stick your Xmas up your arse...

Dear Tsipras, Syriza's leading lamogia team, memmbers and supportees, tsipritses as well and the rest useless cunts... stick your Xmas up your arse...ho ho fucking ho καριόληδες

Goodbye Lemmy

ΟΚ!
Είναι πολύ δύσκολο να αποχαιρετάς την εφηβεία σου γαμώτο...
Μετά τον Ronnie James Dio άλλος ένας Metal Θεός (της δικής μου εφηβείας τουλάχιστον) την έκανε .
Ο Ian "Lemmy" Kilmister, των θρυλικών Motorhead

Original ως το τέλος...
Δίσκους μέχρι το τέλος...
Live 'till you drop...dead

Ξέρεις, βλέπεις όλους αυτούς τους Rock τύπους να είναι εκεί από πάντα και νομίζεις θα είναι εκεί για πάντα.. Με το μπάσσο να βγάζει φωτιές και να τραγουδά τον Άσσο Μπαστούνι με τη σοφία ενός πραγματικού gambler
"You know I born to lose, and gambling's made for fools,
But that's the way I like it baby,
I don't wanna live forever,
And don't forget the joker!"

Φωνή τραχιά, ανεπιτήδευτη σαν τη μουσική. Να χτυπά μόνο το συναίσθημα, να σε αναγκάζει να σηκωθείς και να χτυπηθείς (μέχρι να γίνεις φραππέ, που κορόιδευαν οι συμμαθητές μου).
"Only way to feel the noise is when it's good and loud,
So good I can't Believe it screaming with the crowd
...
On your feet you feel the beat, it goes straight to your spine,
Shake your head you must be dead if it don't make you fly"

Τι να πρωτογράψω για τα συναισθήματα που γεννά η μουσική που σε αγγίζει... Δεν χρειάζεται παρά να ακούς, και να κουνάς το κεφάλι - που πια δεν έχει τα μακρυά ιδρωμένα μαλλιά να μαστιγώνουν.

Τους είχα δει τους Motorhead πάνω από μία φορά και κάθε φορά ήταν σαν πρώτη.
Ο Lemmy είχε το χάρισμα όχι μόνο να είναι αληθινός αλλά και να μοιράζεται την αλήθεια του στη σκηνή με διονυσιακό τρόπο.
Οι θρύλοι δεν πεθαίνουν, σκοτώνονται από τον ίδιο τον θάνατο
Legends do nοt die... they are KILLED BY DEATH in person
"I'm a lone wolf ligger
But I ain't no pretty boy
I'm a backbone shiver
and I'm a bundle of joy

But it don't make no difference
'cos I ain't gonna be, easy, easy
the only time I'm gonna be easy's when I'm
Killed by death"

Ποιος θα κέρδιζε σε έναν αγώνα πάλης; Ο Θεός ή ο Lemmy;
Trick question... Lemmy is God... and he was born to raise Hell

Born to loose, lived to win
Αντίο Lemmy,
φύγε για τον Ήλιο
αιώνια χαμένος σε ταχύτητα, μοτοσυκλέτες και ποτό

He rides a road, that don't have no end
An open highway, without any bends
Tramp and his stallion, alone in a dream
Proud in his colors, as the chromium gleams

On iron horse he flies
On iron horse he gladly dies
Iron horse his wife
Iron horse his life

He lives his life, he's living it fast
Don't try to hide, when the dice have been cast
He rides a whirlwind, that cuts to the bone
Loaded forever, and ferociously stoned

On iron horse he flies
On iron horse he gladly dies
Iron horse his wife
Iron horse his life

Yeah, slide it to me

One day one day, they'll go for the sun
Together they'll slide, on the eternal run
Wasted forever, on speed, bikes and booze
Yeah tramp and the brothers, all born to lose

On iron horse he flies
On iron horse he gladly dies
Iron horse his wife
Iron horse his life

Iron horse his life
Iron horse his wife
Iron horse his wife
Iron horse his life

Όμορφη μικρή Τσοπανίδου

Ξεκινά την εκπομπή της η Τσαπανίδου και τι λέει !!!!
"Αυτή είναι η πραγματικότητα και πρέπει να μάθουμε να χτίσουμε σε αυτή την πραγματικότητα τη ζωή μας".

Δηλαδή λέει η πλούσια δημοσιοκάφρος που παίρνει παχυλό μισθό χιλιάδων και χιλιάδων ευρώ  από τα πάμπλουτα και διαπλεκόμενα αφεντικά της στους φτωχούς να συνηθίσουν τη φτώχεια τους.

Για να συνεχίζουν τα αφεντικά της να μας πίνουν το αίμα. Για να συνεχίσει να παίρνει τον παχυλό μισθό της.

Τσοπανίδου έπρεπε να τη λένε... η όμορφη μικρομέγαλη τσοπάνα που προσέχει το ταΐζει κουτόχορτο το κοπάδι των προβατοθεατών της.

ΥΓ Τελειώνει  πάντα την εκπομπή της με τη φράση "Το καλό θα νικήσει". Έτσι μεταφυσικά. Χωρίς να κάνουμε τίποτα.
Βρε έτσι και το καλό νικήσει, θα σας γαμήσει...

Καλά Χριστούγεννα

Καλά Χριστούγεννα σε μας
ψόφο κακό στους κυβερνώντες

colpo grosso

Colpo Grosso της πιο αριστεροαναρχικής κυβέρνησης που εμφανίστηκε ποτέ στον πλανήτη από την εποχή των αμοιβάδων!!!!
Βάλανε όλο τον κόσμο που είχαν μπει στο νόμο να ξαναμαζέψει ένα σκασμό χαρτιά για τον νόμο Κατσέλη μέχρι τέλους του χρόνου. Όποιος δεν τα καταφέρει.. τσουπ! εκτός νόμου, μένει απροστάτευτο το σπίτι. Μέσα στα χαρτιά είναι και κατάσταση οφειλών από τους οφειλέτες, που ήδη είχαν πάρει όταν μπήκαν!!!!
Οι τράπεζες, ως ευαγή ιδρύματα που είναι, καθυστερούν να δώσουν την κατάσταση (που είναι ένα τύπωμα από τον υπολογιστή προφανώς - επιβεβαιωμένο από υπάλληλο τράπεζας!!!! - και έτσι σπίτι πάπαλα.

Μετά η αριστερά  των εννιάμερων θα τα ρίχνει στις τράπεζες και οι τράπεζες στην αριστερά του κώλου. Και οι δύο κερδισμένοι από την αγαστή συνεργασία θα χωνεύουν τη λεία τους, ότι κομμάτι αρπάξει ο καθένας.

Περάσαμε σε κβαντικό επίπεδο

Το παράλληλο πρόγραμμα του τΣυριζα, με το οποίο ψηφίστηκε το Σεπτέμβρη, πήγε άπατο από την τρόικα.

Το πρωτογενές ένστικτο "Τσο και Λο"

Χέστηκα. Αν διαβάσεις το κείμενο και παρεξηγηθείς με αυτά που λέω, χέστηκα.
Χέστηκα και αν το βρεις ακραίο ή κακό.
Να είσαι σίγουρος ότι μπορώ να γράψω καθωσπρέπει, κοίτα άλλα κείμενα, αλλά τώρα στ' αρχίδια μου αν είμαι πολιτικώς ορθός.

Θα τα γράψω όπως τα νιώθω και όπως πρέπει εκεί που έχουν φτάσει τα πράγματα. Στ' αρχίδια μου και οι καθωσπρέπει σύντροφοι και συντρόφισσες που με κατηγορούσαν όταν έγραψα για το "μουνί της μάνας του ΜΑΤατζή που είχε πετάξει το δακρυγόνο στο σχολείο στην Ιερισσό. Λες και του αξίζει κάτι άλλο ή καταλαβαίνει κάτι άλλο.

Άκου μαλάκα ιθαγενή που σε έχουν γαμήσει πατόκορφα 5 χρόνια τώρα και θα σε πάνε πίπα κώλο εσένα τα παιδιά και τα εγγόνια σου. Τις σάρκες σου τρώνε ρε μαλάκα και συ κάθεσαι και κοιτάς πόσοι μετανάστες ήρθανε για να βρίσεις και να απειλήσεις.

Αλλά ρε γιουσουφάκι απέναντι στους δυνάστες σου κότα λειράτη. Πουτάνα στην ψυχή και στη συνείδηση.

Πήγε ο γυρολόγος, ο αδίστακτος, ο ανενδοίαστος ο Βασίλης Οικονόμου, στα Εξάρχεια να φάει. Σκατά στα γένια του μαλάκα. Πήγε για να δείξει ποιος είναι το αφεντικό. Πήγε να κάνει επεισόδιο το μουνί της λάσπης.

Ο κύριος τυχάρπαστος ψηφίζει όλα τα μνημόνια από όλα τα κόμματα που μπορούν να του διασφαλίσουν μια καρέκλα να βάλει τον γαμημένο κώλο του και να παίρνει ένα σκασμό λεφτά χωρίς αιδώ. (άντε και στον τΣυΡιζΑ που σου ταιριάζει γελοίε)
Αυτός ο κύριος που γάμησε και γαμάει εκατομμύρια από τους μαλάκες που κάθοναι φτωχοί, χωρίς ρεύμα, χωρίς φαΐ για τα παιδιά τους και αντι να τους γαμήσουν το μουνί που τους τίναζε κουνάνε το κεφάλι συγκαταβατικά όταν πει καμιά εξυπνάδα ο Χατζηνικολάου στον πολιτικό. Ο κάθε Χατζηνικολάου που είναι πιο πλούσιος και δυνατός από τον κάθε Οικονόμου.

Και βρίσκονται κάποιοι που έχουν τ' αρχίδια να συμπεριφερθούν όπως ορίζει η γαμημένη αυτή φύση του κάθε οργανισμού, να αντιγυρίσει τη βία για να επιβιώσει. Και τότε όλο το ξεφτιλισμένο το σύστημα σου κουνά το δάχτυλο να είσαι καθωσπρέπει, ευπρεπής και να σέβεσαι τον πολιτικάντη που εκπροσωπεί, όχι εσένα που τον ψήφισες ρε μαλάκα αλλά, τα συμφέροντα των πλούσιων εναντίον σου.

Άντε γαμηθείτε όσοι από σας που είστε σκλάβοι και επειδή είστε χέστηδες ως το μεδούλι μισείτε όποιον σηκώσει το ανάστημά του ασκώντας ένα ελάχιστο ποσοστό βίας απέναντι σε αυτούς που ξεσκίζουν τις ζωές μας καθημερινά.

Άντε γαμηθείτε εσείς που θέλετε να σκύψετε εθελοντικά στο βιαστή σας επειδή φοράει ακριβή γραβάτα και παίρνει ένα σκασμό λεφτά.

Άντε γαμηθείτε όλοι εσείς που κοιτάζετε το νόμιμο, και δεν καταλαβαίνετε ότι το νόμιμο δεν είναι τίποτα. Ένα κενό γράμμα που του δίνουμε εμείς αξία υπακούοντας σαν σκυλάκια τους αφέντες μας ακόμα και όταν μας μαστιγώνουν, μας αφήνουν νηστικούς ή μας κάνουν ευθανασία.

Άντε γαμηθείτε όλοι εσείς που βλέπετε μόνο προς τα πάνω περιμένοντας μέσα από την ασφάλεια του δημόσιου μισθούς σας και τον συντεχνιακό συνδικαλισμό σας να πάρετε τη θέση των άλλων και μετράτε ψηφαλάκια και κεφάλια άνεργων προβάτων.

Άντε γαμηθείτε και εσείς που νομίζετε ότι με την ψήφο σας κάτι κάνατε στη ζωή σας και μετά περιμένετε να γίνει κάτι.

Οι άλλοι, οι "από πάνω", πολιτική τάξη, δημοσιογράφοι, μπάτσοι και πλούσιοι άντε γαμηθείτε έτσι και αλλιώς αλλά δεν θα υπήρχατε αν δεν γαμιόντουσαν πατόκορφα οι "από κάτω"

Ναι ρε. Τσο και Λο.... Πούτσο και ξύλο σε όσους μας γαμάνε τη ζωή. Τι σκατά; Θα μιλάμε ευγενικά στους δυνάστες; Θα τους γαμήσουμε ότι έχουν και δεν έχουν. Σε αυτούς και στα τσιράκια τους (π.χ. ελεγκτές που νομίζουν οι κυνηγοί κεφαλών ότι έπιασαν τον Πάπα από τ' αρχίδια.

Δεν θα γυρίσουμε όλοι το άλλο μάγουλο μουνόπανα. Η επιβίωση, η αυτοάμυνα, η αυτοσυντήρηση, είναι πάνω από όλους τους νόμους σας ξεφτιλισμένοι

ΥΓ Ακόμη Τσίπρα έχουμε; Τι μαλάκες είμαστε!

Democracy... new BIOS installed

Έγραψα πριν "Πάρτε το χαμπάρι.Μόνο αν ξεσηκωθούμε εμείς οι "απλοί" άνθρωποι και εκδιώξουμε την πολιτική τάξη των κομματόσκυλων και το συρφετό τους μπορεί και να γλιτώσουμε"

Το κίνημα των Podemos στην Ισπανία είναι μια καλή κίνηση από τα κάτω και εκμεταλλεύεται το ίδιο το σύστημα για να πάρει την εξουσία. Το ίδιο έκανε το τΣυΡιζΑ και εδώ αλλά αυτοί ήταν ήδη πολύ σάπιοι για οτιδήποτε και προσωπικά δεν έχω εμπιστοσύνη σε κανέναν κομματικό!!!! και παλιού τύπου κόμματα.

Θεωρώ ως λύση /αφού η ένοπλη εξέγερση μάλλον δεν ταιριάζει στον κώλο του Έλληνα και ούτε έχω την διάθεση να με φάνε σα μοναχικό μαλάκα / να γίνει ένας νέος πολιτικός σχηματισμός που θα είναι ο ίδιος το παράδειγμα αυτού που θα πρεσβεύει και της αλλαγής που θα φέρεις.

Μια μικρή αναδρομή της τελευταίας ελπίδας από κόμμα, τον τΣυΡιζΑ

Ο ΣυΡιζΑ από το 2012 και μετά γνώρισε μια ραγδαία άνοδο ποσοστών παρά την ισχυρή αριστερή ρητορική, και όχι απλώς αντιμνημονιακή. Αυτό παρά την εικόνα που τον παρουσίαζαν τα ΜΜΕ μέχρι τότε (μιας εξωκοινοβουλευτικής, πλήρως αντισυστημικής δύναμης).

Από το 2010 έως τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 ο Ελληνικός λαός συνέχισε να βιώνει μια σκληρή ταξικά πολιτική που υποβαλλόταν από τους διεθνείς τοκογλύφους. Αποτέλεσμα ήταν μεγάλα ποσοστά ψηφοφόρων να κινηθούν προς το ΣυΡιζΑ, με σκοπό να δοκιμάσουν μια διαφορετική πρόταση διακυβέρνησης. Ήδη από τις Ευρωεκλογές και περιφερειακές εκλογές του 2014 προαναγγέλθηκε η εκλογική νίκη για πρώτη φορά ενός πραγματικά αριστερού κόμματος.

Η διακυβέρνηση του ΣυΡιζΑ ξεκίνησε ελπιδοφόρα και η κοινωνία φαινόταν να στηρίζει όλο και πιο μαζικά την κυβέρνηση. Αποκορύφωμα το δημοψήφισμα της 5^ης Ιουλίου 2015 όπου, πέρα από κάθε προσδοκία  και προπαγάνδα, τα 2/3 του Ελληνικού Λαού στήριξε το ΟΧΙ.

Το δημοψήφισμα κατέδειξε δύο πολύ σημαντικά πράγματα. Πρώτον την ταξική ποσόστωση και δεύτερον την εντολή του Λαού στην κυβέρνηση να διαπραγματευτεί μέχρι τέλους, ακόμη και αν αυτό σήμαινε ρήξη.

Το τι συνέβη είναι γνωστό. Την ίδια μέρα έφυγε από απαίτηση των δανειστών ο ΥπΟικ. Την επόμενη μέρα ο Πρωθυπουργός, και θριαμβευτής του δημοψηφίσματος, κάλεσε τους ηττημένους πολιτικούς αρχηγούς του «Μένουμε Ευρώπη» για να χαραχτεί κοινή πολιτική. Μια εβδομάδα μετά υπήρξε παράδοση άνευ όρων.

Από κει και μετά ξεκινά η επιχείρηση (άγνωστο από πότε σχεδιάστηκε, αλλά σίγουρα παλιότερα) ώστε να κοπούν τα αριστερά βαρίδια από το κυβερνών κόμμα.

Όταν έγινε και αυτό οι εκλογές ήταν αναπόφευκτες και το αποτέλεσμα σε ένα κόσμο λίγο πολύ ζαλισμένο, αποπροσανατολισμένο όσο και απογοητευμένο ήταν αναμενόμενο.

Η πιο απλή και αληθής απάντηση για το πώς συνέβησαν όλα αυτά είναι «Επειδή μπορούσαν να συμβούν».

Η περίπτωση ΣυΡιζΑ κατέδειξε με τον πιο εμφατικό τρόπο το κυρίαρχο – για τον Λαό - πρόβλημα του πολιτικού συστήματος ως θεσπισμένη λειτουργία. Το πολιτικό πλαίσιο διαλύεται και οι ιδεολογικές αντιστάσεις καταρρέουν αρκεί ο επικεφαλής και μόνο να το αποφασίσει.

Προφανώς η Δημοκρατική λειτουργία είναι στην διακριτική ευχέρεια του ενός. Ένα κόμμα, μία κυβέρνηση, δηλαδή μία χώρα μπορεί να ελεγχθεί ελέγχοντας μόνο μια μικρή ομάδα, ή αυτόν που στέκεται στην κορυφή της πυραμίδας.

Ο πολίτης είναι, δικαίως, από επιφυλακτικός έως αρνητικός στις παραδοσιακές κομματικές δομές που τις αντιλαμβάνεται και ως οχήματα επαγγελματικής αποκατάστασης προσώπων ή ομάδων ενώ ο ίδιος  (ο πολίτης) δεν έχει  κανένα λόγο στο πολιτικό γίγνεσθαι, δηλαδή στην ίδια του τη ζωή.

Αυτό που πρέπει να παρουσιαστεί "ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ" είναι όχι ένα άλλο κόμμα, έναν άλλο σωτήρα αλλά ένα άλλο σύστημα. Ένα σύστημα όπου πραγματικά η γνώμη της βάσης μετράει.

Όπου η θέληση της βάσης αποτελεί την δικλείδα ασφαλείας στις αποφάσεις και στον προσανατολισμό του συστήματος λήψης αποφάσεων και διακυβέρνησης.

Όπου αυτό το παράδειγμα κομματικής δομής θα είναι η επόμενη πολιτειακή κατάσταση (κάτι που ψέλλιζε ο ΣυΡιζΑ στις εκλογές του 2012 λόγω των απόνερων του κινήματος των πλατειών. Μάλιστα είχε κάνει και επιτροπή σοφών για την αλλαγή του Συντάγματος προς αμεσοδημοκρατικότερες δομές).

Πρέπει να πειστεί η κοινωνία ότι κάθε πολιτικός δεν θα είναι άμοιρος ευθυνών για τα λόγια του προεκλογικά και τις πράξεις του μετεκλογικά.

Πρέπει να πειστεί ο πολίτης ότι οι καρέκλες δεν θα είναι πιασμένες από τα ίδια πρόσωπα εσαεί.

Πρέπει να ξέρει ότι η θέλησή του είναι θεσμικά κατοχυρωμένη και κανείς δεν μπορεί να την παρερμηνεύσει κατά το δοκούν.

Είναι αναγκαίο ο Λαός να μπορεί να δρομολογεί εξελίξεις στον πυρήνα του συστήματος, όπως με προτάσεις νόμων και ενεργοποίηση δημοψηφισμάτων. Θεσπισμένα και δεσμευτικά.

Και όχι μόνο..

Δεν υπάρχει εύκολος δρόμος για να συμβεί αυτό, ειδικά από

στελέχη που είναι συνηθισμένα για πολλά έτη σε συγκεκριμένο τρόπο σκέψης, συμπεριφοράς ακόμη και αυθεντίας. Ο πιο δύσκολος τρόπος είναι αυτός της αυτοκατάργησης, για να γίνει μια αρχή που θα παραδώσει στη βάση την εξουσία.

Θέσμιση αιρετότητας όλων των θέσεων.

Σαφής διαδικασία ανάκλησης κάθε θέσεως.

Περιορισμός θητειών σε κάθε βαθμίδα κομματική, συνδικαλιστική, βουλευτική.

Πειραματισμός με δομές και λειτουργίες που δημιουργούν ρήγματα στα στεγανά οποιασδήποτε δομής, π.χ. εισαγωγή κληρωτών από καταλόγους σε όλες της επιτροπές, γραμματείες κλπ στο ελάχιστο ποσοστό του 5% που δεν δημιουργεί πρόβλημα στις λειτουργίες και στην ποσόστωση αλλά βάζει έναν παράγοντα τυχαιότητας που δυσκολεύει τον έλεγχο του συστήματος.

Όταν έτρεχε το Σύνταγμα το 2011 προσπάθησα να περιγράψω μια δομή που να είναι αποδεκτή λόγω της εφικτότητας όπως την αντιλαμβάνεται η κοινωνία, ή όπως νομίζω εγώ ότι την αντιλαμβάνεται.

Αν υπάρξει ένας πολιτικός σχηματισμός από τα κάτω έχει υποχρέωση να αλλάξει το ίδιο το σύστημα, τα ηγετικά του μέλη να είναι σε διαδικασία ελέγχου, κατάργησης και συνεχούς ανανέωσης.

Το παραθέτω λοιπόν εκείνο το κείμενο και προσκαλώ για τις γνώμες σας αν είναι εφικτό ένα τέτοιο κίνημα... Ένα σύστημα ρευστό στη θέση και τη βουλή του ίδιου του Δήμου

27/05/2011 Πλατεία Συντάγματος

Είμαστε όλοι εδώ ως πολίτες γιατί πολίτες υπάρχουν και χωρίς κόμματα

Κόμματα χωρίς πολίτες δεν υπάρχουν.

Δεν φέραμε μαζί κομματική ταυτότητα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε πολιτικούς προβληματισμούς ή αιτήματα.

Δεν ήμαστε ρηχοί, απλώς έχουμε χιλιάδες απόψεις, όσοι είμαστε ο καθένας από εμάς.

Δεν χρειαζόμαστε ηγέτη ή καθοδηγητή για να σκεφτούμε, όσο αν λυπεί αυτό τους ηγέτες και τους καθοδηγητές.

Πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι εμείς είμαστε οι πραγματικοί άνθρωποι.

Εμείς αποφασίζουμε πως θα ζήσουμε.

Καθένας εχθές έφερνε κάτι που ζητούσε, ανοργάνωτα, στα λόγια, σκόρπιες σκέψεις. Καθένας από μας μπορεί να κάνει τις προτάσεις του και να αρχίσουμε να τις μαζεύουμε. Γνωρίζουμε όλοι τους κοινούς προβληματισμούς μας.

Καθένας μας έχει πολλά να συνεισφέρει στον προβληματισμό και πολλές απαντήσεις να δώσει και να πάρει.

Όλοι μαζί θα μαζέψουμε τις σκόρπιες σκέψεις μας και θα βρεθούν αυτοί που θα τις βάλουν σε μια σειρά. Στο τέλος εμείς θα τις εγκρίνουμε άλλωστε.

1.      Εθνοσυνέλευση και νέο Σύνταγμα ΤΩΡΑ.

2.      Πρέπει να εισαχθεί στην πολιτική η έννοια του κληρωτού, αυτού που θα κληρωθεί σε μια θέση, γιατί στη δημοκρατία οι πολίτες πρέπει να μπορούν να αναλάβουν οποιαδήποτε θέση διακυβέρνησης. Η θέσεις των κληρωτών θα είναι στην νομοθετική εξουσία, όπου θα εκφράζουν το κοινό περί δικαίου αίσθημα.

3.      Τα λευκά ψηφοδέλτια θα ακυρώνουν θέσεις από τους κομματικούς σχηματισμούς και θα τις δίνουν σε νέους κληρωτούς. Οι θέσεις θα αφαιρούνται ποσοστιαία. 10% λευκά τότε 10% αφαίρεση θέσεων.

4.      Η θέση του κληρωτού θα είναι περιορισμένης διάρκειας ώστε να εναλλάσσονται τα πρόσωπα. Ίσως εξάμηνο ή ετήσιο το πολύ.

5.      Η νομοθετική εξουσία θα αποκοπεί πλήρως από την εκτελεστική. Ο βουλευτής στη θητεία του δεν θα μπορεί να γίνει υπουργός. Αν κάνει σωστή δουλειά με τους νόμους ας βάλει υποψηφιότητα για εκτελεστικός (κυβέρνηση)

6.      Οποιοσδήποτε βουλευτής μπορεί να ανακληθεί σε κάθε έτος αν ζητηθεί από ορισμένο αριθμό πολιτών (τα 2/3 ίσως) της περιφέρειάς του. Αν κάποιος με ξεγέλασε και πήρε την ψήφο μου ή απλώς διαπίστωσα την ανεπάρκειά του τότε δεν είναι δυνατόν να τον λούζομαι για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, άσε που είναι επικίνδυνο.

7.      Η εκτελεστική εξουσία θα ψηφίζεται. Δεν καταλαβαίνω γιατί να μη γνωρίζω από πριν ποιος θα είναι ο υπουργός οικονομικών, ή οι υποψήφιοι υπουργοί οικονομικών. Δεν θέλω εκπλήξεις σε αυτούς που θα κυβερνήσουν. Υπάρχει κίνδυνος να μου λένε «Μαζί τα φάγαμε». Και εδώ μπορεί να ισχύσει η ανάκληση και πάλι το ποσοστό και ο χρόνος είναι συζητήσιμα.

8.      Παρόμοιες οι διαδικασίες και στην δικαστική εξουσία, δεν είναι δυνατόν να διορίζονται οι δικαστές και να είναι τσιράκια της αδιάσπαστης εκτελεστικής-νομοθετικής εξουσίας.

9.      Αποκομματικοποιήση του κράτους, πολύ βασικό. Στην Ελλάδα δεν έχουμε δημόσιο έχουμε κομματικό κράτος. Το ΑΣΕΠ που καταστρατηγήθηκε από παντού πρέπει να γίνει μόνη πηγή εισόδου στο δημόσιο χωρίς παρεκκλίσεις.Το πώς θα ισχυροποιηθεί και πως θα λειτουργήσει θα πρέπει να το πουν πιο ειδικοί.

10.   Δεν θα γίνεται αναθεώρηση του Συντάγματος χωρίς δημοψήφισμα

11.   Δεν θα περνά προϋπολογισμός χωρίς δημοψήφισμα

12.   Δεν είναι δυνατόν να υπογράφεται μνημόνιο χωρίς δημοψήφισμα

13.   Δεν θα υπάρχει καμία ασυλία για όλους του δημόσιους υπαλλήλους.

14.   Για κάποιον που μπαίνει στην πολιτική θα καταγράφεται η περιουσία του και βγαίνοντας θα ελέγχεται, μην έχει πολλά σπίτια και πολλές offshore.

15.   Η τεχνολογία επιτρέπει πια τη συμμετοχή των πολιτών στην άσκηση της εξουσίας ανεξαρτήτως του αριθμού τους.

16.   Ένας ικανός αριθμός πολιτών μπορεί να προκαλέσει δημοψήφισμα για οποιονδήποτε λόγο.

17.   Μπορεί, με συγκεκριμένες συνθήκες που δεν τις ξέρω, να ανακαλέσει κυβερνητικό ή βουλευτή ή συνδικαλιστή. Τα δικαστήρια, δεν ξέρω από ποιόν βαθμό, θα στελεχώνονται με σώμα ενόρκων για να μεταφέρουν την αίσθηση δικαίου της κοινωνίας.

18.   Η διάρκεια της κυβερνητικής, βουλευτικής, δικαστικής και συνδικαλιστικής θητείας θα είναι δύο τετραετίες μόνο. Ας ανανεωνόμαστε συνεχώς, κανείς δεν είναι αλάνθαστος και αυθεντία.

19.   Δύο ανακλήσεις από το αξίωμα στερεί το δικαίωμα στη συμμετοχή για να ξαναλάβει κάποιος αξίωμα, ίσως για δέκα χρόνια – να θυμίζει εξοστρακισμό.

20.   Στο τέλος κάθε θητείας γίνεται απολογισμός από σώμα ευθύνων (θα συγκροτείται προσωρινά, ίσως με κλήρωση ειδικών) και θα ελέγχει αν αυτά που ελέχθησαν προεκλογικά έγιναν και αν όχι για ποιόν λόγο. Θα πρέπει και εδώ να θεσμοθετηθούν ποινές με κάποιο τρόπο. Πρέπει να πάψουν τα προεκλογικά προγράμματα να είναι εκθέσεις ιδεών τρίτης δημοτικού και να λέει κάθε ένας ότι του έρθει για να βγει.

21.   Τα ίδια που ισχύουν για τους βουλευτές και τον τρόπο εκπροσώπησης θα ισχύουν και στην εκπροσώπηση στον συνδικαλισμό για να μην έχουμε εργατοπατέρες.

Εμείς θα θέσουμε τους κανόνες και τις προτεραιότητες της ζωής μας. Εμείς έχουμε την ευθύνη.

Αν είναι να καταστραφούμε, το κάνουμε και μόνοι μας με δική μας ευθύνη και μεγαλύτερη αξιοπρέπεια.

Όλοι τα σκεφτόμαστε καιρός να τα πούμε, καιρός να εφαρμοστούν.

Μιλήστε, ήμαστε πια πολλοί και θα ακουστούμε!

Θα την κάψουνε την Ελλάδα τελικά

Η τελική λύση μπαίνει σε εφαρμογή. Χρειαζόταν όμως ένας Τσίπρας ξετσίπρωτος και ένας τΣυΡιζΑ για να επιτευχθεί χωρίς μεγάλες αντιδράσεις.

Βάζουν λοιπόν τούτο το "πατριωτικό" ζώο να ξεπουλήσει τα πάντα και να αφήσει αποκαΐδια.
Αυτή που λέει "Αν είναι να καεί η Ελλάδα για να γίνει η οικονομική διακυβέρνηση, ας καεί".

Από την άλλη, αν είναι να καεί η Τζαβέλλα για να σωθεί ο Ελληνικός λαός ας καεί, και μαζί το μπουρδέλο η βουλή.

Την προεδρία του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου αναμένεται να αναλάβει η Νίκη Τζαβέλα, σύμφωνα με πληροφορίες της εκπομπής του Νίκου Ευαγγελάτου "Live News", στο Epsilon.

Η πρώην ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας αναμένεται να αναλάβει την προεδρία του ΤΑΙΠΕΔ - εκτός απρόοπτου- καθώς, τόσο η πλευρά του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, όσο και η πλευρά του κουαρτέτου βλέπουν με καλό μάτι αυτήν την επιλογή.
Η Φερονίκη (Νίκη) Τζαβέλλα γεννήθηκε στις 30 Ιουνίου 1947 στη Λαμία είναι Ελληνίδα οικονομολόγος, πολιτικός και πρώην Βουλευτής και Ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας. Έχει εργαστεί επαγγελματικά για πολλά χρόνια στον ιδιωτικό τομέα και ήταν από το 1980 Στέλεχος του Κόμματος της ΝΔ. Εξελέγη Ευρωβουλευτής το 2009 με το ΛΑΟΣ
πηγή newsit

Με το αριστερό

Μεγάλη εντύπωση έχει προκαλέσει η αντίδραση της αριστερής κυβέρνησης στην απειλή των μεγαλοεταιριών ότι θα ακυρώσουν τις συμβάσεις με την ΤΡΑΙΝΟΣΕ όσο οι μετανάστες έχουν αποκλείσει τις σιδηροδρομικές γραμμές στην Ειδομένη, 

Με μια "ομαλή" επιχείρηση έστειλε τα ΜΑΤ, που θα είχε καταργήσει, για να εκκενώσουν το χώρο. Στη φωτογραφία βλέπετε τι θα στοίχισει στη χώρα ο κοκκινοντυμένος μετανάστης.

Όμως όλο το σκηνικό υπέκρυπτε την αριστεροσύνη των τΣυΡιζαίων. Τα ΜΑΤ αναγκάστηκαν να κρατούν το γκλόμπ με το αριστερό και την ασπίδα με το δεξί.

Και σαν τιμωρία η ΄δεύτερη φορά "αριστερά" θα τους βάλει να γράψουν με το ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΧΕΡΙ "Πόσο λυπάμαι για ότι έγινε" εκατό φορές.

Τελικά ο Καμμένος στη διαφήμιση με το σπασμένο χέρι του μικρού Αλέξη είχε άδικο που έλεγε ότι θα τον μάθει να γράφει με το δεξί. Ο Αλέξης από την αρχή είχε δύο δεξιά χέρια!!!!

Το παιδί δεν είναι απλώς λεβέντης

Αυτή η κυβέρνηση έχει κάνει το Λεβέντη ρυθμιστή και της αξίζει

Αυτός ο πρωθυπουργός θα κάνει τον Λεβέντη κυβέρνηση και του αξίζει

Δεν θα είναι απλώς Μαλάκας, θα γίνει Λεβεντομαλάκας

Η βία και η οργή ως κοινωνικά φαινόμενα

Το παρακάτω άρθρο το είχα αναρτήσει το 2008 με τα Δεκεμβριανά τότε. Νεαρό το μπλογκ τότε και έψαχνε κάπως το δρόμο του, και βέβαια μιλώντας για το μπλογκ μιλώ και για το συγγραφέα του, διότι ο Δεκέμβρης του 2008 ήταν κάτι σαν reset στην πραγματικότητά.

Στην προσπάθειά μου τότε να καταλάβω τι πραγματικά συμβαίνει, την κοπανούσα από τη δουλειά και κατέβαινα στις πορείες των πιτσιρικάδων. Αυτό που προσπάθησα να κάνω δεν ήταν να εκλογικεύσω την κατάσταση, κάτι που δεν έκαναν και τα παιδιά που συμμετείχαν άλλωστε, αλλά να νιώσω την πραγματικότητα.
Κατά την άποψή μου δύο σημαντικά πράγματα συνέβησαν.
Σε συμβολικό επίπεδο, το κράτος εκτέλεσε εν ψυχρό έναν αθώο έφηβο και μέσα από αυτόν τη νεολαία της χώρας. Βλέπεις η νεολαία είναι το δυναμικό κομμάτι, το ζωντανό, το συναισθηματικό.
Είναι αυτό που δεν μπορούν να είναι πια όλα τα σάπια εκείνα ανθρωπάρια που ξεπουλήθηκαν στο σύστημα και έτσι τη μισούν.
Είναι επίσης και η δύναμη αλλαγής, η ελπίδα αλλαγής, κάτι που το κατεστημένο μισεί ψάχνοντας διαρκώς το τέλος της ιστορίας, και το τέλος της νεολαίας.

Δεύτερον, θεωρώ ότι τα Δεκεμβριανά ήρθαν ως ο προάγγελος της σημερινής κατάστασης. Το συναισθηματικό αισθητήριο των νέων δεν είναι κολοβωμένο και αρτηριοσκληρωτικό όπως των μικροαστών. Έτσι αναγνωρίστηκε ο Οργουελικός κόσμος που εξυφαινόταν πίσω από την ραστώνη της ευμάρειας, του θορύβου των σκυλάδικων και της λάμψης των λαμέ. Δυστυχώς δεν μπόρεσε να διοχετευθεί σε πολιτικές κοίτες το ποτάμι που ξεχείλιζε, με ευθύνη της διανοούμενης τάξης που κατά το πλείστο στράφηκε απέναντι στην νεανική εξέγερση γλείφοντας για τα προνόμιά της σε πολιτικό και τηλεοπτικό επίπεδο.

Τις επόμενες μέρες θα επαναδημοσιεύσω κάποια κείμενα που ταιριάζουν τόσο με το σήμερα και που τόσο έχουμε ανάγκη για μια νέα επιτυχημένη εξέγερση αυτή τη φορά. Τρίτη και φαρμακερή για το σύστημα

Τέλος, για τον δύστυχο Αλέξη Γρηγορόπουλο, που δεν πρόλαβε να ζήσει τη ζωή του και έγινε σύμβολο της γενιάς του, το άδολο χαμόγελο της φωτογραφίας που κυκλοφόρησε θα φωτίζει το δίκαιο ενός αιώνιου αγώνα. Αθάνατος

Στις 6-12-2008 ένας έφηβος σκοτώθηκε στην γνωστή συνοικεία των Εξαρχείων από έναν ειδικό φρουρό και φαίνεται ότι πρόκειται για φόνο μετά από διαπληκτισμό.
Κατόπιν του γεγονότος στην Αθήνα, στην ΘεσσαλονίκηΠάτρα, στο Αγρίνιο, στα Γιάννινα, στην Μυτιλήνη, στην Κομοτηνή, στον Βόλο και τη Λάρισα ξέσπασαν επεισόδια, ταραχές που μπορούν να χαρακτηριστούν και ως εξεγέρσεις χωρίς σκοπό και αιτήματα, όπως εξ αρχής φαίνεται. Είναι όμως έτσι;
Οι αναλύσεις των ειδικών και των «ειδικών» (κυρίως των δεύτερων) θα είναι πολλές. Το πρόβλημα και με τους δύο είναι ότι συνήθως δεν έχουν πια καμία σχέση με την κοινωνία και το αίσθημα που υπάρχει στο συλλογικό της ασυνείδητο.
Πολλοί ήδη λένε ότι στα Εξάρχεια, λόγω της ιδιότυπης εξάλωσης του αντεξουσιαστικού χώρου, ήταν αναμενόμενο, τουλάχιστον στατιστικά, ένα τέτοιο γεγονός. Απ’όσο μπορώ να καταλάβω όμως ο αδικοχαμένος πιτσιρικάς δεν ήταν του χώρου αυτού (όχι ότι θα είχε και σημασία), ούτε απείλησε τη ζωή του αστυνομικού ώστε αυτός να βρεθεί εν αμύνη.
Το επισόδειο θα δικαιολογούνταν, έστω στατιστικά, επειδή η αστυνομία δεν είναι και ο πλέον αξιόπιστος θεσμός στην Ελλάδα. Από τον καιρό της χούντας είναι καταδικασμένη στην συνείδηση του λαού για τον ρόλο του ιδεολογικού φρουρού. Με διάφορες υποθέσεις έχει καταφέρει από μόνη της να εξευτελιστεί εντελώς απέναντι στον πολίτη, παρουσιάζοντας ένα από τα απεχθή πρόσωπά της, με πιο πρόσφατο στην μνήμη μου (πλήν του τελευταίου) το επισόδειο της ζαρντινιέρας.
Από την άλλη οι αστυνομικοί μαθαίνουν δύο πράγματα. Πρώτον ότι είναι η προέκταση της εξουσίας, το μακρύ της χέρι. Δεύτερον να συμπεριφέρονται ως εξουσία και οι ίδιοι.
Άλλωστε η ατιμωρησία των αστυνομικών, ως πρόσωπα, όταν παρεκλίνουν των καθηκόντων τους, από την δικαστική και πολιτική ηγεσία, με σκοπό να ισχυροποιείται η ίδια η ιδέα της εξουσίας έναντι όλων (και όχι του νόμου όπως θα έπρεπε) τους φέρνει όντως σε θέση εξουσίας έναντι των πολιτών. Εξουσία που δεν ξέρουν πως να διαχειριστούν.
Είναι όμως αυτά αρκετά ώστε να δικαιολογήσει τα βίαια επεισόδια και κάποια φαινόμενα που παρατηρήθηκαν; Φαινόμενα όπως οι κάτοικοι της Λ.Αλεξάνδρας να βρίζουν και να πετούν λεμόνια στους αστυνομικούς μετά τα επεισόδια που έγιναν εκεί.
Η αλήθεια είναι ότι με τα επεισόδια ξεσπάει μια οργή που δεν έχει που να διοχετευτεί. Μια οργή που είναι ένα κοινωνικό και μόνο φαινόμενο, μια αντίδραση σε αυτό που ήταν, που είναι και που έρχεται.
Σε μια χώρα σαν την Ελλάδα που όλα κινούνται γύρω από τη μίζα, τα σκάνδαλα, την κακοδιαχείριση, την αδιαφάνεια, το ρουσφέτι, τον ωχαδερφισμό, τον σταρχιδισμό, την δικτατορία της μετριότητας, την χειαραγώγηση των μέσων μαζικής εξαχρείωσης και εξημέρωσης, της διαπλοκής των οικονομικά ισχυρών, των (παρα)δικαστικών, (παρα)εκκλησιαστικών, των (παρα)πολιτικών, των (παρα)κρατικών, του υποκόσμου δεν διαφένεται κάποιο μέλλον για τους νέους και τους λίγο μεγαλύτερους από αυτούς.
Σε ένα σύστημα που στηρίζει και ενισχύει αυτούς που δημιουργούν τις κρίσεις, που επιδιώκει την αποκοπή των πολιτών από την εξουσία, που με τη στάση του υποκινεί την καταστροφή του όποιου φυσικού περιβάλλοντος, το κάψιμο των δασών, που προάγει το χρήμα και την οικονομική ευμάρεια ως αυτοσκοπό, που αιτιολογεί με το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», που ξεπουλά το δημόσιο πλούτο και παρόλα αυτά μεγαλώνει το χρέος του κάθε Έλληνα υποθηκεύοντας όποιο μέλλον, που το ενδιαφέρει μόνο η επιβίωσή του ως έχει, που υποβαθμίζει ότι υποχρεούται να κρατήσει στον έλεγχό του (παιδεία-υγεία-ασφάλιση) ώστε να κάνουν business οι κομματικοί υποστηρικτές του ιδιωτικού.
Και από την άλλη μεριά έφηβοι και νέοι που μεγαλώνουν σε μέγα-αστικά περιβάλλοντα, χωρίς φύση, χωρίς ηρεμία, χωρίς παιχνίδι, με μια χρησιμοθηρική παιδεία και το άγχος των πανελλαδικών, τις σπουδές χωρίς αντίκρυσμα, χωρίς επιλογή και χωρίς όραμα, την είσοδό του σε μια κοινωνία της αγοραίας και σε μια αγοραία νοοτροπία, χωρίς αξιοπρέπεια χωρίς μέλλον, χωρίς καμία ελπίδα συμμετοχής στα τεκταινόμενα – προνόμιο των παρατρεχάμενων των παρακοιμομένων των κομματόσκυλων.
Υποχρεωμένοι να υπάρξουν σε μια κοινωνία σε αφασία, σε διαρκή ύπνωση, να βλέπει τον εαυτό της σε ριάλιτυ, στο γήπεδο, να προσέχει των εαυτούλη του ο καθένας και να κοιτά τη δουλειά του μη χάσει τη δουλεία του στα δάνεια και στις κάρτες.
Και βλέπει ο έφηβος, ο νέος και ο λίγο μεγαλύτερος το μέλλον του έτσι και δεν του αρέσει να γίνει έτσι και όταν γίνει έτσι μισεί τον εαυτό του.
Έτσι όταν ένας εκπρόσωπος της «δημόσιας» και της «ιδωτικής» εξουσίας παρεκτραπεί δίνει την αφορμή να βρει η οργή το δρόμο της και να ξεσπάσει κυρίως πάνω στους εκπροσώπους της αγοραίας αγοράς, τις τράπεζες, αλλά και των καταστημάτων γενικότερα.

Βέβαια πάντα υπάρχει και ο «κοσμάκης», οι «νοικοκυραίοι», αυτοί που παρακαλούσαν πάντα έστω για ένα λοχία να βάλει τάξη. Όμως αυτοί είναι που ενδιαφέρονται μόνο για τον εαυτούλη τους, δεν έχουν όραμα, ίσως μισούν και αυτούς που έχουν, και δεν τους νοιάζει στην πραγματικότητα το μέλλον. Αυτή είναι η σιωπηρή πλειοψηφία που απειλεί να κατεβεί στους δρόμους και στην οποία ανήκει και η κ. Γιαννάκου (τρομάρα της) που εκστόμισε την απειλή. Προτεραιότητα είναι το μέλλον της χώρας και όχι η περιουσία του "κυρ Παντελή".

Όσο για αυτό που λένε κάποιοι πολιτικοί μας, ότι βάλλεται η δημοκρατία θα έπρεπε να πληροφορηθούν ότι Δημοκρατία ονομάζεται το πολίτευμα στο οποίο την εξουσία δεν την ασκούν οι λίγοι αλλά όλος ο λαός και δεν έχει σχέση με το πολίτευμα το σημερινό που συμμετέχουν κάποιοι λίγοι και συνδιαλέγονται μόνο με τους ισχυρούς του χρήματος.

Δεν είναι δημοκρατία η επίφαση της ψηφοφορίας κάθε τέσσερα έτη.

Σημείωση. Μετά από ότι μεσολάβησε στην Ελλάδα, νόμιμη βία είναι η βία του Λαού.

Έτρωγε η Δημοκρατία τα παιδιά της;

Εδώ και καιρό κυκλοφορεί στο διαδίκτυο και ειδικά στα social media το παραπάνω κείμενο με συνήθη τίτλο "πως η Ελλάδα φέρθηκε στους μεγάλους άντρες της" και άλλα παρόμοια.

Το κείμενο έχει συνήθως μεγάλη αποδοχή αφού τα ονόματα που προβάλλει είναι "βαριά" και η κατάληξη που τους επιφυλάσσεται είναι άδικη. Αυτά με μια πρώτη ανάγνωση, αλλά είναι έτσι;

Προσωπική μου άποψη είναι ότι το κείμενο είναι πολύ πονηρό με απώτερο σκοπό να δυσφημίσει το λαό, τη δημοκρατία και να προωθήσει αντιδημοκρατικές/ολιγαρχικές ιδέες. Όσο και αν φαίνεται περίεργο ή τραβηγμένο θα προσπαθήσω να το αποδείξω στην παρακάτω ανάλυση.

Πρώτον ας δούμε τις πολλές ανακρίβειες που έχει το κείμενο και επίσης ας εξετάσουμε τους λόγους που κάποιοι από τους πολύ γνωστούς άνδρες οδηγήθηκαν σε ποινές ακόμη και θανάτου, με γνωστότερη αυτή του Σωκράτη.

Ο Πυθαγόρας, γνωστός φιλόσοφος, εξαίρετος μαθηματικός, γεωμέτρης(πυθαγόρειο θεώρημα), αστρονόμος και αυτός που ανακάλυψε τη βάση της μουσικής θεωρίας (όταν χτυπήσεις μια χορδή στο μέσο παράγει την ίδια νότα). Ο Πυθαγόρας μάλλον ήταν από τη Σάμο αλλά έμεινε στην Νότια Ιταλία. Πέρα από τις επιστήμες είχε αναπτύξει θρησκευτικές "εταιρείες" μυστικιστικές (δικός του όρος όπου μυστικισμός είναι αυτό που αποδέχεται μια ομάδα ως αλήθεια) που είχαν έντονη πολιτική δράση. Κυνηγήθηκε διότι θεωρήθηκε ύποπτος κατάλυσης του δημοκρατικού πολιτεύματος και εγκαθίδρυσης τυραννίας. 
Θεωρείται ότι πέθανε σε ένα χωράφι από κουκιά, που μάλλον ήταν αλλεργικός σε αυτά αφού το "κύαμον άπεχου" θεωρείτε μέρος της διδασκαλίας του. Άλλες πηγές τον θέλουν να κυνηγήθηκε από πολιτικό αντίπαλο, αλλά το αποτέλεσμα είναι ότι ήταν πολιτικοί οι λόγοι που εξορίστηκε. Άλλη πηγή αναφέρει ότι πήγε στον Τάραντα και κλείστηκε στο ιερό των Μουσών όπου και πέθανε από "απεργία πείνας".

Ο Μιλτιάδης ήταν από πολύ γνωστή Αθηναϊκή οικογένεια και ο θριαμβευτής της μάχης του Μαραθώνα που έσωσε την Αθήνα και έδειξε ότι οι Πέρσες δεν είναι αήττητοι. Πράγματι καταδικάστηκε σε θάνατο, ποινή που μετατράπηκε σε πρόστιμο 50 ταλάντων, τεράστιο ποσό. Ο Μιλτιάδης μετά την νίκη του Μαραθώνα έπεισε τους Αθηναίους να εκστρατεύσουν εναντίον της Νάξου και της Πάρου που είχαν πάρει οι Πέρσες. Απέτυχε στην Πάρο και κατηγορήθηκε ότι έπεισε τους Αθηναίους σε αυτήν την περιπέτεια για προσωπικούς λόγους.
Πέθανε από γάγγραινα από πληγή στην Πάρο.
Την εποχή εκείνη υπήρχε μεγάλη ευθύνη σε αυτούς που έπειθαν τον Δήμο να αναλάβει κάτι. Σαν να λέμε ότι σήμερα ο Τσίπρας θα κατηγορούταν γιατί ζήτησε την ψήφο με τις γνωστές υποσχέσεις και τελικά έπραξε αλλιώς, που είναι μάλλον σωστό.

Ο Αριστείδης ο δίκαιος ήταν όντως δίκαιος και ολιγαρχικός. Εξορίστηκε (αν και ανακλήθηκε από τον Θεμιστοκλή πριν τη ναυμαχία της Σαλαμίνας) γιατί είχε αποκτήσει τόση φήμη ώστε ήταν δυνητικά επικίνδυνος για την Δημοκρατία. Αυτός ήταν και ο μοναδικός λόγος εξορίας, κάποιος να θεωρηθεί επικίνδυνος για το πολίτευμα. Πόσοι νεώτεροι πολιτικοί θα είχαν φύγει πριν γίνουν καταστροφικοί για τη χώρα, αλλά σήμερα όσο πιο διάσημος είσαι (λόγω των ελεγχόμενων μέσων) τόσο πιο πολλοί σε ψηφίζουν, ακόμη και αν είσαι cult φιγούρα όπως ο Λεβέντης.

Κάτι παρόμοιο έπαθε και ο μεγάλος αντίπαλος του Αριστείδη, ο Θεμιστοκλής. Ο θριαμβευτής της Σαλαμίνας και οραματιστής της Αθηναϊκής ναυτικής κυριαρχίας. Όπως και στον Αριστείδη, ειρωνικά, η φήμη του τον έκανε θύμα εξορίας. Ισχύει ότι και γι αυτόν.

Ο Αισχύλος δεν έπρεπε να υπάρχει καν στη λίστα. Ο μεγάλος τραγικός και μαχητής στον Μαραθώνα έχασε την διαχείριση της περιουσίας του από τα παιδιά του που τον πήγαν στο δικαστήριο με το ερώτημα της ικανότητάς του. Αφού έχασε ο Αισχύλος πήγε στη Γέλα φιλοξενούμενος του τύραννου Ιέρωνα. Λέγεται ότι πέθανε από χελώνα που έπεσε από αετό στο κεφάλι του. Άκυρη αναφορά.

Ο Περικλής, άκρως δημοκρατικός, πέθανε από στο μεγάλο λοιμό, στον κολοφώνα της δόξας του τη δεύτερη χρονιά του πελοποννησιακού πολέμου. Άλλη μια εντυπωσιακή αλλά άκυρη περίπτωση.

Ο Φειδίας δέχθηκε πολύ δυνατές κατηγορίες ότι καταχράστηκε από το χρυσό για το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς. Τις ίδιες δέχθηκε και στην Ολυμπία για το άγαλμα του Δία. Αφού ο Αρχιμήδης έζησε πολλά χρόνια αργότερα, δεν υπήρχε επιστημονικός τρόπος απόδειξης ενοχής ή αθωότητας αλλά σίγουρα η κατηγορία ότι η δημοκρατία τρώει τα παιδιά της είναι και εδώ άκυρη και για λόγους εντυπωσιασμού.

Ο Αναξαγόρας ήταν από τις Κλαζομενές αλλά έζησε στην Αθήνα. Είχε αρκετά ριζοσπαστικές ιδέες που ερχόταν σε αντίθεση με τις θρησκευτικές ιδέες (ο "νους") και κατηγορήθηκε για ασέβεια (λογικό για την εποχή, συμβαίνει και τώρα, ίσως και χειρότερα). Άλλο ένα hoax.

Ο Ηρόδοτος ήταν από την Αλικαρνασσό, στα παράλια της Ιωνίας. Εξορίστηκε μετά από προσπάθεια να επιβάλλει πολίτευμα άλλο στην πόλη. Μάλλον δίκαιο.

Για τον Ικτίνο δεν υπάρχουν πηγές για εξορία!!!

Ο άλλος μεγάλος τραγικός ο Σοφοκλής μετά θάνατον είχε με μεγάλες τιμές ως ήρωας και "φιλαθήναιος". Είχε μεγάλη πολιτική και στρατιωτική καριέρα επίσης. Ακόμη ένα ψέμα στη λίστα.

Ο Ευριπίδης κατηγορήθηκε κάποιες φορές για ασέβεια λόγω των καινοτομιών που εισήγαγε στις τραγωδίες του. Ουδέποτε καταδικάσθηκε. Όταν πέθανε στη Μακεδονία, όπου ήταν προσκεκλημένος του Αρχέλαου ο Σοφοκλής τον τίμησε με μαύρο ένδυμα σε παράσταση. Η πόλη του έστησε ανδριάντα στο θέατρο του Διονύσου!!! Ακόμη μια ανοησία.

Ο Αλκιβιάδης είναι πολύ ειδική περίπτωση. Ανιψιός του Περικλή έπεισε τους Αθηναίους να κάνουν τη Σικελική εκστρατεία. Μια μέρα πριν αποπλεύσει ο στόλος για τη Σικελία κάποιοι έκαναν ιεροσυλία σπάζοντας τις Ερμές κεφαλές. Κατηγορήθηκε ο Αλκιβιάδης και η παρέα του, που ήταν γνωστοί για τον έκλυτο βίο τους και ο Αλκιβιάδης για την υπέρμετρη φιλοδοξία του.
Στάλθηκε στην Σικελία η τριήρης "Πάραλος" ώστε να τον γυρίσει πίσω να δικαστεί.
Ο Αλκιβιάδης το έσκασε και αυτομόλησε στη Σπάρτη. Πρόδωσε μυστικά των Αθηναίων και έκανε δυνατό τον αποκλεισμό της Αθήνας. Μετά αυτομόλησε και από τη Σπάρτη και κατέφυγε στην Περσία όπου έγινε σύμβουλος στην αυλή. Κυνηγήθηκε και από τους Πέρσες.
Λένε γι' αυτόν πως όταν ήταν στη Σπάρτη ήταν πιο Σπαρτιάτης από τους Σπαρτιάτες και στην Περσία πιο Πέρσης από τους Πέρσες. Φιλόδοξος, αλαζόνας και χαμαιλέων έκανε μεγάλο κακό στην πόλη του που έφτασε να προδώσει και δικαίως έπαθε ότι έπαθε.

Άλλη μια ιδιαίτερη περίπτωση είναι ο Σωκράτης. Ο μεγάλος ηθικός φιλόσοφος πρέπει ήταν για τους σύγχρονούς του αντικρουόμενη προσωπικότητα. Η απόφαση για την καταδίκη του ήταν καθαρά πολιτική. Η Αθήνα μετά τον πελοποννησιακό πόλεμο είχε υποφέρει από τους ολιγαρχικούς (που ο Σωκράτης υποστήριζε) και από τη σκληρή τυραννία των τριάκοντα. Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν μαθητές του Σωκράτη και έτσι μάλλον ήταν προβλεπόμενη η καταδίκη του.

Ο Θουκυδίδης εξορίστηκε από την Αθήνα διότι χρεώθηκε την κατάκτηση της Αμφίπολης από τους Σπαρτιάτες υπό την στρατηγεία του Βρασίδα. Η πόλη ήταν εξαιρετικής σημασίας για τους Αθηναίους λόγω της ξυλείας για ναυπηγικούς λόγους και των ορυχείων της περιοχής. Δεν θα κρίνω την εξορία, αλλά λόγω αυτής ο Θουκυδίδης, όπως λέει και ο ίδιος άλλωστε, μπόρεσε να γράψει το σπουδαίο έργο του "Ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου". σίγουρα πάντως δεν μπορείς να θεωρήσεις αναίτια την καταδίκη του.

Για τον Αριστοφάνη δεν υπάρχει καμιά πληροφορία εξορίας ή τιμωρίας. Δίδασκε κωμωδίες (παρουσίαζε) μέχρι τα γεράματα. Σίγουρα δεν ήταν αγαπητός διότι στηλίτευε χωρίς έλεος από τον Ευριπίδη και τον Σωκράτη μέχρι τον λαοπλάνο Κώνονα. Προσέχετε τι διαβάζετε και διασταυρώνετε.

Ο Πλάτων ήταν σίγουρα από τους ευφυέστερους φιλοσόφους, και από τους ολιγαρχικότερους - όπως μαρτυρά και το έργο του "Πολιτεία". Δεν εξορίστηκε ποτέ!!!  Η σχολή του η γνωστή Ακαδημία που ίδρυσε τη διοικούσε μέχρι το θάνατό του. Ταξίδεψε Αρκετά και έζησε κάποια διαστήματα στις Συρακούσες όπου ήταν σύμβουλος του βασιλιά Διονύσου. Ακόμη ένα ψέμα.

Ο Ισοκράτης μας είναι γνωστός από πολλά αποφθέγματά του, κυρίως αυτό για όσους συμμετέχουν στην Ελληνική παιδεία. Έζησε μέχρι την ηλικία των 98!!! Λέγεται ότι αυτοκτόνησε όταν έμαθε για την κατάκτηση του Φιλίππου στη μάχη της Χαιρώνειας. Οι πηγές δεν επιβεβαιώνουν το γεγονός. Επιβεβαιώνεται η άκρατη ανοησία ή δολιότητα στο διαδίκτυο πάντως.

α. Ο Δημοσθένης ήταν διάσημος στρατηγός των Αθηναίων που έγινε γνωστός διότι ανάγκασε στη νήσο Σφακτηρία να παραδοθούν για πρώτη φορά Σπαρτιάτες. Σκοτώθηκε στη Σικελία, όπου ήταν στρατηγός, μαζί με όλο το εκστρατευτικό σώμα. Μάλλον δεν είναι αυτός.

β. Δημοσθένης ο ρήτωρ είναι γνωστός για την προσπάθεια που κατέβαλε ώστε να πει σωστά το "ρ" και για τη δημόσια ζωή τους ως ρήτορας. Εξορίστηκε γιατί αποδείχτηκε ότι είχε δωροδοκηθεί από το μεγαλύτερο καταχραστή της αρχαιότητας, τον Άρπαλο.Ανακλήθηκε από την εξορία αλλά οι Μακεδόνες τον κυνήγησαν γιατί επαναστάτησε εναντίον τους. Για να μη συλληφθεί ήπιε δηλητήριο.

Το κείμενο δεν είναι αθώο διότι με δήθεν "αφελείς" ή "λάθος" αναφορές δίνει την εντύπωση ότι οι μεγάλοι άντρες τιμωρούταν από το λαό ή το δήμο, δηλαδή ήταν έρμαια της φαυλότητας του όχλου και της δημοκρατίας.
Η ανάλυση δείχνει ότι τα πράγματα δεν ήταν έτσι.
Το πολίτευμα της Δημοκρατίας στην Αρχαία Αθήνα δεν είναι αρεστό σήμερα διότι είναι στην πραγματικότητα ένα είδος αναρχίας. Είναι μια δομή που ελέγχεται από τη βάση και προστατεύει τη βάση με τη συμμετοχή της βάσης και όχι με αντιπροσώπους.

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κράτος και πολιτική τάξη που να προστατεύει την ελίτ. Ο όρος "πόλη-κράτος" είναι σχεδόν σύγχρονός μας και γερμανικής επινόησης. Η λέξη πόλις είναι η ονομασία των ανθρώπων της εποχής και εννοούσαν την ενεργή συμμετοχή στα κοινά όλων, όλων τον τάξεων και παιδεύσεων πολιτών που είχαν την ίση δύναμη του ενός ψήφου σε όλα. Αυτό μας έδινε μια δομή μεν για να υπάρχει αποτελεσματικότητα αλλά όχι μόνιμες θέσεις στην εξουσία ώστε να δημιουργηθεί γραφειοκρατία και πολιτική τάξη.

Αυτό που επιχειρείται με το κείμενο, τη λίστα αυτή, είναι να αναδειχθεί πως η κακή "δημοκρατία" τρώει τα άξια παιδιά. Στην πραγματικότητα συνέβαινε καθένας που είχε δημόσιο λόγο να έχει ευθύνη των λόγων και των πράξεών του, αντίθετα με την ασυλία των ολιγαρχικών και μοναρχικών πολιτευμάτων. Και αντίθετα με αυτά τα πολιτεύματα υπήρχε κριτική από όλους προς όλους αφού κανείς δεν ήταν υπεράνω των άλλων.

Η εξορία που τόσο φαίνεται ως δεινό ανθρώπων δίκαιων ήταν 1ον ένας μηχανισμός προστασίας της Δημοκρατίας. Το πόσο ψηλά είχαν το πολίτευμα αυτό οι Αθηναίοι μπορούμε να το καταλάβουμε από το γεγονός ότι δεν την κατάλυαν ούτε ακόμη και όταν ήταν σε κίνδυνο εξαφάνισης για χάρη της αποτελεσματικότητας. Οι Ρωμαίοι είχαν επινοήσει για τέτοιες περιπτώσεις τη δικτατορία. Αντίθετα οι Αθηναίοι ακόμη και στη μάχη του Μαραθώνα, με κίνδυνο την πλήρη εξαφάνιση, συνέχιζαν τις δημοκρατικές διαδικασίες τους μεταξύ των δέκα στρατηγών.
2ον ήταν ένας μηχανισμός συνεχούς ανανέωσης του πολιτικού σκηνικού, ώστε να μη γίνεται η καρέκλα αυτοσκοπός αλλά και να μπαίνουν νέες ιδέες και πρόσωπα συνεχώς στο πολιτικό γίγνεσθαι.

Πιο μεγάλο παράδειγμα για το πόσο σωστή ήταν η λειτουργία της Αθηναϊκής Δημοκρατίας ακόμη και σε βάρος των προβεβλημένων προσώπων είναι ότι με αυτό ακριβώς το σύστημα είχαμε ένα μεγάλο νοητικό άλμα για την ανθρωπότητα με επινόηση εννοιών και την πρόοδο όλων των τομέων της πολιτικής, πολιτιστικής, επιστημονικής ζωής. Μια παρακαταθήκη που συζητάμε ακόμη 2.500 χρόνια μετά. Δεν είμαι σίγουρος ότι αν παρέμειναν στη θέση τους ως αυθεντίες αυτοί που υπάρχουν στη λίστα θα έφτανε ο Αθηναϊκός πολιτισμός σε τέτοια ύψη.

Τελικά δεν είναι το ερώτημα αν η Ελλάδα/Δημοκρατία τρώει τα παιδιά της αλλά αν κάποια παιδιά τρώνε την Ελλάδα/Δημοκρατία.

το ξεχείλωσαν

Γεμίσαμε...
Πως ήταν παλιά οι πρασινοφρουροί, τώρα τΣυΡιζΑιογρουρούς.
Τριγυρνούν γύρω τριγύρω και και κυρίως βρίζουν τη ΛαΕ
(είναι ένας εχθρός να έχουμε να πορευόμαστε χωρίς να κοιτάμε τα μνημόνια)

Αυτό που μου κάνει τιτανοτεράστια εντύπωση είναι πόσο γρήγορα και πόσο εύκολα κάποιων ανθρώπων ξεχείλωσε η συνείδηση. Όταν λέμε ξεχείλωσε εννοούμε ξεχείλωσε. Να χωράει τα πάντα μέσα.
Μνημόνια, κατασχέσεις σπιτιών, μειώσεις συντάξεων και μισθών, αύξηση ανεργίας, ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, ακόμη και αυτοκτονίες συνανθρώπων μας.
Σαν έτοιμοι από καιρό οι τΣυΡιζΑίοι περίμεναν να καταπιούν την κάμηλο, τον ιπποπόταμο, τον ρινόκερο και τον ελέφαντα μαζί... αλλά διυλίζουν την ΛαΕ.

Ούτε οι μΠΑτΣΟΚοι δεν το κατάφεραν αυτό τόσο γρήγορα και τόσο πολύ. Μάλιστα μετά το 2012 το μΠΑτΣΟΚ έπεσε και στο 6%. Βρήκαν βέβαια άλλο ανδρέα, όχι τόσο καλό ή έξυπνο (και όσο το προσπαθεί τόσο σε Γιωργάκη του βγαίνει.
Πρόταση: Να γίνει δημόσιος διάλογος Γιωργάκη - Τσίπρας, όπρώτος στα Ελληνικά και ο δέυτερος στα Αγγλικά., κάπως να διασκεδάσουμε  την κατάσταση).

Επιστρέφω στις Τσιπρίτσες (αρσενικές και θηλυκές, σαν την από κάτω που μου άφησε μηνύματα)

Καλά μωρέ, δεν ντρέπεστε καθόλου;  Μα αν ντρεπόσασταν θα πανηγυρίζατε που γίνατε νεοφιλελέρες;

Προφανώς όχι, αλλιώς δεν θα σέρνατε την γαμημένη συνείδησή σας ξεχειλωμένη και αυτοακρωτηριαμένη να μας τη μοστράρετε περήφανοι ως εξουσία.

Και μεις ως τέτοια θα σας φερθούμε. Ως εξουσία, πωρωμένη, σάπια και μουχλιασμένη. Που κάθε φορά που ανοίγει το στόμα της στάζει πύον τοκογλυφικό και αίμα ταξικό. Βρωμάει το χνώτο από τις κατεστραμμένες ζωές και ζέχνει ψέμα και κοροϊδία.
Ως τέτοια θα σας αντιμετωπίσουμε και ως τέτοια θα σας τσακίσουμε στο δρόμο που λερώνετε με την θλιβερή παρουσία σας προστατευμένη από το κράτος και την έννομη  βία.
Και ως τέτοια θα σας ρίξουμε στη λήθη, σαν να μην υπήρξατε ποτέ, ως μια ψεύτικη υπόσχεση, ένα απατηλό χαμόγελο που έκρυβε το δηλητήριο της χειρότερης οχιάς.
Έχετε τσίπρα αλλά καθόλου Τσίπα.

Τα 'λεγε ο άνθρωπος

Τα 'λεγε ο άνθρωπος, εσείς δεν ακούγατε

όλοι(;) στην απεργία

Καλεί και πάλι ο ξετσίπρωτος τους ΣυΡιζαίους να κατέβουν στην πορεία.. Καλώς να έρθουν

η απάντηση είναι

Ότι και να λέει ο Τσίπρας

η απάντηση είναι:

"Άντε γαμήσου Αλέξη"

Οι εκπρόσωποι, απρόσωποι

Τέλειωσε χθες η στημένη για τα κανάλια σύγκλιση των πολιτικών υπαλλήλων των δανειστών. 

Οι ηγέτες βγήκαν κατά σειρά γραφικότητας και έκαναν λακωνικές δηλώσεις. 

Από αυτά που τους είπαν να πουν φαινόταν τι εννοούσαν

Λεβέντης (και τσολιάς): Χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ Ευρωπαίο υπουργό

Μεθερμηνευόμενον: Βάλτε κατευθείαν Γερμανό να τελειώνουμε

ΥΓ Θέλω να μπω στην κυβέρνηση

Θεοδωράκης (his Mpompolas' voice): Χρειαζόμαστε να κυβερνήσει η εθνική Ελλάδος

Μεθερμηνευόμενον: Βάλτε κατευθείαν Μπόμπολα-Ψυχάρη-Βαρδινογιάννη

ΥΓ Θέλω να μπω στην κυβέρνηση

Φώφη (το fiatάκι): Χρειαζόμαστε μεταρρυθμίσεις, συνταγματική αναθεώρηση

Μεθερμηνευόμενον: Βάλτε τις απορρυθμίσεις που ζητούν οι τοκογλύφοι στο Σύνταγμα 

ΥΓ Θέλω να μπω στην κυβέρνηση

Πλακιωτάκης (ο προσωρινός): Δεν συμμετέχουμε σε επικοινωνιακά τεχνάσματα, φέρτε τα στη Βουλή

Μεθερμηνευόμενον: Μην πάρουμε κανένα κόστος τώρα, στη βουλή αν δεν έχετε βουλευτές τα ψηφίζουμε, αν έχετε το παίζουμε σκληροί.

ΥΓ Θέλουμε να γίνουμε κυβέρνηση

Τσίπρας (ο ξετσίπρωτος): Δεν υπήρξε συναίνεση για ανακοινωθέν για τη μη μείωση συντάξεων

Μεθερμηνευόμενον: Εμείς κάνουμε πως δεν θέλουμε, οι άλλοι κάνουν πως δεν θέλουν να μη θέλουμε ώστε όταν σας κόψουμε τις συντάξεις να κατηγορούμε ο ένας τον άλλο αλλά όλοι να παίζουμε τους στεναχωρημένους.

ΥΓ Θέλω να μείνω κυβέρνηση

Πάκης (η γλάστρα): ---------------------

Μεθερμηνευόμενον: Δεν έχει σημασία τι λέει

ΥΓ Τα λεφτά, για γλάστρα, καλά είναι

Tsipras' Cojones to the wall

Καλεί ο Τσίπρας τους πολιτικούς αρχηγούς για να βάλουν χέρι στο έγκλημα... στα εγκλήματα πιο σωστά. 

Θέλει συνενόχους... δεν του κάθισαν καλά όμως του ξετσίπρωτου όλα. Η ΝουΔούλα δεν έβγαλε αρχηγό και έτσι δεν θα πάρει μάλλον πολιτικό κόστος από τη σφαγή. Δεν θα πιουν αίμα τώρα... Θα περιμένουν αργότερα, να διώξουν και τον Τσίπρα σε μια οικουμενική ανθρωποθυσία των ιθαγενών.

Ποτάμι και μΠΑτΣΟΚ το παίζουν δύσκολοι... μπας και βγάλουν κανένα υπουργειάκι παραπάνω. Η Φώφη έχει ακόμη ονειρώξεις μεγαλείου για όταν ξαναγίνουν εκλογές και πατάει προσεκτικά.

Ο Μπουχέσας ο Τουρκοφάγος είναι δεδομένος αφού είχε ξεπουλήσει και τα δύο ακροδεξιά χέρια που είχε από πριν. Άσε που συνήθισε το ελικόπτερο να πηγαινοέρχεται...

Χρειάζεται όμως ευρεία συνενοχή και ποιος μένει; Ο Ημίτρελος. Είναι αρκετά λεβέντης και όλο δίνει διαθεσιμότητα. Η μεγαλύτερη απόδειξη της ποιότητας του ξετσίπρωτου θα είναι ότι θα κάνει κυβέρνηση τον Λεβέντη, αυτόν που βλέπαμε πριν πέσουμε για ύπνο για να γελάσουμε, να χαλαρώσουμε λίγο...

Παρόλο που έχουμε τέτοιες τιτανοτεράστιες προσωπικότητες ο Τσίπρας συνεχίζει να τους επισκιάζει όλους... Ο Σαμαράς είναι γατάκι μπροστά του.

Είπε ο ανενδοίαστος στον Θεοδωράκη (*πόσο πιο χαμηλά πια;) ότι στις προεκλογικές περιόδους λέμε και καμιά υπερβολή να περνάει η ώρα!!!! Για τη 13η σύνταξη που θα έδινε στους συνταξιούχους μίλαγε. Βέβαια αυτοί τώρα παίρνουν το 13ο το μακρύτερο. 

"Όλοι κάνουμε λάθη" κατέληξε θυμίζοντας εκείνο το "Ουδείς αναμάρτητος τους Σα(χλα)μαρά στη Μέρκελ.

Το άλλο που είπε στον Λεβέντη; "Εξετάζω με προσοχή τα εννέα σημεία" (πάντα έχει πιο χαμηλά) Τα εννέα σημεία είναι σαν του κώλου τα εννιάμερα.

Έκανε και ο Λεβέντης κώλο
και βάζει για να μπει σε κυβέρνηση όρο

Τι ζούμε πια!!!!

Όλα αυτά καταδεικνύουν πλείστα τα όσα 

Ο Τσίπρας είναι ο πιο πιο αδίστακτος πολιτικός που έχει περάσει ever. Ικανότατος για όλα, αρκεί να έχει τον κώλο του στην καρέκλα.

Το σύστημα χειρίζεται μια χαρά την προπαγάνδα, τα μέσα, την ελπίδα σε τέτοιο βαθμό που η απεξάρτηση από αυτό μοιάζει αδύνατη.

Οι γέροι είναι πια χαμένη υπόθεση. Κάναμε αμάν να ψηφίσουν κάτι διαφορετικό, δεν υπάρχει περίπτωση να ξανά αλλάξουν.

Το σχέδιο των τοκογλύφων παραμένει το ίδιο από το 2010 και τώρα αρχίζει η πραγματική επίθεσή τους... Το μυστικό τους όπλο ήταν από την αρχή ο Τσίπρας ο ξετσίπρωτος.

Για ποιο λόγο γίνεται η σύγκλιση των αρχηγών; Μα για το ασφαλιστικό, το ενιαίο  μισθολόγιο στο δημόσιο και στο βάθος η αναθεώρηση του Συντάγματος.

Δύο πόλοι κρατάνε ότι μπορούν να κρατήσουν από την οικονομία ώστε να μηδιαλυθούν τα πάντα. Οι συντάξεις αυτών που δεν πεθαίνουν κιόλας (που είχε πει με αγανάκτηση ο βρυκόλακας Λοβέρδος) και οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων

Με την εξάλειψη του ασφαλιστικού δεν θα μπορούν πια να στηρίζουν οι συνταξιούχοι τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Θα τους εκτελέσουν με τα γενόσημα και την υγεία που συνεχώς περιορίζεται. Το ίδιο θα πάθουν και οι δημόσιοι. Έτσι θα οδηγήσουν τα πάντα σε κατάρρευση. Τα σπίτια θα είναι εύκολος στόχος, οι άνθρωποι εξαθλιωμένα ζόμπυ-σκλάβοι που όχι μόνο δεν θα αντιδρούν αλλά θα παρακαλάνε να δώσουν την ψυχή τους για ένα κομμάτι ψωμί!!!

Όμως τίποτα από αυτά δεν είναι αρκετά.

Βλέπεις οι νόμοι καταργούνται με απλή πλειοψηφία, "σε ένα νόμο και ένα άρθρο", και στη θέση τους μπαίνουν νέοι που μπορούν να διορθώσουν τα πράγματα. Δεν μπορούν να αφήσουν καμία πιθανότητα τέτοια. Τώρα που πέτυχαν την πιο μνημονιακή κυβέρνηση και την πιο μνημονιακή βουλή, τώρα που βρήκαν Τσίπρα θα θάψουν 5-6 εκατομμύρια.

Άντε μετά ότι και να βγεί να βρει τους βουλευτές να αλλάξει το Σύνταγμα. 

Βέβαια αυτό είναι περισσότερο ψυχολογία για να απογοητευτούν οι μάζες πάρα ουσία. Αυτό γιατί στην πραγματικότητα, και εδώ που φτάσαμε, δεν υπάρχει νόμιμο. 

Νόμιμο ήταν και το Απαρχάιντ. 

Νόμιμο ήταν και το Ολοκαύτωμα.

Νόμιμη ήταν και η σκλαβιά.

Η νομιμότητα είναι θέμα ισχύος και η εξουσία έχει πάντα ένα Κράτος και μία Βία να επιβάλλει το νόμιμό της.

Τα πράγματα οδηγούνται στο αναπόφευκτο. Ο τΣυΡιζΑ ήταν η ελπίδα (μια φενάκη, ένα αδειανό πουκάμισο στην πραγματικότητα) να δοθεί μια αναίμακτη λύση. Δεν έγινε. Τώρα όλα αλλάξουν όταν συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε σε πόλεμο εδώ και πέντε χρόνια, πραγματικό πόλεμο όπου μας σκοτώνουν. Μας έχουν κλείσει σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης με συρματοπλέγματα το νόμο και φρουρούς την πολιτική τάξη και εκεί πεθαίνουμε, άμεσα κάποι, αργά για να το συνηθίζουμε οι υπόλοιποι.

Το πρόβλημα είναι ότι εντέχνως αφήνουν πάντα ένα παράθυρο ότι κάτι θα σωθεί και πιανόμαστε από αυτό και καθόμαστε ήσυχοι μπας και το σώσουμε. Δεν μας έχει μείνει τίποτα όμως. Τίποτα απολύτως, διότι όταν θέλουν τους αρκεί να νομοθετήσουν για να μας το πάρουν. Όσο φόρο χρειάζεται, με όσοι αναδρομική ισχύ πρέπει για όσα θέλουν εκείνη τη στιγμή. Και δεν μπορείς να αντιδράσεις. 

Δεν έχουμε τίποτα, καμιά κυριότητα πάνω σε οτιδήποτε. Απλώς περιμένουμε τη σειρά μας.

Πάντως,

με αυτά και με αυτά μου λύθηκε και η απορία γιατί ο Τσίπρας αυτοπροσδιορίζεται αριστερός. Μας έχει όλους γραμμένους στο αριστερό του αρχίδι... Γιατί; Επειδή ο ίδιος είναι δεξιό αρχιδί, και μάλιστα μεγάλο.

Όμως θα είναι αυτός που θα πάρει τα "Αρχίδια του στον τοίχο" (balls to the wall)