχή...
από E-Lawyer
Με την απόφαση 192-2009, το ΕΣΡ επέβαλε πρόστιμο για την εκπομπή "ΔΥΝΑΤΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ", με το παρακάτω σκεπτικό:
Πρόκειται περί εκποµπής λόγου και εντεύθεν κατά το άρθρο 1 του Π.∆/τος 77/2003 υπόκειται στους από το ∆ιάταγµα τούτο προβλεποµένους περιορισµούς. Με αφορµή εκδιδόµενα βιβλία ο τηλεπαρουσιαστής αναλύεται σε επιχειρηµατολογίες, σε «κοινωνία ελεγχοµένη από λαµόγια», «πλανήτη φυλακή», «αρχαίο εχθρό», «τεχνολογία του κακού», «µορφές θεοτήτων και δαιµόνων», «ανοµία που πλησιάζει», «µηχανισµούς παρακολούθησης από το υπερπέραν», και άλλα φαντασιώδη πράγµατα, µε αποτέλεσµα να δηµιουργείται σύγχυση στους τηλεθεατές.
Αναµφιβόλως πρόκειται περί εκποµπής στην οποία εκτίθενται ανακρίβειες χωρίς στοιχειώδες αίσθηµα ευθύνης. Πρέπει να σηµειωθεί ότι η εκποµπή µεταδόθηκε µε τη σήµανση «ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΕΠΙΘΥΜΗΤΗ Η ΓΟΝΙΚΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ» ενώ, λόγω του περιεχοµένου της, έπρεπε να προβληθεί µε τη σήµανση «ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ ΑΝΩ ΤΩΝ 15 ΕΤΩΝ» και να προβληθεί κατά την 6138/Ε/17.3.2000
απόφαση του Υπουργού Τύπου και Μ.Μ.Ε. µετά την 22.:30. Για τις εν λόγω εκτροπές ενδείκνυται όπως επιβληθεί στον τηλεοπτικό σταθµό η διοικητική κύρωση του προστίµου. Μειοψήφησε ο Κωνσταντίνος Τσουράκης κατά τον οποίο θα έπρεπε να επιβληθεί η διοικητική κύρωση της συστάσεως.
Το ΕΣΡ έκρινε πως η εν λόγω εκπομπή (τηλεπώλησης βιβλίων) εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του π.δ. 77/2003 (Κώδικας Δεοντολογίας Ειδησεογραφικών και άλλων δημοσιογραφικών κι επιστημονικών εκπομπών). Το ΕΣΡ διεύρυνε το πεδίο εφαρμογής θεωρώντας ότι σε αυτό εντάσσεται και η εν λόγω εκπομπή, ως "εκπομπή λόγου". Το άρθρο 1 του π.δ. όμως αναφέρει:
Άρθρο 1
Πεδίο εφαρμογής
Οι κανόνες του παρόντος κώδικα ισχύουν για ειδησεογραφικές, δημοσιογραφικές και πολιτικές εκπομπές στη δημόσια και την ιδιωτική ραδιοφωνία και τηλεόραση. Στην έννοια της δημοσιογραφικής εκπομπής εμπίπτουν όλες οι εκπομπές λόγου, που έχουν ενημερωτικό χαρακτήρα, ανεξάρτητα από το χαρακτηρισμό που τους προσδίδεται από τον ραδιοφωνικό ή τον τηλεοπτικό φορέα. Στις ειδησεογραφικές εκπομπές εμπίπτουν τα δελτία ειδήσεων και στις πολιτικές εκπομπές εμπίπτουν εκείνες που έχουν αντικείμενο πολιτικά θέματα.
Μια εκπομπή με συνωμοσιολογικό περιεχόμενο θα ενέπιπτε περισσότερο στην έννοια του infotainment, δηλαδή την υβριδική κατηγορία εκπομπών ανάμεσα σε ψυχαγωγία και ενημέρωση. Οι υποχρεώσεις ποιότητας εξακολουθούν να ισχύουν κατά το άρθρο 15 παρ. 2 του Συντάγματος και για αυτές τις εκπομπές. Αλλά η άμεση υπαγωγή τους στο π.δ. 77/2003 μπορεί να έχει και σοβαρό αντίλογο.
Πρόκειται περί εκποµπής λόγου και εντεύθεν κατά το άρθρο 1 του Π.∆/τος 77/2003 υπόκειται στους από το ∆ιάταγµα τούτο προβλεποµένους περιορισµούς. Με αφορµή εκδιδόµενα βιβλία ο τηλεπαρουσιαστής αναλύεται σε επιχειρηµατολογίες, σε «κοινωνία ελεγχοµένη από λαµόγια», «πλανήτη φυλακή», «αρχαίο εχθρό», «τεχνολογία του κακού», «µορφές θεοτήτων και δαιµόνων», «ανοµία που πλησιάζει», «µηχανισµούς παρακολούθησης από το υπερπέραν», και άλλα φαντασιώδη πράγµατα, µε αποτέλεσµα να δηµιουργείται σύγχυση στους τηλεθεατές.
Αναµφιβόλως πρόκειται περί εκποµπής στην οποία εκτίθενται ανακρίβειες χωρίς στοιχειώδες αίσθηµα ευθύνης. Πρέπει να σηµειωθεί ότι η εκποµπή µεταδόθηκε µε τη σήµανση «ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΕΠΙΘΥΜΗΤΗ Η ΓΟΝΙΚΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ» ενώ, λόγω του περιεχοµένου της, έπρεπε να προβληθεί µε τη σήµανση «ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ ΑΝΩ ΤΩΝ 15 ΕΤΩΝ» και να προβληθεί κατά την 6138/Ε/17.3.2000
απόφαση του Υπουργού Τύπου και Μ.Μ.Ε. µετά την 22.:30. Για τις εν λόγω εκτροπές ενδείκνυται όπως επιβληθεί στον τηλεοπτικό σταθµό η διοικητική κύρωση του προστίµου. Μειοψήφησε ο Κωνσταντίνος Τσουράκης κατά τον οποίο θα έπρεπε να επιβληθεί η διοικητική κύρωση της συστάσεως.
Το ΕΣΡ έκρινε πως η εν λόγω εκπομπή (τηλεπώλησης βιβλίων) εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του π.δ. 77/2003 (Κώδικας Δεοντολογίας Ειδησεογραφικών και άλλων δημοσιογραφικών κι επιστημονικών εκπομπών). Το ΕΣΡ διεύρυνε το πεδίο εφαρμογής θεωρώντας ότι σε αυτό εντάσσεται και η εν λόγω εκπομπή, ως "εκπομπή λόγου". Το άρθρο 1 του π.δ. όμως αναφέρει:
Άρθρο 1
Πεδίο εφαρμογής
Οι κανόνες του παρόντος κώδικα ισχύουν για ειδησεογραφικές, δημοσιογραφικές και πολιτικές εκπομπές στη δημόσια και την ιδιωτική ραδιοφωνία και τηλεόραση. Στην έννοια της δημοσιογραφικής εκπομπής εμπίπτουν όλες οι εκπομπές λόγου, που έχουν ενημερωτικό χαρακτήρα, ανεξάρτητα από το χαρακτηρισμό που τους προσδίδεται από τον ραδιοφωνικό ή τον τηλεοπτικό φορέα. Στις ειδησεογραφικές εκπομπές εμπίπτουν τα δελτία ειδήσεων και στις πολιτικές εκπομπές εμπίπτουν εκείνες που έχουν αντικείμενο πολιτικά θέματα.
Μια εκπομπή με συνωμοσιολογικό περιεχόμενο θα ενέπιπτε περισσότερο στην έννοια του infotainment, δηλαδή την υβριδική κατηγορία εκπομπών ανάμεσα σε ψυχαγωγία και ενημέρωση. Οι υποχρεώσεις ποιότητας εξακολουθούν να ισχύουν κατά το άρθρο 15 παρ. 2 του Συντάγματος και για αυτές τις εκπομπές. Αλλά η άμεση υπαγωγή τους στο π.δ. 77/2003 μπορεί να έχει και σοβαρό αντίλογο.
(σ.μ. Σηκωθείτε τώρα από κρεβάτια, ντιβάνια, καρέκλες, μπερζέρες, καναπέδες και άντε να πληρώσετε)
Λοβοτομή...
Δεν εξηγείται αλλιώς... Αν δεν μας έχουν κάνει λοβοτομή θα πιστέψω ότι μας ραντίζουν όντως, με κουτόχορτο. Ά ρε Λιάκο.. πάλι δίκιο έχεις...
Στην Αγγλία, εκεί στην χώρα των κουτόφραγκων, οι πολίτες ζήτησαν να δουν τα έξοδα που κάνουν οι πολιτικοί και Ω! του θαύματος τους τα έδωσαν. Τους τα έδωσαν.
Και έφριξε ο μέσος Άγγλος διότι τα έξοδα που κάλυπταν από το δημόσιο χρήμα οι πολιτικοί του, προσοχή ΝΟΜΙΜΑ, ήταν προσωπικά και προκλητικά για περίοδο κρίσης (ταξί, σκυλοτροφές κλπ).
Και εγένετο της επι χρήμασι εκδιδομένης γυναικός το σιδηρούν κυκλίδωμα, κοινώς της πουτάνας το κάγκελο. Πάει ο υπουργός δικαιοσύνης μας χαιρέτησε καλλιά του. Πάει και ο πρόεδρος της βουλής, πρώτη παραίτηση από το 1685 (κάπου εκεί). Και ενώ οι Βρετανοί τρέφουν σεβασμό για τους πολιτικούς θεσμούς τους (ή ίσως γι'αυτό).
Εδώ, στην πολιτισμένη Ελλάδα που έδωσε τα φώτα του πολιτισμού και της έχουμε αλλάξει τα φώτα οι ιθαγενείς, η μισή Αττική ανταλλάσεται με νερό λίμνης.
Πιανονται στα πράσσα να δημιουργούνται καρτέλ.
Υπουργοί ομολογούν δημόσια ότι κάνου off-shore να γλιτώσουν φόρους στα ακίνητα.
Γίνονται επίσημες κατηγορίες από το διευθυντή πολυεθνικής για μίζες, που παραδέχεται μεγαλοστέλεχος (aka στρατηγός) ότι τις πήγε στο κόμμα.
Υπουργός και συγγενής του πρωθυπουργού κάνει εκδρομές με έξοδα της προαναφερθήσας πολυεθνικής.
Ο πρωθυπουργός κλείνει τη βουλή με αποτέλεσμα να παραγραφούν τα σκάνδαλα (αυτά και άλλα)
και δεν γίνεται τίποτα. Εδώ, που τους θεσμούς τους έχουμε στο κλάσιμο (ή ίσως γι'αυτό)
Δεν μπορεί ρε αδέρφια. Μας κάνουν λοβοτομή όταν γεννιόμαστε...
Ο Τζιμάκος ήταν οξυδερκής μεν, αισιόδοξος δε
Και μέσα από το τραγούδι βρήκα γιατί τελικά έχω blog
"Σ'ένα κλουβι-γραφείο σαν αγρίμι παίζω ατέλειωτο βουβό ταξίμι..."
Τρίτη 19 Μαΐου 2009
Πως οργανώνεται μια καταδρομική...
Έλα, εγώ είμαι. Θυμάσαι που πριν 2-3 μήνες έκανα αιφνιδιαστικές επισκέψεις στα υπουργεία; (τα υπουργεία μου μέσα...)Τώρα που ξεκουράστηκα μου είπαν να το ξανακάνω.
Ειδοποίησε κανάλια, κάμερες και προσωπικό να με υποδεχτούν και έρχομαι.
Α! να παραγγείλεις και κανένα σάντουϊτς... πείνασα.
Δευτέρα 18 Μαΐου 2009
Οι χείριστοι των χοιρίστων...ή τα μεσημεριανάδικα δεν είναι χορτοφάγα
Δεν είναι η EurovisionΔεν είναι ο SAKIS
Δεν είναι όσοι την παρακολουθούν...
Είναι οι πτωματοφάγοι που ζουν από αυτό προσπαθώντας να τα αναγάγουν σε υψίστο θέμα για όλους και όλα
Είναι τα όρνεα της τηλεόρασης που με την ίδια ευκολίααποθεώνουν τον κάθε SAKIS πριν και αμέσως μετά τον αποκαθηλώνουν φτύνοντας εκεί που έγλειφαν πριν
Είναι τα σκουλίκια που θεωρούν ελληνικό πολιτισμότο να λοιδωρούν και να χλευάζουν τους αντιπάλους μας σαν να είναι αυτοί, οι αντίπαλοί μας, οι μέγιστοι εχθροί της πατρίδας και την όποια μορφή τέχνης (όπως και ότι άλλο) να την υποβιβάζουν σε αγοροπωλησία ευτελισμένου εθνικισμού.
Είναι όλοι εκείνοι οι δήμιοι του πνεύματος και αισθητικής που μας θέλουν όλους βλάκες χωρίς καμια αίσθηση καλαισθησίας ώστε να πουλάνε άκοπα την αγραμματοσύνη τους και την άγνοιά τους.
Όταν τους απορρίψουμε αυτούς μπορεί να αλλάξει κάτι...
Από tsaousa
Με έναν Έλληνα ξεχνιέμαι
Τα Άρλεκιν συνεχίζουν την κυκλοφορία τους κανονικά όπως και επί Πτολεμαίου που πρωτοβγήκαν στην αγορά.Το slogan «Με ένα Άρλεκιν ξεχνιέμαι» ήταν πραγματικά επιτυχημένο.Γενιές και γενιές Ελλήνων ξεχάστηκαν με ένα Άρλεκιν, γι αυτό φτάσαμε εδώ που βρισκόμαστε σήμερα.Όπου και να γυρίσεις, βλέπεις ξεχασμένους Έλληνες.
Στο δρόμο, στα μπαράκια, στα μαγαζιά, στα blogs, στα κρεβάτια, στους καναπέδες, στις τηλεοράσεις.Ξεχασμένοι.
Αν τους ρωτήσεις τι έγινε χθες, δε θυμούνται να σου πουν.-Χα;-Χάξις. Για το σκάνδαλο με τα ομόλογα σου μιλάω.-Πότε έγινε αυτό;;-Για τη Siemens σου μιλάω.-Πήρατε άλλο ψυγείο;;-Για το Βατοπαίδι, που είναι και πρόσφατο.-Μπαρδόν;;-Για τον Αλέξανδρο που καθάρισε ο μπάτσος και δεν πάτησε κανείς στο μνημόσυνο του.-Ρε μαλάκα Σουαχίλι μιλάς;Δεν θυμάται τίποτα ο Έλληνας.Του λες σήμερα «Γάζα» και πάει φαρμακείο.Μόνο ότι ορκίστηκε ο Ομπάμα μπορεί να σου πει κι αυτό αν προλάβει, γιατί αύριο ξημερώνει άλλη μέρα και θα το ξεχάσει.Βλέπει καμένα κτίρια στο κέντρο και δεν πιστεύει τέτοια σύμπτωση που κάηκαν όλα μαζί, χωρίς να συνορεύουν.Γι αυτό έχει τρελάνει τις σφυγμομετρήσεις.
Τη μια μέρα ανεβαίνει το Πασόκ, την άλλη η Νέα Δημοκρατία.
Πότε πέφτει ο Συνασπισμός, πότε χτυπάει ταβάνι.Αλλά επειδή έχει και ένα κάτι, μια ομίχλη μνήμης στο βάθος του μυαλού του, σου βγάζει πρώτο κόμμα το Πασόκ και καταλληλότερο για Πρωθυπουργό τον Καραμανλή.
Πού να ξέρεις τι θυμάται;
Έχει τρελάνει τους δημοσκόπους ο Έλληνας.
Σπάνε το κεφάλι τους να κατανοήσουν το νόημα της έρευνας:
γιατί στο ερώτημα «τι θα ψηφίζατε αν είχαμε εκλογές αύριο;» βγαίνει μπροστά το Πασόκ με πέντε μονάδες, αλλά στην πρόθεση ψήφου βγαίνει μπροστά με δέκα;
Γιατί μεσολάβησαν 2 λεπτά από τη μια ερώτηση στην άλλη. Γι αυτό.Και οι δημοσκόποι ψάχνουν το νόημα.Ποιο νόημα; Το μόνο νόημα είναι ότι ο άνθρωπος έχει μνήμη χρυσόψαρου.Τι σκέψη μπορείς να κρύβεις σε ένα χιλιοστόγραμμο;Κάνει ανασχηματισμό η κυβέρνηση και ο Έλληνας νομίζει ότι ήρθαν άλλοι.Δε θυμάται ότι είναι οι ίδιοι ακριβώς που τον πηδάνε πέντε χρόνια.Βλέπει την Πετραλιά και σκέφτεται «λες να ΄ναι καλή αυτή;».Βλέπει τον Σουφλιά και ψάχνει το βιογραφικό του.Έτσι είναι ο Έλληνας. Ξεχνιέται.Δώστου γεγονότα και μη σε νοιάζει τίποτα.
Φαί μόνο να του πετάς.
Συμβουλή: Να του αλλάζετε συχνά νερό γιατί ξεχνάει ότι είναι ψάρι και το πίνει.
Πολύ καλή ανάρτηση που διάβασα σήμερα... επίκαιρη και λόγω ευρωεκλογών.
1.Οι Έλληνες ελπίζουν ότι θα αλλάξουν τα πράγματα από αυτούς που τα γάμησαν.
2.Οι πολιτικοι που τα γάμησαν υπόσχονται να τα αλλάξουν όλα λες και δεν κυβέρνησαν ποτέ
ΑΜΝΗΣΙΑ Διάρκεια: 3' 01"
Στίχοι: Γ. Αγγελάκας
Μουσική: Γ. Καρράς - Γ.Αγγελάκας
Δεν ξεσηκώνομαι, δεν ψάχνω, δεν ξεσπάω,
δεν προχωράω πίσω ή μπροστά
κι όλα αυτά που θέλω ν' αγαπάω
δε μ'ανατριχιάζουν πια.
Γύρω μου οι σκιες έχουν παγώσει
κι έχω μείνει με το χέρι απλωμένο
τι ήθελα να βρω έχω ξεχάσει...
θα περιμένω, ώσπου να θυμηθώ, θα περιμένω...
Λιώνουν τα μάτια μου στο φως της τηλεόρασης
με νανουρίζει μια στριμμένη μελωδία
όσοι περνούν τη χώρα της απόγνωσης
παθαίνουν αμνησία.
Δεν απορώ ούτε καταλαβαίνω
πως συνεχίζω να υπάρχω μ' όλα αυτά
θέλω να βγω από δω μέσα κι όμως μένω
σε μια ομίχλη που ναρκώνει την καρδιά.
Γύρω μου το τζάμι έχει σπάσει
κι έχω μείνει με το βλέμμα καρφωμένο
τι ήθελα να δω έχω ξεχάσει...
θα περιμένω, ώσπου να θυμηθώ, θα περιμένω...
Με έναν Έλληνα ξεχνιέμαι
Τα Άρλεκιν συνεχίζουν την κυκλοφορία τους κανονικά όπως και επί Πτολεμαίου που πρωτοβγήκαν στην αγορά.Το slogan «Με ένα Άρλεκιν ξεχνιέμαι» ήταν πραγματικά επιτυχημένο.Γενιές και γενιές Ελλήνων ξεχάστηκαν με ένα Άρλεκιν, γι αυτό φτάσαμε εδώ που βρισκόμαστε σήμερα.Όπου και να γυρίσεις, βλέπεις ξεχασμένους Έλληνες.
Στο δρόμο, στα μπαράκια, στα μαγαζιά, στα blogs, στα κρεβάτια, στους καναπέδες, στις τηλεοράσεις.Ξεχασμένοι.
Αν τους ρωτήσεις τι έγινε χθες, δε θυμούνται να σου πουν.-Χα;-Χάξις. Για το σκάνδαλο με τα ομόλογα σου μιλάω.-Πότε έγινε αυτό;;-Για τη Siemens σου μιλάω.-Πήρατε άλλο ψυγείο;;-Για το Βατοπαίδι, που είναι και πρόσφατο.-Μπαρδόν;;-Για τον Αλέξανδρο που καθάρισε ο μπάτσος και δεν πάτησε κανείς στο μνημόσυνο του.-Ρε μαλάκα Σουαχίλι μιλάς;Δεν θυμάται τίποτα ο Έλληνας.Του λες σήμερα «Γάζα» και πάει φαρμακείο.Μόνο ότι ορκίστηκε ο Ομπάμα μπορεί να σου πει κι αυτό αν προλάβει, γιατί αύριο ξημερώνει άλλη μέρα και θα το ξεχάσει.Βλέπει καμένα κτίρια στο κέντρο και δεν πιστεύει τέτοια σύμπτωση που κάηκαν όλα μαζί, χωρίς να συνορεύουν.Γι αυτό έχει τρελάνει τις σφυγμομετρήσεις.
Τη μια μέρα ανεβαίνει το Πασόκ, την άλλη η Νέα Δημοκρατία.
Πότε πέφτει ο Συνασπισμός, πότε χτυπάει ταβάνι.Αλλά επειδή έχει και ένα κάτι, μια ομίχλη μνήμης στο βάθος του μυαλού του, σου βγάζει πρώτο κόμμα το Πασόκ και καταλληλότερο για Πρωθυπουργό τον Καραμανλή.
Πού να ξέρεις τι θυμάται;
Έχει τρελάνει τους δημοσκόπους ο Έλληνας.
Σπάνε το κεφάλι τους να κατανοήσουν το νόημα της έρευνας:
γιατί στο ερώτημα «τι θα ψηφίζατε αν είχαμε εκλογές αύριο;» βγαίνει μπροστά το Πασόκ με πέντε μονάδες, αλλά στην πρόθεση ψήφου βγαίνει μπροστά με δέκα;
Γιατί μεσολάβησαν 2 λεπτά από τη μια ερώτηση στην άλλη. Γι αυτό.Και οι δημοσκόποι ψάχνουν το νόημα.Ποιο νόημα; Το μόνο νόημα είναι ότι ο άνθρωπος έχει μνήμη χρυσόψαρου.Τι σκέψη μπορείς να κρύβεις σε ένα χιλιοστόγραμμο;Κάνει ανασχηματισμό η κυβέρνηση και ο Έλληνας νομίζει ότι ήρθαν άλλοι.Δε θυμάται ότι είναι οι ίδιοι ακριβώς που τον πηδάνε πέντε χρόνια.Βλέπει την Πετραλιά και σκέφτεται «λες να ΄ναι καλή αυτή;».Βλέπει τον Σουφλιά και ψάχνει το βιογραφικό του.Έτσι είναι ο Έλληνας. Ξεχνιέται.Δώστου γεγονότα και μη σε νοιάζει τίποτα.
Φαί μόνο να του πετάς.
Συμβουλή: Να του αλλάζετε συχνά νερό γιατί ξεχνάει ότι είναι ψάρι και το πίνει.
Πολύ καλή ανάρτηση που διάβασα σήμερα... επίκαιρη και λόγω ευρωεκλογών.
1.Οι Έλληνες ελπίζουν ότι θα αλλάξουν τα πράγματα από αυτούς που τα γάμησαν.
2.Οι πολιτικοι που τα γάμησαν υπόσχονται να τα αλλάξουν όλα λες και δεν κυβέρνησαν ποτέ
ΑΜΝΗΣΙΑ Διάρκεια: 3' 01"
Στίχοι: Γ. Αγγελάκας
Μουσική: Γ. Καρράς - Γ.Αγγελάκας
Δεν ξεσηκώνομαι, δεν ψάχνω, δεν ξεσπάω,
δεν προχωράω πίσω ή μπροστά
κι όλα αυτά που θέλω ν' αγαπάω
δε μ'ανατριχιάζουν πια.
Γύρω μου οι σκιες έχουν παγώσει
κι έχω μείνει με το χέρι απλωμένο
τι ήθελα να βρω έχω ξεχάσει...
θα περιμένω, ώσπου να θυμηθώ, θα περιμένω...
Λιώνουν τα μάτια μου στο φως της τηλεόρασης
με νανουρίζει μια στριμμένη μελωδία
όσοι περνούν τη χώρα της απόγνωσης
παθαίνουν αμνησία.
Δεν απορώ ούτε καταλαβαίνω
πως συνεχίζω να υπάρχω μ' όλα αυτά
θέλω να βγω από δω μέσα κι όμως μένω
σε μια ομίχλη που ναρκώνει την καρδιά.
Γύρω μου το τζάμι έχει σπάσει
κι έχω μείνει με το βλέμμα καρφωμένο
τι ήθελα να δω έχω ξεχάσει...
θα περιμένω, ώσπου να θυμηθώ, θα περιμένω...
εκτός από απαισιόδοξα σενάρια υπάρχουν και τα πιο απαισιόδοξα
Η νέα έρευνα εκτιμά ότι το λιώσιμο της παγοκρηπίδας θα προκαλούσε ανακατανομή της μάζας ανάμεσα στους ωκεανούς και την ξηρά, μια μεταβολή που θα μπορούσε να επηρεάσει την περιστροφή του πλανήτη.http://www.in.gr/news/article.asp?lngentityid=1014162&lngdtrid=252
afterall this is our night
Μη σκας Sakis διότι:1. Έδωσες τον καλλίτερό σου εαυτό (αν και δεν έκανες καμιά τούμπα, έστω κωλοτούμπα)
2. Αγωνίστηκες με τα θηρία( Γκοντζίλα, King Kong, Δράκουλα κλπ)
3. Ο Πούτιν είδε τον Νορβηγό στην πρόβα του (τι μας λέει αυτό ε; Πουτινιά πάλι;)
4. Συνωμοσία των Ελ, Ελοχί, Νεφελίμ, Καραπιπερίμ, Μπιλντεμπεργκ, Αμερικανών και καλικατζαραίων για να χτυπηθεί ο Ελληνισμός ήταν όλα (και η ορθοδοξία αφού σε ευλογεί ο Πατριάρχης)
5. Βγάλαν λεφτά πάλι οι στοιχηματζίδες (στον κουβά λέμε)
6. Οι Τούρκοι απειλούσαν με πόλεμο αν τους περνάγαμε
7. Είσαι νικητής στην καρδιά μας (τι τους θέλουμε τους άλλους)
και τέλος
8. ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΚΕΙ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΡΕΒΑΝΣ και του παραχρόνου αν χρειαστεί και 10 χρόνια μετά ...
ΥΓ Μην απολογείσαι Sakis, δεν είχες να φέρεις τίποτα σημαντικό εις πέρας ούτε και εξαρτώνταν από σένα (το ρόλο σου εσύ τον πήγες πολύ καλά) απλώς δεν έχει καμία σημασία -εκτός αν είσαι ρουβίτσα (σουβλίτσα ή κοκκινοσκουφίτσα)
Και του χρόνου με υγεία, να αναδείξουμε τον Ελληνικό πολιτισμό που βρίσκεται στη βαθεία του night, but afterall this is our night
Παρασκευή 15 Μαΐου 2009
666, The number of Zeus
Woe to you, Oh Earth and Sea,
for the Devil sends thebeast with wrath,
because he knows the time is short...
Let him who hath understanding
reckon the number of thebeast
for it is a human number,
its number is Six hundred and sixty six.
ΑΕΙ ΓΑΡ ΕΥ ΠΙΠΤΟΥΣΙΝ ΟΙ ΔΙΟΣ ΚΥΒΟΙ από τον prkls
Αυτούς που έπαιζαν ζάρια, οι αρχαίοι ημών πρόγονοι δεν τους έλεγαν ξερωγώ τζογαδόρους ή ζαράκηδες, αλλά τους έλεγαν "τρηματίκτες". (Υποψιάζομαι πως η λέξη είναι λογοπαίγνιο, παραλλαγή κάποιας φράσεως που εμπεριείχε τη λέξη "τρία").
Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι έπαιζαν μπαρμπούτι χρησιμοποιώντας τρία ζάρια, και όχι δύο ζάρια όπως εμείς σήμερα.
Όπως γίνεται προφανές, εφόσον το παιχνίδι παιζόταν με τρία ζάρια,σαφώς και προφανώς η καλύτερη ζαριά ήταν το 666.
Τη συγκεκριμένη ζαριά, την 666, την αναφέρει και ο Πλάτων στους "Νόμους" του (Νόμοι 12:968)και βέβαια ήταν ιδανική ζαριά για τον νικητή, αλλά καταστροφική για τον χαμένο."Ας κινδυνέψουμε για την πολιτεία! Ας τα παίξουμε όλα για όλα!Είτε να φέρουμε 666 (και κατά συνέπεια να έχουμε απόλυτη επιτυχία)είτε να φέρουμε 111 (επομένως να μας φάει το μαύρο σκοτάδι)" λέει ο φιλόσοφος Πλάτων στους "Νόμους".
Η κυβέρνηση προχωρά σε δραστικές μειώσεις άχρηστων δαπανών...
Έτσι ο κ. Καραμανλής απέλυσε το υπουργικό συμβούλιο και μετά υπέγραψε την παραίτησή του.«Είμαστε στο μέσον, μιας δύσκολης χρονιάς για τη χώρα μας», δήλωσε μετά την παραίτηση ο πρώην πια Πρωθυπουργός. «Προχωρούμε σε αλλαγές που διασφαλίζουν καλύτερη εξυπηρέτηση του πολίτη" έκλεισε συγκινημένος.
*Στη φωτογραφία τα περιττά έξοδα αποχωρούν από το μέγαρο Μαξίμου
Πέμπτη 14 Μαΐου 2009
Α ρε ΤΣΟ και ΛΟ που χρειαζόμαστε σε αυτή τη χώρα
Στον τελικό κυπέλου της Ισπανίας μεταξύ των Μπαρτσελόνα και Αθλέτικο Μπιλμπάο οπαδός πέταξε κουτάκι αναψυκτικού στο γήπεδο και οι φίλαθλοι τον πέταξαν έξω.Εδώ στο Ελλαδιστάν οι διοικήσεις των ομάδω πέταξαν έξω τους φιλάθλους και πριμοδοτούν τους οπαδούς.
Του αγ.Αριστοτέλη σήμερα.
Χρόνια πολλά στον κωλοσσό της Ρόδου.... Να ζήσεις γίγαντα να σε εκλέγουμε άλλα 32 χρόνια(όσο θα πηγαίνει ο SAKIS Eurovision).
Τετάρτη 13 Μαΐου 2009
OOOPS I did it again
Ξανάγινε και χθες.... Θα πάει σήμερα η Παπαρήγα να δει το ποτάμι...Πόσο ΓΕΛΟΙΟΙ είσαστε ρεεεεε
και πόσο εμείς που σας έχουμε και σας καμαρώνουμε
Τρίτη 12 Μαΐου 2009
cheek to cheek
Στην Αργυρούπολη βρέθηκαν αντιμέτωποι αστυνομικοί με βομβιστές.
Στην αρχή οι αντίπαλοι εκαλύφθησαν προτάσσοντας τα όπλα τους.,
Όταν συνειδητοποίησαν ποιός ήταν ποιός σηκώθηκαν από την κάλυψή τους και πλησίασαν ο ένας τον άλλο με δέος.
Αντάλλαξαν φιλοφρονήσεις. Επεξεργάστηκαν τα όπλα τους και κατόπιν, σύμφωνα και με τις Ομηρικές μας παραδόσεις, τα αντάλλαξαν ως ένδειξη εκτίμησης.
Έπειτα αποχώρησαν από το πεδίο της μάχης με το κεφάλι ψηλά.
Δευτέρα 11 Μαΐου 2009
Ματωμένες απίδες, αποσπάσματα
Ο μονόλογος του Αισχύλου σταμάτησε λίγο αλλά κανείς δεν μίλησε. Ήταν τόσο το βάρος των σκέψεων που ανακαλούσε ο άνδρας αυτός που δεν θέλησε κανείς να πει τίποτα.
«Από τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής μου» συνέχισε την αφήγησή του ο Αισχύλος, «ειδικά τώρα που τείνει προς το τέλος της και μπορώ να τις κρίνω, ήταν σίγουρα η μέρα που θα ανέβαζα την πρώτη μου παράσταση. Θυμάμαι αυτή τη μέρα σαν να ήταν χθές, και όμως πάνε τόσα χρόνια από τότε».
«Φαντάζομαι και παραλληλήζω αυτή τη στιγμή δάσκαλε» έκανε κοιτώντας στοργικά ο Πίνδαρος, «με την πρώτη δημόσια απαγγελία ύμνου μου σε Ολυμπιακούς αγώνες».
«Τότε φίλε μου καταλαβαίνεις» χαμογέλασε ο Αισχύλος.
«Ο Διόνυσος δεν άνηκε στους δώδεκα θεούς του Ολύμπου, όμως είναι γνωστός από τα αρχαία χρόνια και τιμάται σε όλη την Ελλάδα και ιδιαίτερα στις Ιωνικές πόλεις. Μεταξύ αυτών και στην Αθήνα. Ιερή μανία καταλαμβάνει τους ανθρώπους κατά τις ιεροτελεστίες αφήνοντας τους να ξεφύγουν από την καταναγκαστική καθημερινότητα, μέσα από την ελευθεριότητα και την σωματική όσο και ψυχική μέθη.
Τα στεφάνια κισσού, οι μεταμφιέσεις με τρυγία, οι ουρές και τα κέρατα για τη μίμηση των ακολούθων του Θεού, τους Σελινούς, ωθούσαν τους πιστούς στην έκσταση. Τώρα Ελαφηβολιώνας και οργιαστική άνοιξη πλέον, για έξη μέρες θα εορτάζονταν τα εν άστυ μεγάλα Διονύσια. Κορύφωση οι θεατρικές παραστάσεις που θα έπαιρνα μέρος.
Δύο μέρες πριν την αρχή των παραστάσεων, την όγδοη μέρα του μήνα, που ήταν αφιερωμένη στον Ασκληπιό καταφέραμε επιτέλους να ολοκληρώσουμε την παράσταση με τον τρόπο που είχα φανταστεί. Ο χορός, οι ηθοποιοί και εγώ ως δημιουργός, στεφανωμένοι όλοι με κισσούς σε γιορταστική ατμόσφαιρα ήπιαμε το ιερό ποτό του Θεού, το κρασί και διασκεδάσαμε για πρώτη φορά χαλαρωμένοι από το άγχος.
Μέχρι τώρα δεν καταφέραμε να πάρουμε μέρος στις υπόλοιπες εορταστικές εκδηλώσεις. Όλοι ένιωθαν ότι το δικαιούμασταν.
Τραγουδήσαμε, χορέψαμε προς τιμή του Διόνυσου και μέσα από τη γιορτή εξιλεωθήκαμε για την απουσία μας από τις εκδηλώσεις. Μέσα από το γλέντι πλησιάσαμε για λίγο τη θεία φύση. Ήμουν έτοιμος πια. Έτοιμος για ένα φόρο τιμής που περίμενα δέκα ολόκληρα χρόνια να αποτείσω.
Τώρα πλέον κατευθυνόμασταν νότια της ακροπόλεως στο θέατρο που ήταν αφιερωμένο στο Διόνυσο.
Η πομπή κατέληξε στο ναό του Θεού για τη θυσία που θα έβαζε τους πολίτες σε κατάσταση κατάνυξης. Έβλεπα τη μητέρα μου με την άκρη του ματιού μου, περήφανη για μένα, να χαμογελά συνεχώς και έπαιρνα κουράγιο.
Οι φωνές από τα πρόβατα και τις κατσίκες που οδηγουνταν στο θυσιαστήριο τρυπούσαν τα αυτιά μου.
Ο ηγέτης της πομπής και της πόλης, έκοψε με το μαχαίρι του συμβολικά τις τρίχες από το πρώτο σφαγίο και οι ιερείς άρχισαν τις θυσίες.
Το αίμα του, που έβαψε το βωμό και άρχιζε να ρέει αχνίζοντας, ήταν οι επικλήσεις για την ευημερία της πόλης και των πολιτών. Ήταν το ελάχιστο ευχαριστήριο για την Άνοιξη και τους καρπούς που θα αναμέναμε πλέον να αποδώσει η Φύση, η Δήμητρα και η Κόρη σε μάς μετά από τόσα χρόνια πολέμου, θανάτων και καταστροφών.
Η πομπή μετά τη θυσία συνέχισε στο θέατρο. Εκστασιασμένος παρακολουθούσα τη σφαγή-θυσία του κάπρου και τον εξαγνισμό του χώρου με το αίμα του. Ο θεός είχε πλέον κληθεί. Είχε κληθεί να είναι παρόν στην κορύφωση του εορτασμού προς τιμή του. Στους αγώνες της Τραγωδίας.
Το πλήθος πήρε τη θέση του στο θέατρο και έπρεπε να καθοριστούν πλέον η σειρά που θα παρουσιαστούν οι παραστάσεις καθώς και οι κριτές του αγώνα. Δεν έδωσα μεγάλη σημασία στην κλήρωση της σειράς, αλλά ευνοήθηκα από τους Θεούς. Θα παρουσίαζα την τελευταία μέρα. Αυτό σήμαινε ότι οι κριτές θα είχαν πιο πρόσφατη τη δική μου παράσταση. Αν και με τις καινοτομίες που θα παρουσίαζα δεν ήξερα αν αυτό θα λειτουργούσε υπέρ μου. Οι θεοί ξέρουν καλύτερα.
Μετά ο κήρυκας κάλεσε τους δέκα που θα ήταν οι κριτές. Από το κατάλογο των πολιτών, δέκα τυχαίοι πολίτες θα αναλάμβαναν αυτό το έργο. Πολλές φορές είχα την εντύπωση ότι ο τρόπος που λειτουργούσε η πόλη άφηνε ένα μεγάλο μέρος στη θεία πρόνοια ή απλώς στην τυφλή τύχη.
Ακούστηκε το σάλπισμα και ο κήρυκας ανάγγειλε το όνομα του πρώτου διαγωνιζόμενου.
Παρακολουθούσα με προσοχή όλες τις παραστάσεις. Ειλικρινά δεν ξέρω ποιά θα βαθμολογούσα αν ήμουν κριτής. Ευτυχώς δεν είχα τέτοιο έργο. Ένωσα την ψυχή μου με τη συναισθηματική φόρτιση των υπολοίπων θεατών και παρακολουθούσα και γώ. Δύο ή τρεις διαγωνιζόμενοι την ημέρα.
Τα χειροκροτήματα και οι επιφημίες στην παράσταση του Φρύνιχου, την προτελευταία, έδειχναν το ποιόν του προικισμένου αυτού δημιουργού. Σηκώθηκα και γω και χειροκροτούσα αν και ήξερα ότι τώρα ήταν η σειρά μου. Μόλις σταμάτησαν οι επιφημίες και οι φωνές κατέβηκα προς τα παρασκήνια.
Οι ηθοποιοί μου ήταν ήδη ντυμένοι και φορούσαν τις μάσκες τους. Ρίγος σε διαπερνά βλέποντάς τους ντυμένους έτσι. Τα ρούχα δείχνουν τη θέση τους και τη διάθεσή τους. Τα θεϊκά σύμβολα ξεχώριζαν τους θεούς, ποδήρεις χιτώνες για ήρωες, βασιλείς και βασίλισσες. Οι κόθρονοι, τα ψηλά υποδήματα έδιναν μια μεγαλοσύνη. Για μιά στιγμή αφαιρέθηκα και απλώς τους κοίταξα με δέος.
‘Αισχύλε’ με ξύπνησε ο Φωκέας, ‘είμαστε έτοιμοι. Μόλις αδειάσει η σκηνή θα βάλουν το σκηνικό. Ελπίζω οι νεωτερισμοί σου να αρέσουν δάσκαλε’.
Το ‘δάσκαλε’ με έκανε να κοκκινίσω και προκάλεσε το μειδίαμα των υπολοίπων.
‘Μην ανησυχείς Φωκέα’ απάντησα, ‘το έχουν ήδη φέρει, μη ξεχνάτε την κίνηση από τις εισόδους και τις εξόδους. Μην ανησυχείτε για τίποτα. Απλώς ζήστε το σαν Διονυσιακό δράμα που είναι και οι θεοί θα σας ανταμείψουν’.
Έσφιξα το χέρι του κάθε ηθοποιού και χορευτή χαμογελώντας. Εκείνη τη στιγμή περνούσε ο Φρύνιχος, χαμογελαστός από την αποδοχή που είχε το έργο του και στάθηκε μπροστά μου.
‘Πάλι θα κερδίσεις το βραβείο Φρύνιχε’ είπα καθώς συναντήθηκαν τα βλέμματά μας.
‘Μηδέ προ του τέλους μακάριζε’ είπε ο σοφός άντρας. ‘Περιμένω με αγωνία την παράστασή σου νέε μου’ είπε και μου έσφιξε το χέρι.
Αυτό μου έδωσε κουράγιο και έλυσε την ψυχή το νου και το σώμα των ηθοποιών μου. Χαμογέλασα και γύρισα το κεφάλι μου προς την σκηνή.
‘Αισχύλος, γιός του Ευφορίωνα’ φώναξε ο κήρυκας.
Δάκρυα έτρεξαν από τα μάτια του Αισχύλου, όπως και από τους υπόλοιπους παρευρισκόμενους.
Ο Αισχύλος κόμπιασε λίγο. Έφερε ένα ποτήρι κρασί στα χείλη του καταπράυνε τον ξεραμένο λάρυγγά του.«Πρώτη φορά πρωτοδιαγωνιζόμενος κέρδισε το πρώτο βραβείο. Δεν το λέω αυτό με καμία έπαρση φίλοι μου. Η τιμή ήταν άμετρη. Ζούσα την κάθε στιγμή εκείνης της ημέρας πιο έντονα απ΄οτιδήποτε ως τότε. Βραβείο ένα στεφάνι από κισσό και οι επιφημίες του κοινού. Αλήθεια δεν υπάρχει μεγαλύτερο βραβείο από το να αγωνίζεσαι για την τιμή. Ο Φρύνιχος με πλησίασε και με ασπάστηκε, αφού με αγκάλιασε προηγουμένως πολύ σφιχτά στα γέρικα μπράτσα του.
Στην πόλη η ανησυχία για την τύχη του στρατεύματος ήταν έκδηλη. Οι υπερασπιστές της Αθήνας όλες τις μέρες συγκεντρωνόταν με τον οπλισμό τους κάτω από την Ακρόπολη και περίμεναν υπομονετικά. Φρουρές και περιπολίες ερχόταν και ενημέρωναν σε τακτά διαστήματα. Ο Φειδιπείδης είχε ήδη ενημερώσει ότι οι Λακεδαιμόνιοι δεν θα ερχόταν άμεσα και ο κόσμος ήταν φοβισμένος. Ο ήλιος είχε περάσει το ψηλότερο σημείο του ουρανού και πήγαινε προς τη δύση όταν αναταραχή ξέσπασε.
«Ένας οπλίτης, ένας οπλίτης» ακούστηκε μια φωνή και κάποιος έδειξε.
«Υποχωρούμε. Τα στρατεύματά μας υποχωρούν άτακτα» ακούστηκε μια άλλη φωνή και πανικός άρχισε να καταλαμβάνει το πλήθος που είχε αρχίσει να μαζεύεται.
«Πίσω θα ακολουθούν οι μυριάδες Μήδοι» ακούστηκε μια τρίτη φωνή φέρνοντας νέα αναταραχή.
«Αν υποχωρούσαν τα στρατεύματά μας άτακτα» φώναξε ο Ευφορίωνας «με τον εχθρό να τους καταδιώκει δεν θα φορούσαν πλήρη οπλισμό. Μην γίνεστε προάγγελοι κακών πριν μάθετε τα νέα πολίτες».
Ο κόσμος ησύχασε. Ο Ευφορίωνας κινήθηκε προς το πρυτανείο ακολουθούμενος από το πλήθος. Έφτανσαν τη στιγμή που έφτανε εκεί ο οπλίτης. Εκείνος έπεσε στα σκαλιά του πρυτανείου μόλις έφτασε, πήρε μια βαθιά ανάσα και έβγαλε την περικεφαλαία του.
«Φειδιπείδη, μα τους θεούς» έκανε έκπληκτος ο Ευφορίωνας. «Φίλε μου, τι θαύμα κοιτούν τα μάτια μου. Δεν πρόλαβες να γυρίσεις από τη Σπάρτη και έτρεξες στο Μαραθώνα. Τώρα, με το αίμα νωπό ακόμη στην αρματωσιά σου και τις πληγές από τη μάχη ανοικτές είσαι στην Αθήνα».
Το πλήθος τον κοιτούσε αποσβολωμένο. Οι μύς του δεν από την κούραση δεν τον βοηθούσαν πια. Στήριξε το βάρος του πάνω στην ασπίδα του. Ανάσανε βαριά και γυρνώντας τη ματιά του ένα γύρω κοιτόντας όλους τους πολίτες που είχαν μαζευτεί.
‘Νενικήκαμεν’ φώναξε. Έκανε να πει τα υπόλοιπα που είχε διαταχθεί να μεταφέρει όμως δεν έβγαινε φωνή πό το στόμα του. Ξανασυγκέντρωσε τα τελευταία ψήγματα ικμάδας. ‘Νενικήκαμεν’ φώναξε με όση δύναμη του είχε απομείνει και ξεψήχυσε εκεί.
Το πλήθος συνέχισε για κάποιες στιγμές να τον κοιτάει καθώς κείτονταν νεκρός μπροστά στα σκαλοπάτια του πρυτανείου. Κάποιοι δάκρυσαν.
«Πάρτε τον άνδρες. Σηκώστε τον. Δεν του πρέπει να μένει νεκρός στο έδαφος» είπε ο Αρμόδωρος που είχε μείνει επικεφαλής των δυνάμεων στην πόλη.
Όλοι κινήθηκαν προς το μέρος του νεκρού άντρα και τον σηκώσανε με τα χέρια τους πάνω από τα κεφάλια τους. Το άψυχο σώμα του Φειδιπείδη άρχισε να περνά πάνω από όλο το πλήθος καθώς όλοι ήθελαν να ακουμπήσουν αυτόν τον ήρωα, τον ημίθεο. Βουβά οι Αθηναίοι σχημάτισαν μια γραμμή εώς μέσα στο πρυτανείο και το σώμα αποτέθηκε μέσα στην κεντρική αίθουσα πάνω σε ένα τραπέζι. Ο Αρμόδωρος έβαλε στο στόμα του μια Αττική δραχμή ώστε να πληρώθεί ο βαρκάρης και τον φίλησε στα μάγουλα.
«Για να περάσεις στον Άδη φίλε μου» ψυθήρισε στο αυτί του νεκρού, «και από εκεί στα Ηλίσια πεδία με τον Αχιλέα και τους άλλους μακάριους θνητούς». Ένα δάκρυ κύλησε και έσταξε πάνω στο μέτωπο του νεκρού.
Ένας ένας οι Αθηναίοι εισέρχονταν στην αίθουσα και με ένα φιλί απόδιδαν τιμη στον ήρωα.
«Από τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής μου» συνέχισε την αφήγησή του ο Αισχύλος, «ειδικά τώρα που τείνει προς το τέλος της και μπορώ να τις κρίνω, ήταν σίγουρα η μέρα που θα ανέβαζα την πρώτη μου παράσταση. Θυμάμαι αυτή τη μέρα σαν να ήταν χθές, και όμως πάνε τόσα χρόνια από τότε».
«Φαντάζομαι και παραλληλήζω αυτή τη στιγμή δάσκαλε» έκανε κοιτώντας στοργικά ο Πίνδαρος, «με την πρώτη δημόσια απαγγελία ύμνου μου σε Ολυμπιακούς αγώνες».
«Τότε φίλε μου καταλαβαίνεις» χαμογέλασε ο Αισχύλος.
«Ο Διόνυσος δεν άνηκε στους δώδεκα θεούς του Ολύμπου, όμως είναι γνωστός από τα αρχαία χρόνια και τιμάται σε όλη την Ελλάδα και ιδιαίτερα στις Ιωνικές πόλεις. Μεταξύ αυτών και στην Αθήνα. Ιερή μανία καταλαμβάνει τους ανθρώπους κατά τις ιεροτελεστίες αφήνοντας τους να ξεφύγουν από την καταναγκαστική καθημερινότητα, μέσα από την ελευθεριότητα και την σωματική όσο και ψυχική μέθη.
Τα στεφάνια κισσού, οι μεταμφιέσεις με τρυγία, οι ουρές και τα κέρατα για τη μίμηση των ακολούθων του Θεού, τους Σελινούς, ωθούσαν τους πιστούς στην έκσταση. Τώρα Ελαφηβολιώνας και οργιαστική άνοιξη πλέον, για έξη μέρες θα εορτάζονταν τα εν άστυ μεγάλα Διονύσια. Κορύφωση οι θεατρικές παραστάσεις που θα έπαιρνα μέρος.
Δύο μέρες πριν την αρχή των παραστάσεων, την όγδοη μέρα του μήνα, που ήταν αφιερωμένη στον Ασκληπιό καταφέραμε επιτέλους να ολοκληρώσουμε την παράσταση με τον τρόπο που είχα φανταστεί. Ο χορός, οι ηθοποιοί και εγώ ως δημιουργός, στεφανωμένοι όλοι με κισσούς σε γιορταστική ατμόσφαιρα ήπιαμε το ιερό ποτό του Θεού, το κρασί και διασκεδάσαμε για πρώτη φορά χαλαρωμένοι από το άγχος.
Μέχρι τώρα δεν καταφέραμε να πάρουμε μέρος στις υπόλοιπες εορταστικές εκδηλώσεις. Όλοι ένιωθαν ότι το δικαιούμασταν.
Τραγουδήσαμε, χορέψαμε προς τιμή του Διόνυσου και μέσα από τη γιορτή εξιλεωθήκαμε για την απουσία μας από τις εκδηλώσεις. Μέσα από το γλέντι πλησιάσαμε για λίγο τη θεία φύση. Ήμουν έτοιμος πια. Έτοιμος για ένα φόρο τιμής που περίμενα δέκα ολόκληρα χρόνια να αποτείσω.
Τώρα πλέον κατευθυνόμασταν νότια της ακροπόλεως στο θέατρο που ήταν αφιερωμένο στο Διόνυσο.
Η πομπή κατέληξε στο ναό του Θεού για τη θυσία που θα έβαζε τους πολίτες σε κατάσταση κατάνυξης. Έβλεπα τη μητέρα μου με την άκρη του ματιού μου, περήφανη για μένα, να χαμογελά συνεχώς και έπαιρνα κουράγιο.
Οι φωνές από τα πρόβατα και τις κατσίκες που οδηγουνταν στο θυσιαστήριο τρυπούσαν τα αυτιά μου.
Ο ηγέτης της πομπής και της πόλης, έκοψε με το μαχαίρι του συμβολικά τις τρίχες από το πρώτο σφαγίο και οι ιερείς άρχισαν τις θυσίες.
Το αίμα του, που έβαψε το βωμό και άρχιζε να ρέει αχνίζοντας, ήταν οι επικλήσεις για την ευημερία της πόλης και των πολιτών. Ήταν το ελάχιστο ευχαριστήριο για την Άνοιξη και τους καρπούς που θα αναμέναμε πλέον να αποδώσει η Φύση, η Δήμητρα και η Κόρη σε μάς μετά από τόσα χρόνια πολέμου, θανάτων και καταστροφών.
Η πομπή μετά τη θυσία συνέχισε στο θέατρο. Εκστασιασμένος παρακολουθούσα τη σφαγή-θυσία του κάπρου και τον εξαγνισμό του χώρου με το αίμα του. Ο θεός είχε πλέον κληθεί. Είχε κληθεί να είναι παρόν στην κορύφωση του εορτασμού προς τιμή του. Στους αγώνες της Τραγωδίας.
Το πλήθος πήρε τη θέση του στο θέατρο και έπρεπε να καθοριστούν πλέον η σειρά που θα παρουσιαστούν οι παραστάσεις καθώς και οι κριτές του αγώνα. Δεν έδωσα μεγάλη σημασία στην κλήρωση της σειράς, αλλά ευνοήθηκα από τους Θεούς. Θα παρουσίαζα την τελευταία μέρα. Αυτό σήμαινε ότι οι κριτές θα είχαν πιο πρόσφατη τη δική μου παράσταση. Αν και με τις καινοτομίες που θα παρουσίαζα δεν ήξερα αν αυτό θα λειτουργούσε υπέρ μου. Οι θεοί ξέρουν καλύτερα.
Μετά ο κήρυκας κάλεσε τους δέκα που θα ήταν οι κριτές. Από το κατάλογο των πολιτών, δέκα τυχαίοι πολίτες θα αναλάμβαναν αυτό το έργο. Πολλές φορές είχα την εντύπωση ότι ο τρόπος που λειτουργούσε η πόλη άφηνε ένα μεγάλο μέρος στη θεία πρόνοια ή απλώς στην τυφλή τύχη.
Ακούστηκε το σάλπισμα και ο κήρυκας ανάγγειλε το όνομα του πρώτου διαγωνιζόμενου.
Παρακολουθούσα με προσοχή όλες τις παραστάσεις. Ειλικρινά δεν ξέρω ποιά θα βαθμολογούσα αν ήμουν κριτής. Ευτυχώς δεν είχα τέτοιο έργο. Ένωσα την ψυχή μου με τη συναισθηματική φόρτιση των υπολοίπων θεατών και παρακολουθούσα και γώ. Δύο ή τρεις διαγωνιζόμενοι την ημέρα.
Τα χειροκροτήματα και οι επιφημίες στην παράσταση του Φρύνιχου, την προτελευταία, έδειχναν το ποιόν του προικισμένου αυτού δημιουργού. Σηκώθηκα και γω και χειροκροτούσα αν και ήξερα ότι τώρα ήταν η σειρά μου. Μόλις σταμάτησαν οι επιφημίες και οι φωνές κατέβηκα προς τα παρασκήνια.
Οι ηθοποιοί μου ήταν ήδη ντυμένοι και φορούσαν τις μάσκες τους. Ρίγος σε διαπερνά βλέποντάς τους ντυμένους έτσι. Τα ρούχα δείχνουν τη θέση τους και τη διάθεσή τους. Τα θεϊκά σύμβολα ξεχώριζαν τους θεούς, ποδήρεις χιτώνες για ήρωες, βασιλείς και βασίλισσες. Οι κόθρονοι, τα ψηλά υποδήματα έδιναν μια μεγαλοσύνη. Για μιά στιγμή αφαιρέθηκα και απλώς τους κοίταξα με δέος.
‘Αισχύλε’ με ξύπνησε ο Φωκέας, ‘είμαστε έτοιμοι. Μόλις αδειάσει η σκηνή θα βάλουν το σκηνικό. Ελπίζω οι νεωτερισμοί σου να αρέσουν δάσκαλε’.
Το ‘δάσκαλε’ με έκανε να κοκκινίσω και προκάλεσε το μειδίαμα των υπολοίπων.
‘Μην ανησυχείς Φωκέα’ απάντησα, ‘το έχουν ήδη φέρει, μη ξεχνάτε την κίνηση από τις εισόδους και τις εξόδους. Μην ανησυχείτε για τίποτα. Απλώς ζήστε το σαν Διονυσιακό δράμα που είναι και οι θεοί θα σας ανταμείψουν’.
Έσφιξα το χέρι του κάθε ηθοποιού και χορευτή χαμογελώντας. Εκείνη τη στιγμή περνούσε ο Φρύνιχος, χαμογελαστός από την αποδοχή που είχε το έργο του και στάθηκε μπροστά μου.
‘Πάλι θα κερδίσεις το βραβείο Φρύνιχε’ είπα καθώς συναντήθηκαν τα βλέμματά μας.
‘Μηδέ προ του τέλους μακάριζε’ είπε ο σοφός άντρας. ‘Περιμένω με αγωνία την παράστασή σου νέε μου’ είπε και μου έσφιξε το χέρι.
Αυτό μου έδωσε κουράγιο και έλυσε την ψυχή το νου και το σώμα των ηθοποιών μου. Χαμογέλασα και γύρισα το κεφάλι μου προς την σκηνή.
‘Αισχύλος, γιός του Ευφορίωνα’ φώναξε ο κήρυκας.
Δάκρυα έτρεξαν από τα μάτια του Αισχύλου, όπως και από τους υπόλοιπους παρευρισκόμενους.
Ο Αισχύλος κόμπιασε λίγο. Έφερε ένα ποτήρι κρασί στα χείλη του καταπράυνε τον ξεραμένο λάρυγγά του.«Πρώτη φορά πρωτοδιαγωνιζόμενος κέρδισε το πρώτο βραβείο. Δεν το λέω αυτό με καμία έπαρση φίλοι μου. Η τιμή ήταν άμετρη. Ζούσα την κάθε στιγμή εκείνης της ημέρας πιο έντονα απ΄οτιδήποτε ως τότε. Βραβείο ένα στεφάνι από κισσό και οι επιφημίες του κοινού. Αλήθεια δεν υπάρχει μεγαλύτερο βραβείο από το να αγωνίζεσαι για την τιμή. Ο Φρύνιχος με πλησίασε και με ασπάστηκε, αφού με αγκάλιασε προηγουμένως πολύ σφιχτά στα γέρικα μπράτσα του.
Στην πόλη η ανησυχία για την τύχη του στρατεύματος ήταν έκδηλη. Οι υπερασπιστές της Αθήνας όλες τις μέρες συγκεντρωνόταν με τον οπλισμό τους κάτω από την Ακρόπολη και περίμεναν υπομονετικά. Φρουρές και περιπολίες ερχόταν και ενημέρωναν σε τακτά διαστήματα. Ο Φειδιπείδης είχε ήδη ενημερώσει ότι οι Λακεδαιμόνιοι δεν θα ερχόταν άμεσα και ο κόσμος ήταν φοβισμένος. Ο ήλιος είχε περάσει το ψηλότερο σημείο του ουρανού και πήγαινε προς τη δύση όταν αναταραχή ξέσπασε.«Ένας οπλίτης, ένας οπλίτης» ακούστηκε μια φωνή και κάποιος έδειξε.
«Υποχωρούμε. Τα στρατεύματά μας υποχωρούν άτακτα» ακούστηκε μια άλλη φωνή και πανικός άρχισε να καταλαμβάνει το πλήθος που είχε αρχίσει να μαζεύεται.
«Πίσω θα ακολουθούν οι μυριάδες Μήδοι» ακούστηκε μια τρίτη φωνή φέρνοντας νέα αναταραχή.
«Αν υποχωρούσαν τα στρατεύματά μας άτακτα» φώναξε ο Ευφορίωνας «με τον εχθρό να τους καταδιώκει δεν θα φορούσαν πλήρη οπλισμό. Μην γίνεστε προάγγελοι κακών πριν μάθετε τα νέα πολίτες».
Ο κόσμος ησύχασε. Ο Ευφορίωνας κινήθηκε προς το πρυτανείο ακολουθούμενος από το πλήθος. Έφτανσαν τη στιγμή που έφτανε εκεί ο οπλίτης. Εκείνος έπεσε στα σκαλιά του πρυτανείου μόλις έφτασε, πήρε μια βαθιά ανάσα και έβγαλε την περικεφαλαία του.
«Φειδιπείδη, μα τους θεούς» έκανε έκπληκτος ο Ευφορίωνας. «Φίλε μου, τι θαύμα κοιτούν τα μάτια μου. Δεν πρόλαβες να γυρίσεις από τη Σπάρτη και έτρεξες στο Μαραθώνα. Τώρα, με το αίμα νωπό ακόμη στην αρματωσιά σου και τις πληγές από τη μάχη ανοικτές είσαι στην Αθήνα».
Το πλήθος τον κοιτούσε αποσβολωμένο. Οι μύς του δεν από την κούραση δεν τον βοηθούσαν πια. Στήριξε το βάρος του πάνω στην ασπίδα του. Ανάσανε βαριά και γυρνώντας τη ματιά του ένα γύρω κοιτόντας όλους τους πολίτες που είχαν μαζευτεί.
‘Νενικήκαμεν’ φώναξε. Έκανε να πει τα υπόλοιπα που είχε διαταχθεί να μεταφέρει όμως δεν έβγαινε φωνή πό το στόμα του. Ξανασυγκέντρωσε τα τελευταία ψήγματα ικμάδας. ‘Νενικήκαμεν’ φώναξε με όση δύναμη του είχε απομείνει και ξεψήχυσε εκεί.
Το πλήθος συνέχισε για κάποιες στιγμές να τον κοιτάει καθώς κείτονταν νεκρός μπροστά στα σκαλοπάτια του πρυτανείου. Κάποιοι δάκρυσαν.
«Πάρτε τον άνδρες. Σηκώστε τον. Δεν του πρέπει να μένει νεκρός στο έδαφος» είπε ο Αρμόδωρος που είχε μείνει επικεφαλής των δυνάμεων στην πόλη.
Όλοι κινήθηκαν προς το μέρος του νεκρού άντρα και τον σηκώσανε με τα χέρια τους πάνω από τα κεφάλια τους. Το άψυχο σώμα του Φειδιπείδη άρχισε να περνά πάνω από όλο το πλήθος καθώς όλοι ήθελαν να ακουμπήσουν αυτόν τον ήρωα, τον ημίθεο. Βουβά οι Αθηναίοι σχημάτισαν μια γραμμή εώς μέσα στο πρυτανείο και το σώμα αποτέθηκε μέσα στην κεντρική αίθουσα πάνω σε ένα τραπέζι. Ο Αρμόδωρος έβαλε στο στόμα του μια Αττική δραχμή ώστε να πληρώθεί ο βαρκάρης και τον φίλησε στα μάγουλα.
«Για να περάσεις στον Άδη φίλε μου» ψυθήρισε στο αυτί του νεκρού, «και από εκεί στα Ηλίσια πεδία με τον Αχιλέα και τους άλλους μακάριους θνητούς». Ένα δάκρυ κύλησε και έσταξε πάνω στο μέτωπο του νεκρού.
Ένας ένας οι Αθηναίοι εισέρχονταν στην αίθουσα και με ένα φιλί απόδιδαν τιμη στον ήρωα.
Αποσπάσματα από το ιστορικό μου μυθιστόρημα με τίτλο "Ματωμένες ασπίδες" που κυκλφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις "Ενάλιος"http://www.enalios.gr/product_info.php?cPath=27&products_id=415
Athens video art festival
ATHENS VIDEO ART FESTIVAL 0914-17 Μαΐου«Τεχνόπολις» Δήμου Αθηναίων(Πειραιώς 100, Γκάζι, Σταθμός Μετρό «Κεραμεικός»)Το Athens Video Art Festival, επανέρχεται με μια εντυπωσιακή και επετειακή διοργάνωση και σε καλεί να ζήσεις την εμπειρία στις 14 – 17 Μαΐου 2009 στην «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων.Πρόκειται για το μεγαλύτερο φεστιβάλ ψηφιακών τεχνών και νέων μέσων της Ελλάδας που εκπροσωπεί την χώρα μας διεθνώς, έχοντας σαν σκοπό την προαγωγή του ψηφιακού πολιτισμού. Έχει κερδίσει καλλιτέχνες, φορείς και κοινό, οι οποίοι δίνουν μαζικά το παρόν κάθε χρονιά.
http://www.athensvideoartfestival.gr/
Εδώ τα επιλεγμένα έργα που θα λάβουν μέρος http://www.athensvideoartfestival.gr/parts.asp
Το νόμιμον είναι και ηθικόν, γίνεται και έθιμον
Ελληνικό ρεκόρ στον τομέα της υπεράκτιας οικονομίας καταγράφει το Παγκόσμιο Δίκτυο Φορολογικής Δικαιοσύνης, αφού οι εταιρείες οφ σορ ελληνικών συμφερόντων ξεπερνούν κατά πολύ τις 10.000.
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1012381&lngDtrID=244
Από την αρχαιότητα ισχύει...
Ο πλούσιος είναι απάτρις...
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1012381&lngDtrID=244
Από την αρχαιότητα ισχύει...
Ο πλούσιος είναι απάτρις...
Ανακοίνωση...
Προσοχή, κυκλοφορούν και κουκουλώνουν.
Είναι γνωστοί-άγνωστοι που χτυπούν μέρα μεσημέρι και λυμαίνονται τη δημόσια περιουσία.
Δεν σέβονται το νόμο και την τάξη.
Κατασπαταλούν το δημόσιο χρήμα.
Καταστρέφουν το περιβάλλον μας.
Ψεύδονται ασυστόλως και κατα συρροή.
Εξαπατούν τον Ελληνικό λαό κατ'εξακολούθηση (υπάρχουν και φήμες ότι ο λαός θέλει να εξαπατηθεί).
Διαπλέκονται με όλες τις ελίτ: Δικαστικές, δημοσιογραφικές, οικονομικές κλπ
Αθετούν κατα κόρον τις υποσχέσεις τους.
Σύνθημά τους : "Εις οιωνός άριστος, Αμύνεσθαι περί πάρτυς"
Συχνάζουν στο Σύνταγμα, στη Βουλή, στα κέντρα εξουσίας, σε γιώτ πλουσίων και στα πάρτυ τους και στα Μέσα Μαζικής Εξαχρείωσης.
Αν τους δείτε, που θα τους δείτε, ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΤΕ ΤΟΥΣ, αν μπορείτε δε, γιαουρτώστε τους - μπας και δούμε άσπρη μέρα.
Προσοχή! στον δικομματισμό όταν αποχωρεί ο μεν αφήνει τις κουκούλες του για τα στελέχη των δε...
Κυριακή 10 Μαΐου 2009
Πιάστε τους κουκουλοφόρους
Αιφνιδίως, με εντολή του πρωθυπουργού, aka Μέγας κουκουλοφόρος, έκλεισε τις εργασίες τις η βουλή.
Έτσι με μια αριστοτεχνική κίνηση κουκουλώθηκαν όσα ήταν και όσα έμελε να ρθουν (Γερμανός, Miesens)
Παρακαλούνται όλοι οι πολίτες να συνδράμουν τις προσπάθειες των σωμάτων ασφαλείας ώστε ο κουκουλοφόρος και κουκουλοθέτης να συληφθεί σύμφωνα με το νόμο Δένδια και να παραδοθεί στην Δικαιοσύνη…
Κάτω οι κουκούλες και τα κουκουλώματα… ΤΩΡΑ!
Έτσι με μια αριστοτεχνική κίνηση κουκουλώθηκαν όσα ήταν και όσα έμελε να ρθουν (Γερμανός, Miesens)
Παρακαλούνται όλοι οι πολίτες να συνδράμουν τις προσπάθειες των σωμάτων ασφαλείας ώστε ο κουκουλοφόρος και κουκουλοθέτης να συληφθεί σύμφωνα με το νόμο Δένδια και να παραδοθεί στην Δικαιοσύνη…
Κάτω οι κουκούλες και τα κουκουλώματα… ΤΩΡΑ!