Πέμπτη 30 Απριλίου 2009

Να ο καλός άνθρωπος, να το καλό παράδειγμα

Ο γνωστός τραπεζίτης - πρόεδρος της τραπέζης Πειραιώς - Μιχάλης Σάλας δήλωσε πως μειώνει το μισθό του σε 1.000 ευρώ δίνοντας το παράδειγμα. Ιδού πως έγινε η επιλογή του ποσού...



Άντε βρε... Άντε να σε δούμε και στις πορείες της Πρωτομαγιάς

Πως και γιατί πήδηξαν οι δισκογραφικές την αγορά της μουσικής

- Kύριε τάδε μου (σημ. συντάκτη…που δυστυχώς δεν θυμάμαι το όνομα σου ρε κερατά…) δεν καταλαβαίνετε ότι η συγκεκριμένη οικονομικη πολιτική που ακολουθείτε με τις συνεχόμενες αυξήσεις θα επιφέρει μεγάλο πρόβλημα στην αγορά; Δεν καταλαβαίνετε ότι το συγκεκριμένο προιόν έχει ανάγκη από μια διαφορετική αντιμετώπιση ;
- Και τι θέλετε να κάνουμε. Οταν πέφτουν οι πωλήσεις εμείς αυξάνουμε τις τιμές για να ισοσκελίσουμε τον ισολογισμό της εταιρείας. Σε ένα μήνα είμαστε υποχρεωμένοι να παρουσιάσουμε το ισολογισμό βάσειτων οικονομικών στόχων που μας έβαλαν οι απ’ έξω. ( Οπου οι «απ’ έξω» στην συγκεκριμένη περίπτωση βάζεται τον οικονομικό διευθυντή της EMI στην Αγγλία που μοιράζει τους οικονομικούς στόχους της κάθε χρονιάς στους εδώ διευθυντές των θυγατρικών. Η ΕΜΙ έχει ήδη εξαγοράσει την ΜΙΝΩΣ στην εποχή που αναφέρομαι.)
- Μα είναι λογική αυτή που μου λέτε; Πως εμείς θα δώσουμε στον καταναλωτή ένα cd στην τιμή των 16 και 17 ευρώ ; Δεν καταλαβένεται ότι εμείς τα μαγαζιά θα πληρώσουμε την πολιτική σας και οι καταναλωτές θα γυρίσουν την πλάτη σε όλους μας ;
- Τι να σου κάνω εγώ; Οποιο μαγαζί θέλει ας μην αγοράσει τον Πάριο. Ο καταναλωτής που θέλει να τον αγοράσει, θα τον βρεί στο επόμενο μαγαζί, αλλά και συλογικά να μου πείς ότι δεν θα τον αγοράσετε θα το δώσουμε στα μεγάλα μαγαζιά και στις «αλυσίδες». Εσείς θα χάσετε. Πάριο έχουμε μόνο εμείς, και εμείς καθορίζουμε τις τιμές.
Τέλος διαλόγου. Εκβιασμός είπατε; Εχει και συνέχεια !

http://yiannis63.wordpress.com/2009/04/27/%CE%B7-%CE%B2%CE%B9%CE%BF%CE%BC%CE%B7%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CF%81%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%84/

Δείτε το και σκεφτείτε το με το εξής:
Τα κόστη στις διαδικασίες ηχογράφησησης και παραγωγής έχουν πέσει κατακόρυφα λόγω ψηφιακής τεχνολογίας τότε καταλαβαίνουμε πως πραγματικά σκέφτονται οι εταιρίες.
Ειδικά η παραγωγή CD έναντι τηε παραγωγής βινυλίου έχει υποπολλαπλάσιο κόστος και μάλιστα κατά πολύ. Κι όμως το CD κοστίζει πολλαπλάσια του βινυλίου.

Τρίτη 28 Απριλίου 2009

Μπέρδεμα

Η κυβέρνηση του Mexico μοίρασε 6.000.000 μάσκες στους πολίτες ώστε να περιορίσει την εξάπλωση της γρίπης των χοίρων.
Σε μια προσπάθεια βοηθείας η Ελληνική κυβέρνηση πρότεινε στην Μεξικανική οι ασθενείς για την ίωση να φροντίζονται σαν να είχαν χολέρα, επειδή η μάσκα ανεβάζει το αδίκημα.
Επίσης , μετά να οδηγούνται στη φυλακή με την κατηγορία της εξίβρυσης της αρχής επειδή έχουν την ίωση των γουρουνιών...!
-Κύριε Δένδια, ξεκινήσαμε για το νοσοκομείο και μας συνέλαβαν!!!!!


-Δεν έχει σημασία τι κάνετε, αλλά τι φοράτε ... Ο νόμος είναι νόμος ... Στην δημοκρατία όλοι είναι ίσοι απέναντι στον νόμο



Αλλά κάποιοι πιο ίσοι από άλλους...

Τα είπε τσεκουράτα, του απάντησαν κοφτερά...

Ο πρωθυπουργός τα είπε τσεκουράτα πάλι την Κυριακή χτυπώντας το ΠΑΣΟΚ
Άμεσα απάντησε ο εκπρόσωπος του ΠαΣοΚ χρησιμοποιώντας το ίδιο σκληρή γλώσσα....

Ο Ελληνικός λαός κατανόησε πλήρως τις θέσεις τους ...

Μεταλλάσεται ο ιός των μεταλλαγμένων χοίρων

Η γρίπη των χοίρων έχει χτυπήσει την Ελλάδα εδώ και χρόνια. Μεταλλάχθηκε μάλιστα και εκτός από αεροβίως σκοτώνει με εξοστρακισμούς και τελευταία σπάει τα κόκκαλα από τα χέρια....

ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ:
Μην πλησιάζεται μολυσμένους χοίρους!

H δύναμη του web! Aραγε γιατί οι πολιτικοί μας εδώ θέλουν να φιμώσουν τα blogs?

Το μπλόκινγκ δείχνει να σαρώνει στην Αμερική σε σημείο τέτοιο μάλιστα που έφτασε να χαρακτηρίζεται ως η αναδυόμενη «πέμπτη εξουσία»..Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Στατιστικής Υπηρεσίας για θέματα Εργασίας των ΗΠΑ, ο αριθμός των επαγγελματιών blogger έχει ξεπεράσει τον αριθμό των προγραμματιστών, των προέδρων και γενικών διευθυντών επιχειρήσεων, των πυροσβεστών και ήδη «απειλεί» τον αριθμό των δικηγόρων.

http://totomari.blogspot.com/2009/04/blogging.html

Ρε ΓΑΜΩ ΤΟ ...

Το τραγούδι αυτό γράφτηκε όταν πήγα στη 1η Γυμνασίου, το 1981 και ακόμη έχει ρόλο νόημα και είναι 100% ΑΛΗΘΕΣ...

Πόσο Ζωντανά είμαστε;

Πότε θα ξυπνήσουμε επιτέλους;

Πέμπτη 23 Απριλίου 2009

Δεν σας λέμε γουρούνια για να μη βρίσουμε τα συμπαθή και ΧΡΗΣΙΜΑ τετράποδα

Του σπάσαν του ανθρώπου και τα δυο χέρια οι συμμορίτες με το εθνόσημο επιδεικνύοντας ωμή αλητεία.

Δεν πειράζει το βράδυ έχει Πετρούλα...

Μας τα λεγε αυτός αλλά ποιός τον άκουγε...

- Σας τα λέγα και δεν μ'ακούγατε. Από το 1984 είχαμε Γιαχού στο δίκτυό μας. Σηκωθείτε τώρα από καρέκλες, ντιβάνια, καναπέδες, πολυθρόνες, αναπηρικά καροτσάκια (και θαύματα κάνουμε +ευλόγησον γέροντα+) και παραγγείλτε το φυλαχτό γνήσιο αντίγραφο από καθαρό μαντέμι....
(σ.μ. Η φωτογραφία της ΕΥΔΑΠ ήρθε με email και δεν γνωρίζω τον φωτογράφο)

Το παρακολουθούμε στενά



"Στερεύουν" τα ποτάμια
Υποχωρεί η στάθμη των περισσότερων μεγάλων ποταμών του πλανήτη τα τελευταία 60 χρόνια, σύμφωνα με μελέτη.


Σπεύδε βραδέως, αλλά πολύ βραδέως...

Έτσι όπως πάει η υπόθεση Μίζενς θα ξεκινήσουν τα δικαστήρια το 2011. Θα έχουν παραγραφεί και οι πολιτικές ευθύνες.

ΥΓ Όπως είπε ο Τάσος Τέλογλου σήμερα το πρωί στο ΣΚΑΪ μην εκπλαγούμε αν δούμε χρήματα να τα παίρνει κάποιος από την παράταξη Α και να τα δίνει σε κάποιον στην παράταξη Β.

(σ.μ. Αφού μια παράταξη είναι, η κυβερνιτική - ανεξάρτητη κόμματος. Φάγανε, φάγανε, φάγανε και το σκασμό δεν έχουν. Οξω οι ΚΛΕΦΤΕΣ!)

Τετάρτη 22 Απριλίου 2009

...και η βάρκα γέρνει

Μα είναι δυνατόν; Τι ακούσαν τα αυτάκια μου μεσημεριάτικά;
Μια ομάδα αγνώστων πέταξε πέτρες στη διμοιρία των ΜΑΤ που είναι στα γραφεία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην Ιπποκράτους...

ΚΑΙ ΜΕΤΑ.... πήγαν αστυνομικοί στα Εξάρχεια και χτύπησαν θαμώνες των καφετερειών της πλατείας (!!!;;;;), τους έστειλαν μάλιστα στο νοσοκομείο (!!!!)

Ποιό το σκεπτικό κύριοι πανύβλακες; Όποιος πάει και κάθεται Εξάρχεια είναι εχθρός; Εχθρός τίνος; Ότι και να γίνει "κύριοι" αστυνομικοί εσείς πρέπει να είστε νόμιμοι ακόμη και στην επιβολή της νομιμότητας.

Ρεβανσισμός, απρόκλητη βία, ηλιθιότητα ως εκεί που δεν πάει.

Δεν υπάρχει νόμος ... Δεν μπορεί ο παράνομος να επιβάλλει τη νομιμότητα.
Και είστε παράνομοι και πιο επικίνδυνοι από παράνομοι διότι εσείς υποτίθεται (λέμε τώρα) ότι εκπροσωπείτε κάτι (δεν ξέρετε τι είναι αυτό, είμαι σίγουρος). Διότι έχετε την κάλυψη του κράτους...

Μη διαμαρτύρεστε για τα συνθήματα, όσο και να τα ποινικοποιήσει η πολιτική εξουσία για να σας κάνει να νιώσετε καλλίτερα και να την φυλάτε αποτελεσματικότερα, θα είστε ότι κάνετε...

"Εγώ δεν ξέρω, αλλά δεν έχω σαπίσει σαν κι εσένα"

«Πιπιλάμε την καραμέλα όλοι μας -και σ' αυτό βοηθήσανε κι οι δημοσιογράφοι οφείλω να πω- περί γνωστών αγνώστων. Για μένα είναι ένα σημείο, όπου αρχίζει ο συμβιβασμός. Αρχίζει, δηλαδή το παζάρι.
Ποιοι είναι οι γνωστοί άγνωστοι και ποια είναι τα παιδιά, τα οποία αυθόρμητα βγάζουν την κραυγή, γιατί δεν μπορούν αλλιώς. Οσο μεγάλοι κι αν είναι, δεκαοκτάχρονοι, εικοσάχρονοι, δεν έχουν συνειδητοποιηθεί πολιτικά, ούτως ώστε να οργανωθούν και να δώσουν τη μάχη τους οργανωμένα, σωστά και αποτελεσματικά. Και το δωδεκάχρονο ακόμα εισπνέει, εισπράττει ένα σμπαραλιασμένο κράτος που δεν πιστεύει πουθενά. Εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις που πιθανόν υπάρχουν, όλο το πολιτικό φάσμα είναι σμπαραλιασμένο, είναι ψευδές.
Ψεύδεται.
Ψεύδεται απέναντι στο λαό κι εγώ το θεωρώ προδοσία. Αυτά λοιπόν τα παιδιά εισπράττουν αυτό το μπλοκάρισμα και δεν ξέρουν πώς να το εκφράσουν. Το εκφράζουν έτσι. Χτυπώντας, καταστρέφοντας, κάνοντας αυτές τις πράξεις τις καταδικαστέες όπως λέμε όλοι -που για μένα δεν είναι καταδικαστέες.
Γι' αυτά τα παιδιά, αυτό ήταν μια κραυγή. Οταν πετάγαν το σκαμνί, πετάγανε το κράτος, πετάγανε αυτή τη γελοιότητα. Δεν ήταν λοιπόν η καταστροφή. Η καταστροφή ήταν μία κραυγή, ήταν μια θέση, μια στάση. Ετσι πρέπει να το δούμε. Εμένα με συγκινεί αυτή η στάση.
Συγχωρέστε με».

http://ramirez2007saloniki.blogspot.com/2009/04/indymedia.html

Δείτε τα video

Κατάληψη ΑΠΘ: Το Βατερλώ του πρετεντερισμού

Διευκρινίζω εξ αρχής πως είμαι κατά των ακατάσχετων καταλήψεων δημόσιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, άσχετα αν μπορεί να συμφωνώ με τα αιτήματα. Θεωρώ πως έχει γίνει κατάχρηση η οποία τροφοδοτεί φοβικά και αντιδραστικά σύνδρομα της (δυστυχώς) συντηρητικής κοινής γνώμης και δίνει το πολυπόθητο πρόσχημα για ένταση του κρατικού αυταρχισμού. Ταυτόχρονα υποβαθμίζεται κι άλλο η δημόσια Εκπαίδευση και τα πτυχία της και πέφτει νερό στο μύλο των προπαγανδιστών των ιδιωτικών μπακαλοΑΕΙ. Πιστεύω στη δύναμη του λόγου, στη δύναμη της ενημέρωσης των πολιτών, της οργάνωσης ειρηνικών διαδηλώσεων, εκδηλώσεων, χάππενινγκ, ομιλιών, κυρίως έξω από το διδακτικό ωράριο. Η ευρύτερα διαδιδόμενη επιστημονική γνώση είναι δύναμη προόδου, είναι κοινωνική κατάκτηση και δεν θα πρέπει να υποβιβάζεται.
Υπάρχει όμως μια κατάληψη που τιμά ιδιαίτερα τους καταληψίες.

Από : http://roides.wordpress.com/2009/04/22/22apr09/

Θυμίζει ανέκδοτο

Μου θυμίζει το γρήγορο ανέκδοτο: Ποιός είναι ο μόνος μαύρος ρατσιστής, ο Μαϊκλ Τζάκσον.
Ποιά συνδιάσκεψη μποϋκόταραν οι Η.Π.Α. με τον πρώτο μαύρο πρόεδρο; Την συνδιάσκεψη κατά του ρατσισμού...
Κλαυσίγελος
ΥΓ από τον Στάθη http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&id=37060

Είναι μεγάλο το κόλπο...


Ο μόνος τρόπος για να βγει αυτοδύναμο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. του Γιωργάκη είναι να παραταθεί κι'άλλο η θητεία της Ν.Δ. του Κωστάκη.


...και μετά λένε ότι δεν συνεργάζονται για την διαιώνιση του δικομματισμού...

ὀνομάζεται μὲν δημοκρατία, γιατὶ ἡ διοίκηση εἶναι στὰ χέρια τῶν πολλῶν καὶ ὄχι τῶν ὀλίγων


Σκεφτόμουν τι να γράψω σήμερα 21 η Απριλίου, επέτειος της εγκαθίδρυσης της επταετούς δικτατορίας, και όχι "Επανάστασης" (κατά κάποιους).


Πολλά έχουν γραφτεί για την χούντα και την καταστροφική της επιρροή στον τόπο (πλήρης καταράκωση του πολιτιστικου επιπέδου). Πολλά γράφονται και για τους (κρυφο-) χουντικούς που λυμαίνονται-ελέω της ψήφους συμπολιτών μας- και την πολιτική ζωή των ΜΜΕ και δεν έχει νόημα να προσθέσω τίποτα. Είναι γνωστές και οι συνέπειες της διοίκησης όσων εξαργύρωσαν την αντίστασή τους (με ή χωρίς εισαγωγικά).


Όμως δραττόμενος μιας ανάρτησης και έχοντας από πριν στο μυαλό μου να σχολιάσω το σημέρινό πολιτικό σύστημα που ονομάζουμε δια αντιπροσώπευσης κοινοβουλευτική δημοκρατία κατέληξα να αντιδιαστείλλω αυτό με την Δημοκρατία όπως την εννοούσαν αυτοί που την επινόησαν.


Από τον Επιτάφιο του Περικλέους:


"Ἔχουμε δηλαδὴ πολίτευμα, τὸ ὁποῖο δὲν ἀντιγράφει τοὺς νόμους ἄλλων, μᾶλλον δὲ ἐμεῖς οἱ ἴδιοι εἴμαστε ὑπόδειγμα σὲ μερικοὺς παρὰ μιμούμαστε ἄλλους. Καὶ ὀνομάζεται μὲν δημοκρατία, γιατὶ ἡ διοίκηση εἶναι στὰ χέρια τῶν πολλῶν καὶ ὄχι τῶν ὀλίγων, ἔναντι δὲ τῶν νόμων εἶναι ὅλοι ἴσοι στὶς ἰδιωτικές τους διαφορές, ἐνῶ ὡς πρὸς τὴν θέση τους στὸν δημόσιο βίο κάθε ἕνας προτιμᾶται γιὰ ἕνα ἀπὸ τὰ δημόσια ἀξιώματα ἀνάλογα μὲ τὴν ἐπίδοση τὴν ὁποία σημειώνει σὲ αὐτά, δηλαδὴ ἡ δημόσιά του σταδιοδρομία ἐξαρτᾶται μᾶλλον ἀπὸ τὴν ἀτομική του ἀξία καὶ ὄχι ἀπὸ τὴν κοινωνικὴ τάξη, ἀπὸ τὴν ὁποία προέρχεται, οὔτε πάλι ἕνας, ὁ ὁποῖος εἶναι μὲν φτωχὸς ἔχει ὅμως τὴν ἱκανότητα νὰ παράσχει κάποια ὑπηρεσία στὴν πατρίδα του, ἐμποδίζεται σὲ αὐτὸ ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι εἶναι ἄγνωστος. Ζοῦμε δὲ σὰν ἐλεύθεροι ἄνθρωποι, καὶ σὰν πολίτες στὸν δημόσιο βίο καὶ σὰν ἄτομα στὸν ἰδιωτικό, στὶς ἐπιδιώξεις μας τηςκαθημερινὴς ζωῆς, κατὰ τὶς ὁποῖες δὲν κοιτᾶμε ὁ ἕνας στὸν ἄλλον μὲ καχυποψία, δὲν θυμώνουμε μὲ τὸν γείτονά μας, ὅταν κάνει ὅ,τι τοῦ ἀρέσει, οὔτε παίρνουμε μία φυσιογνωμία σκυθρωπή, ἡ ὁποία μπορεῖ νὰ μὴν βλάπτει τὸν ἄλλο, πάντως ὅμως εἶναι δυσάρεστη. Ἐνῶ δὲ στὴν ἰδιωτική μας ζωὴ συναναστρεφόμαστε μεταξύ μας χωρὶς νὰ ἐνοχλεῖ ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, στὴν δημόσιά μας ζωή, σὰν πολίτες, ἀπὸ σεβασμὸ πρὸ πάντων δὲν παραβαίνουμε τοὺς νόμους, ὑπακοῦμε δὲ στοὺς ἑκάστοτε κατέχοντες τὰ δημόσια ἀξιώματα καὶ στοὺς νόμους, πρὸ περισσότερο σὲ ἐκείνους ἀπὸ τοὺς νόμους, ποὺ ἔχουν θεσπιστεῖ γιὰ ὑποστήριξη τῶν ἀδικούμενων, καὶ σὲ ἄλλους, οἱ ὁποῖοι ἂν καὶ ἄγραφοι, ἡ παράβασή τους φέρνει πανθομολογούμενη ντροπὴ στοὺς παραβάτες. "


Αυτό ονομάζεται Δημοκρατία είναι όμως αυτό που εμείς βιώνουμε;

Όσο θα κοιτάμε τη μίζερη δουλίτσα μας και θα αφήνουμε τους ολίγουςνα καθορίζουν το μέλλον των παιδιών μας θα είμαστε ανάξιοι της ιστορίας μας και της μοίρας μας.

"ὀνομάζεται μὲν δημοκρατία, γιατὶ ἡ διοίκηση εἶναι στὰ χέρια τῶν πολλῶν καὶ ὄχι τῶν ὀλίγων"


Υ.Γ. για τον καπιταλισμό και την παραγωγηκότητά του: "Ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸ πνεῦμα μας ἔχουμε ἐφεύρει πλείστους ὅσους τρόπους νὰ τὸ ἀνακουφίζουμε ἀπὸ τοὺς κόπους, μὲ ἑορταστικοὺς ἀγῶνες καὶ θυσίες, τὶς ὁποῖες ἔχουμε καθιερώσει καθ᾿ ὅλη τὴν διάρκεια τοῦ ἔτους, καὶ μὲ εὐπρεπῆ ἰδιωτικὰ οἰκήματα, ἡ δὲ εὐχαρίστηση τὴν ὁποία καθημερινὰ ἀπολαμβάνουμε ἀπὸ ὅλα αὐτά, διώχνει τὴν μελαγχολία. "


Βέβαια το καπιταλιστικό σύστημα προτιμά τους παραγωγικούς και ας είναι και μελαγχολικοί.


Πέμπτη 16 Απριλίου 2009

Αφού αποφάσισε...

Αφού αποφάσισε η κυβέρνηση να στηρίξει τους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους, πάμε για πρόωρες εκλογές...

Τρίτη 14 Απριλίου 2009

Ωρίμανση

Καρ: -Μα τι περιμένεις Γιώργο;

Παπ: -Να πέσεις σαν ώριμο φρούτο...

Καρ: -Μα έτσι θα σαπίσεις και συ...

Παπ: - Σιγά ρε Κώστα. Σαπίσαμε ήδη από την προηγούμενη θητεία μας...

Πιστός: -Κι όμως φαίνεστε τόσο φρέσκοι που θα σας ψηφίζω πάντα και εναλλάξ

δεν θα μείνει ούτε ρουθούνι




Η κυβέρνηση μεσω του κ. Δένδια δήλωσε ότι :
"ούτε αυτο τό το φαινόμενο θα μείνει έτσι και θα προστατευθεί η ασφάλεια τραπεζών και πολιτών. Δεν θα υπολογίσουμε το πολιτικό κόστος και για λόγους εθνικού συμφέροντός απαγορεύονται τα παιδικά πάρτυ!"

Δευτέρα 13 Απριλίου 2009

Γκαζάκια πριν τα βεγγαλικά

Όλα τα πολιτικά κόμματα καταδίκασαν τις επιθέσεις εναντίον της εταιρείας «Εκκλησία Α.Ε.» ως στρεφόμενες εναντίον της δημοκρατικής ομαλότητας και ως απόπειρες να αποπροσανατολιστεί ο (ρωμηο)λαός από τα πραγματικά του προβλήματα (δηλ. από τα αποτελέσματα των ποδοσφαιρικών αγώνων της Κυριακής, τής Eurovision και από το πότε τελικά θα διεξαχθεί η επόμενη εκλογική φάρσα).
http://freeinquiry.gr/webfiles/prod.php?id=53

Γιατί μπαμπά;

Τι είναι ελεύθερη αγορά μπαμπά;
Όταν 5 άνθρωποι τα έχουν όλα και 15 εκατομμύρια δουλεύουν για αυτούς...
http://eleftheriahtipota.blogspot.com/2009/04/blog-post_11.html?showComment=1239610200000#c8648980840038356488

truer words never spoken

A.Αλαβάνος: «Αν μάθαμε όλα αυτά τα χρόνια μια μικρή τέχνη, είναι να ανατρέπουμε τις δημοσκοπήσεις."

Μα από πού πέφτουν τα λύματα;


"Ο κ. Μητσοτάκης, τόνισε ότι το πρόβλημα της ρύπανσης του Ασωπού αφορά συνολικά τον υδροφόρο ορίζοντα επισημαίνοντας ότι μέχρι στιγμή δεν έχει καταστεί δυνατόν να εντοπιστούν οι εστίες μόλυνσης του ποταμού. " http://www.skai.gr/master_story.php?id=116963

Κι όμως έγινε παράδεισος


Σε αγώνα δρόμου αποδύθηκαν συνεργεία του ΥΠΕΧΩΔΕ και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, προκειμένου να καθαρίσουν άρον - άρον τη λυμματολάσπη στον Ασωπό, εν όψει της επίσκεψης –την Τρίτη- της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής.

http://www.skai.gr/master_story.php?id=116963

Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

Πολύ καλοί

Τους είδα στο 4ο Athens anim fest που πήρα μέρος και μου άρεσαν πολύ. Μυστικιστική εμπειρία...

Respect

Η κρυψώνα του Hernando



I know a dark secluded place.
A place where no one knows your face.
A glass of wine a fast embrace.
It's called Hernando's Hideaway ole!

All you see are silohuettes.
And all you hear are castanetts.
And no one cares how late it gets.
Not at Hernando's Hideaway ole!

At the golden fingerbowl or any place you go.

You'll meet your uncle Max and everyone you know.

But if we go to the spot that I am thinking of
You will be free, to gaze at me, and talk of love.
Just knock three times and whisper low,
that you and I were sent by Joe.
Then Strike a match and you will know your in Hernando's Hideaway OLE!

I know a dark secluded place
A place where no one knows your face.
A glass of wine a fast embrace.
It's called Hernando's Hideaway ole!
At the golden fingerbowl or any place you go.

You'll meet your uncle Max and everyone you know.

But if we go to the spot that I am thinking of
You will be free, to gaze at me, and talk of love.
Just knock three times and whisper low,
that you and I were sent by Joe.
Then Strike a match and you will know your in Hernando's Hideaway OLE!

Παρασκευή 3 Απριλίου 2009

Άτομο ή πρόσωπο;


Individual και όχι personal - έχει διαφορά η λέξη "ατομική" που χρησιμοποιείται και όχι η λέξη "προσωπική". Υπάρχει μια λεπτή διαφορά ανάμεσα στην ατομικότητα και στην προσωπικότητα που κατάφερα να διαμορφώσω μόλις πρόσφατα.

Ενώ και τα δυο υποδηλώνουν το άτμητο όσο και ολοκληρωμένο μέλος μιας κοινωνίκής δομής στην περίπτωσή μας, η ατομικότητα αναφέρεται περισότερο στο μέλος αυτό ως οντότητα που υπάρχει αυτόνομα ίσως και ανεξάρτητα από την όποια κοινωνική δομή.

Η λέξη προσωπικότητα όμως παίρνει άλλη διάσταση, πιο πολύπλοκη. Δεν καθορίζει απλώς ύπαρξη αλλά ανάγκη διαδραστηκότητας για την μορφοποίησή της και την ανάπτυξή της.


Αυτή η ειδοποιός διαφορά στην εννοιολογική προσέγγιση της φύσης του ανθρώπου βασίζει την ύπαρξη-επιβίωσή του όσο και την εξέλιξή του (και τα δυο φυσικές έννοιες) σε μια ατομικότητα χωρίς ανάγκη προσωπικότητας, δηλαδή δράσης χωρίς την λειτουργία μιας διαδραστικής σχέσης με την κοινωνία (τις άλλες προσωπικότητες) που επηρεάζουν, αντανακλούν, παραμορφώνουν, ταυτίζονται ή αποκλίνουν και εν τέλη διαχέονται μέσα σε μας όπως εμείς σε αυτούς και αλληλο-καθορίζουν τις προτεραιότητές της αλληλεξάρτησης αυτής.

παντών χρημάτων μέτρον άνθρωπος




Εχω γράψει πολλές φορές ότι θεωρώ το, επικρατών αυτή τη χρονική περίοδο, καπιταλιστικό σύστημα ή σύστημα της ελεύθερης αγοράς ή φιλελεύθερο ή όπως και να το ονομάζουν ασύμβατο με τον άνθρωπο και επικίνδυνο για την επιβίωσή του. Το ίδιο θεωρώ για όλα τα συστήματα που έχουν ως βάση της θεωρίας τους την οικονομική διάσταση.

Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι το χρήμα είναι η αναγκαιότητα της ανταλλακτικής αξίας (διότι δεν μπορεί ο κτίστης να πληρωθεί από τον γεωργό που του χτίζει το σπίτι σε πορτοκάλια) αλλά στην πραγματικότητα είναι αφηρημένη η αξία του και δεν θα πρέπει να αποθησαυρίζουμε με κάτι αφηρημένο όπως επίσης δεν θα έπρεπε η αξία των προϊόντων που ανταλλάσσονται να ξεφευγουν από τη χρηστική τους αξία.

Κι όμως παρά την φιλοσοφική (δεν θα τη θέσω σε πραγματιστικές συνθήκες διότι δεν είμαστε εξοικειωμένοι με τον κόσμο του Αριστοτέλη και έχουμε μεγαλώσει με άλλου είδους σκέψεις) θεώρηση του Αριστοτέλη κάποιες από τις αρχές του καπιταλισμού υπάρχουν και στον κόσμο της άμεσης Δημοκρατίας της Αθήνας.

Λέει ο Ξενοφώντας στον "Οικονομικό" του ότι όταν η περίοδος καρποφορίας πάει καλά και υπάρχει πλεόνασμα αγαθών τότε η τιμή τους πέφτει, αλλιώς σε περιόδους δύσκολες με έλλειψη προϊόντων οι τιμές αυξάνονται. Από αυτή την προσσέγγιση βλέπουμε για πρώτη φορά στην ιστορία την καταγραφή της θεωρίας της προσφοράς και ζήτησης, βασικής αρχής του καπιταλισμού - όπως λένε οι καπιταλιστές.

Προσωπικά θεωρώ ότι το ζήτημα προσφοράς και ζήτησης είναι αληθές και εκφράζεται παντού στη φυσική διαδικασία, δεν είναι κάτι που ανακάλυψε ο καπιταλισμός (ούτε καν το κατέγραψε πρώτος). Όταν τα θηράματα είναι λίγα σε ένα περιβάλον τότε οι κυνηγοί τους μοχθούν και ανταγωνίζονται πολύ σκληρά για να βρουν τροφή. Επειδή δεν έχουν επινοήσει ανταλλακτήριο μέσο (δηλαδή νόμισμα) ανεβαίνει το διαβάθμιση δυσκολίας ευρέσεως τροφής. Το ίδιο ακριβώς πράγμα.

Όμως υπάρχουν και άλλες ουσιώδεις διαφορές που ξεφεύγουν από τη φυσική διαδικασία ή αναγκαιότητα. Στο σημείο αυτό πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι η δική μου κοσμοθεώρηση δεν βλέπει ούτε τοποθετεί τον άνθρωπο έξω από το φυσικό κόσμο ή διαδικασία. Είμαστε προϊόν φυσικής εξέλιξης και φτάσαμε σε ένα επίπεδο εφυΐας που μας έδωσε αυτοσυνειδησία και ικανότητα λογικής σκέψης. Σίγουρα με αυτά τα κριτήρια στεκόμαστε πάνω από τα άλλα είδη, διότι θέτοντας αυτά τα κριτήρια δημιουργούμε μόνοι μας την πυραμοειδή μορφή που μας βάζει στην κορυφή. Ίσως να έχουμε δίκιο. Για μένα το ασύγκριτο χαρακτηριστικό του ανθρώπου είναι η αφηρημένη σκέψη που δημιουργεί ποίηση και έπινοεί την θεωρία της σχετικότητας. Αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα. Απλώς ας κρατήσουμε ότι με όρους διάρκειας επιβίωσης οι δεινόσαυροι, αν και εξαφανίστηκαν, κυριάρχησαν για πολλαπλάσιο διάστημα από το είδος μας και με όρους δυνατότητας επιβίωσης οι κατσαρίδες και οι ιοί (που τους μοιάζουμε σε συμπεριφορικό μοντέλο) είναι πιο ικανά όντα.

Ας γυρίσουμε όμως στον καπιταλισμό (κυρίως, αλλά και στα άλλα συστήματα που ως βάση τους έχουν την οικονομική διάσταση). Λένε οι σημερινοί κρατούντες (και οι θεωρητικοί του συστήματος) ότι το σύστημα αυτό είναι αποτελεσματικό, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να δώσει όλες τις δυνάμεις του για να επιτύχει και μέσω της ατομικής επιτυχίας. Individual και όχι personal - έχει διαφορά η λέξη "ατομική" που χρησιμοποιείται και όχι η λέξη "προσωπική". Υπάρχει μια λεπτή διαφορά ανάμεσα στην ατομικότητα και στην προσωπικότητα που κατάφερα να διαμορφώσω μόλις πρόσφατα. Ενώ και τα δυο υποδηλώνουν το άτμητο όσο και ολοκληρωμένο μέλος μιας κοινωνίκής δομής στην περίπτωσή μας, η ατομικότητα αναφέρεται περισότερο στο μέλος αυτό ως οντότητα που υπάρχει αυτόνομα ίσως και ανεξάρτητα από την όποια κοινωνική δομή. Η λέξη προσωπικότητα όμως παίρνει άλλη διάσταση, πιο πολύπλοκη. Δεν καθορίζει απλώς ύπαρξη αλλά ανάγκη διαδραστηκότητας για την μορφοποίησή της και την ανάπτυξή της.

Αυτή η ειδοποιός διαφορά στην εννοιολογική προσέγγιση της φύσης του ανθρώπου είναι που κάνει το σύστημα που κυριαρχεί προβληματικό. Διότι βασίζει την ύπαρξη-επιβίωσή του όσο και την εξέλιξή του (και τα δυο φυσικές έννοιες) σε μια ατομικότητα χωρίς ανάγκη προσωπικότητας, δηλαδή δράσης χωρίς την λειτουργία μιας διαδραστικής σχέσης με την κοινωνία (τις άλλες προσωπικότητες) που επηρεάζουν, αντανακλούν, παραμορφώνουν, ταυτίζονται ή αποκλίνουν και εν τέλη διαχέονται μέσα σε μας όπως εμείς σε αυτούς και αλληλο-καθορίζουν τις προτεραιότητές της αλληλεξάρτησης αυτής.

Ο homo-economicus λοιπόν είναι ένα πλάσμα υποκινούμενο από το προσωπικό συμφέρον – πράγμα που οι θεωρητικοί του καπιταλισμού όχι μόνο δεν αρνούνται αλλά καυχώνται γι’αυτό- και αυτό του δίνει μια ισχυρότερη ώθηση στο να εξελιχθεί και μαζί του να εξελίξει τους υπόλοιπους individuals.
Δεν θα σταθώ στο ηθικά προβλήματα αυτής της κατάστασης διότι η ηθική είναι κάτι μάλλον ρευστό στο πέρασμα του χρόνου που έχει σκοπό την εφαρμογή άγραφων νόμων-κανόνων και αναστολών για την εύρυθμη συμβίωση των ανθρώπων.
Προτιμώ να αναφέρω ένα παράδειγμα που θα άπτεται της λογικής και σε μια πρόσφατη δράση με δίκαιο αίτημα, στην ώρα της Γης με το κλείσιμο του ρεύματος.
Γνωρίζουμε πολύ καλά τα προβλήματα της κλιματικής αλλαγής, αυτοί που δεν το παραδέχονται εθελοτυφλούν ή δεν γνωρίζουν την πραγματικότητα, και όλοι ξέρουμε ότι με την –έστω ανούσια- δράση οι πολίτες της Γης (του δυτικού κόσμου κυρίως) αντιλαμβάνονται ένα πρόβλημα που ξεφεύγει από οποιοδήποτε ηθικό ή φιλοσοφικό πρόβλημα και επηρεάζει τον ίδιο τον πρήνα της φυσικής μας ύπαρξης ως είδος – και πολλών άλλων ειδών μαζί μας.
Όλοι λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι κλείνουν τα φώτα σε ένδειξη διαμαρτυρίας και απαιτούν μέτρα για αντιστροφή των γεγονότων που προαναφέραμε. Αυτό σε απλή φυσική και μαθηματικά σημαίνει –ανεξάρτητα τι επιρροή θα έχει στην καθημερινότητα και στη ζωή του ανθρώπου εν γένει – μείωση εκπομπών και ορθή διαχείριση και σίγουρα όχι σπατάλη ενέργειας (άρα και πόρων).
Στον καπιταλισμό όμως δεν υφίσταται αυτή η λογική. Η τιμή αντανακλά την επάρκεια ή όχι των πόρων και όχι την δυνατότητα χρήσης τους. Παράδειγμα ο χρυσός, ένα μέταλλο που δεν έχει σχεδόν καμία πρακτική ή χρηστική αξία και είναι πανάκριβο λόγω της σπανιότητάς του.
Και συνεχίζω στο παράδειγμά μου. Ένας ιδιοκτήτης ιδιωτικής εταιρίας ηλεκτρισμού (και της δημόσιας που είναι εισηγμένη και τείνει να χάσει την διάσταση της κοινής οφελείας) τι θα εφαρμόσει για να περιορίσει τη σπατάλη ακόμη και να μειώσει την χρήση ενεργείας όταν αυτό σημαίνει τη μείωση ακόμη και ελαχιστοποίηση κερδών του (του βασικού κινήτρου του επιχειρηματία δηλαδή).
Είναι σαν να λέμε ότι το σύστημα θα επιδιώξει την ακύρωσή του για να δράσει προς το κοινό καλό.
Δεν γίνεται βέβαια αυτό. Καμιά ατομικότητα δεν θα το επιτρέψει. Σε πιο ηθικό επίπεδο, και σε πιο πραγματικό όσο και διαβρωμένο, επιχειρήσεις ιδιωτικών φυλακών στην Αμερική χρημάτιζαν δικαστές ώστε να επιβάλουν τις υψηλότερες δυνατόν ποινές σε ανήλικους ώστε να ανεβάζουν τα κέρδη τους.
(Οποίος ξεπεσμός για το θεσμό. Αυτό όμως είναι ζήτημα άλλης μεν, σχετικής δε, ανάλυσης κατά πόσο ο θεσμός, δηλαδή η πρακτική μιας ιδέας, τέλειας και άφθαρτης με την πλατωνική έννοια, πρέπει συνεχώς να ελέγχεται και ως πρακτική με τις εκάστοτε συνθήκες και να μην τίθονται οι εκπρόσωποί του στο απυρόβλητο συγχεόμενοι με την ιδέα. Ο δικαστής δεν είναι δικαιοσύνη).
Λέω σε προηγούμενη ανάρτηση ότι όλα αυτά τα κατάλαβαν, ή καλλίτερα κάτω από την πίεση του πολιτικού κόστους και της επικείμενης απειλής κατάρρευσης του συστήματος αναγκάστηκαν να τα πουν, οι πολιτικοί ηγέτες του συστήματος – γιατί οι οικονομικοί ήταν απασχολημένοι να παίρνουν μπόνους από τις κρατικές επιδοτήσης επιβραβεύοντας την αποτυχία τους.
Και γυρίζουμε στην αρχική ρήση του Αριστοτέλη ότι τα χρήματα θα έπρεπε να έχουν ανταλλακτική αξία της πραγματικής – χρηστικής τιμής του προϊόντος και δεν θα έπρεπε τα ίδια να είναι το μέσο πλουτισμού.
Ίσως ακόμη θα πρέπει πια να κάνουμε το επόμενο βήμα στην εξέλιξή μας σε ένα νέο είδος κοινωνίας.
Βέβαια μπορεί αυτό να είναι το τελικό στάδιο της κυριαρχίας μας ως είδος στον πλανήτη και θα πρέπει να αυτοκαταστραφούμε ώστε να επιβιώσει η ζωή.
Κανείς δεν γνωρίζει. Το σίγουρο είναι ότι οδηγήσαμε τα πράγματα εκτός της Φύσης και της φύσης μας και αρρωστήσαμετις ψυχές μας.
Π.