Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

Ο άνθρωπος που θα ενώσει του Έλληνες

Τον Σταύρο Δήμα επέλεξε η συγκυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου ως τον άνθρωπο που θα ενώσει όλους τους Έλληνες... στη φτώχεια, την υποταγή και την εξαθλίωση

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014

Η βία και η οργή ως κοινωνικά φαινόμενα

Ένα κείμενο που είχα γράψει τον Δεκέμβρη του 2008. 

Στις 6-12-2008 ένας έφηβος σκοτώθηκε στην γνωστή συνοικεία των Εξαρχείων από έναν ειδικό φρουρό και φαίνεται ότι πρόκειται για φόνο μετά από διαπληκτισμό.
Κατόπιν του γεγονότος στην Αθήνα, στην ΘεσσαλονίκηΠάτρα, στο Αγρίνιο, στα Γιάννινα, στην Μυτιλήνη, στην Κομοτηνή, στον Βόλο και τη Λάρισα ξέσπασαν επεισόδια, ταραχές που μπορούν να χαρακτηριστούν και ως εξεγέρσεις χωρίς σκοπό και αιτήματα, όπως εξ αρχής φαίνεται. Είναι όμως έτσι;
Οι αναλύσεις των ειδικών και των «ειδικών» (κυρίως των δεύτερων) θα είναι πολλές. Το πρόβλημα και με τους δύο είναι ότι συνήθως δεν έχουν πια καμία σχέση με την κοινωνία και το αίσθημα που υπάρχει στο συλλογικό της ασυνείδητο.
Πολλοί ήδη λένε ότι στα Εξάρχεια, λόγω της ιδιότυπης εξάλωσης του αντεξουσιαστικού χώρου, ήταν αναμενόμενο, τουλάχιστον στατιστικά, ένα τέτοιο γεγονός. Απ’όσο μπορώ να καταλάβω όμως ο αδικοχαμένος πιτσιρικάς δεν ήταν του χώρου αυτού (όχι ότι θα είχε και σημασία), ούτε απείλησε τη ζωή του αστυνομικού ώστε αυτός να βρεθεί εν αμύνη.
Το επισόδειο θα δικαιολογούνταν, έστω στατιστικά, επειδή η αστυνομία δεν είναι και ο πλέον αξιόπιστος θεσμός στην Ελλάδα. Από τον καιρό της χούντας είναι καταδικασμένη στην συνείδηση του λαού για τον ρόλο του ιδεολογικού φρουρού. Με διάφορες υποθέσεις έχει καταφέρει από μόνη της να εξευτελιστεί εντελώς απέναντι στον πολίτη, παρουσιάζοντας ένα από τα απεχθή πρόσωπά της, με πιο πρόσφατο στην μνήμη μου (πλήν του τελευταίου) το επισόδειο της ζαρντινιέρας.
Από την άλλη οι αστυνομικοί μαθαίνουν δύο πράγματα. Πρώτον ότι είναι η προέκταση της εξουσίας, το μακρύ της χέρι. Δεύτερον να συμπεριφέρονται ως εξουσία και οι ίδιοι.
Άλλωστε η ατιμωρησία των αστυνομικών, ως πρόσωπα, όταν παρεκλίνουν των καθηκόντων τους, από την δικαστική και πολιτική ηγεσία, με σκοπό να ισχυροποιείται η ίδια η ιδέα της εξουσίας έναντι όλων (και όχι του νόμου όπως θα έπρεπε) τους φέρνει όντως σε θέση εξουσίας έναντι των πολιτών. Εξουσία που δεν ξέρουν πως να διαχειριστούν.
Είναι όμως αυτά αρκετά ώστε να δικαιολογήσει τα βίαια επεισόδια και κάποια φαινόμενα που παρατηρήθηκαν; Φαινόμενα όπως οι κάτοικοι της Λ.Αλεξάνδρας να βρίζουν και να πετούν λεμόνια στους αστυνομικούς μετά τα επεισόδια που έγιναν εκεί.
Η αλήθεια είναι ότι με τα επεισόδια ξεσπάει μια οργή που δεν έχει που να διοχετευτεί. Μια οργή που είναι ένα κοινωνικό και μόνο φαινόμενο, μια αντίδραση σε αυτό που ήταν, που είναι και που έρχεται.
Σε μια χώρα σαν την Ελλάδα που όλα κινούνται γύρω από τη μίζα, τα σκάνδαλα, την κακοδιαχείριση, την αδιαφάνεια, το ρουσφέτι, τον ωχαδερφισμό, τον σταρχιδισμό, την δικτατορία της μετριότητας, την χειαραγώγηση των μέσων μαζικής εξαχρείωσης και εξημέρωσης, της διαπλοκής των οικονομικά ισχυρών, των (παρα)δικαστικών, (παρα)εκκλησιαστικών, των (παρα)πολιτικών, των (παρα)κρατικών, του υποκόσμου δεν διαφένεται κάποιο μέλλον για τους νέους και τους λίγο μεγαλύτερους από αυτούς.
Σε ένα σύστημα που στηρίζει και ενισχύει αυτούς που δημιουργούν τις κρίσεις, που επιδιώκει την αποκοπή των πολιτών από την εξουσία, που με τη στάση του υποκινεί την καταστροφή του όποιου φυσικού περιβάλλοντος, το κάψιμο των δασών, που προάγει το χρήμα και την οικονομική ευμάρεια ως αυτοσκοπό, που αιτιολογεί με το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», που ξεπουλά το δημόσιο πλούτο και παρόλα αυτά μεγαλώνει το χρέος του κάθε Έλληνα υποθηκεύοντας όποιο μέλλον, που το ενδιαφέρει μόνο η επιβίωσή του ως έχει, που υποβαθμίζει ότι υποχρεούται να κρατήσει στον έλεγχό του (παιδεία-υγεία-ασφάλιση) ώστε να κάνουν business οι κομματικοί υποστηρικτές του ιδιωτικού.
Και από την άλλη μεριά έφηβοι και νέοι που μεγαλώνουν σε μέγα-αστικά περιβάλλοντα, χωρίς φύση, χωρίς ηρεμία, χωρίς παιχνίδι, με μια χρησιμοθηρική παιδεία και το άγχος των πανελλαδικών, τις σπουδές χωρίς αντίκρυσμα, χωρίς επιλογή και χωρίς όραμα, την είσοδό του σε μια κοινωνία της αγοραίας και σε μια αγοραία νοοτροπία, χωρίς αξιοπρέπεια χωρίς μέλλον, χωρίς καμία ελπίδα συμμετοχής στα τεκταινόμενα – προνόμιο των παρατρεχάμενων των παρακοιμομένων των κομματόσκυλων.
Υποχρεωμένοι να υπάρξουν σε μια κοινωνία σε αφασία, σε διαρκή ύπνωση, να βλέπει τον εαυτό της σε ριάλιτυ, στο γήπεδο, να προσέχει των εαυτούλη του ο καθένας και να κοιτά τη δουλειά του μη χάσει τη δουλεία του στα δάνεια και στις κάρτες.
Και βλέπει ο έφηβος, ο νέος και ο λίγο μεγαλύτερος το μέλλον του έτσι και δεν του αρέσει να γίνει έτσι και όταν γίνει έτσι μισεί τον εαυτό του.
Έτσι όταν ένας εκπρόσωπος της «δημόσιας» και της «ιδωτικής» εξουσίας παρεκτραπεί δίνει την αφορμή να βρει η οργή το δρόμο της και να ξεσπάσει κυρίως πάνω στους εκπροσώπους της αγοραίας αγοράς, τις τράπεζες, αλλά και των καταστημάτων γενικότερα.

Βέβαια πάντα υπάρχει και ο «κοσμάκης», οι «νοικοκυραίοι», αυτοί που παρακαλούσαν πάντα έστω για ένα λοχία να βάλει τάξη. Όμως αυτοί είναι που ενδιαφέρονται μόνο για τον εαυτούλη τους, δεν έχουν όραμα, ίσως μισούν και αυτούς που έχουν, και δεν τους νοιάζει στην πραγματικότητα το μέλλον. Αυτή είναι η σιωπηρή πλειοψηφία που απειλεί να κατεβεί στους δρόμους και στην οποία ανήκει και η κ. Γιαννάκου (τρομάρα της) που εκστόμισε την απειλή. Προτεραιότητα είναι το μέλλον της χώρας και όχι η περιουσία του "κυρ Παντελή".

Όσο για αυτό που λένε κάποιοι πολιτικοί μας, ότι βάλλεταιη δημοκρατία θα έπρεπε να πληροφορηθούν ότι Δημοκρατία ονομάζεται το πολίτευμα στο οποίο την εξουσία δεν την ασκούν οι λίγοι αλλά όλος ο λαός και δεν έχει σχέση με το πολίτευμα το σημερινό που συμμετέχουν κάποιοι λίγοι και συνδιαλέγονται μόνο με τους ισχυρούς του χρήματος.

Δεν είναι δημοκρατία η επίφαση της ψηφοφορίας κάθε τέσσερα έτη.

Ο δωσιλογισμός γραμμένος

Εδώ είναι το email του υπουργού Προύτση και της κυβέρνησης προς την Τρόικα (τι μιλά τι κλάνει τον ίδιο κρότο κάνει, ο δωσίλογος)

Το διέρρευσε ο ίδιος ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας γιατί κατάλαβε τη σφαγή των ιθαγενών από τους ταγούς τους που ετοιμάζει ο πατριωτάρας κουτσαβάκης Σαμαράς, τσογλάνι της τρόικας.

Πηγή The press project
Αυτή είναι η πλήρης 47σέλιδη επιστολή που έστειλε η Ελλάδα στην Τρόικα. Το κείμενο διέρρευσε ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣτΕ, αναρτώντας το στην σελίδα του Συμβουλίου. Υπήρξε έντονη αντίδραση από την κυβέρνηση και η σελίδα κατέβηκε αλλά στην εποχή του διαδικτύου αυτό δεν είναι αρκετό.

Άντε τώρα ρε ζώα, θα βγείτε να τους ρίξετε;

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

Κατάλαβες ρεμάλι;


Κατάλαβες μαλάκα μου γραβατωμένε/υποταγμένε/ένστολε ροπαλοφόρε γιατί έχει την ιδεολογική κυριαρχία ένας χώρος;
Επειδή σε αντίθεση με τα σκυλιά που μπαινοβγάζεις στα κλουβιά τους και κάθονται φρόνιμα στης φυλακής τα VIP κελιά μέχρι να δεις τι θα τα κάνεις κάποιοι από τον άλλο χώρο είναι έτοιμοι να δώσουν τον εαυτό τους. Γιατί οι ιδέες είναι αλεξίσφαιρες όταν είναι πραγματικές. 
Φτάνει ένα παιδί για να σε ξεβρακώσει, να ισοπεδώσει ότι τόσα χρόνια χτίζουν με τρόμο οι καναλάρχες και τα τσιράκια τους πίσω από το ραγισμένο γυαλί της ΤιΒι κάθε μέρα.
Έχει τόση δύναμη που υπουργοί, πρώην δικαστές κατουρημένοι βγαίνουν να συκοφαντήσουν, να μειώσουν την δύναμη της ψυχής με ένα "σιτίζεται".
Τόσο λίγοι όσο οι μάτσο μπάτσοι που βαράνε ανάπηρους σε καροτσάκια μπας και δούνε μια μαλακή στύση στο ανύπαρκτο πέος τους.

Κατάλαβες, γι' αυτό είσαι ικανός να κρατάς τσεκούρι όταν είσαι από την πλευρά του κράτους, της ισχύος. Γι' αυτό ξεκοιλιάζεις μετανάστες με την κάλυψη της μπατσαρίας. Γι' αυτό είσαι φασίστας, μπάτσος ή ότι σκατάς είσαι. Περήφανος να είσαι ο τελευταιός τροχός της άμαξας, η τελευταία τρύπα του ζουρνά, το σκυλάκι των λεφτάδων ή ο νταβάς της εξουσίας, Ένας κωλοπετσωμένος φιλοτομαριστής είσαι μόνο, οπαδός των rest in piss Θάτσερ και Ρέηγκαν που θέλει μια κοινωνία τομαριών ατομικιστών κανιβάλων για να μπορεί να πίνει αίμα και να ξεσκίζει σάρκες πουλώντας το πρότυπο ότι και οι άλλοι "επιτυχημένοι" θα μπορέσουν να το κάνουν αν ξεφτιλιστούν αρκετά.

Όμως όσο κάποιοι θα πεθαίνουν για αξίες και ιδανικά θα είμαστε ακόμη ζωντανοί.

Κατάλαβες ρεμάλι; μπάτσε που φτάνεις μέχρι εκεί που σου αφήνουν το λουρί, υπουργέ που πατρίδα είναι η ofshore σου, δικαστή που δικαιοσύνη είναι τα αναδρομικά σου, κωλόγερε βρυκόλακα που φοβάσαι μη χάσεις την συνταξούλα σου; Κατάλαβες εσύ ο κάθε ξεπουλημένος που σε νοιάζει μόνο το τομάρι σου; Άντε και γαμήσου τώρα.

ΥΓ Δεν θα καταλάβετε ποτέ γιατί δεν δίνουμε το φως του Ήλιου φραντσάιζ σε κάποια από της πολυεθνικές που υπηρετείτε με τόση σπουδή. Με αυτό θα σας κάψουμε

Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2014

Photoshop Retouch Heroes

Δείτε πόσο "φτιαγμένες" είναι οι φωτογραφίες που δείχνουν τα κανάλια για να καταλάβετε πόσο τους στηρίζουν.
Και ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά που δουλεύουν άπειρες ώρες για να φτιάξουν τις κωλόφατσες

Συνολικές προβολές σελίδας